Alþýðublaðið - 24.12.1964, Blaðsíða 8

Þá varð ég hissa!
Guð'rún Árnadóttir frá Lundi
hefur skrifað 20 skáldsögur. Bók
hennar í ár heitir Hvikul er konu-
ást, og er þegar uppseld hjá for-
laginu.
Guðrún er búsett á Sauðár-
króki, en síðan hún missti mann
sinn fyrir nokkrum árum, dvelst
hún nokkra mánuði á ári í Rvík
hjá dóttur sinni. Þegar við heim-
sœkium hana stendur hún í jóla-
önnum og er hin búkonulegasta
með mjöl upp á olnboga og er
því að siálfsögðu við jólabakstur.
— Eg held að aukin menntun
kvenna sé ástæðan fyrir því, hve
margar bækur þær skrifa nú, áð-
• ur voru konur varla skrifandi.
' — Eg naut ekki annarrar skóla
j menntunar en að kennari var tek-
inn á heimilið í þrjár vikur í
! þrjá vetur, svo alls varð skóla-
j gangan níu vikur.
j — Eg skrifaði svolítið sem ungl-
'ingur og oft brauzt það í mér
I síðan, en ég hafði aldrei tíma til
j að sinna þessum hugðarefnum
; niínum fyrr en börnin komust
j upo. Þau eru þrjú.
Fyrsta bók mín kom út þegar
I ég var 60 ára að aldri. Handritið
: var þá búið að liggia þrjú ár
j fyrir sunnan og enginn útgefandi
í nennti að lesa bað. Loks las svo
Gunnar í ísafoid (nú í Leiftri)
handritið og gaf það út. Þetta varð
metsölubók. Þá varð ég hissa. Eg
hafði cngum sagt frá bessum
skrifum mínum, heimilisfólk mitt
vissi ekki einu sinni af beim. •
Gunnar gaf út tíu fyrstu bækur
mínar hjá ísafold og síðan hefur
hann gefið út tíu bækur hjá
Leiftri.
-— Eg held að ég skrifi mest
fyrir sjálfa mig, en auðvitað þyk-
ir mér vænt um hve bókum mín-
Konur hafa æfíð
sagf sögur
Ragnheiður Jónsdóttir hefur
skrifað 30 bækur. Þar af eru 7
skáldsögur ætlaðar fullorðnum og
eitt smásagnasafn, aðrar bækur
hennar eru skrifaðar fyrir böm
og unglinga, þá hefur hún safn-
Guðrún A. Jónsdóttir er hús-
móðir og býr með manni sínum
í Borgarnesi. Taminn til kosta
er önnur bók hennar.
— Auðsætt er að aukln rit-
störf kvenna eru vegna bættrar
aðstöðu þeirra, aukinna tóm-
stunda og meira frjálsræðis.
— Eg skrifa fyrst og fremst
mér til ánægju og myndi ég mjög
gjarnan vilja að bækur mínar
yrðu öðrum til ánægju og
skemmtunar.
■— Nei, ritstörf mín hafa eng-
in áhrif á heimilisstörfin, ég tek
ekki til þeirra tíma sem ég þarf
að nota til heimilisstarfa.
Guðrún Árnadóttir frá Lundi:
— Líður ekki vel, ef ég skrifa ekki
eitthvað á hverjum degi.
um er vel tekið og fólk les þær
vel.
— Eg hef þurft að setja margt
annað til hliðar vegna ritstarf-
anna, en’mér líður hreint ekki
vel, ef ég get ekki skrifað svo-
lítið á hverjum degi.
að saman og séð um útgáfu á
bókinni Sögur og ævintýri, sem
Menningarsjóður gaf út, Ragn-
heiður er gift Guðjóni Guðjóns-
syni fyrrverandi skólastjóra, og
eignuðust þau tvö börn. Hún hef-
ur kennaramenntun og hefur
dvalið erlendis við nám og bók-
menntalestur. Ragnheiður var
fjörutíu ára, þegar fyrst kom út
bók eftir hana.
— Eg tel að konur hafi nú betri
aðstöðu og meiri menntun en áð-
ur og sé það ástæðan fyrir aukn-
um bókaskrifum þeirra, óg að þær
skrifi helzt skáldsögur sé vegna
þess, að það form liggi konum nær
að bækur, sem gefnar eru út eftir
mig, séu lesnar.
— Um hvort ritstörfin hafi
bitnað á heimilisstörfunum er
bezt að spyrja eiginmanninn og
börnin, en ég held sjálf að svo
hafi ekki verið. Eg tel að ég hafi
metið meira að hugsa um heimili
mitt en ritstörfin.
— Eg hef töluvert fylgst með
ritstörfum í öðrum löndum, bælíi
bókmenntum og gagnrýni en
hvergi orðið vör við þassa flokkun
á karl og kvenrithöfundum, eins
og hér hefur komið fram. Mér
hefur sýnzt að bók væri bók og
skrifað um hana burt séð frá kyn-
ferði höfundarins. Annars er
þetta skraf ekki alveg nýtt af
nálinni. Hér er varla skrifað svo
um bók eftir konu, að ekki sé
lagður kvenlegur mælikvarði á
verkið.
Mér dettur ekki I hug að allt
séu bókmenntir sem konur skrifa
en mér sýnist þetta sama gilda
um það sem karlar láta fara frá
sér á þessum svlðum.
Skrifa mér fil ánægju
Guðrún A. Jónsdóttir.
— Auknar tómstundir og meira
frjálsræði.
en fræðsluskrif og ævisögur. —
Konur hafa jafnvel gert meira
af að segja sögur, á öllum tímum,
en karlmenn, svo þetta er ekkert
nýtt, hitt er nýrra, að sögur þeirra
séu færðar í letur.
— Eg skrifa fyrst og fremst
fyrir sjálfa mig, en ég vil gjarna
ÞÆR SETTU SViP SINN Á BÓKAFLÓDIÐ
Ragnheiður Jónsdóttir ásamt dóttur sinni, Sigrúnu Guðjónsdóttur, sem myndskreytt hefur margar af
..................— bókum móður sinnar. ,r : . > ; ' .
Ég hef ekkerf skrífað áður
— nema sendibréf
Hiidur Inga er 52 ára gömul
húsmóðir í Reykjavík og á þrjú
börn. Seint fyrnast ástir er fyrsta
bók hennar og segist hún ekki
vita hvort hún hrelli Sigurð A.
með fleiri kerlingabókum. Hildur
Inga er dulnefni. Skólanám henn-
ar var í 16 vikur hjá farkennara
og síðar las hún hjá sr. Helga
Konráðssyni upp í 3. bekk
Menntaskólans á Akureyri.
— Þetta er í fyrsta skipti sem
ég reyni að skrifa annað en
sendibréf, þetta kom svona allt
í einu. Eg hef alltaf haft gaman
af bókum og les mikið.
— Bókina skrifaði ég fyrir mig
sjálfa. Moiningin var, að hún
kæmi aldrei fyrir almennings-
sjónir en að áeggjan annarra lét
ég til leiðast.
— Hví skyldu konur ekki skrifa
eins og karlmenn, ef bær finna
þörf hjá sér til að skrifa sér til
hugarhægðar?
— Eg hef alltaf haft stórt heim-
ili og er erfitt að sameina skrift-
ir ,og. heimilisstörf og bitnar það
vitanlega á ritstörfunum að h«fa
þau í ígripum.
— Eg álit að ef bók er góð, ,
skipti ekki máli hvort hún «r
skrifuð af karli eða konu. Ea á
hinu vill verða misbrestur að kon-
ur, sérstaklega húsmæður, hafa
ekki eins mikinn tíma til að fylgj>-
ast með eins og karlmenn og
minni tíma til lesturs. 1
Ófyrirgefanlegt að skrifa
leiðinlegar bækur
Guðrún Jakobsen hefur skrif- i
að fimm bækur. Jólabók hennar >
í ár heitir Smáfólk. Fyrir utan
að vera rithöfundur og húsmóð-
ir stundar Guðrún framreiðslu-
störf. Hún á þrjú börn.
— Yfirleitt leiðist mér að lesa
það sem karlmenn skrifa.
— Eg hugsa aldrei um lesendur ,
þegar ég skrifa. Eg fæ áhuga fyr-
ir persónunum og skrifa um þær. ;
Þetta kemur yflr mann, og ég
get ekki að þessu gert, þegar and- i
inn kemur yfir mig, verð ég eins
og miðill sem talað er gegnura.
— Mér gengur ágætlega a9
skrifa, stunda hússtörfin og vinn
úti. Eg vinn húsverkin fyrst og
svo er ég fljót að skrifa. Og það
er gott að vinna á veitingahúsi,
þar kynnist. maður. svo mörgu
fólki.
— Það er ófyrirgefanlegt, að
skrifa leiðinlegar bækur, hvört
sem þær eru skrifaðar af karl-
manni eða kvenmanni.
— Eg hef enga skólamenntun
hlotið, hafði ekki aðstöðu til þésa
þegar ég var ung — og nennti þv£
ekki síðar, nema því sem ég hef
áhuga fyrir. Eg hef lært dálítið
í óperusöng og verið í leikskóla.
Texfi: Oddur Ólafsson
HildTir Inga: — Veit efehi ll
8 24. des. 1964 —^;ALÞYÐUBLAÐIÐ