Alþýðublaðið - 03.04.1963, Qupperneq 4

JÓN ÞORSTEINSSON ALÞINGISMAÐUR:
HELDUR BÆJARSTJÓRNAR-
ÍHALDIÐ Á SAUÐARKROKI
fælist fyrirheit um, a3 ábendingar
ráðuneytisins yrSu teknar til
greina. Við þetta fyrirheit hefur
ekki verilj staðið. Aðeins eitt af
þeim fjórum atriðum, sem ráðu-
neytið gerði athugasemdir við, hef
ur verið lagfært og er sú lagfær-
ing þó ófullkomin. Hinum þrem
atriðuuum hefur bæjarstjórnar-
meirihlutinn ekki sinnt. Við þetta
bætist svo, að fjárhagsáætlun fyr
ir Sauðárkrókskaupstað íyrir árið
1962, var ekki lögð fram fyrr en
í ágústmánuði það ár og fjárhags-
áætlun fyrir yfirstandandi ár .r
ekki enn komin fram. Er hér um
hreint lögbrot að ræða.
Af þessu verður því miður ekki
annað ráðið, en bæjarstjórnar-
meirihlutinn á Sauðárkróki ætli
sér að halda óreiðustefnunni á-
fram. Það er því að gefnu tilefni,
sem þeir Erlendur Hansen og
Skapti Magnússon hafa nú fyrir
skömmu ritað félagmálaráðuneyt-
inu á ný og bent því á slælegar und
irtektir bæjarstjórnarmeirihlutans
við ábendingum ráðuneytisins .—
jafnframt því, sem þeir hafa lagt
fram ný gögn, er staðfesta svo að
ekki verði um villzt, að skýring-
ar bæjarstjóra á eignafærslu varð
andi hlutafjáreign bæjarins á Fiski
veri Sauðárkróks h.f. voru rangar,
sbr. 4. lið hér að freunan.
Eitt aðalatvinnufyrirtækið á
Sauðárkróki er Fiskiver Sauðár-
króks h.f., sem er að mestum hluta
eign bæjarins. Fyrirtæki þetta er
nú raunverulega gjaldþrota og má
heita, að starfsemi þess liggi niðri.
RÚNA-JANIÍ
HLÝTUR V
LEG VERÐL
Rúnafræðingurinn, prófessor
Sven B. F. Jansson, oft nefndur
„Rúna-Janni“ hefur hlotið Örva-
lidsverðlaunin, að upphæð 6.000.00
s. kr. Hann hefur fyrst og frcmst
hugsað sér að nota hluta af pen-
ingunum til þess að kaupa sér ný
skíði og verðmæt tímarit til notk
unar við rannsóknarstörf sín. Ann-
ars hefur hann hugsað sér að halda
áfram við starf sitt við að skrifa
hið mikla rúnarit sitt.
Verðlaunum þessum er út-
hlutað annað hvort ár til rithöf-
undar og hitt árið til vísindamanus
í „húmaniskum" íræðum. Verð-
fyrirtæki þarf að endurreisa og
skapa því nýjan starfsgrundvöll til
að tryggja atvinnuöryggi verka-
fólks á Sauðárkróki. Undirstöðu-
atriði þeirrar endurreisnar er, að
bæjarstjórnarmeirihlutinn hverfi
Astæður íyrir þvi, að svo er kom- launtmum verður úthlutað í ár Vð
ið eru slælegur rekstur, bókhalds- ' örvalid 6 júH á fæðingardegi Vern
óreiða og skortur á hráefni. Þetta er von Heidenstams.
„Mjög gáfuleg ákvörðun," sagði
Sven B. F. Jansson — Rúna-Janni
— er honum var tilkynnt, að hann
hefði hlotið Örvalidsverðlaunin í
ár. Með þessum ummælum á hann
I við, að peningarnir geri honum
frá óreiðustefnunni. Það þarf ein-|kleift að kaupa sjaldgæf tima:it
huga bæjarfélag til að rétta vi3 t til notkunar við vísindarannsóknir
þetta þýðingarmikla atvinnufyrir- sínar Auk þess ætlar hauu a3
tæki og skapa heilbrigðan framtíð- kaupa sér ný skíði.
argrundvöll. Sven Jansson finnst það afburða
skemmtilegt, að stofnunin hafði
hann í huga við úthlutun verðlaun-
1 anna í ár. „Auk þess eru engar sér
stakar skyldur eða skilyrði, sem
sett eru í sambandi við þessi verð-
laun,“ segir hann ánægður. „Ne na
það, að ég á að halda smá tölu v:ð
móttöku verðlaunanna að Örvlid
6. júlí og það getur ekki orðið svo
AKUREYRINGAR hafa tekið erfitt fyrir mig að setja Heidcn-
upp þá nýbreytni, að selja mjólk stam í samband við rúnir í ræðu
í flöskum úr lituðu gleri. Þessi minni, því að hann lét oft skreyta
mjólk þykir geymast betur en bækur sínar með myndum af rúna-
mjólkin í glæru flöskunum, því steinum. Ég liefi hitt hann einu
að Iitaða glerið hindrar ljósgeisla, sinni sem snöggvast og dáist mjög
sem valda stundum þráabragði í að honum, en hann hefur svo næma
mjólkinni. I tilfinningu fyrir sögunni “
MJOLK I DÖKK-
UM FLÖSKUM
iWMMWWWWMMWMMMWMWWMMWWWWWWMWWMHIMMWMiWWWMMMMWW
t fyrravetur sendu tveir bæjar-
fulltrúar á Sauðárkróki, þeir Er-
lendur Hansen (yVlþff.) og Skapti
Klagnússon, kæru til Félagsmála-
ráðuneytisins út af ýmsum alvarleg
um misfellum, er þeir töldu vera á
bæjarreikningum kaupstaðarins
fyrir* árin 1959 og 1960. Bæjar-
stjórnarmeirihlutinn, sem skipað-
ur fer sjálfstæðismönnum, hafði
vht ' að vettugi athugasemdir
þeiría Erlendar og Skapta, og
sömil afstöðu tók bæjarfulltrúi
Framsóknarflokksins þó í óþökk
•tnargra flokksbræðra sinna. Að lo'
innifathugun á málinu og að feng-
inni umsögn bæjarstjórnarmeiri-
tilutans tók Félagsmálaráðuneytið
afstöðu til kærunnar með bréfi, er
það ritaði bæjarstjórninni á Sauð-
árkróki dagsett 18. maí 1962 í bréfi
þessu viðurkennir ráðuneytið, að
fjögur af kæruatriðinum séu full-
♦comlega réttmæt og felur bæjar-
stjórnarmeirihlutanum að taka þau
til athugunar. Þessi atriði eru:
1. pæjarstjórnin skuli athuga um
. a(j leggja niður framkvæmda-
sjóð bæjarins, þar sem hann sé
ekki rekinn sem sjálfstæður
sjóður.
2. Reikningi varðandi útgerð m.
þ. Bjarna Jónssonar þucíi að
koma á hreinan grundvoll.
S. Eigi hafi verið gerð grein fyr-
ir því, hvers vegna 150 pús.
króna lán hjá Sparisjóði Sauð
árkróks liafi fallið niður af
slcrá hitaveitunnar yfir skuid-
ir hennar.
4. Endurskoða verði mat á úti-
standandi skuld að upphæð ca.
1 millj. kr. hjá Fiskiver h.f.,
sem rekið hafi verið með
miklu tapi. Skuldin var bók-
færð sem hlutafé.
Þess ber sérstaklega að gæta,
■að félagsmálaráðuneytið telur, að í
wiálum sem þessum hafi það ekki
iagaheimild til að grípa í taum-
ana íog geía ákveðin fyrirmæli.
beldur vérði afskipti þess einvörð-
ungu að koma fram sem athu'a-
-semdir og ábendingar. Þetta hefur
tiæjar.stjórnarmeirihlutinn notfært
^ér þannig, að túlka bréf félags-
♦nálaráðuneytisins á þann veg, að
í • því felist einungis góðfúslegar
ábendingar, sem bæjarstjórn sé í
■sjálfsvald sett að verða við eða
ekki, og sýni bréfið að kæran sé
byggð á röngum forsendum. Þetta
er auðvitað alrangt. Ástæðan fyrir
tiví, að ráðuneytið gengur ekki
Tengra er sú, að það telur sig ekki
hafa heimild til þess.
Eftir að félagsmálaráðuneytinu
varð kunnugt um undirtektir bæjar
stjórnarmeirihlutans, sendi það
fyrirspurn íil bæjarstjórnarinnar
um þjað, hvort ábendingarnar hefðu
verið teknar til greina. Þessari fyr
irspurn svaraði forseti bæjarstjórn j
arinnar að nokkru út í hött, en þó
•nátti skilja svaiið svo, að í því
4 3. apríl 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ELISABET Englandsdrottningr hefur nú ekki þótt nein tízkudís til þessa, og jafnvel Bret-
ar, sem þó eru allra manna droítningarhollastir, voru jafnvel farnir að hafa áhyggjur
af blómahöttunum hennar, þcgar þeir sáu hinar ungu og upprennandi drottningar, keis-
araynjur og forsetafrúr hér og þar í heiminum: svo sem Dibu keisaraynju í Persíu,
Jackie konuna hans Jacks í Ameríku, Paolu, prinsessu í Belgíu og fleiri og fleiri. En nú
er Elísabet sögð vera farin að lagast og þessar myndir, sem teknar voru af henni ný-
lega, er hún var á ferð á Nýja-Sjálandi, sýna, að kjólarnir liennar hafa svolítið stytzt,
og hatturinn, annar frá vinstri, er ekki svo afleitur.
„Mér hafa ekki oft lilotnast verð-
iaun, en ég liefi þó fengið Hilde-
brandsverðlaunin," sagði Sven B.
F. Jansson, og vissulega hefur
hinn glaði, bláeygði prófessor orð-
ið aðnjótandi viðurkenningar, og
honum hefur tekizt að viðhalda
glaðlyndi sínu frá stúdentsárunum.
Hann var sendur 1933, þá 27 ára
gamall, sem lektor í sænsku til
Greifswald og töldu stjórnendur
Stokkhólmsháskóla hann sérlegá
heppilegan í þá stöðu. Það varð
því þeim töluvert áfall, er þeir
uppgötvuðu, að hinn nýi lektor
hafði ekki lokið kandidatsprófi.
Það var ekki um annað að ræða, en
að tilkynna lektornum með skeyti,
að á sérstökum fundi hefði verið
samþykkt að veita honum réit-
indi sem kandidat. í Greifswa'd
gerði hann „síðastaleik" mjög vin-
sælan og barst leikurinn oft um
skólaganga og jafnvel götur bæj-
arins, en þetta var ágætt dæmi
um þá gleði og það fjör, sem um-
lykur jafnan Sven B. F. Jansson.
Það var aðeins Goebbels, sem
fannst leikurinn miður heppilegur.
Eftir heimkomuna varð Sven B.
F. Jansson formaður stúdentaráðs
Stokkhólmsháskóla og var það
tímabil í sögu skólans all glaðvært.
Honum þykir vænt um að hafa ena
náið samband við stúdentana, cn
hann er „inspektor" í „húmaniska“
félaginu, meðlimur stúdeníaráðs
og „Upplands nation" í Uppsala.
Hann hefir einnig verið eendikenn
ari á íslandi.
Mikið rúnarit í vændum.
Jansson var útnefndur sem með-
limur í „Svenska institutets rád“
og „Namden för svensk spr&kvárd."
Árið 1955 var hann gerður að pró-
fessor í rúnafræði við „Vitterhets-
akademien." Doktorsritgerð hans
hét: „Sagoma om Vinland." Hanu
vinnur að miklu rúnariti ásamt EI-
ias Wessén. „Horfir nú vel um út-
gáfu þess“, segir Jansson. Hann
hefur nýlokið við bók um rúna-
steina á Gotlandi og næst liggur
fyrir að skrifa um Vástmanland.
Það eru mjög margs konar rann
sóknir í bókmenntum, sögu, mál-
vísindum, listásögu og almennri
sögu, sem byggja á rúnum. Letur
rúnast'einanna er frumheimild ,Við
höfum í Svíþjóð fleiri rúnasteina
en í öllum öðrum hlutum hins ger-
manska heims samanlögðum," seg- •
ir Rúna-Janni enn fremur, fuliur
áhuga um vísindi sín. Klældur
úlpu og berliöfðaður í öllum veðr-
um hefur hann með góðum árangri
vakið áhuga mikils fjölda fólks á
vísindagrein. sinni og gert hana
mjög vinsæla. „Einstaklega geð-
felldur maður“, er dómur fólks urn
Jansson.
I-Iann hefur afar mikinn áhuga á
sliemm1|siglir|gum og skíðafcrð-
um og einnig kona hans og fjögur
börn. En innan fjölskyldunnar er
hann einn um áliuga á rúnasteinum
„Börnin fara hraðar niður
brekkurnar nú orðið, en ég
skemmti mér jafnvel fyrir því.
Snemma í morgun fór ég dásam-
lega skíðaför einsamall hérr.a úti
í Saltsjöbaden," sagði Rúna-Ianni
að lokum.
(Lauslega Þýtt úr Dagens Ny-
heter 8. marz 1963.)