BFÖ-blaðið - 01.12.1988, Blaðsíða 12

Leitað svara
Búnaður dráttarvéla
Á ferð um landið í sumar mætti lesandi oft
dráttarvélum sem voru án ljósa og án ljósa-
búnaðar sem tíðkast á öðrum þeim farartækj-
um sem ekið er um þjóðvegi landsins. Hvaða
kröfur eru gerðar til ljósabúnaðar og ljósa-
notkunar dráttarvéla? Hvernig er háttað
skoðun dráttarvéla? Bæta tryggingarfélögin
tjón sem hlýst af vanbúnum dráttarvélum í
þjóðvegaakstri?
Leitað var svara hjá Ólaíi W. Stefánssyni
skrifstofustjóra í dóms- og kirkjumálaráðu-
neytinu:
„Dráttarvél skal búin a.m.k. tveimur ljós-
kerum er lýsa fram á við allt að 30 m. Að aftan
skulu vera a.m.k. tvö rauð glitaugu. Heimilt
er að hafa eitt vinnuljós, sem þó má ekki nota
við akstur á alfaraleið. (sjá 25. gr. reglugerðar
um gerð og búnað ökutækja).
Við akstur dráttarvélar skulu lögboðin ljós
vera tendruð í rökkri, myrkri eða ljósaskipt-
um eða þegar birta er ófullnægjandi vegna
veðurs eða af öðrum ástæðum, hvort heldur er
til að ökumaður sjái nægilega vel fram á veg-
inn eða til að aðrir vegfarendur sjái ökutækið.
(32. gr. umferðarlaga).
Samkvæmt umferðarlögum hafa ekki verið
settar reglur um almenna skoðun dráttar-
véla. Löggæslumönnum er hins vegar heimilt
hvenær sem er að stöðva dráttarvélar sem og
önnur ökutæki og skoða ástand þeirra og
hleðslu; og vísa ökutæki til sérstakrar
skoðunar ef það reynist ekki vera í lögmæltu
ástandi. (68. gr. umferðarlaga). Auk þess
framkvæmir Vinnueftirlit ríkisins eftirlit og
skoðun á dráttarvélum.
Tjón er hlýst af notkun dráttarvéla eru
bótaskyld á sama hátt og tjón er hljótast af
notkun annarra skráningarskyldra öku-
tækja. Samkvæmt umferðarlögum er skylt er
að kaupa bæði ábyrgðartryggingu og slysa-
tryggingu ökumanns vegna dráttarvéla. Van-
búnaður ökutækis breytir í engu bótarétti
12 þriðja manns.“
Einnig var leitað svara hjá Hreini Berg-
sveinssyni hjá Samvinnutryggingum:
„Svar við því hvort tryggingafélög bæti tjón
af vanbúnum dráttarvélum ber að svara
afdráttarlaust játandi og vísast til umferðar-
laga nr. 50/1987, 88.-90. greinar.
Dráttarvélar eru skráningarskyld ökutæki
og fébótaábyrgð nákvæmlega sú sama og um
bifreið væri að ræða.
Hin lögboðna ábyrgðartrygging er forsenda
þess, að þessi tæki fái að vera í notkun, svo að
tryggt sé, að hver sá, sem fyrir tjóni verður af
þeim, fái tjón sitt bætt, að tiltölu við sök.
Vanbúið ökutæki skapar ábyrgðarmanni
sínum ríkari ábyrgð og þá um leið vátrygging-
arfélagi gagnvart þriðja aðila. Sé vanbúnaður
meðvirkandi eða eina orsök slyssins er augljós
fébótaábyrgð fyrir hendi til handa þeim, sem
fyrir sannanlegu tjóni hafa orðið.“
Framrúðubrot
„Lesandi BFÖ- blaðsins, sem fékk stein í
framrúðuna spyr hvaða kröfur tryggingarfé-
lög geri til sönnuna slíkra tjóna, hvort allt
tjónið sé greitt og hvort fylla eigi út eyðublöð
um umferðaróhöpp, ef rúða brotnar.“
BFÖ-blaðið leitaði svara hjá Reyni Sveins-
syni, deildarstjóra tjónadeildar hjá Ábyrgð
hf.:
„Þegar framrúða bifreiðar brotnar er það í
flestum tilfellum af völdum steinkasts. Oftast
er um að ræða stjörnu eða sprungu, sem
myndast, þar sem notkun svonefnds perlu-
glers fer minnkandi, en sú gerð glers brotnaði
í smátt við mikið högg.
Bíleigandi eða umráðamaður með brotna
framrúðu snýr sér til skrifstofu tryggingarfé-
lags síns eða næsta umboðsmanns, þar sem
sérstakt eyðublað er útfyllt og beiðni fyrir
nýja rúðu og ísetningu er afhent.
Tjónaskoðunarmenn ganga úr skugga um
tjónið áður en beiðni er gefin ut.
Bifreiðasmiðir sjá síðan um rúðuskiptin og
eru nokkrir aðilar, sem sérhæfa sig í þessari
þjónustu.
Ekkert mun vera því til fyrirstöðu að tjóns-
eyðublað það sem nú er í bifreiðum sé notað til
að tilkynna rúðutjón, þó það hafi ekki verið
tilgangurinn."