Alþýðublaðið - 26.07.1963, Page 9

•; • ■:
" •
m
IpSf

fNUR
samninga á því sviði, hvort sem
þelr yrðu formlegir eða óformleg
ir. Hann stefnir nú að velmegun
á Öllum sviðum, og því marki verð
ur hann að ná. Til þess að geta
það, verður að draga úr útgjöld-
um til hernaðarþarfa, og til ann-
arra mála, sem kannske kynnu að
auka hróður Sovétríkjanna út á
við. Náist samkomulag um ein-
hverskonar tilraunabann, mun
það hafa í för með sér minnkuð
útgjöld til gagnflauga, sem nú eru
einn stærsti útgjaldaliðurinn í her
málunum. Eftir öllum sólarmerkj
um að dæma, finnst Rússum kostn
aðurinn vrð að koma manni til
mánans of mikill til að slíkt geti
borgað sig, og Bandaríkjamenn
eru einnig farnir að hafa áhyggj-
ur af kostnaðinum við þetta (út-
gjöld Bandaríkjamanna af þessum
sökum hafa tvöfaldazt í ár og eru
nú 4000 billjónir dala. Búizt er
við að þessi upphæð tvöfaldist aft
ur á næsta ári).
Sennilega er útilokað að um
beina samvinnu á þessu sviíji verði
að ræða nú alveg á næstunni, en
leynisamkomulag um að halda fjár
veitingum til slíkra verkefna inn
an skynsamlegs ramma ætti ekki
að vera útilokað. Með þeim tak-
mörkuðu og einhliða ráðum, sem
að framan eru nefnd, ættu Rússar
og Vesturveldin á eínum tíma að
geta skapað ný og viðunanleg sam
skipti sín á milli.
(New Statesman).
átti völ á. Sú skynslóð, sem á þess
um árum var að vaxa úr grasi í
þýzkalandi var gjörsamlega slitin
úr tengslum við bókmenntaþróun
í álfunni.
Bókabrennurnar alræmdu og
bönnin yoru almennt fordæmd sem
fyrr segir, og þættu slík bönn víst
harðir kostir í lýðfrjálsum löndum
í dag.
Sami andinn og ríkti í þessum
efnum hjá félögum Hitlers, ríkir
enn að nokkru leyti í Austur-
Þýzkalandi. Að visu eru ekki
haldnar þar opinberar bókabrenn
ur, en stjórnin nær markmiðum
sínum á þessum vettvangi engu-að
síður.
Margir þeir höfundar, sem ekki
fundu náð fyrir augum Nazistanna
hafa heldur ekki fundið náð fyrir
augum yfirvalda í Austur-Þýzka-
landi. Nægir í því sambandi að
nefna til dæmis eftirtalin nöfn:
Sigmund Freud, Franz Kafka,
Theodor Plivier, André Gide,
Ignazio Silone, Richard Wright,
Karl Kautsky, Eduard Bernstein,
Thomas Masdyk, Salvador de
Madariage, André Malraux og
Georg Lukacs.
Sígild verk þýzkra höfunda, sem
géfin eru út í Austur Þýzkalandi,
komu nú út í endurskoðuð útgáf
um, með löngum formálum og skýr
ingum, sem eiga að gera verkin
að laganleg dialektiskri efnis-
hyggju. !
MYNDIN næst til hægri sýnir aðalbreytingarnar, sem gerð-
ar hafa verið á sundbolunum. Hann er úr efninu „helanca“, munztr
aður að ofan og í tvcimum appelsínugulum litum.
Sundbolurinn í miðjunni gefur til kynna nýju gerðina af
bikinum, Sundfatnaður þessi er í tveim Iitum, eins og flest slík
klæði eiga að vera í ár, og skáröndóttur. Hann minnir okkur mik-
ið á gamla gríska stílinn, þar sem axlabandið er einungis eitt.
Sundbolurinn er úr efninu „helanca“. Sundbolurinn lengst til
vinstri er úr prjónaefni og eitthvað fyrir þær, sem vilja vera sér
stæðar.
SUMARIÐ er komið og fólkið
er farið að hópast saman í
Nautholtsvíkinni. Tími er því
til kominn að minnast á sund
fatatízkuna. Hvers konar sund
bolir eru í tízku og hvað þarf
konan að gera til þess að geta
borið hann?
Mikill vandi er að velja rétta
sundbol'inn. í því sambandi
verður hver einstaklingur að
taka tillit til vaxtarlagsins,
hvort sundbolurinn hefur góð
áhrif á skapið og hvar eigi að
nota hann. Erfiðlega gengur að
hylja lélegt vaxtarlag, þar sem
efnin í sundbolunum er nokkuð
teygjanleg í ár. Það veldur
aftur á móti því, að þeir eru
mjög þægilegir og óþvingandi.
Sundbolirnir eru mjög
flegnir að aftan í ár. Axla- og
mittisböndin eru í einu lagi.
Litlu bikiniin eru enn í tízku,
en algengari eru hinir tvískiptu
sundbolirnir með brjóstahald-
ara og buxum. Efnið í sundbol
unum er „helanca" og bómull.
Efnið „helanca“ er sérstak-
lega gott í sundboli fyrir okkur
á norðl'ægum breiddargráðum
þar sem það þornar svo fljótt.
Sundfötin mega véra á allan
hátt röndótt. Algengt er að sjá
efri og neðri hluta í mismun-
andi litum. Mesta nýjungin eru
belti á -mjöðmunum eins og
voru í tízku árið 1930. Einlit
baðföt eru oft með akkeri eða
stýri til skrauts.
Hvað þurfa svo konur að gera
til þess að sundbolurinn fari
sem bezt. Mikilvægast er í því
sambandi að hafa engin auka-
kíló. Konum sem eru í „megr-
unakúr" eru gefin eftirfarandi
ráð: 1) Borðið vútamínpillur dag
lega. 2) Drekkið ekki kaffi fyrst
á morgnana heldur te. Borð-
ið eitthvað daglega sem kemur
maganum í hreyfingu, t. d.
rúgbrauð, súrmjólk eða hráan
lauk. 3). Ef þið eruð máttvana
að morgni til, þá borðið safann
úr tveimum appelsínum í
þeyttu eggi. 4) Ef þið borðið
of mikið kvöld eitt, þá borðið
minna næsta eða látið, sem
ekkert hafi komið fyrir. 5) Ef
þið eruð . á ströngum „kúsr“,
reykið þá ekki of mikið. Það
teygir andlitsvöðvana. 6) Sof-
ið eins mikið og mögulegt ér
og farið í gönguferðir. Það hef
ur góð áhrif á lærin. 7) Borðið
aldrei neitt standandi. Það dreg
ur úr áti milli mála. 8) Byrjið
daginn með því að drekka volgt
vatn. Það heldur maganum
starfandi. 9) Kryddið gjarnan
matinn en notið eins íítið af
salti og mögulegt er. Það bind
ur fitun'a. 10) Notið aldrei syk-
ur. 11) Vigtið ykkur á ákveðn-
um tíma. 12) Ef þið eruð að gef-
ast upp, hvers vegna að gera
það, þegar þið hafið byþjað
svona veí.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — *26. júlí 1963 $