Alþýðublaðið - 21.03.1965, Qupperneq 6

KONRAD ADERAUER, fyrrverandi kanzlari Vestur-Þýzkalands, er
nú 89 ára gamaU; en þó talsvert hnyttinn ennþá. Fyrir nokkru tók
hann móti, í skrifstofu sinni í Bonn, Hans Kroll, fyrrverandi sendi-
herra í Moskva, sem nú hyggst bjóða sig
fram til sambandsþingsins í Oldenburg. Við
það tækifæri sagði der Alte:
— Eiginlega ættuð þér að koma til mín
í hvítri skikkju, dr. Kroll.
— Hvers vegna það? spurði fyrrver-
andi sendiherrann.
— Jú, í gamla daga urðu þeir ungir
Rómverjar, sem föluðust eftir pólitískum
embættum, að mæta í hvítum skikkjum sem
ytra merki þess, að þeir væru heiðarlegir, skynsamir og hafnir yfir
gagnrýni.
Hans Kroll svaraði, að hann fyndi, að hann væri svo hreinn
innra með sér — og það yrði að nægja.
— Nei, sagði Adenauer, alls ekki, því að það sést ekki utan á
yður, og það er mikilvægast.
“ ★ -
Þessi spræki fjallabúi heitir Chokke Zalukhanov, er 110 ára
gamall og býr í Kákasus. Hér er hann umkringdur fjallamönn-
um, sem eru á leið að klífa Ebruzfjail, hæsta tindinn í Kákasus.
Þá för hefur Chokke farið oft í sínu ianga iífi, og hann ætlar
líka með í þetta skipti . . . Aldurinn háir honum ekki — hann
getur enn klifrað.
raiŒi
■
BÍTLARNIR
ORÐHÁKAR
„Leiðinleg stirfni við ljósmynd
ara. Reiðiköst J’ftr beiðnum um
eiginhandaráritun. Bölv og ragn
ásamt samsvarandi framkomu.“
Ekki þó Bítlamir? Yaeh, yeah(
yeah, a,m,k, segir fréttaxitari
Daily Expre~s þetta í frétt, sem.
hann sendir frá Nassau á Bah
amaeyjum, þar sem bítlarnir eru
að leika í kvikmynd.
Jafnframt þessu birtast í blöð
um í Nassau bréf frá le"endum
sem kvarta sáran yfir móðgunum
af hendi hins síðhærða kvárt-
etts. Og í kvöldverðarboði einu
di'ápu bltlarnir í isígarettu á
damaskborðdúk og sungu af
munni fram dónasbap um frú
gestgjafans — svo að hún heyi'ði
til. Eitt af ,,lióðunum“ liófst
með þessum orðum: „Hún er
feit gömul Wussa". . . og senni
lega yeah, yeah. yeah, á eftir,
þó að þess sé ekki getið. Sagt
er, að frúin hafi bolað móðganir
þessar með hmðfrvstu brosi, en
á eftir hafi hún ekki getað orða
bundizt við vinkonu sína: „þétta
eru götustrákar.“
í FYRSTA skipti í mörg ár hefur Cary
Grant, hin síunga filmstjarna, ekkert nýtt
hlutverk á prjónunum.
— Ég ætla bara að liggja í 'eti um
stund, segir hann, en það má hugga að-
dáendur hins 61 árs gamla unglings með
því, að hann bætti við:
— Það þýðir engan veginn, að ég ætli
mér að setjast í helgan sfcein.
~ ★ ~
UM daginn skýrðum við frá því, að Alexei .. m...
Adshubei, tengdasonur Krústjovs, hefði val- iHH
ið sér höfundarnafnið Radionev. Það kemur
í ljós, að þetta er fallegt dæmi um riddara- I , l|lw
mennsku í hjónabandi. Dóttir Krústjovs og ^ Íjjl
eiginkona Adshubeis heitir nefnilega Rada, ■SHHSSPliL . JH
svo að undirskriftin er eins konar morgun ^ Éfc
koss til hennar. (Nema hann sé radíóáhuga-
maður, eins og Goldwater, og hafi sérstakt MBllrnwf i,,fíSKÍ
nafn fyrir slíku, til að gefa það til xynna).
_ ★ _
Á SKILTI í glugga „bóhema" veitingahúss við Sunset Boulevard í
Hollywood stendur: Ath.! Morgunmatur ekki framreiddur eftir kl. 19.
Frakkar tapa á
ferðamönnum
ER skemmtiferðagróðinn í Frakk
landi að fara út í veður og vind?
Þessi geigvænlega spurning ligg
ur ósögð á bak við
línurnar í skemmtiferðadálkum
franskra blaða þessa dagana.
Hvít bók um ástandið í frönskúm
ferðamálum er nýkomin út og
niðurstöðurnar valda áhyggjum.
Ef ekki gerist neitt óvænt, seg
ir í hvítu bókinni, er hætta á,
að skemmtiferðir kosti Frakka
50 miljjónir dollara á árinu 1965
og tvisvar sinnum meira á næsta
ári: Hvaðan kemur þessi svart-
sýni?
Fjórar rrfilljónir Frakka eyddu
sumarleyfífsínu á Spáni í fyrra
4500.000 symarleyfðust á laliu
í ágústmár|uði einum saman í
fyrra.
Þetta þýðir, að franskir'
sicemmtiferðamenn voru flestjr
erlendra skemmtiferðamanna í"
þessum tvéim löndum á sl. ári.
Að því er varðar Bretland, Holl
and og Belgíu, þá hefur franski
férðamannastraumurinn þangað
aukizt um 18 til 15 af hundraði
Og ajlt gerist þettá ó sama tíma
sem straumurinn . hina. leiðina,,
þ.' e.' a. s., til Frakklands, sem
tálið 'ér æskilegt að aukizt og
márgfaldist á hverju ári, staðn
aði á sl. ári. Auk þess hafa menn
tekið eftir því, að útlendingum
hættirhú 'til að dveljast skemmri
tima Í Frakklandi.
Fránsklr' ferðamenn eyddu er-
léndis'á sl. ári 605 mjlljónum
dó1láia á' 'móti 470 mílljónum
árið a un.dan. Þessi veruléga
áukning v*hð til þess, að hrein
ar tekjur Frakka af ferðamönn
um á sl. ári reiknað til septem
berloka — voru aðeins 1.7 millj.
dollara á móti 121 milljón árið
1963 og 237 milljónum doll'ara
1960.
Sagt er að það sé vegna hins
háa verðlags í Frakklandi, að
fólk fari í sívaxandi mæli til út
landa í fríinu. Þrátt fyrir ferða
kostnað verði sumarleyfið ódýr
ara, a.m.k. á Spáni. — Hefði
verðlagið ekki komið til, hefðum
við getað haldið þeim hér heima
því að hér er jú( úr ýmsu að
velja, segja menn.
Hvíta bókin segir, að xetta
stafi af skorti-á rými, skorti á
sandbaðströndum, nægilegum
smábátahöfnum, góðum samgöng
um við Korsíkú og upphituðum
sundlaugum í Bretagne og Nor
mándíi. Og — mikið rétt —
skorti á lægri hótelko'tnaði.
Hætt er. við að ferðamála-
Framhald á 10. síðu.
Ekki höfðu Paul, John og Ge
orge neitt að regja um þessar
kvartanir út af hegðun þeirra,
en áður en Ringo gerðist svo
orðljótur, að ekki var hægt að
hafa orðin eftir honum, sagði
hann eftirfarandi orð (sem senni
lega eru diúovitur bítlasannindi
við blaðamann: „Ef maður lif-
ir, lifir maður.“
Ottó fursti von Bismark, 67
ára gamall þingmiaðúr á vestur-
þýzka sambandsþinginu, hefur
sett Elísabetu greifynju von
Weí'thern-Beichlingen, siðameist
ara eða stallara Gerstenmaiers
þingforseta.
1. apríl n.k. eru lhO ár síðan
hinn frægi afi furstans, Járnkanzl
arinn Bismark, fæddist, og af
því tilefni á greifynjian áð skipu
leggja heilmikla þjóðhátíð í höll
hans Friedrichsruh.

Nytsamur
fiskur viB
raforkuver
LÍTILL fiskur, sem heitir
tÉ’apia og á eiginlega heima
í Vietnam, liefur reynzt ein-
stakíega nytsamlegur fyrir
raforkuver í Sovétríkjunum.
Fiskurinn hefur verið vaninn
við breyttar aðstæður og not
aður tií að halda síum þeim,
sem vatnið er tekið í gegn-
um' inn í túrbínur stöðv-
anna, hreinum af gróðri,
sem annars viTdi stífla sínrn
ar. Fiskur þessi var fyrst
reyndur við tvær rafstöðvar
í Úkraínu, og tilraunin tókst
svo vel^ að með vorinu verð
ur fiskum þessum sleppt í
uppistöður annarra stöðva.
Fiskinum virðist líða vel í
því kaldara Ioftslagi, sem
hann hefur verið fluttur í,
og tímgast svo hratt, að
sportVeiðimenn érp farnir að
fá áhuga.

£ 21. marz 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ