Skólablaðið - 01.08.1915, Blaðsíða 10

122
SKÓLABLAÐIÐ
með greininni, skal eg leyfa mér að skýra nánar þaö, sem mér
finst máli skifta.
í grein í sama blaöi, um stöfunarkenslu, er ekki annaö hægt
aö skilja, en aðaltillaga mín sé aö leggja niður stöfunarkenslu
og taka í þess stað upp hljóðkenslu. En svo er ekki. Eg get þess
reyndar, að lestrarkensluaðferð sú, er enn tíðkast, sé ótæk,
en þar með er ekki sagt, að ekki sé hægt að laga þá kenslu-
aðferð svo nothæf verði. Þvi þegar börn, sem búin eru að
vera við lestrarnám í þrjú ár, eru 1 á t i n „stafa“ tví- og þrí-
stöfuð orð, þó þau geti „lesið“ þau, þá finst mér eitthvað bogið
við þá kenslu og hægt að lagfæra hana, án þess að taka upp
aðrar óskyldar kensluaðferðir.
Það mætti nokkuð koma í veg fyrir þetta, eins og eg tók
fram í grein minni, með þvi að höfundar lestrarkenslubókanna
gæfu bendingar um, hvernig með lestrardæmin skyldi farið og
eins að heimilin leituðu til kennarans, sem ætti að mega gera
ráð fyrir að gæti leiðbeint við lestrarkensluna.
En það, sem eg legg einkum til, er að eftirlitið sé skerpt. Ö 11
börn séu gerð prófskyld frá 7 ára aldri, en þó
að eins í lestri og skrift fram að 10 ára aldri. Kæmist þetta á,
er eg viss um að alment yrði fyr byrjað að kenna börnum að
lesa, — og það skiftir miklu —, og kenslan síður vanrækt en
nú er raun á. J ó n Á r n a s o n.
Idnsýningin á Breiðumýri í Reykjadal
19. júní 1915.
Kvenfélag Suður-Þingeyjarsýslu varð 10 ára gamalt á þessu
vori.
Til minningar um starfsemina þennan liðna áratug stofnuðu
konurnar til iðnsýningar í sambandi við héraðssamkomu og
íþróttamót sýslunnar. Þegar þar við bættist sambandsfundur
norðlenskra kvenna, sem haldinn var daginn á undan sýning-
unni, var ekki að undra þó samkoman yrði fjölmenn, hátt á
2. þús., enda hefur ekki sést fleira fólk saman komið þar um
slóðir.