Frækorn - 15.02.1905, Qupperneq 12

32
FRÆKORN
fyrst bundist, til þess að kvongast
annari, kemur þeirri, er hann hefir
skilið við til þess að drygja hór og
gerir einungis ilt verra með því. Og
trú mín á þetta hefir álgjörlega breytt
þeirri skoðun, er eg áður hafði á því
hvað væri gott og göfugt eða ilt og
fyrirlitlegt í lífinu. Fað, sem eg hingað
til ætlaði bezt — fágað ríkmannlegt
og óhófsamt líf, sem skáld og lista-
menn vegsama — það virtist mér nú
vesælt og fyrirlitlegt. þar á móti sá
eg, að hið góða er fólgið í iðjusömu,
óbreyttu og sparneytnu lífi, sem hef-
ir hemil á fýsnunum. Fað var ekki
hjónabandið, skoðað sem mannleg
stofnun, sem einkennir ákveðið sam-
band milli manns og konu með lög-
helgi (lögmætissniði) heldur það sam-
band, sem maður og kona hafa einu
sinni gert sín í mil i og sem ekki
verður leyst, nema með því að (fót-
um troða) brjóta guðs boðorð, sem
mér virtist göfugt og þýðingarmikið.
Enda þótt eg enn þá, þegar eg
gleymi mér, geti látið undan holds-
fýsninni, get eg þó ekki nú, þegar
eg þekki freistinguna, sem hefir tælt
mig til þessarar syndar, slakað svo
til sem eg áður gerði. Eg get ekki
lengur óskað mér að vera gefinn fyr
ir iðjuleysi eða sózt eftir að lifa
kveifarlegu lífi, sem myndi hafa hvatt
mig til hóflauss munaðarlífs; eg get
ekki lengur skemt mér við það, sem
vekur holdsfýsnina, svo sem t. d ,
skáldsögur, kvæði, sönglist, leikhús
og dansleiki, sein mér hingað til hefir
virst ekki einungis csaknæmt, heldur
jafnvel ágæt afþrey'.ig; eg get ekki
yfirgefið konu mína, af því eg veit,
að það mundi verða stórkostlegasta
freisting fyrir mig sjálfan, hana og
aðra; eg get ekki stutt að því, að aðrir
lifi í iðjuleysi og hóglífi eða stotnað
til skemtana, sem glæða holdsfýsnina,
svo sem t. d. dansleikir og annað
þesskonar, sem getur orðið hneyksl-
unarhella sjálfum mér og öðrum; eg
get ekki talið þann af því að kvong-
ast, sem náð hefir þroska til þess;
eg get ekki stutt að skilnaði manns
og konu; eg sé engan niismun á því
sambandi, sem kallað er hjónaband
og því, sem ekki nefnist þannig,
heldur hlýt eg að ætla sérhvert sam-
band milli karls og konu, sem einu
sinni hefit stofnað vefið, hei.lagt og
órjúfanlegt. * Franih.
Leiðréttinz-
Rétt á eftir að síðasta blað var prentað, tók-
um vér eftir, að misprentast hafði ein tala f
greininni „Tala og rnerki dýrsins". Þar stóð:
V. . . . 100, enáauðvitað að vera: V. . . 5.
Vér létum undireins leiðrétta það skriflegaí
uppiagmu, en setjum þó töluna og nafmð hér
aftur, svo allir geti liaft það rétt prentað:
V ... . 5
I . . . . 1
c . . . . 100
A
R
I . . . . 1
V . . . . 5
F
I . . . . 1
L . . . . 50 .
I . . . . 1
I . . . . 1
D . . . . 500
E
I . . . . 1
066
Kína-kristniboðsfélag.
Áhugi manna hér í Reykjavík er að vakna
fyrir kristniboðsstarfsemi í öðrum heirrs-
álfum. Þannig hefir hér nýlega verið stofnað
félag, sem heitir »Kína-kristniboðsfélagið í
Reykjavík*.
Ileiðingiatrúboðsfélögin eru því orðin tvö.
Ekki hefir aðvörun hr. Jóns Ólafssonar í
»Reykjavíkinni« haft annan árangur en þetta,
svo vér vitum.
/ koma út tvisvar i mánuði, auk
JlcSnOrn jóiabiaðs. Árg. minst 25 tbl.
(200 bls.). hostar á islandi 1 kr. 50 au.
Til Ameríku 60 cents. Gjalddagi 1. okt.
Fyrirfram borga..di kaupendur fá sérstök
hlunnindí.
Prentsmiðja »Frækorna".