Skólablaðið - 01.04.1912, Blaðsíða 5

SKOLABLAÐIÐ
53
rit hefur það jafnan gefið út og sýnt, að það lætur sér ant
um að efla menningargengi landsbúa.
Skal þá flett við blaði, og skoðað dagblaðasafnið íslenska
Hvernig ætli blöðin ræki nú skyldu sína við menn og málefni?
Svörin munu verða mjög á einn veg sem eðlilegt er. Alsanna
er það, að blöðin fjandskapast, — ennfremur það, að þau
leggja menn í einelti í þeiin tilgangi, að sjá skömm þeirra sem
best borgið. Málstaður manna rangfærður og á illum öfgum
gengur.
Æskilega fræðandi eru blöðin ekki, fyrir þá sök, að alt er
rnetið með augum hlutdrægninnan (gleraugum rangherminnar),
sem máli skiftir. Bætt við og slept úr á víxlj eftir því sem við
þykir eiga. Leiðbeinandi eru þau ekki fyrir því, að persónulegt
batur til mótstöðumannsins stýrir of oft pennanum, í orðasenn-
unni.
Blekkingar og óorðheldni sóttnæm pest. Og víst hafa pólitísku
erjurnar verið mörgum skóli í Ijótu löstunum, í ræðu og riti, á
seinni tímanum.
Blöðin kenna orðbragðið. Dómur verður því þungur um
þau að falla.
Enginn góður drengur finnur að því, þó skýrt og skorinort
sé til máls sagt, þó mál sé sótt og varið með ærlegum atgangi.
En þegar blandað er inn í deilurnar persónulegum skömmum
og óhroða, þá versnar í öllu. Ódrenglyndi er alls staðar svf-
virðilegt. Ritstjórar blaðanna mega ekki gleyma þeirri þungu
skyldu, sem á þeim hvílir sem leiðtogum þjóðarinnar . í helstu
landsmálum. Sje þeirn sama um skömm og heiður, þá er hætt.
við að blöðin þeirra verði ærið miklar sorpskrínur, andstyggileg
fæða öllum drenglyndum mönnum. —
Seni stendur, þá er útlitið með rekstur pólitísku blaðanna.
yfrið ískyggilegt. Að vísu fylgir jafnan mikið moldviðri þing-
ræðisreglunni, hvar sem hún er rækt, En drengskapurinn
krefst heiðarlegrar blaðamensku, þó á skifti um skoðanir manna.
Frá þessu hryggilega máli skal horfið ið fyrsta; en því þó
viðbætt, að eins vel myndi mega verja peningum og það,
að kaupa fyrir þá sum pólitísku blöðin vor, sem svæsnast
berast á. Og tíma mætti betur verja, en til þess að lesa óhroðann