Alþýðublaðið - 08.09.1964, Blaðsíða 6

I
Z&vjéxí
^Xí-'ý
Ý//////&

:■ '/''
'/■/:/’

lllllllÉiíÍj

w«
isgJtJsfc

Marilyn Monroe, — sem framdi siálfsmorS, þótt bún hefði náð
heimsfrægð og fengi daglega bréf frá þúsundum aðdáenda víðs
vegar að úr beiminum.
„EFTIR SYNDAFALLIГ
FRUMSÝNT í OSLÓ...
25. ÁGÚST síðastliðinn var Ev- , lega hefur hann aldrei fallizt á
rópufrumsýning á leikriti Arthurs | það opinberlega, að leikritið sé
Millers, Eftir syndafallið í Þjóð- spegill af samlífi þeirra hjónanna.
En þeir, sem sjá leikinn eða lesa
verkið eru ekki í vafa um, að þarna
sé Miller að gera upp sakimar við
sjálfan sig. Hann játar, að. hann
sé sekur um morð, — en hann vill
fá áhorfendur til að grannskoða
huga-sinn og komast að raun um,
að. þeir , eru einnig meira eða
minna sekir.
iVcnche Foss leikur hlutverk Maggiear (Marilyn?) Wenche Foss hélt nýlega hátíðlegt 25 ára leik-
afmaili. Fáum mun finnast hú'n líkjast hinni guðdómlegu Marilyn, — en leikstjórinn, sem setur verk-
upp í Osló, reynir ekki „að likja eftir raunveruleik mum“ í uppsetningunni. Áliorfendunum á að vera
það í sjálfsvald sett, hvort þeir binda hugann við Marilyn og Miller. Wenche Foss: Höfuðorsök óham-
ingjr. Marlyn var líklega sú, að Miller gat ekki elskað neinn.
BAK VIÐ TJÖLDIN
■* EKKI er öll mæðan eins fyrir
vesalings Júlíönu, Hollandsdrottn-
ingu. Nú er Margriet pr.nsessa,
sem er 21 ára og nemur þjóðfélags
fræði, hagfræði og stjórnmál við
háskólann í Leyden, orðin ást-
fangin í háskólastúdent, sem heit-
ir rétt og Srlétt Fritz von Vollen-
hover. Samband þeirra er síður en
svo vel réð, þar eð^kauði er ekki
með bl'átt blóð í æðum, þótt hann
sé aí merkisfólki- í Hollandi. En
Margriet vill ekki. segja skilið við
hann og hefur lá.ið þau orð falla
við vinkóhú sína, áð hún eigi ériga:
ósk ■ heitari ’í lífinu en að verðá
venjuleg höllenzk húsmóðir og
margra barna móðir og gift manni,
sem hún elskar. Hún getur þó ekki
fórnað erfðaréttinum til krúnunn
ar né gift sig gegn vilja foreldra
sinna fyrr en hún er 25 ára.
leikhúsinu í Osló. Wenche Foss
leikur hlutverk Maggiear, — en
Arne Lie fer með hlutverk Quent-
ins.
Mikið hefur verið rætt um þetta
síðasta leikrit Millers. Ýmsir saka
hann um það, að fara þar ómild-
um höndum um minningu fyrrver-
andi eiginkonu hans, Marilyn Mon
roe, sem svipti sig lífi eftir að
hjónaband þeirra hafði farið út um
þúfur. — Miller neitar þeirri stað
hæfingu, að hann vanvirði minn-
ingu Marilyn heitinnar, — og lík
Aðalpersónan í leikritinu. er
framsækinn amerískur lögfræðing
ur, Quentin að nafni. Áhorfendúr
eru kynntir fyrir foreldrum hans,
starfsbfæðrum og þeim konum,
sem einhyer .áhrif hafa haft á líf
hans. Heigulskapur og . flótti er
hinn rauði þráður í verkinu.
Þetta er saga kærleika, sem er
tortímt. En gáfumanninum Quent-
in er ef til vill ófært um að elska
annan en sjálfan sig. Sameining
kynþokkadísarinnar og gáfumanns
ins endar með ósköpum. Hún er
tré, sem rifið er upp með rótum.
Hún fer að hugsa, og henni er vis
að út úr aldingarðinum Eden. Hún
er ekki lengur aðeins kynhvöt, hún
verður að manneskju, — og það
þoiir hún ekki. Hann nýr henni
um nasir fortíð hennar, sem hún
helzt vill gleyma. Quentin kemst
aldrei yfir það, að hún átti vin-
gott við marga menn á undan hon
um. Ekki bætir það úr skák, að
henni þykir lítið til karlmerinsku
hans koma í hjónasænginni. Hún
hefur aldrei viljað neitt annað en
fóma sér fyrir hann, — hún vill
gefa sjálfa sig. Hún er fulltrúi
konunnar, sem hefur gefið sig
manninum á vald frá örófi alda.
Maðurinn þakkar henni með því
að ásaka hana fyrir að hafa freist-
að hans. Hún gaf mér að eta og ég
ég át. Quentin vill fá hana til að
viðurkenna manngildi sitt. Hún
vill heldur vera hlýðinn hundur.
Hún vill vera brunnur, sem hann
getur drekkt sorgum sinum í. Hún
vill, að hann leiti styrks hjá henni.
En einn góðan veðurdag fellur
goðið af stallinum. Hún kemst yfir
nokkrar línur, sem hann hefur. i±t
að niður tveim mánuðum eftir að
þau giftust. Þar ljóstrar Quentin
því upp, að hann getur ekki elsk
að neinn nema dóttur sína af
fyrra hjónabandi, Upp frá þeim
degi tekúr hún'til við eiturlyf og
áfengi. Taugááföllin, sem kvik-.
myndahúsgestir töldu að væru'
einn þáttur í auglýsingu, — voru '
víst í hæsta m'áta raunveruleg..
Eftir þrjár árangufslausar sjálfs-
morðstilxaunir þvær Quentin hend
ur. sínar. Hann er ekki skyldugur
til að gæta hennar. Hann tekur
saman hafurtask. si-tt, heldur á
burt og huggar sig með því, að
henni líði miklu betur hjá hjúkr-
unarkonu.
Marilyn Monroe hlýtur að hafa
dýr að Aríhur sirin Miller, sem -
bæði: gát hugsað og skrifað. En i
fyrst ög fremst féll hún fyrir því,
að hann leit á hana sem manneskju
eriiekki.sem kynbombu. Hann var
aldrei ástleitin við hana í upphafi
kunningsskaps þeirra. Það hefur
án efa vakið aðdáun hennar og
hvatt lxana til að ganga lengra.
Hún hélt, að það, sem héldi aftur
af honum væri virðing hans fyrir
manngildi hennar. En það var í
rauninni- hinn klafabundni hrein-
lífsmaður í honum, sem varnaði
því, að hann þyrði að líta konu
girndaraugum. Hann var maður,
sem flækur var í net vanans og,
sem þorði ekki að rífa sig laus-
an. Hann vildi eignast stóra brúðu,
sem leggði aftur augun og, sem
hann gæti- leikið sér að og með.
Hann þorði aldrei að viðurkenna
fyrir sjálfum sér né henni, að
hann þráði hiÁ fagra kvendýr.
Svo segir meðal annars í norska
blaðinu Aktuell. — En efalaust
má líta á leikritið frá ýmsum hlið-
um, — þótt flestir mun falla í þá
freistingu að horfa á það eingöngu
sem ævisögu Millers og Marilyn.
En Miller sjálfur segir: „Verkið er
ekki um neitt. Verkið er eitt-
hvað“.
, —, Urigfrú ein lét svo ummælt;
að ústin fæddist víst. oftast utan
hjónabandsins.
SIMEON, fyrrverandi konungur
Búlgaríu, og drottning hans, búa
í Madrid og láta sig miklu varða
að- greiða götu. húlgarskra .ftótta-
manna. Simeon komst til valda ár
ið 1943T, er faðir haris Boris, féll
frá. Simeón var þá aðeins séx árá,
og þrem áruiri síðar var. valdatíð
hans Iokið. Þá flúði móðir hans,
sem er éða vár dóttir Vittorio
Emmanueles, ■ Ítalíukóngs, méð
hann til Egyþtalands, :— en síðár
lá- leiðin til Spánar.
Simeon er nú orðinn 26 árá.
on hefur lagt stund á lögfrseði.
Hánn giftist árið 1952 stúiku áf
einni tignustu ætt Sþánar. j
'Hjónin eiga éinn son bama,
sem nefriist Kardarii, óg sést harin
hér méð: foreldrum sínum. Innan
skamms eiga þau von á öðrum erf
ingja.
Mjg^-lapgay. til að ■ fá ■ einhver
vítámiri, sem gera. mig svo spræk-
ári, að égrgetí.farið á ball, Sagði
aþ aðuriþjr’.i.'lyf j ábúðirin i.
— Hvað eruð þér gamlir? . •
X -fx: 92!.:Ei:ua. þér'-þá ekki orðnir
'of gainlir til"áð vera að hugsa um
böli? •
- — Ef* svo 'er; ætla ég áð .biðja
utri æirihvéf vítamin, sem losa mig'
vxð'þ'esssa löng-un. !
★ En •efJ;vi3 kaupum nú/bíl æins:
og. þú segir;--spufði maðurinn, —'
lrvérnig eigum við> þá að fará að
þVí að borga hanri?
. — -Þú . gerir allt flóknara með
því að reyna að leysa tvö vánda-
mál í einu.
6 8- sept. 1964 — ALÞYÐUBLABIÐ