Alþýðublaðið - 14.09.1963, Side 9

llfji
>■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■•■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•>(•■■■■■■■»■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■••■•■»•■•*■■■■•■■■■■■■■■■
■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■•■•«■■■ ■■■■■■■■■la »■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■**■■■«■■•■■ ■■■■«■■■
hjómmum sjálfum, heldur sim
íélaginu, kirkjunnl og þjóðfé-
Iaginu. Eigi Jxeimili á anuað
borð að halda áfram að ve.a
tU, þarf stofnun þeirra að
fylgja ákveðnum reglum og ftg
um. Og eiginkona er ekki sa na
sem ráðskona, hvorki sam
kvæmt lögum né í vitund fólks.
Stundum heyrtun við fóík
segja: Við erum SAMA SEM
gift. Látum svo vera, að þeim
sjálfum finnist þau vera sama
sem gift. En þegar ég færi
barnið þeirra inn í kirkjub^k
urnar, get ég ekki skrifað þar.
að þau séu sama sem hjón,
heldur hlýt ég að skrifa móður
ina ráðskonu eða bústýru. O
spyrji faðirinn mig um sína
aðstöðu, hlýt ég að hryggja
hann með því, að samkvæmt
lögtun hafi hann ekki foreldra-
rétt yfir börnunum, heldur bú
stýran ein. Og vilji hún ráj'
sig annars staðar, getur hún
gért þaff, án þess aff spyrja
kóng effa klerk, þ.e.a.s. án þess
aff hlutaffeigandi yfirvöld
fjalli um skilnaffinn eins og
lög gera ráff fyrir.
í þriðja lagi. Ef þaff er á ann
aff borff fyrirætlun karls og
konu aff faúa saman alla ævi,
eiga börn saman, og vera hvort
öffru trú, — hvað getur þá
veriff því til fyrirstöffu, aff þau
gangi í hjónaband, annað hvort
kirkjulegt éffa borgaraiegt?
Sambúð fólks, sem viljli vera
„sama sem hjón“ er engan veg
Ænn nýtiíkomin hðr á landi.
Hún tíðkaffist nokkuff á seinrj
hiuta siffustu aldra og f/rri
hluta þessarar. Mér er nær aff
halda, aff ranglát fátækralög
gjöf hafi valdiff noíkkru utnjj
þetta. Efnah'agsskilyrffin fyrir
hjúskáp voru strangari í fyrii
tíff. Nú er í fæstum tilfellum
ástæffa til aff reyna aff komast
í kringum slík lagaskilyrði. Þó
er ekki langt síffan aff þaff þótt!
„borga sig bétur“ aff vera ógitt
ur, vegna skattaál'agningar. En
mér hefur satt aff segja alltrf
fundizt, aff þáff væri sæmilegra
aff Iagfæra skattalöggjöfin 4 ei)
leggja niffur hjónabandiff
Aff 1‘okum. Ef ég næði ' skott
iff á unga maiminum, sem rkí'i
vill giftast unnustu sinni,
myndi ég segja viff hann: Ef þú
berff virfiingu fVrir unnu:ítu
þinni og telur þig hafa affrar
skyldur viff hana en affeins að
borga löghoðiff mefflag meff
börnum ykkar, — þá sýnda
henni þá virffingu aff láta að
ósk hennar í þessu efni. Ef
ekki. þá hafffu aff minnsta kosti
mannrænu í þér til aff titls
hana ráffskonu effa bústýrn en
ekki „saima sem“-konu, eins
og sumir gera hér í bæ.
Jakob Jónsson
AÐI LÍFI ÖKUMANNSINS
Ef myndin prentast vel má
sjá framrúffu bílsins í vinstra
horni myndarinnar og afturrúff
una rétt við fætur ökumanns
ins, sem standa út um huröina
og opiff þar sem framrúðan áff
ur var.
,Römm er sú taug..
Alþýðublaðið hefur undanfar-
iff birt allmörg vifftöl viff íslenzka
stúdenta um námshætti erlendis.
Hér kemur viðtal viff Hallveigu
Thorlacius, sem hefur stundaff há
skólanám í Moskvu um þriggja
ára skeiff. Þar hefur hún sökkt
sér niður í tölur og tákn binnar
sósíai'istísku hagfræffi.
— Hvernig fellur þér námiff?
— Ágætlega.
— Áttir þú ekkl í erfiðleikum
meff máliff fyrst í stað?
— Ég kunni svolítiff í rússnesku
áffur en ég fór utan, — en fyrsta
áriff var ég samt í sérstakri undir
búningsdeild, eingöngu til Þess aff
komast vel niður £ málinu. Gekk
þótt hægt færi.
— Eru margir fslendingar í
Moskvu?
— Fimm íslendingar stunda
nám £ borginnh í kvikmyndagerff,
rússnesku, leiklist og landbúnaffi,
— auk þeirra er starfsfólk sendi-
ráffsins.
— Halda Iandarnir hópinn?
— Við hittumst alltaf tvisvar
í mánuffi. Annars eru fjarlægff
irnar svo miklar, aff þaff er erfitt
aff koma saman.
— Er margt um erlenda stúdenta
í Moskvu?
— Já, og víffs vegar aff. Evrópsk
ir stúdentar koma til aff læra
rússnesku. Afrikubúar til aff Iæra
l'æknisfræffi .... 4
— Er mikið félagslff f háskól-
anum?
— Stúdentarnir hafa svo mikiff
að gera, að lítill tfmi gefst til að
fara út á skemmtanir. Helzt er
farið í vinaheimsóknir, hlustað á
plötur eða einfaldlega rahbað sam
an um Kfið og tiiveruna. Við kom
umst í leikhús fyrir hálfvirði, þar
sem ég bý, er sérstakt kvikmynda
hús. Þangað koma allar helztu
myndir, sem sýndar eru í bænum
og stúdentarnir fá aðgang fyrir
lítið fé. Þar ern haldnir sinfóníu
tónleikar, sem allir mega hlýða
á fyrir ekki neitt og stundum
koma ýmis konar skemmtikraftar
sem lefik|a Kstir sínar í sölum
kvikmyndahússins.
Moskvuhúar fara miklu oftar í
leikhús og á ballettsýningar en
tíðkast hér heima, enda eru þvf-
líkar skemmtanir ódýrari þar en
hér á íslandi.
— Eru margir skemmtistaðir í
borginni?
— Ef horiff er gaman viff Reykja
vík er þar fátt um fínan drátt, því
aff í hvert sinn, sem maffur kem
ur heim eru komnir fimm -til sex
nýir skemmtistaffir. Þeir spretta
upp eins og gorkúlur á haug og
þaff er eins og íslendingar hafi
ekkert annað aff gera en aff dansa.
í Moskvu fer fólkiff affallega á
staff, sem heitir Béga, — en þaff
býfflr eiginlega veffreiffar. Þar er
ágæt jazzhljómsveit.
Unga fólkiff fer þá yfirleitt sam
an í hópum, — og þar er sjald-
gæft aff sjá stúlkur sitia einar
við horff, — sem er daglegt brauff
á skemmtistöffunum í Reykiavík.
— Hvernig er umhorfs í
Moskvu?
— Borgin teygir langa skanka
sína í allar áttir. í miffbænum her
mest á miðaídabyggingum, en út-
hverfin bera annan svip. Þaff er
erfitt aff búa í Moskvu vegna hinna ,
miklu vegalengda, — en nýlega'
hefur veriff lögff neðanjarffar-
braut, sem auffvelt er aff ferffast
meff út og suður milli horgarhluta.
Húsnæðisvandamál hafa veriff erf
iff viffureignar, en nú byggja Rúss
arnir allt hvað af tekur.
Inni i borginni eru stórir opnir
almenningsgarffar^ þar sem
Moskvubúar spóka sig léttklæddir
Þaff er margs aff leita í Moskvu
eins og reyndar í flestum stórborg
um, — og ég held, aff allir geti
fundiff þar eitthvaff viff sitt hæfi.
Háskólinn efnir alltaf til ferffa-
Iaga á sumrin. Þá er gist í sumar
bústöffum, sem eru í eigu háskól-
ans, hér og þar í fallegu umhverfi.
Ég hef ferffast talsvert um Káka-
sus og Georgíu. Landiff er hvergi
í sól sumarsins og ðúðaffir í vetr-
arhörkunum. Annars er loftiff
svo þurrt í Moskvu, aff maffur tek
ur naumast eftir því, þótt þaff sé
hörkugaddur.
Umhverfis borgina eru víffáttu
mikil akurlönd.
— Hvaff gerir þú affallega þér
til skemmtunar?
— Ég hef gaman af aff ganga
um gömul horgarhverfi og horfa
á byggingar liðins tíma. Við
þröngar göturnar standa hús, sem
hvert og eitt hefur sinn sérstaka
svip og sína sérstöku sögu. Hvert
hverfi er kapítuli út af fyrir sig,
en aliir eru þeir hfuti af hinni
einu og sömu sögu, sogu Moskvu-
borgar og rússnesku þjóðarinnar.
Söfnin hafa upp á margt að
bjóffa. Ég hef sérsfaklega áhuga
á kirkjulist, silfur- og gullsmíði.
Rússnesklu heígimyndirnar, —
íkoninj, —• eru margar hverjar
miklir dýrgripir. Rubljoff var tal
inn bezstur íkon-mál'aranna. Hann
var uppi á 14. öld. Tretjakoffsafn
ið geymir úrval þessa listamanns,
en í Zagorsk (skammt frá Moskvu
þar sem patríarkiim býr) er göm-
ul kirkja, sem er öll máiuð innan
af snillingnum Rubljoff.
Fólkið reynir ekki að sýnast
annað og meira en það er. Það er
vingjarnlegt og opinskátt í fram-
koinu. Feimni og hlédrægni Is-
lendingsins er annarleg í auguin
Rússans, sem tekur hvern þann
mann tali, sem honum sýnist.
Kannski má líka segja, aff Kúss
ar séu að því leyti ólíkir íslend-
ingum, að þeim sé ekki eins mik
ið .í mun „að hafa það gott,“ —
eins og kallað er.
— Gætir þú hugsaff þér að setj
ast að í Rússlandi?
— Ég ér orðin svo vön landinu
að mér finnst þaff eims og rnitt
annaff heimili. En samt héid ég,
að römm sé sú taug.......
:::::
■ ■■■■
■ ■■■■
:::::
:::::
Hallveig Thorlacius :::::
:::::
eins. Náttó(ran skiptir um svip
eins og fólkið.
Þjóðin erj kannski svolítið :::::
, ■■■■■
sveitaleg í augum Islendingsins. •■■:::
Fólkið er tilgerðarlaust, en stund
um talsvert skapheitt, ef því er
að skipta. Það er alsiða að fólk reiff jjjj:
ist af litíu tilefni, en er mest ríð- :::::
ur á tekur Rússinn hörmungunum ::i|s
meff þögn og þolinmæði. Þeir, sem
muna hörmungar sfríffsáranna,
kippa sér ekki upp viff neitt and
streymi. . :::::
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 14. sept. 1963 9