Skólablaðið - 01.08.1915, Blaðsíða 5

SKÓLABLAÐIÐ
117
Flest börn elska falleg blóm. Notum okkur
blómaelsku þeirra til þess að kenna þeim hreinlæti, andlegt
sem líkamlegt. Sýnum þeim t. d. tvo fífla, annan hreinan en
hinn rykugan. Spyrjum þau svo: „Hver er nú fallegri?" „þaS
er hreini fífillinn.“ „Satt er það, en reynið nú aS líkjast hon-
um og vera hrein,“ skulum viS þá ségja. Þá fer þau aS smá-
langa til aS líkjast því sem fallegt er. Á sama hátt má benda
þeim á hrein og óhrein leikföng og föt sem þau eiga. Einnig
á fallegt og ljótt tal og háttalag: „Fallegt er flekk-
1 e y s i S !“
V. Fegurð gagnar.
Hún gleSur, og gleSin sanna er gagn, sem ekki verSur
metiS nógu mikils.
ÞaS er sannarlegt kærleiksverk, aS kenna börnunum aS sjá
og elska þaS sem fallegt er.
Því þaS veitir börnunum hreinan, sannan og varanlegan un-
aS- aS læra aS sjá og elska fegurS lífsins, einkum þó fegudS
himinljómans og jarSarblómans. Sá sem sér og elskar þessa
og aSra fegurS náttúrunnar, hann er ríkur þó hann sé bláfá-
tækur. AuSlegS hans og óSal er þá öll fegurS landsins. Og hún
brosir við honum hvar sem hann er. Hún festir sig í hjarta
hans og minni. Svo þó hann verSi einmana, blindur og heyrn-
arlaus, þá á hann sér þó alt af þessa fegurSar-paradís. Hún
veitir honum sælu sem hann aldrei glatar.
SvipaS má segja um falleg kvæSi og fagra sálma, góSar og
fagrar sögur og sönglög og lista- og náttúru-myndir. í einveru
einstæSingsskapar, elli og enda veikinda, geta ljóS, sögur og
lög og fagrar minningar orSiS unaSslindir, sem aldrei þorna,
en sem alt áf svala, hressa og styrkja.
Svo getur þá fariS, aS fylgjandi orS sannist á einhverjum:
„Einmana ert þú í heimi, ástvinir horfnir,
ofaukiS er þér í landi, aumingja gömlum,
blindur og bundinn viS fletiS, brauð taliS eftir;
óskar þér heljar í hljóSi hjartkalda sveitin.,