Alþýðublaðið - 21.05.1963, Síða 9

nær sem er reiðubúnir að leggja blessun
sína yfir hina erlendu ofbeldisstefnu.
Ófeigur Ofeigssen læknir talaði næstur.
Hann kvaðst um skeið hafa
fylgt Sjálfstæðisflokknum
að málum. Þó hefði hann
aldrei sótt nema einn fund
í Verði, félagi Sjálfstæðis-
manna í Reykjavík. Hann
kvaðst hafa gengið úr
Sjálfstæðisflokknum og til
fylgis v:ð Alþýðuflokkinn
vegna þess, að hann teldi Alþýðuflokkinn
bezt hæfan íslenzkra stjórnmálaflokka til
forustu í þjóðmálum. Margir beztu og gáf-
uðustu menn landsins tværu í forustu Al-
þýðuflokksins og Alþýðuflokkurinn væri
það sanngjarn, að hann væri ivel til forustu
fallinn.
Eggert G. Þorsteinsson talaði síðastur af
frambjóðendum A-listans. Hann sagði að
hér í Reykjavík stæði baráttan milli Al-
þýðuflokksins og Framsóknarflokksins.
Framsókn legði höfuðáherzlu á að fella
mann fyrir Alþýðufiokknum í Reykjavík
en ef stjómin ætti að halda velli mætti slíkt
ekki koma fyrir. Eggert sagði, að stjómar-
andstaðan svif ist einskis í áróðri sínum. Og
eignaði sér jafnvel þau mál, er alþjóð vissi,
að Alþýðuflokkurinn hefði komið fram und-
anfarið svo sem launajafnréttismál karla
og kvenna. En Eggert sagði, að það mál
tryggði verkakonum 20 millj. kr. kauphækk
un á þessu ári. Eggert sagði, að Alþýðuflokk
urinn hefði í tíð núverandi
stjómar komið fram end-
urbótum í húsnæðismál-
um, tryggingamálum og
mörgum fleiri málum.
Hann minnti á, að ríkis-
stjóm Alþýðuflokksins
hefði haft frumkvæði að
því 1959 að lög um samn- ,
ingsrétt opinberra starfs-
manna yrðu endurskoðuð en sú endurskoð-
un hefði leitt til þess að opinberir starfs-
menn hlytu samningsrétt.

<

v mmi

ALÞÝÐUBLAÐiÐ — 21. maí 1963 <$