BFÖ-blaðið - 01.07.1986, Blaðsíða 4

þetta alveg rétt hjá henni. Og nú hafði hann í
raun enga afsökun lengur. Beltin í nýja bíln-
um voru sérstaklega góð. Líklega væri best að
setja þau á sig eftir að þau væru búin að fá sér
pylsur í söluskálanum. Það var ekki nema
hálftíma akstur þangað.
Malarvegurinn var beinn og greiðfær og lít-
il umferð á móti. Óttalega eru þau vitlaus
þessi hámarkshraðamörk hugsaði hann. Ekk-
ert fannst fyrir hraðanum í bílnum góða.
Hann steig aðeins fastar á bensíngjöfina.
Krafturinn var einstakur í þessum bíl. Mölin
var laus á veginum við beygjuna. Þessa
beygju kunni hann utanað. En í utanbókar-
lærdómi má lítið út af bregða svo samhengi
ruglist og kunnátta glatist. Stór jeppi kom á
móti - alveg óvænt. Það var ótrúlegt hvað
hann var fljótt kominn að beygjunni með
lausamölinni frá blindhæðinni fyrir handan.
Þeir byrjuðu báðir að rása á veginum. Þetta
virtist ekkert mál. En. - Hvað var nú þetta.
Skyndilega tók nýi bíllinn af honum völdin.
Þetta sjónarhorn hafði hann aldrei séð á
beygjunni. Nú stefndi hann í allt aðra átt en
nokkru sinni fyrr. „Guð minn góður“ heyrði
hann sagt. Bíllinn endastakkst út af veginum.
Einkennilegt var það hvað stýrið veitti hon-
um litla vernd þótt hann ríghéldi í það. Hann
tókst á loft. . .
Hljóðið í slípirokknum fjarlægist. „Hvernig
líður þér í dag ástin mín.“ En hvað hann
þekkti röddina. Það var kominn heimsóknar-
tími. „Hvernig mér líður.“ Jú mér hefur liðið
betur.“ „Það er yndislegt veður í dag. Það fara
áreiðanlega margir út úr bænum um helgina,
jafnvel þótt komið sé haust.“

Æskan
og umferðin
BFÖ-blaðið hefur fengið leyfi til að birta
bréf sem landlæknir og lögreglustjórinn í
Reykjavík sendu skólastjórum grunnskóla í
vor. Tekur blaðið undir hvatningu embættis-
manna um aðgerðir og væntir jákvæðra við-
bragða.
Reykjavlk, 10. aprll 1986.
HVERNIG DRACA MA UR UMFERDAKSLYSUM.
A árunum 1981-84 virtist heldur draga úr dauðsfölluin vegna
umferðarslysa en nú virðist allt sækja i sama farið á ný ef dæma má
af slysaíreynurn.
Hvað er til ráða?
Oft licfur okkur tekist vel upp i aögerðum gegn siysuin en þvi
miour er oftast um skammtlma árangur að ræða.
Aðgerðir gegn umferðarslysum haustið 1985 tókust vel þvi að
stórfækkun varð á slysatilfellum á Slysadeild Oorgarspitalans en
slðan ekki meir.
Með liliðsjón af góðum skammtima árangri leggjum við til að næsta
haust verði aftur hafist handa um aðgerðir I svipuðuin mæli og haustið
1985 en með öðrum áherslum.
I hvcrjum grunnskóla verði t.d. 12-15 ára ncmendur scndir út á
gölur I riágrenni viðkomandi skóla einn dag eöa dagstund i liverjum
mánuði eða annan hvern mánuð. Neinendur fylgist með umferðinni og þvi
hvort umferðarreglum sé fylgt, en fiest slys verða vegna þess að of
hratt eða ógætilega er eklð. Liklegt er að þessi aðgerð verði til þess
að bifreiðastjórar auki aögæslu og þá má búast við áranyri. Kostur er
að álag eykst sáralitlö á kennsiuskrá þar eö nemendur verða ekki í
skólanum mcðan á tilrauninni stendur. Vel mætti lita á þessa aðgerð
sem umferðarkennslu og mætti gjarnan gefa nemendum einkunn fyrir.
Sjúkrahús og heilsugæslustöövar (I Reykjavik Slysadeild Oorgar-
spitalans) geta slðan fylgst með þvi hvort slysatilvikum fækkar þá
daga sem athugun fer fram. Hér værl þvi um að ræöa tilraun af hálfu
æskufólks til þess að draga úr hættu á umferðarslysum á heimaslóðum.
Vel má vera að þeim takist þaö sem mörgum oplnberum nefnduin hefur ekki
tekist.
Þess ber að geta að þessl stefna er mjög i anda stefnumörkunar
Alþjóðaheilbrigðisstofnunarlnnar, sem telur að árangursrikasta aöferðin
til þess að draga úr hellsuvá sé að virkja fólkiö til aðgerða.
. úi'- (A
Olafur Olafsson f
landlæknír
Jíbfcoui tjr
Böðvar Bragason
lögreglustjórl