Alþýðublaðið - 22.10.1963, Síða 6

Alþýðublaðið - 22.10.1963, Síða 6
I ÞEIR RÍFAST Á LATÍNU I Fransfeur 'ríkisráffs iíarf, Pi erre Dumas, hefur Ijóstrað opp því Ieyndarmáli, að ráð- hcrrafumlir frönsku stjórnar innar fari iðulega fram á iat- ínu. Þeir eru nefnilega ekki svo fáir frönsku ráðherrarnir, sem eru vel að sér í þessu sí- gilda tungumáli. Skulu hér nefndir nokkrir þeirra: Jean Foyer, dómsmálaráðherra, Louis Joxa, embættismála- ráðherra Pompidou, fórsætis- ráðherra. O g sjálfur de Gaulle er enginn eftirbátur hinna í latínunni. Hann vitn- ar í Cæsar í ræðum sínum eins og ekkert sé. Dumas lét þcss einnig getið, að tveir ráðherrar, sem fjalla um tæknileg mál, hafi verið heldur slakir I latínunni, en séu stöðugt í einkatímum og fari fram með hverjum degi sem líður- — Hvað sjálfan mig snert- ir sagði Dumas að lokum, — þá stend ég ágætlega að vígi. Dóttir mín er nefnilega komin í menntaskóla og ég held mér í stöðugri þjálfun með þvi að lesa latínulexíumar með henni. GLEYMIR AÐ SKIUA Lögreglan í Los Angeles er orðin meira en lítið þreytt á manni að nafni Francis Van Wie. Hann á það til að gleyma að skilja, áður en hann kvænist aftur. Nýlega leitaði til dæmis lögreglan að hon- um, þar sem hann var grunaður um að hafa ekki skilið við eigin- konu númer 16, áður en hann var vígður í heilagt hjónaband með þeirri númer 17. Þegar lögreglan hafði upp á honum lék hann á ails oddi og kynnti stoltur hina nýju konu sína fyrir lögreglunni. Hún er 81 árs að aldri! Það hljóp síður en svo snurða á þráðinn hjár þeim, þótt lögregl- an kæmlst í spilið. Kerlingin kvaðst elska hann Van Wie sinn, en hann er 72 ára. — Hann er dásamlegur maður, segir hún. — Ég mun gera allt sem í mínu valdi stendur til þess að halda í hann. Lögreglan hafði sömuleiðis tal af eiginkonum númer 15 og 16, — og þær voru báðar í hæsta máta á- nægðar. Hvorug þeirra vildi fá skálklnn hann Van Wie aftur. f réttarhöldunum sagði Franeis ^ Van Wie: ? , — Eg er mjög siðsamur maður og reglusamur. Ég reyki ekki, — ég drekk ekki, — og fer í kirkju á hverjum sunnudegi! ''MMMMMMMMMMMMMMIMMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMHMMMMMMMMMMMMMMMtMMMMMMMMIt' HREKKVÍSI ÖRLAGANNA FIMMTUGUR, danskur verkamaður, Svend Aage Hansen að nafni, reyndi nýlega að ráða rúmlega tvítuga fyrrverandi eiginkonu sína af dögum. Hann réðist á hana og veitti henni áverka með hnífi bæði í höfuðið og á brjóstið. Eftir árásina lagði Svend Aage Hansen á flótta í Opel-sendiferðabifreið. Lögreglan veitti honum brátt eftir- för og eltingaleiknum lauk með því, að hann ók á brúarstólpa — viljandi að því er lögreglan álítur. Myndin sýnir glöggt hvernig bif- reiðin leit út eftir áreksturinn. En örlögin voru Hansen ekki hlið- holl. Hið óskiljanlega gerðist, að hann lifði slysið af, liggur nú á sjúkrahúsi og fer beinustu leið í fangelsi, þegar hann hefur heilsu GAMLI OG NÝITÍMINN ÞAÐ var heitur og sólríkur sumar- dagur og forstjóri gamla og rót- gróna fyrirtækisins horfði út um gluggann á einkaskrifstofu sinni. Útsýnið voru gluggar hússins við hliðina, en þar voru skrifstofur nýs fyrirtækis, sem var í miklum uppgangi. Gamli forstjórinn studdi hönd undir kinn og var í leiðu skapi. Skyndilega sá hann dálítið, sem lífgaði hann upp á einni svip- stundu. Hann greip símtólið og sló á þráðinn til forstjóra hins nýja og blómlega fyrirtækis. — Ég sit hérna við glngeann minn og sé að skrifstofustjórinn yðar er einmitt að hella aftur whiskýi f glasið sitt, — um há- bjartan dag og það í vinnutíman- um. — Ég þakka yður kærlega fyrir upplýsingarnar. En segið þér mér: Siáið bér hvort hann hefur ' sódavatn líka? — Já, fiórar flöskur, sýnist mér. — Og var hann einmitt að hella aftur í glasið? — Já, já, eins og ég sagði áðan. — Og hefur hann heila whisky- flösku standandi á borðinu hjá sér? — Já, já, heila flösku nýupp- tekna. — Þakka yður kærlega fyrir upplýsingarnar .... Ég ætla þá að bregða mér niður til hans — og fá mér einn .... £ 22. okt. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ i v IIIIIIMIIIIIMIIIIIIIMIIIIlUllillllMIIUIUIIIMIIMMIIMMMMIIMMMMMMMMMMIMMIMIIIIMMMMMIMIMMMMMMIIMMMMII VIVIEAN LEIGH hefur að undanförnu leikið við góðan orð- stír í sörr’^knum „Tovaric" í New York, en fyrir nokkru fékk hún taugaáfall -f ofþreytu og varð að taka sér hvíld frá störfum. Mynd- in hér a_ ofan er tekin af henni, þar sem hún leggur af stað til hvOdarhcimiIis í sveit til þess að reyna að ná sér aftur. Hún hefur með sér íAamsköttinn sinn, sem hún hefur hið mesta dálæti á. Bandaríski leikarinn Antony Perkins, er að öllum likindum sá leikari í heiminum, sem á flestar íbúðir. Hann á eina íbúð í London, tvær í París, eina í Bern, eina í Róm, eina i New York, heila villu í Hollywood og að auki sumarbústað við Miami Beach. Að sjálfsögðu dvelst leikarinn ekki nema skamma hríð á hverjum stað og stundum líða fleiri ár, svo að hann stígur ekki fæti í einhverja af íbúð- um sínum. Fyrir skömmu spurði einn blaðamaður, hvers vegna í ósköpun- um hann væri að eiga allar þessar í- búðir úti um allan heim. Leikarinn svaraði: „Já, það kemur sér mjög vel. Það er svo sjaldan sem hægt er að fá inni á hótelunum á þessum stöðum“. 0—0 Kimniskáldið heimskunna, Mark Twain, sat einhverju sinni á bar ásamt nokkrum vinum sínum og drakk whisky. í hvert skipti sem barþjónninn setti nýtt whiskyglas hjá skáldinu, setti liann glas af vatni við hliðina. Twain drakk whiskyið með góðri lyst, én ýtti jafn- an vatnsglösunum frá sér með fyrirlitn ingu. Þegar þetta hafði endurtekið sig nokkrum sinnum, spurði einn af félög- um hans: „Hvernig er það með þig, Twain: Drekkurðu aldrei vatn með whiskyinu?" — „Nei, það veit ham- ingjan“, svaraði Twain um hæl. „Það eru bara bjánar, sem kveikja eld, til þess eins að slökkva hann strax aftur“. 0—0 Nú gefst öllum Bandaríkjamönnum kostur á að snæða kvöldverð með Kennedy forseta, ef þeir hafa hug ó því. Hið eina, sem þeir þurfa að gera, er að ganga í „Forsetaklúbbinn", — en vel að merkja: Það kostar 1000 doll- ara að ganga í hann. 600 manns hafa þegar gengið í klúbbinn og ágóðinn rennur allur í kosningasjóð demókrata flokksins. w^iiimiii■iiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitfiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii.ihiiii amiiiiiiiiinuniiiinniMiiMniiiiiiiinmiiiiiiiinimiiiinmiiiiiiiimiiiiiiiiiminiiiiiiuiiiiiiniiiiiiiiiiniiimiiimnmiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiú'*.

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.