Alþýðublaðið - 14.07.1963, Blaðsíða 5

I dag verSa gefin saman í
hjónaband Unr.ur Skúiadóttir
S.Sc. og: Kristján Sigurjónsson
stud. med.
Þessi hjónabandstilkynning’
stenðor skrifnð í dagblöð-
um baejarins í dag 12.júlíl963,
en í gær voru hjónaefnin að
mála íbúðina sína að Kjartans-
götu 10.
Blaóamaður frá Alþýðublað-
inu taföi þau stundarkorn frá
bústofnuninni og spurði þau um
Iangar trúlofanir heimilisstofn
un og hitt og þetta.
Unnar og Krisján eru bekkj
arsystkin frá því í menntaskóla,
en þau urðu stúdentar frá
Menntaskólanum , Reykjavík
árið 1959. Unnur segist hafa^
ákveðið það í sjötta bekk, að
hún vildi verða fiskifræðingur
og hélt haustið eftir stúdents-
próf til Glasgow til fjögurra
ára fiskifræðinám, sem Iauk
með lökaprófi á þessu vori. 18.
ágúst sumarið 1960 opinber-
uðu Unnur og Kristján trúlof-
un sína, cn allt um það, hélt
Unnur áfram fiskifr.náminu í
Glasgow áfram og Kristján strit
aði í læknisfræðinámi í Reykja
vík. í dag eru þau að gifta sig,
hún oröinn fiskifræðingur,
hann ennþá læknastúdent með
Iangt nám framundan. Þau
horfa hvort á annað með alla
heimsins hamingju í augnaráð-
inu og segjast hafa trú á löng-
um trúlofunum. Kannski væri
skemmtilegast að vera alltaf
trúlofuð, segir Unnur. Kannski
er það rómantískara? — En
hún bætir því við, að auðvitað
hafi hún ekki reynslu af hjóna
bandinu.
Kristján segist aldrei hafa
misst trúna á þessari trúlofun,
þótt hann vissi, að Unnur væri
ein í Glasgow og hann hérna
heima. Hann segir, að ef löng
trúlofun geti eklci haldijit, muni
hjónabandið byggt á sandi og
til einskis að leggja út í það.
— Hvernig hugsaðir þú til
þess, að Unnur færi til Glas-
gow til árlangs náms þegar
þið voruo trúlofuð?
— Ég hugsaði margt.
— Hugðsaðirðu margt? spyr
Unnur undrandi.
— Já, ég hugsaði, hvað það
yrði gaman, þegar þú kæmir
heim.
— Hvenær komstu heim
Unnur?
— 27. júní. Var það ekki
Kristján?
— Og fóruð þið þá strax að
gera íbúðinua í stand, — eða
varstu byrjaður, Kristján?
— Nei, við gátum það ekki,
því að frúin sem leigði hérna
er nýflutt.
— En það var ákveðið, að þið
giftuð ykkur strax og Unnur
lyki námi?
— Já, brúðkaupsdagurinn
var ákveðinn fýrir ári, segir
Kristján og brosir við unnustu
sinni. Unnur hefur sérstaka til
hneigingu til þess að ákvcða
fram í tímann.
— Hef ég það?
— Þið eruð kannski, þegar bú
in að ákveða, hvað þið ætlið
að eiga mörg börn?
— Tíu, segir Kristján.
— Kannski nægja 7, segir
Unnur.
— Já, tíu eru bara grín, en.
sjö .... segir Kristján.
— Eruð þið sjálf úr stóruin
systkinahópum?
— Nei, við eigum bæði að-
eins eitt systkin, og við erum
sammála um, að börnin séu
að minnsta kosti einu of lítið,
— er það ekki segir Kristján
við unnustuna.
— Jú, — hún samþykkir það
og jafnframt komast þau að
samkomulagi um það, að kom
ast megi að samkomulagi um
barnaf jöldann síðar.
— Varstu farin að safna í
brúðarkistu, Unnur, fyrst þú
hefur tiLhneigingu til að á-
kveða fram í tímann?
— Nei, ég hef engan tíma
haft til þess, en ættingjar okk
ar voru farnir að safna fyrir
okkur.
— En ertu núna búin að
merkja fjörutíu handklæði
fjörutíu uppþvottastykki fjör-
tíu.......
— Nei, nei, — handklæðin
voru öll merkt fyrir mig í vél,
— en mig langar til þess að
hnýta mottur hérna á gólfin,
og ég er búin að kaupa í þær.
— Og þarna er Gyldendals
kogebog?
— Já, Kristján gaf mér hana
einhverntíma í jólagjöf. Hann
hefur líklega vonast til að fá
einhverja rétti úr henni.
— Heldurðu að hann fái það
ekki?
— Jú, hún er bráðmyndarleg
í húsverkum, skýtur Kristján
inn i.
— Það eru þarna ágætis fisk
réttir, segir Unnur.
— Þú ert auðvitað sérfræðing
ur í að sjóða fisk?
— Ég veit ekki hvað ég á
að segja um það, — en mér
finnst alltof lítið gert úr fisk-
inum hérna, — hann er yfir-
leitt ekki matreiddur öðru vísi
en annað hvort soi'.Vm eða
steiktur á pönnu *í smjörlíki.
En fiskur getur verið mesti
herramannsmatur, ef hann er
vel til reiddur, — og mér finnst
hann betri en kjöt.
— Það er augljóst, að fiski
fræðingurinn kanu jajfn góð
skil á dauðum fiskum og þeim
sem synda í sjónum.
— Þið hafið ljklega ekki
mikið fé handa á milli til þess
að kaupa ykkur húsgögn, þar
sein þið eruð bæði námsfólk?
— Ég á ekkert nema skuldir,
segir Unnur, cn Kristján á allt
af peninga.
— Já, það er svo einkennilegt
með það, segir Kristján og hlær
— en svo verður hann alvar-
legur og segir: En það byggist
auðvitað á því, að ég hef haft
fríit fæði og húsnæði hjá for-
eldrum mínum.
— Ilvernig húsgögn ætlið þið
að fá ykkur? í hvaða stíl?'
— Það er nú ekki mikið um
að velja segja hjónaefnin. Við
höfum gengið á milli liúsgagna
verzlananna, en þær hafa allar
upp á svipað að bjóða, teak og
aftur teak. Okkur finnst of mik
ið ag teaki.
— En hafið þið komizt að
samkomulagi um það, hvernig
þið viljið hafa heimilið?
— Já, við komumst að sam-
komulagi um allt.
— Nema hjónarúmið, segir
Kristján og horfir áhyggjufull-
ur á unnustuna.
— Já, segir Unnur. Hjóna-
rúmin sem fást hérna eru af-
skapíega Ijót finnst mér. Ég
vil hafa svo háan höfðagafl, að
það sé hægt að sitja uppi í rúm
inu, — en það er ekki auívelt
að fá. Aftur á móti vil ég e»*ki
hafa neinn fótagafl, — en það
vill Kristján.
— Við höfum það auðvitað
eins og þú vilt, segir Kristján.
— Nei, við getum farið mi!Ii
veginn og haft svo lágan fóta
gafl, að það megi breiða yfir
hann, segir Unnur og þegar
Kristján er búinn að lýsa yfir
samþykki sínu heldur hann á-
hyggjufjalliur áfram að setja
handföng á skápana, en blaða-
maðurinn sér, að tíminn líður,
— og-tíminn er dýrmætur, því
að þetta var síðasti dagurinn
sem þau voru trúlofuð — f
dag vcrða þau hjón.
Hjónaefnin sögðust hafa trú
á löngum trúlofunum. Við höf
um trú á Iijónabandi þeirra.
H.
nemar í lönskólanum
Iðnskólanum í Reykjavík va.
skráðir nemendur heiðruðu skól-
sagt upp hinn 1. júní 25 ára braut
ann með nærveru sinni og færðu
skólanum fyrirheit um gjöf.
Skólastjóri rakti etarfsemi skól
ans á liðnu skólaári, sem var hið
59. frá stofnun skólans. Alls voru
857 iðnnemar í 40 reglulegum
bekkjardeildum skólans í vetur,
en á undirbúnings- og sérgreina
námskeiðum, sem haldin voru í
septembermánuði, voru 347 nem
endur í 21 deild. í sérstökum verk-
legum námskeiðum og framhalds
deildum voru 222 nemendur í 20
deildum. Voru sum námskeiðanna
fyrir útlærða sveina, en önnur
miðuð við þarfir iðníærlinga.
Á árinu hóf Meistaraskólinn
göngu sína og voru 52 nemendur
í hönum í 2 deildum, en auk þess
nokkrir, sem lögðu stund á fram-
haldsstærðfræði til undirbúnings
námi í byggingarfræðum erlendis.
Brautskráðir nemendur hins al
menna Iðnskóla voru 234. Hlutu
5 ágætiseinkunn, 129 I. einkunn,
80 II. einkunn og 20 III. einkunn.
36 stóðust ekki lokapróf.
Hæstur þeirra, sem luku burt-
fararprófi að þessu sinni var Egg
ert Sigurðsson bókbindaranemi hjá
„Bókfelli“. Hann hlaut 9.29 í að-
einkunn og verðlaun skólans. —
Auk þess hlaut hann 1. verðlaun
Iðnnemafélagsins „Þráin" og bók
bindaraverðlaun Guðmundar
Gamalíelssonar. Þau verðlaun veit
ast fyrir framúrskarandi árangur
bókbindaranema á lokaprófi og eru
heiðurspeningur með áletrun. —
Iðnnemafélagið „Þráin“ stofnaði
sjóð árið 1915 til þess að verðlauna
þann nemanda Iðnskólans, sem
beztum árangri næði á lokaprófi
ár hvert. Sjóðurinn var kr. 285,87.
skyldi verja kr. 10 af ársvöxtum
sjóðsins til verðlaunanna, en þau
skyldu vera úr gulli. Þegar vextir
næðu 15. kr. og yfir, skyldi verja
5 kr. að auki til að veita 2. verð-
laun, sem skyldu vera bókaverð
laun. Auk verðlaunaupphæðarinn
ar fylgir skrautritað heiðursskjal.
Önnur verðlaun hlaut Erna Gísla
dóttir hárgreiðslunemi í hár-
greiðslustofunni Sóley. Hlaut Erna
9.23 og var næst efst á lokaprófinu
Alls hlutu 12 nemendur verð-
laun frá skólanum, fyrir góðan
námsárangur og frammistöðu á
burtfararprófi.
í Meistaraskólanum luku allir
nemendur prófi en nemendur í
framhalds-stærðfræði gengu ekki
undir próf að þessu sinni.
í skólaslitaræðu sinni gat skóla-
stjórinn, Þór Sandholt þess m.a.
að mikil þörf væri fyrir aukna verk
lega kennslu, fyrir ýmsar iðngrein
ar og nálega allar vinnustofur
skólans væru staðsettar til bráða-
birgða í núverandi húsnæði og
margar í óforsvaranlegu piássi
bæði að lofthæð og þrengslum. —
Ræddi hann þörfina á úrbótum á
þessu sviði og lýsti byggingaráform
um fyrir skólaverkstæði er byggja
skal við núverandi skólahús vestau
vert.
Er ráðgert að í næstu 2 bygging
aráföngum fáist allt að 4000 ferm,
gólfrýmis fyrir skólaverkstæði, þar
af um 2600 í fyrri áfanga. Er og
stefnt að því að hluti þessa hÚ3
næðis verði kominn í notkun haust
ið 1964, en þá verður Iðnskólinn
í Reykjavík 60 ára
Skólastjóri benti á þá samvinniil
iðnfyrirtækja og iðnfélaga ann
ars vegar og skólans hins vegar,
sem hefði gert mögulegt að stoína
verklegar deildir við íðnskólann,
t.d. Prentskólann, Trésmiðadeilöl
ina o.fl. Þessir aðilar, prentarar og
húsgagnasmiðir hefðu gefið öll
meiri háttar tæki og vélar, en skól
inn lagt til húsnæði, smærri tækl.
Framhald á 12. síðu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 14. júlf 1963 g