Sovétvinurinn - 01.10.1935, Qupperneq 3

[Sovétvinurinn]
Sigur sósíalisraans.
Eftir átján sumur gróandi vaxtar er nú hægt
að segja með fullkomnu öryggi: Sósíalisminn iief-
ir sigrað i Sovétríkjunum!
Þetta er liið sanna fagnaðarerindi, sem boðað
er öllum þjóðum, fagnaðarerindi sósíalismans. Sósí-
alisminn er ekki lengur spámannlegur draumur
um fjarlæga framtíð, heldur veruleiki í hraðfara
sköpun, lifandi staðreynd tugmilljóna þjóðar.
Þessi sannleikur er snilldarlega fram settur í
ræðu þeirri um nj'byggingu sósíalismans í Sovét-
ríkjunum og hinn óviðjafnanlega árangur undan-
farinna átján ára, sem Manuilski, þjóðfulltrúi Sov-
étríkjanna, hélt á VII. heimsþingi III. Alþjóðasam-
handsins í Moskva.
Manuilski byrjar með því að lýsa fortíðinni, tím-
um keisarastjórnarinnar: „Á Rússlandi var verka-
lýðurinn arðrændari, réttlausari og kúgaðri, ltænda-
stéttin snauðari og undirokaðri en annars staðar í
Evrópu. Rússland var land farsótta, úrkynjunar,
drykkjuskapar og barnadauða, land menningar-
leysis, hjátrúar og fákunnáttu, land trúarlegs of-
stækis, þjóðernishaturs og Gyðingaofsókna, þar
sem Armeníumenn og Tatarar voru murkaðir nið-
ur af hermönnum stjórnarinnar og minnihluta-
þjóðirnar heittar miskunnarlausri kúgun.“
Aðeins átján ár skilja á milli nútíðarinnar og
þessarar hræðilegu fortiðar, og af þeim fóru tiu
i það að endurreisa framleiðslutæki þau, sem
striðið og gagnbyltingin höfðu lagt i auðn. Fyrir
átta árum var því starfi lokið, og framleiðslan
hafði náð sama stigi og 1913. Nú gat hin raun-
verulega nýbygging sósíalismans hafizt.
Þá var um tvær leiðir að velja: Annaðhvorl
að hverfa aftur í tímann, til endurreisnar auð-
valdsþjóðfélagsins, eða stíga sporið fram til sósíal-
ismans. I mjög harðri haráttu við Trotzki, Sinov-
jeff og áhangendur þeirra, sem trúðu ekki á sig-
ur sósíalismans í einstöku landi og óttuðust hinn
uiikla hraða iðnaðarnýbyggingarinnar, sigraði
stefna Stalins, byggð á kenningum Lenins.
Reynslan hefir nú sýnt, að það var rétt stefna,
sum tekin var, að sósíalisminn getur staðizl i ein-
stöku landi, umkringdu af auðvaldsríkjum, að liin
braðrekna bylting fyrstu fimmára áætlunarinnar
1 iðnaði og landbúnaði var skilyrði fyrir þvi, að
Eftir Bjöpxi Franzson.
verkalýðsríkið gæti eflzt svo á skömmum tíma,
að það væri færl um að standast árásir utan að.
Stórkostlega örðugleika varð að sigra, áður en
sköpuð yrði nútíma stóriðja, sem kæmist til jafns
við og færi fram úr iðnaðarlöndunum fyrir vest-
an. Með fyrstu fimmára áætluninni var ráðizt i
framkvæmd þessa hlutverks. Nú er svo komið,
að Sovétríkin eru, að því er iðnaðarframleiðslu
snertir, komin fram úr ötlum löndum Evrópu, og
það meira að segja, þó að ekki sé miðað við fram-
leiðslu þessara landa á liinum síðustu krepputím-
um, heldur framleiðslu þeirra 1929, meðan hún
var mest. Randaríkin eru eina landið, sem enn
standa Sovétríkjunum framar i þessu efni. Sovét-
ríkin eiga nú 40.000 stóriðjustöðvar og 300.000
smærri verksmiðjur.
Eftir að hafa lýst eldmóði verkalýðsins og bænda-
stéttarinnar, sem ruddu úr vegi öllum örðugleik-
um, framkvæmdu fyrstu fimmára áætlunina á fjór-
um árum og eru nú vel á vegi um framkvæmd
þeirrar næstu, fer Manuilski að tala um efnaleg-
an hag fjöldans og lýðræði öreiganna.
Hann minnist á hið nýja kjörorð Stalins um
að nú sé tími til kominn að beina aðalathyglinni
að manninum, eftir að hinn vélræni grundvöllur
hefir verið lagður. „Hér eftir getum við gert mann-
inn, i öllum sínum mikilleik, að miðdc])Ii allra
okkar áætlana. Maðurinn er ekki, eins og fasism-
inn staðhæfir, skarn á lióla veraldarsögunnar, hann
er ekki viðskeyli auðvaldsvélarinnar, sem á að
skapa fámennum hópi mannfélagsómaga þægilega
tilveru í hóglifi og munaði. Maðurinn er sinnar
eigin gæfu og sögu smiður. Hið stórfenglega tak-
mark sósíalismans cr einmitt maðurinn sjálfur.“
Efnaleg og menningarleg lífsskilyrði liins vinn-
andi fjölda hafa þegar tekið stórfelldum breyting-
um til batnaðar, eins og sjá má t. d. á því, að
síðan 1928 hefir tala verkamanna og starfsfólks
í Sovétríkjunum tvöfaldazt, en heildarupphæð
greiddra vinnulauna hefir fimmfaldazt. Samtíinis
hefir launaupphæðin fallið um allt að helmingi
3