Alþýðublaðið - 25.01.1964, Blaðsíða 4

BARAtTAN fyrir aukinni mat-
vælaframiefSsiu heldur áfram í
Sovétríkjunum. Ifún hófst form-
lega á fundi mi'Sstjórnar komm-
únistaflokksins i desember og í
toyrjun febrúar kemur mið-
stjórnin aftur saman til funda.
„Maðurinn lifir ekki á vígorð-
om einum saman,” sagði Krústj-
■ov hreinskilnislega í ræðu sinni
í descmber. Hann hélt áfram:
„Hvernig getur staðið á því, að
i dag verðum við að flytja inn
♦ueiti þrátt fyrir aukna fram-
leiðslu, þótt við séldum áður korn
til útlanda, og samt var minna
framleitt þá?
— Jú, það varaf því, að Stalin
og Molotov seldu korn til útlanda
f>ótt fólkið svelti og dæi jafnvel
úr hungri.”
Efni fundarins í miðstjórninni
í desember var efnaiðnaðurinn.
En þótt rætt væri um iðnaðinn,
var landbúnaðurinn liinn raun-
verulegi ' umræðugrundvöllur
fundarins. I’að var- nefnilega það
1’iutverk efnaiðnaðarins að fram
leiða tilbúinn áburð og bætá jarð-
veginn sem bar á góma og það var
Ætarfið fyrir landbúnaðinn, sem
^erði fjárfestingar er námu tæp-
1500 milljörðum króna til
«c;ýfra efnaverksmiðja nauðsyn-
tegar.
EFLING LANDBÚNAÐAR.
Aðalefni fundarins í febrúar
•callast aukning landbúnaðarfram-
teiðslimnar.
■ Stjórnmálafréttaritari sovézku
áróðurs- og fréttaskrifstófunnar
tíovosti, M. Maximov, segir ann-
ars í grein um þennan væntan-
tega fund:
— A fundi miðstjórnarinnar í
•lebrúar vefður rætt um hverhíg
fiægt sé í raun að efla landbún-
«ðinn. Miklar kröfur eru gerð-
ar til þeirra, sem stjórna fram-
teiðslunni og sérfræðinga vegna
dliagnýtingar efnavöru, sem hafin
cr í landbúnaðinum, svo og tii
allra, sem eitthvað eru viðriðn-
ár hagnýtingu áburðarefnanna,
ÁRANGUR LAUNAÐUR.
Á fundinum verður fjallað um
f jölda mála. Rætt verður um I
möguieika hinna einstöku héraða ]
og sovétlýðvelda og taka verður
tillit til séreinkenna þeirra og
hvérnig skerfur þeirra stuðlar að
aukningu varabirgða á korni. Þá
verður rætt um stuðning við sam-
yrkjubú verkamanna, en á grund-
velli hagnýtingar efnavörunnar
búa þau ýfir mestu möguleik-
unum á aukinni uppskeru.
Það segir sig næstum því sjálft,
að Maximov telcur undir þá skoð-
un vestrænna stjórnmálafrétta-
ritara, að endurskipulagning land
bú.naðarins í Rússlandi sé mik-
iil ósigur fyrir Krústjov og stefnu
hans um ræktun „jómfrúrland-
anna.”
— Ræktún nýju svæðanna hef-
ur reynzt vel rökstudd og fjár-
festíngarnar hafa borgað sig, en
KASTLJÓS
I ur annar háttsettur, sovézkur
j ráðamaður. Hann er ennþá hald-
inn þessum áhuga. Margt af því
sem hann spurði utanríkisráðherra
Dana um, er ráðherrann var í
heimsókn í Moskva nýlega, fjall-
aði um landbúnað og búast má
við svipuðum áhuga, þegar hann
kemur til Danmerkur í sumar.
Til þess að auka landbúnaðar-
framleiðsluna fylgdi Krústjov
fyrst og fremst stefnu, sem gerði
ráð fyrir því, að liin stóru jóm-
frúrsvæði yrðu ræktuð upp og
þannig, að þau gætu orðið sov-
ézk útgáfa af hinum geysistóru
hveitiökrum á preríunúm gömlu
í Bandaríkjunum.
STEPPURNAR LOFUBU OF
MIKLU.
Það, sem ekki virðist hafa ver-
ið tekið með í reikninginn var
loftslagið og jarðvegurinn á ný-
ræktarsvæðunum. Kazakstan er
að vísu gott hveitiræktarland, en
þar er bæði meira um þurrka og
uppblástur en á preríunum í
Bandaríkjunum.

jafnhliða aukningu kornfram-
leiðslunnar hefur eftirspurnin
eftir lífsnauðsynjum einnig auk-
izt.
Landbúnaðurinn hefur alltaf
verið mikið vandamál í Sovétríkj-
unum. Það hefur alitaf verið erf-
itt, að auka afköst landbúnaðar-
ins — sumpart reyndar vegna
þess, að mikill liluti fjárfesting-
ana hefur farið í iðnaðinn og
eínkum þungaiðnaðinn.
Sagt hefur verið, að í raun-
innj hafi sveitafólkið horgað iðn-
væðingu Sovétríkjanna, vegna
þess, að því hafi verið haldið
niðri á langtum lægra lífsstaðli
en íbúum bæjanna með lágu vefði
landbúnaðarafurða, sem það hef-
ur verið neytt til að láta af liendi.
Eftir lát Stalins varð breyting
á þessu sviði. Áfhendingarskyld-
an var raunar svo að segja sú
sama og áður, en verðið var
hækkað.
Krústjov hefur haft meiri á-
huga á landbúnaðinum en nokk-
Þess vegna varð framleiðslan
ekki eins mikil og vonazt hafði
verið eftir og einkum var hún
ekki eins viss og vonir
stóðu til, sérfræðingar segja, að
vegna steppujarðvegsins á hinum
þurru svæðum, sé nauðsynlegt að
haga rekstri landbúnaðarins á
þann veg til að hann gefi sæmi-
legan arð, að hveiti sé ræktað í
tvö ár, síðan skuli landið vera
ósáið í eitt ár, því næst verði
ræktað hveiti á ný í tvö ár og
loks steppugróður í allt að tutt-
ugu ár til þess að gera' akurinn
hentugan til hveitiræktar á nýjan
leik.
Krústjov vildi einúig að mais-
ræktín ýrði aukin til muna. í Sov-
étrikjúnum eru svæði, sem eru
sérlegá vel fallin til maísræktar
og þar sem búast má við tnikilli
maisuppskeru. En svo virðist sem
yfirvöldin hafi að einhverju leyti
bundið of miklar vonir við mais-'
ræktlná, og máísræfct hefur verið
hafin á svæðum,' þar sem ekki ef
hægt að gera ráð fyrir að mais
geti þroskazt í meðalárferði.
ÁRANGURINN.
Eitt af því, sem Krústjov hefur
einnig komið til leiðar, er, að
svokailaðar véla- og dráttarvéla-
stöðvar hafa verið lagðar niður.
Þær voru réttlsétanlegar sem
tæknimiðstöðvar, þegar samyrkju
búin voru minni en nú óg þegar
forstjórar samyrkjubúanna voru
ekki eins vel menntaðir og nú.
En þróunin hefur leitt til þess,
að forstjórar samyrkjubúanna og
forstjórar vélastoðvanna hafa
unnið sama starfið og niðurstaðan
varð óhjákvæmilega sú, að upp
risu deilur og fjáhdskaþur. Vél-
ár stöðvanna hurfu til landbún-
áðarins.
Unnið hefur verið að því; að
gera stjórn kommúnistaflokksins
á sviði landbúnaðarins árangurs-
ríkari siðan teknar voru ýmsar á-
kvarðanir um þessi mál á fundi
miðstjómarinnar í nóvember
1962. Þá voru menn þelrrar
skotSunar, að í framtíðinni ættí
skipulag flokksins að vera þannig,
að stjórn málefna landbúnaðar-
ins og íðnaðarins yrði aðskilin;
og allt flokksstarfið skyldi að
því er virtist snúast um það, að
stuðla að því, að atvinnugreinar
þær sem fyrir hendi voru, afköst
uðu sem mestu.
Á sama hátt og flokksstarfið-
snýst . um árangur mannsins og,
tækninnar hafa ákvarðanirnar
sem teknar voru á miðstjómar-
fundinum í desembcr 1963 rutt
brautina fyrir gífurlega hagnýt--.
ingu helzta hráefnis landbúnað-
arins, jarðárinnar, og sennilegt
er, að í febrúar verði enn einu
sinni rætt um mamiinn og tækn-
ina og lagt mat á það, hvaða gagn
hafi orðið af ráðstöfunum þeim,
sem gerðar hafa verið til þessa,
— (Aktuelt).
•Siskupihn yfir íslandi, herra Sigurbjörn Einarsson skrifar í bók-
*na. A3 baki Iionuni stendur Magnús Sigurðsson skólastjóri.
100 þúsund krónur til Hjálparsjóðs
æskufólks.
Myndin hefði verið gerð til þess,
að fá fólk til þess að gera sér grein
fyrir vandamálinu. Orsökin fyrir
vandræðum unglinga væri oft hjá
heimilinu eða umhverfinu og því
væri bráðnauðsynlegt að gela kom
ið unglingum þessum fyrir áður
en þeir færu iengra á afbrota-
brautinni.
Magnús sagði, að hér væri um
stórmál að ræða og ef ekkert væri
gert strax, þá fengjum við þetta
fólk bara yfir okkur seinna, sem
afbrotamenn eða áfengissjúklinga.
Nú er starfandi eitt heimili fyrir
pilta í Breiðuvík, en þar væri
bara allt ófullkomið ennþá og sér
staklega vantaði sérstakt húsnæði
fyrir forstöðumann og kennara og
fleiri. Á. því heimili em 16 — 17
piltar að jafnaði og sagðist Magn
ús hafa tekið saman, að heimilið
þar hefði kostað í 10 ár jafnmik-
ið og Liíla Hrauni er ætlað á fjár
lögum í 1 ár. Sýningar á mynd-
inni munu hcfjast á ný þegar
þeim endurbótum, sem nú fara
fram á Tjarnarbæ er lokið. Söfn-
unarbókin mun svo fylgja mynd-
inni, en ætlunin er að hun verði
sýnd víðar um land þegar tæki-
færi gefast. Bókin var ekki tilbú
inn þegar sýningar á myndinni
Framh. á 13. siðu
Reykjayík 23. jan. — KG.
MAGNÚS SIGURDSSON, Skóla
sfcjóri Hlíðarslcólans ferðaðist fyrr
í vetur um landið meff kvikmynd-
ina „Úr dasbók Itfsins” og var
hvarvelnn tekið ntjög- vel. Nú hef
ifr einnig veriff útbúin söfnunar
bók, sem á aff fylgja myndinni.
Bókin hefur sama tilgang og mynd
in, en þaff er aff bæta böl barna
©g unglinga, sem í raunir rata, cg
reyna aff flýta fyrir byggingu heim
lla fyrir afvegálefdda sesku.
Magnús sagði á fundi með frétta
mönnum í dag, að sér hefði verið
tekið einstaklega vel hvar sem
hann kom og.nú þegar hefðu verið
afhentar til biskupsskrifstofunnar
4 25. jan. K64 — ALÞÝBUBLAÐI0