Alþýðublaðið - 16.02.1963, Blaðsíða 3

Svo segir í Hungurvöku:
„Hann hafði eigi allt land í Skálaholti til ábúðar fyrst nokkra
stund, af því að Dalla móðir hans vildi búa á sínum hluta lands-
ins, meðan hún lifði. En, er hún var önduð og biskup hlaut allt Vnm
land, bá lagði hann það allt til kirkju þeirrar, sem þar er í Skála-
holti, og hann sjálfur hafði gera látið, þrítuga að lengd, og vígði HOjX.
Pétri postula. Og mörg gæði önnur lagði Gissur hiskup til þeirrar
kirkju, bæði í löndum og lausafé, og kvað á síðan, að bar skyldi
ávallt biskupsstóll vera, meðan ísland er byggt og kristni má (l'.. JBjfÍ
haldast.“
í TILEFNJ af frumvarpi því,
sem nú liggur fyrir aiþingi, þess
efnis, að ríkiS fái heimild til
þess aó afhenda þjóðkirkjunni
Skálholt til eignar og umráða,
snéri Alhýðublaðið sér til nokk-
urra kirkjunnar rnanna og lagði
fyrir þá þessa spurningu: Á bisk*
up íslands að sifja í Skálhoiti,
ef ekki, hvernjg á þá að haga
endurreisn Skálholtsstaðar í
kirkjulegu tiliiti?
Biskupinn yfir íslandi, herra
Sigurbjörn Einarsson, svarað'i
spurningunni á þessa Ieið:
Sjálfur hef ég á sínum tíma
flutt og stutt þá hugmynd, að
með tímanum yrðu þrjú bisk-
upsdæmi í landinu, — og ég
lief eldki vikið frá þeirri skoð-
un. Hitt er annað mál, hvort
þetta er aðkallandi.
Skálholt hlýtur að fá biskup
fyrr eða síðar. Það hafa vei'ið
og eru uppi margvíslcgar skoð-
anir á því, með hvaða hætti
það verður. Okkar tímar eru
miklir breytingaúmar, og það
er skynsamlegast að hugsa
málin til hlítar, áður en teknar
eru stórfelídar ákvarðanir.
Með -frumvarpinu, sem nú er
rætt á alþingi, hefur það unn-
izt, sem mestu máli skiptlr.
Það er tryggt, að kirkjan miss-
ir ekki af Skálholti. Kirkjunn-
ar menn ættu því að geta hugs-
að mn það í ró og næði, hvern-
ig og hvenær næsta skref verð-
ur stigið.
Að óbreyttu fyrirkomulagi
væri það til mikils óhagræðis
embættislega séð fyrir biskup
íslands að flytjast til Skálholts,
en ef að sú aðstaöa breyttist,
ætti það alls eliki að vera ó-
hugsandi.
¥ ¥ h*
Herra Ásmundur Guðmunds-
son, fyrrverandi biskup, svar-
aði spumingunni á þessa Ieið:
Eg hefi jafnan haft þá skoð-
un, að biskupinn yfir íslandi
eigi að sitja í Reykjavík.* Ef
að ég ætti að rökstyðja >að,
mundi ég segja, að biskuplnn
hafi bezta aðstöðu til að vera í
nánu sambandi við presta
landsins, ef að hann er þar, sem
slagæö þjóðarinnar slær hrað-
ast.
Eg tel eðlilegt, að stefnt sé
að því, að vígslubiskupar sltji
Skálholt og Ilólastól, og bisk-
upinn yfir íslandi feli þeim fjöl
þættari biskupsstörf eftir því
sem tímar líða. En mér virðist
ekkert liggja á.
* * *
1
Sr. Birgir Snæbjörnsson,
prestur á Akureyri, svai*aði
spurningunni á þessa leið:
Eg tel það hafa mikla ókosti
að flytja biskupinn yfir íslandi
til Skálholts. Mín skoðun er
sú, að æskilegast værí að: fá
einn biskup til Skálholts, ann-
an til Hóla og hinn þriðji sæti
Framh. á 13. síðu
f
Kvenfélag Alþýöu-
flokksins 25 ára
Kvenfélag Alþýðuflokksins er
25 ára um þessar mundir. í til-
efni þessa afmælis samtaka
jafnaðarkvcnna, leitaði blaðið
upplýsinga hjá frú Soffíu Ingv-
arsdóttur, en lmn er formaður
Kvenfélags Alþýðuflokksins, og
hefur verið það síðustu tvo ára-
tugina, en fyrsti formaöur fé-
lagsins var hin merka kona frú
Jónína Jónatansdóttir.
Fyrir 25 árum reis upp öflug
hreyfing meðal stjórnmála-
flokkanna um stofnun kvenfé-
laga innan hvers einstaks
flokks. Bar þar einkum tvennt
til: Þörfin fyrir félags- og bar-
áttusamtök íslenzkra kvenna, og
þá vissu manna, af hvaða flokki
sem þeir voru, að kvenfólkið
reynist oft vel, þegar á hólminn
er komið og í því góður liðs-
styrkur,
Þessi eiginleiki kvenna kom
glöggt í ljós slrax viö fæðingu
félagsins. Á siofnári Kvenfé-
lagsins sagði Héðinn Valdi-
marsson sig úr Alþýðuflokknum
og kom af staö innan flokksins
miklum sundrungi.
Þessi sundrung kom ekki sízt
niður á hinu nýstofnaða og ó-
mótaða félagi kvennanna, og
margar fóru með honum. En
þá naut sín bezt hinn sanni
kjarni félagsins, hinar íslenzku
alþýðukonur. Þær sáu hættuna
af öfgum kommúnismans þeg-
ar í stað og héldu einingu sinni
eftir sem áður. Þessari glögg-
skyggni forystukvenna Kvenfé-
lags Alþýðuflokksins á fyrstu
árum þess, geta þær konur,
sem standa að því nú, þakkað
það hversu vel félaginu hefur
tekizí að gegna lilutverki sínu.
Þegar litið er yfir farinn veg,
sést, að félagið hefur haft af-
skipti af fjöldamörgum hags-
muna- og menningarmálum al-
þýðu. Það hefur stutt einarð-
lega helztu baráttu- og fram-
faramál Alþýðuflokksins á
þessu tímabili. Má þar til
nefna tryggingamál, húsnæðis-
máh skþí|ulöggjöf og launa-
jafnrétti karla og kvenna.
En þessar konur hafa einn-
ig í fleiri horn litið, en þau
pólitísku. Þær hafa komið á
fót vinsælum námskeiðum _ í
liandavinnu kvenna, matreiðslu
o.fl. Komið upp bókasýningu á
ritverkum kvenna, haldið
skemmtanir árlega fyrir aldr-
að fólk og fleira.
Þær hafa einnig reynzt Al-
þýöuflokknum haukur í horni
hvað snertir fjáröflun.og til
dæmis með höfðinglegum gjöf-
um til Alþýðublaðsins. Nú hafa
þær í tilefni afmælis félagsins
ákveðið að gefa tiu þúsund
krónur í kosningasjóð fulltrúa-
ráðs Alþýðuflokksins.
Kvenfélag Alþýðuflokksins á
sér mörg áhugamál. Meðal ann
ars má nefna heimavistarskóla
her í bæ fyrir telpur á skóla-
skyldualdri, sem eru umkomu-
litlar og búa við slæmar heim-
ilisaðstæður. Fleiri málefni varð
andi æskulýð og uppeldi hefur
það látið sig miklu varða.
Kramn. a 14 síðu
MYNDIN:
Núverandi stjórn Kvenfélags
Alþýðuflokksins. Fremri röð
talið frá vinstri: Guðný Ilelga-
dóttir ritari, Soffía Ingvars-
dóttir formaður, Þóra Einars'
dóttir varaformaöur. Aftari röð
talið frá vinstri: Sigríður Ein-
arsdóttir meðstjórnandi, Berg-
þóra Guðmundsdóttir fjármála
ritari, Svanhvít Thorlacius
gjaldkeri, Oddfríður Jóhanns-
dóttir meðstjórnandi.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 16. febrúar 1963