Frækorn - 27.03.1907, Qupperneq 13

FRÆKORN
97
»Já, Anna, eg get ekki séð nokkra
ástæðu til þess, að leggja stórfé til
að eyðileggja atvinnu annara, með
þeim eina tilgangi að auka tekjur mín-
ar. Þeir hafa eins mikinn rétt til að
lifa og reka verzlun eins og eg. All-
ir þessir menn eru að reyna að koma
sér áfram, til að verða sjálfstæðir menn,
hvað efnahag snertir, en ráðagjörðin
sú í kvöld, mundi að miklu leyti, ef
ekki algjörlega varpa um koll fram-
tíðarvonum þeirra«.
»En Wilkie«, greip frú Kinnear fram
í, »hvað ætlar þú þá að gjöra við
eigur þínar? Ekki geturðu látið þær
liggja ávaxtalausar. Rað er skylda þín
að brúka þær; því það er skylda hvers
manns að brúka efni sín og hæfileg-
leika«.
. »Anna«, sagði hr. Kinnear- í svo al-
varlegunt málrómi að henni varð hverft
við. »Eg ætla að verða guðs barn
— fæðast á ný. Og eg trúí því, að
eg sé nú þegar orðinn hans barn. Eg
álít því hvern rnann bróður minn í
vissum skilningi; en það er skylda mín
að gæta bróður míns. Þess vegna
ætla eg héðan af með þinni hjálp, og
með blessun míns himneska föður og
trausti til hans, að breyta samkvæmt
þessari reglu. Meiri hlutann af eig-
um mínum hef eg hlotið sjálfum mér
að fyrirhafnarlausu; og það eg frek-
ast til veit, hef eg eingis aflað með
brögðum, sem gætu skaðað aðra. En
nú er eg fast ákveðinn í því að brúka
þær á þann hátt, að eg géti veitt sem
flestum fátækum mönnum tækifæri til
að vinna fyrir daglegu brauði sínu.
Og ennfremur, Anna mín, ef þú ert
því samþykk, þá vil eg selja þetta
skrautlega hús okkar, og byggja ann-
að minnaog ódýrara, nær útjaðri borg-
arinnar. Mér finst við, sem guðs börn
getum ómögulega með góðri samvizku
búið í húsi sem kostar 100,000 doll-
ara, þegar vér vitum að svo fjölda-
margir menn eiga ekkert þak yfir höf-
uðið. Augnamið voi t er eilífðin, og
heimilið, sem vér festum liugann við,
ætti ekki að tilheyra þessum heimi«.
»Eg hef sjálf«, svaraði írú Kinnear,
»hugsað alvarlega um þetta mál, og
eg er því ekkert mótfallinn að ,búa í
ódýrara húsi, en hvernig hugsar þú,
að það gæti orðið fátækum til hjálp-
ar? Ætlar þú að gefa þeim húsið til
íbúðar. Ef svo væri, þá er eg hrædd
um að fáir mundu kunna að meta
gjöfina, og þá vantaði eins fyrir það
eitthvað til að lifa á«.
»Það er rétt, Anna, hver sem hef-
ur heilsu og krafta, á sjálfurað vinna
fyrir heimili sínu. í guðs orði erum
vér ekki einungis ámintir um að vinna,
heldur höfum vér þar mörg fögur
dæmi ötullar starfsemi, svo sem Krist,
Pál postula ogaðra æðstu guðsmenn.
-Eghefí stuttu máli hugsað mér, að
gefa fátækum mönnum tækifæri til að
vinnasér brauð, og gjöra framtíð þeirra
svolítið bjartari.
Eg hef lengi hugsað alvarlega um
þetta mál, því eg hef lengi séð það
fyrir, sem kom fram í kvöld. Eins og
þú veizt, er skrifari félagsins á sama
máli og eg og hann mun eflaust ganga
úr félaginu á morgun. Pegar kemur
lengra fram á vorið, ætlum við að byrja
á verksmiðjuiðnaði, sem hlýtur að
borga sig vel. Par getum við að lík-
indum, áður en ár er Iiðið, haft vinnu
fyrir nálægt 200 manns; og höfum
við hugsað okkur að borga þeim góð
daglaun frá byrjun. Svo þegar árs-
reikningunum er lokið, ætlum við að
skifta ágóðanum milli allra þeirra
manna, sem vinna í verksmiðjunni, í
hlutfalli við launaupphæð, og gefa
jafnframt öllum tækifæri til að leggja