Alþýðublaðið - 26.01.1964, Blaðsíða 9

Jakob Hafstein
ast. Eftirvæntingin verður loks
að óþoli, skák Ingvars Ásmunds-
sonar og Johannessens vakir enn
í taugum minum, spenningurinn
hverfur ekki fyrr en önnur æsi-
legri lætur sín gæta. Furðulegt
er, hvað lítið má út af bregða til
þess að slysi valdi, hæpinn leikur
getur á örskotsstund jafnað met-
in eða gerbreytt viðhorfinu öðr-
um keppinautnum í hag, hvað þá
afleikur, hann er venjulega sama
og ósigur. Og frábær er alúðin,
sem skákmeistararnir leggja í í-
þrótt sína, hver sem úrslitin ann-
ars verða, þcir einbeita sér eins
og um heimsfrægan landvinning
þjóðhöfðingja væri að tefla, mikið
held ég þeim sé ljúfara að vjnna
en tapa, aldrei er Vilmundur land-
læknir svona smámunasamur, og
vantar hann þó ekki kappið. Þetta
er áþekkast því, þegar Albert
Guðmundsson sýndi listir sínar á
knattspyrnuvellinum og maður
beið þess með öndina í hálsinum,
hvort upphlaupið tækist eða
ryimi út í sandinn. Yfirskilvitleg
er í unaði sínum og kvöl sú nátt-
úra mannsins, sem heitir leikgleði.
Eg geng út í niðdimma en milda
reykvíska vetrarnótt, og í loftinu
liggur aðkenning af angan vors-
ins, þó að þorri fari í hönd. Bráð-
um segi ég skákbróður mínum
Andrési Björnssyni úti í Kaup-
mannahöfn tíðindin af Reykjavík-
urmótinu 1964. Sá held ég sé
spenntur, þrátt fyrir sitt alkunna
ljúfa hæglæti.
hverfi, gnæfir úr mannhafinu eins
og fjall í hæðóttu landi. Svo er
þarna skákkappinn Benóný Bene-
diktsson. Mig grunar, að hann
óski sér þess að vera kominn að
einhverju taflborðinu til að berj-
ast fyrir sjálfan sig, land sitt og
þjóð, og gaman myndi að sjá
hann eltg ólar við Nonu Gabrin-
dashvili, en hvað um það: Hér
eru margir kallaðir, en fáir út-
valdir, og þessu sinni verður
Benóný að una hlutskipti áhorf-
andans. Tónskáldið Fjölnir Stef-
áiisson horfir íbyggið á skák
Magnúsar og Friðriks, ljóðskáld-
ið Þorgeir Sveinbjarnarson bíður
úrslitanna í bardaganum, sem
Ingi óg Ingvar heyja sín í milli.
Jö, hér er mannval mikið. Reykja-
.vikurmótið 1964 setur vissulega
svip á bæinn. Nú bregður fyrir
toflstjóranum, sem keyrði mig síð-
ast liðna nótt, þarna er fisksali
úr vesturbænum, tveir vinir mín-
.ir austan- af Stokkseyri komu að
sjá sjöttu umferð, skrifstofumað-
ur úr stjórnarráðinu fullyrðir við
útvegshöld sunnan með sjó, að
Nonu Gabrindashvili væri sæmst
áð gefast upp fyrir Gligoric og það
er satt, júgóslafneski skærulið-
ínn hefur lagt valkyrjuna úr Grús-
íu að velli. Og hér gerir sér eng-
ínn mannamun. Fljótt á litið
sýnist þetta straumlygnt mann-
haf, þögnin grúfir yfir salnum, en
þó hvíslast allir á, djúpið ólgar
niðri fyrir, sérhver hefur skoðun
á því, sem fram fer. Maður ber
álit sitt undir sessunautinn og
fær gjarna annað í staðinn, skák-
in er íþrótt hugkvæmni og álykt-
unar, einkenni hennar fjölbreytt-
ir möguleikar, iðulega margir
leikir á borði hjá hvorum um sig,
en aðeins einn ræður kannski
úrslitum, finnst hann eða finnst
ekki„. það er spurningin mikla. Og
Mngað kemur cnginn til að hvíl-
: Ragnar Lárusson.
Albert Guð'mundsson
JftktsCopco
Loftþjöppur og verkfæri
reynast bezt
Hafið samband við oss, ef yður vantar löft-
þjöppur eða loftverkfærf.
Borstál — Loftslöngur — Slöngutengi o.fl.
oftast fyrirliggjandi.
Einkaumboð fyrir
VERKFÆRI OG
ÞJÖPPUR
JftUnsCopco
OG
Landssmiðjan
Sími 20680.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ —26. jan. 1964