Alþýðublaðið - 09.05.1963, Qupperneq 1

ŒtMItB’
44. árg. — Fimmtudagur 9. maí 1963 — 103. tbl.
m mm mm
R BRETA KOMÁ T
retar eru sjálfir að búa sig
undir útfærslu í 12 mílur
BLÖÐ stjórnarandstöðunnar hafa undanfarið rekið þann áróður, að stjórn-
arflokkarnir hygðust framlengja xmdanþágur fyrir brezka togara til veiða í ís-
lenzkri fiskveiðilandheigi, ef þeir héldu þingmeirihluta sínum eftir næstu kosn-
ingar. Er hér um fráleitar fullyrðingar að ræða, þar eð Bretar hafa endanlega
lýst því yfir, að þeir muni ekki fara fram á neinar nýjar undanþágur, þegar
samkomulagið er veitir þeim tímabundin veiðiréttindi hér, gengur úr gildi á
næsta ári.
Fregnir þær, er borizt hafa frá Bretlandi um það, að brezka stjórnin sé hu
að undirbúa útfærslu brezkrar fiskveiðilögsögu í 12 mílur, sýna bezt hversu frá-
leitar fullyrðingar stjórnarandstöðunnar um nýjar undanþágur til handa Bret-
um, eru. Sú staðreynd, að Bretar ráðgera nú sjálfir útfærslu í 12 mílur sýnir betur
en nokkuð annað, að þeir gera sér það fullkomlega Ijóst, að 12 mílurnar hafa
sigrað og nýjar undanþágur til veiða í íslenzkri fiskveiðilandhelgi koma ekki
til greina.
Það er einkum Þjóðviljinn, cr
hefur haldið því fram, að samið
verði um nýjar undanþágur fyrir
Breta. En Tíminn hefur einnig
tekið undir þœr fullyrðingar. Auk
þess hefur Tíminn undanfarið
þyrlað upp miklu moldviðri blekk
inga í sambandi við landhelgis-
málin almennt. Hefur blaðið rugl-
að saman víðáttu íslenzkrar fisk-
veiðilögsögu og löggæzlunni innan
12 mílna markanna. Þetta hefur
blaðið gert í því skyni að villa um
fyrir almenningi þannig, að hann
ætti erfiðara með að átta sig á því
um hvað deilurnar um landhelgis
málin raunverulega snúast.
Víðátta íslenzkrar fiskvéiðilög-
sögu er utanríkismál sem heyrir
undir utanríkisráðherra, Guð-
mund í. Guðmundsson, en hann
hefur haft yfirstj. þeirra síðan 1956
Þegar Guðmundur tók við utan-
ríkismálunum áttu íslendingar í
landhelgisdeilu við Breta út af 4
mílunum. Bretar höfðu neitað að
viðurkenna útfærsluna í 4 mílur
og skellt löndunarbanni á íslenzka
togara. Fyrsta verk Guðmundar inu þegar á árinu 1956. Þar með
var að vinna að lausn þessarar viðurkenndu Bretar 4 mílurnar
landhelgisdeilu við Breta. Honum
tókst að leysa þá deilu og fá Breta
til þess að aflétta löndunarbann-
FÉLL
Áður höfðu tvær ríkisstjórnir
reynt að leysa deiluna við Breta,
íTamhald á 14. sfðu.
GUÐM. í. GUÐMUNDSSON,
UTANRÍKISRÁÐHERRA
- hefur leyst tvær landhelgis-
deilur, 1956 og 1961.
Akureyri í gær:
Klukkan rúmlega sjö í morg-
un var lögreglunni tilkynnt um,
a8 mannlaus trilla væri á rekl
móts vi'ð Svalbarðseyri. Var þeg-
ar sendur bátur út að trillunni,
cg kom þá í ljós, að hún var
eign Matthíasar Jónssonar sjó-
manns, en hann hafði farið að
draga línu um nóttina í biíðskap-
arveðri.
Var töluvcrður fiskur í bátn-
um, en samt ljóst, að Ivlatthías
hafði ekki dregið alla línuna. —
Var því farið á staðinn, þar sem
hann hafði lagt línu sína, og var
þá þar sem ódregið var.
Virðist vera, sem Mattlíias hafi
fengið aðsvif, eða á einhvern
dularfullan hátt dottið útbyrðis.
Lik hans hefur ekki fundist, þ. e.
Framh. á 5. siðu
Tíminn játar
f
Loksins í gær fékk Tíminn
málið um afkomu, íýystihúsa
SÍS í fyrra. Segir blaðið óbeint
að afkoma þeirra hafi verið
léleg. Eru þetta hinar mcrki-
legustu upplýsingar.
Það hefur verið eitt aðalárás
arefnið stjórnarandstöðunnar á
ríkisstjórnina, að gengislækk-
unin 1961 hafa verið óþörf og
nánast hefndarráðstöfun gagn-
vart launþegum.
Þegar sagt er, að gengislækk
unin hafi verið óþörf ,er auðvit
að átt við það, að útflutnings-
atvinnuvegimir hafi getað kom-
izt af án hennar. Þar eð kaupíé
lög á vegum SÍS reka upp und-
ir þriðjung af frystihúsum
landsmanna, taldi Alþýðuhlaðið
rétt að biðja SÍS um að upplýsa,
hvernig afkoma þeirra hafi ver
ið cftir. gengislækkunina. Ef
frystihúsunum verulegan gróða
gengislækkunin hefði verið ó-
þörf, hefði hún átt að færa
Ef frystihúsin hefðu ekki gert
betur en að bera sig, þá hlaut
það að vera sönnun þess, að
gengislækkun hafi verið óhjá-
kvæmileg.
Þess vegna óskaði Alþýðublað
ið eftir upplýsingum um af-
komu frystihúsi SÍS á árinu
1962, en SÍS hcfur alla reikn-
inga þeirra.
EN ÞÁ BAR SVO VIÐ, A»
SÍS þegir:
OG TIMINN ÞAGÐI LIKA,
LENGI VEL.
SÍS-mcnnirnir og Tíma-rit-
stjórarnir gerðu sér ljóst, að
ef þeir segðu sannleikann og
skýjtðu frá því, að frystihús
SÍS hefðu ekki gert betur en
að bera sig í fyrra, þá var
grundvellinum kippt ursdau ó-
sannindaáróðri þeirra um, að
gengilelækkunin hacjstið 1961
hefði verið óuauðsynlcg.
ÞESS VEGNA REVNDU
ÞEIR AÐ ÞEGJA.
ÞESS VEGNA ÞURFTI AL-
ÞVDUBLAÐIÐ AÐ MARG-
ÍTREKA SPURNINGU SÍNA.
En nú hefur Tíminn játað,
að frystihús SÍS hafi ekki gert
betur en að bera sig á irinu
1962. Þá sér hvert mannsbarn að
ef gengið hefði ekki verið lækk
að haustið 1961, þá hefði orðið
gífurlegt tap á þessum f.rysti-
húsum — eins og raunar i llum
útflutningsatvinnuvegunum —
á siðasta ári og að sjálfsögðu
hefði því tapi vcri'ð velt 3fir á
almenning. Þetta var það, sem
ríkisstjórnin og Seðlaharikinn
sögðu. Þcss vegna var þ: ð ill
nauðsyn að lækka gengið 1961.
ÞETTA HEFUR TÍMINH NÚ
ORÐIÐ AÐ JÁTA. HANN IIEF
UR ORDIÐ AÐ KYNGJA OLL-
UM STÓRYRÐUNUM UM
GENGISLÆKKUNINA 1961.