Alþýðublaðið - 04.04.1964, Side 6
CHURCHILL ER
V
ENNÞÁ SPRÆKUR
t -
— Srtu viss um aff eitt dugi?
Eitt helzta listaverkauppboð
ársins var haldið í Feneyjum
í fyrradag. Áður en það var
haldið, hafði átt sér stað hörð
barátta milli nokkurra upp-
boðsfyrirtækia um að fá að
halda uppboðið. Sigur úr být-
um bar hinn aðgangsharði
Michel Rheims i París.
Það er einn af athyglisverð-
ari mönnum eftirstríðsáranna,
Carlos De Beistegui, sem sel-
ur. Ilann hefnr bæði spænskt
og mexíkanskt vegabréf, en
fiármuna sinna hefur hann afl-
að í silfurnámum í Chile.
Það er ekki peningaskortur,
sem rekur hann til þess að
láta þetta unpboð fara fram.
Það má segia, að það sé held-
ur eitt af mörgum undarlegum
uppátækium hans, sem hann
er frægur fyrir.
Þeir, sem hafa eitthvað
fylgzt með háttum hinna betur
settu stétta heimsins eftir
stríðið, muna eftir því, að Be-
stegui kevn+i Palazzo Labia
við II Canneraggio, sem er
tilkomumes*a s'ki Feneyja, —
næst á eftir Canal Granda.
Það var bvpgt af Spánverja
sem var aðlaður í Feneyjum,
og hét Zan Francescu Labia.
Hann lét skrevta bygginguna
miög, ekki s’zt með mjög
fögrum lágmyndum.
Menn strevmdu til hússins
á 18. öid til þess að skoða
þau listaverk. sem það hafði
að geyma. En það voru ekki
síður sögurnar, sem gengu af
Labia og furðulegum tiltekt-
um hans, sem freistuðu þeirra.
Þegar hann hélt samkvæmi,
voru öll matarílát úr skíra
gulli, og þegar búið var af
einhverju fatinu, var því ein-
faldlega snarað út um glugg-
ann svo að það hafnaði í síki
þar- fyrir neðan.
Því heyrðist raunar fleygt,
að þessi snjalli aðalsmaður
hefði látið strengja sterkt net,
sem dvrgripirnir söfnuðust í,
og hann fiskaði þá síðar meir
upp úr.
Þevnr Beistegui keypti höll-
ina, hefur hann vafalaust og
drevmt. um að geta látið sem
soænskur aðalsmaður í Fen-
eyjum. En þó að lágmyndirn-
ar séu þar enn þá ó veggj-
um var dýrindið allt saman
orðið bvsna úr sér gengið. —
Hveriu skipti það? Silfrið frá
Chile s*óð fyrir sínu og hann
fórna«i sem svaraði litlum 250
miiiión"m króna í lagfæringar
á bvegingunni.
Og hann ætlaði að láta
innreíð sína í bygginguna
vor*» rneð þeim hætti, að
hennar yrði minnzt í hinni
margiiOi sögu borgarinnar.
Hinn 3. september 1951 badð
hann +il veizlu í tilefni af
því. að bá var lokið endurbót-
um á bvggingunni. Þessi veizla
varð fræg um víða veröld.
Hún átti að líkjast mest átj-
ándu aldar grímuballi. Frægð-
arfðiki hvaðanæva að úr heim-
inum .var boðið til hennar
Alls voru send út 3000 boðs-
kort, en Beistegui varð ekki
hvr, þegar honum bárust
fregnir af því, að einhverjir
framtakssamir Feneyingar
hefðu tekið sér fyrir hendur
að falsa þessi kort og seldu
þeir þau síðan fyrir svimandi
háar fjárhæðir.
Það bjargaði, að eigi allfáir
hinna raunverulega boðnu
gesta afþökkuðu, svo að þeir
fölsku komust að vandræða-
laust.
Allt þetta íburðarmikla og
fiárfreka fyrirtæki liafði vak-
ið mikla ólgu og andstöðu á
Ítalíu og í öðrum löndum. Á
þessum árum einkenndist lífið
f Eeneyjum af nevð og kom-
múnistaáróðri og ót'azt var. að
veizlan kynni að koma af stað
éeirðum. Jafnvel blað Vati-
kansins. Osservatore Romano
hamaðist gegn þessari ótíma-
bæru eyðslusemi.
Meðal þeirra, sem afþökk-
uðu voru Churchill, hertoga-
hjónin af Windsor, banda-
ríski sendiherrann á Ítalíu og
fíöldi annarra. Samt voru
margir eftir sem, hinn spjátr-
ungslegi Beistegui gat fagnað
á húströppunum, þar sem
goldólar gestanna komu að.
Barbara Hutton kom i 100
þúsund dollara kjól. lafði Duff
Cooper, Orson Welles, svo að
einhverjir séu nefndir. Búrí-
ingar voru í meira lagi fiöl-
skrúðugir, einn gestanna valdi
sér af mikilli smekkvísi lík-
klæði fyrir gervi.
DanSinn stóð fram á ljósan
dag, kampavínstappar flugu ó-
taldir og mikið mavn af hum-
ar livarf niður í göfuga maga
þessa nótt.
Elckert varð úr óeirðum. —
Þvcrt á móti voru það glað-
lvndir og vin"""'"iceir Feney-
ingar, sem söfp"ff"st saman á
bak við höll Soánverians, þar
sem hann haf*’" "nóirbúið auka
samkvæmi með víni og mat
fýrir nábúa s!na.
En heiðurinn af þessu uppá-
tæki var af skornum skammti
ob brátt fvrir p?í nondóiaræð-
arar hans settu svip á s'kin,
undi hann sér il'a í Palazzo
T abia. Ný áb"cra’"ál bafa tek-
ið hug hans fangínn og hann
hefur ákvpð’* að losa sig við
ævintýrahöllína í Feneyjum.
Kannski er se’nni bluti tutt-
ufrustu aldar evyj henoilegur
tími til að leika sautiándu
aMar spænskan aðalsmann,
jafnvel ekki einu sinni í Fen-
eyjum.
Að sögn hef’U’ Beistecui af-
hent ítalska úfvaroinu höllina
með lágmyndunum, ,en lausa-
munirnir, dvrmæt mólverk,
húsgögn, gondóier oy mótor-
bátar, lenda undir hamrinum.
Eitt þeirra "e"bo»cptriffa,
sem sérstakan áhuga vekja, er
skrifborð Bvronc lóvarðar. —
Kynstur eru af öðr”m hlutum
bæði merkilegum fyrir aldur
sinn os þá sögu, sem við þá
er tengd. j
n 4. apríl 1964 — ALÞÝÐUBLAÐI&
Lafði Churchill, kona Sir Win-
stons fyrrum forsætisráðherra
Breta, átti 79 ára afmæli á mið-
vikudaginn. Hún hélt daginn há-
tíðlegan ásamt manni sínum á
landssetri þeirra hjóna nálægt
Westerham.
Af gamla manninum er það að
frétta, að heilsa hans hvað vera
í mjög góðu lagi um þessar mundir
Hann verður níræður í nóvember
næstkomandi. Þau hjónin, sem í
ríkum mæli hafa kennt skins og
skúra opinbers lífs og einkalífs
| um dagana, áttu 55 ára brúðkaups
afmæli í september síðastliðnum.
Annað bam þeirra, dóttirin
Marigold, dó þriggja ára að aldri,
árið 1921. Einkasonur þeirra,
blaðamaðurinn og fyriri’estrahald-
arinn Randolph, á að baki pó'itískt
skipbrot, og tvö misheppnuð
hjónabönd. Elzta dóttir þeirra,
Sarah, sem er leikkona, hefur
tvisvar orðið ekkja og einu sinni
skilið við mann sinn. Önnur dótt-
ir þeirra, Diana, dó i haust eftir
að hafa tekið af stóran skammt
af svefntöflum. Hún var eitt sinn
gift Duncan Sandys samveldis-
málaráðherra. Mary, dóttir þeirra
er gift Christopher Soames,
landbúnaðarráðherra. Barnabörn
þeirra eru tíu orðin.
Fjögurra ára gamall ástralskur drengur, sem fæddist án hægri liandleggs vegna áhrifa eitursins
talidomíds, Brett Nielsen aff nafni, hefur nú fengiff nýjan handlegg í Englandi, en þangað kom hann
í ágúst síffastliffnum. Handleggnrinn er knúinn með koltvísýrlingi, sem kemur úr geymum festum á bak
drengsins. Þessi aðferff virffist munu verffa til mik Ilar hjálpar þeim ólánssömu börnum, sem fæddust
vansköpuff vegna áhrifa talidomidlyfsins alræmda. Handleggurinn, sem Brett fékk er hreyfanlegur um
axlarliffinn, olnbogann og úlfnliffinn. Hann er þegar farinn aff skrifa, borff'a, leika á gítar og leika sér
aff leir meff honum.