Alþýðublaðið - 26.06.1965, Blaðsíða 13

Satan stjérnar
baliðnu
(Et Satan conduit le 6al)
Djörf frönsk kvikmynd gerð af
Rogrer Vadim.
Catherine Deneuve
Jacques Perrin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
aÆJAtBÍ
I' L. Sími S(
Sími 50184,
Mjög gtítt
DúnJéreft
Kr. 72,00 pr. m.
Pokaléreft meö vaðmálsvernd
frá kr. 44,00 pr. m. Tvíbreitt lér-
eft verð frá kr. 35,00 pr. m. —-
Margar gerðir damask, hvítt og
mislitt, breidd frá 140 til 160
cm. Gæsadúnn, hálfdúnn og fið-
ur. — Úrval af handklæðum o. fl.
Verzlunin SNÓT
Vesturgötu 17.
Simi 5 02 49
Astareldur
Ný sænsk úrvalsmynd í Crnema-
Scope, gerð eftir Vilgot Sjöman.
Bibi Andersson
Max Von Sidow
Sýnd kl. 7 og 9.
IIVER DRAP LAURENT?
Æsispennandi frönsk m.vnd.
Mel Ferrer.
Sýnd kl. 5.
beðið hafði fyrir aftan hann.
— Láttu mig fá þjófalykilinn.
Hann stakk lyklinum í skrána
og hristi hann til og skók. En
lásinn opnaðist ekki, þótt hann
reyndi bæði að beita afli og lagi.
— Þetta er rétt hjá þér, sagði
hann. — Það er vonlaust.
Lásinn var ekki aðeins þjóf-
heldur, heldur og rannsóknar-
lögregluheldur.
— Við verðum að brjóta dyrn-
ar niður, sagði Árni. — Siggi,
það er bezt að við reynum saman
fyrst. Þú skalt bí?a, Jón.
Árni og Siggi gengu smáspöl
frá dyrunum, tóku sér stöðu og
hlupu samtímis á hurðina
En hurðin bifaðist hvergi.
Þeir litu hvor á annan.
— Þetta ætlar að vera svolítið
töff, sasði Árni við Sigga.
— Við verðum víst að reyna
aftur.
Aftur tóku þeir undir sig tll-
hlaup og stukku með sama ár-
angri og fyrr. Og enn einu sinni.
Árni þerraði svitann af enni-
sér.
— Það er bezt að þú verðir
með. Jón, sagði hann.
Þeir hlupu þrír á dyrnar og
nú lét hurði-n undan og brast
frá dvrastafnum með braki og
brestum.
Þeir féllu til jarðar með liurð-
inni. risu á fætur og námu stað-
ar fvrir framan þröskuldinn.
— Svakalega eru þeir sterkir,
sagði sá lítli með mikilli hrifn-
ingu.
— Iss góði, þeir eru ekkert á
við Sunerman eða Batman, sagði
stóri strákurinn ákveðinn í að
sýna engan bilbug á sér.
Árni fitjaði upp á nefið.
— Það er ekki um að villast,
sagði hann, — finnið þið lykt-
ina?
Það þurfti enginn að þefa til
að finna þessa daunillu, súru og
ólýsanlegu fýlu, sem lagði fyrir
vit allra, sem nálægir voru.
Það var meiri ástæða til að
grípa fyrir nefnið.
— Diöfuls fýla er þetta! sagði
stóri strákurinn.
— Passaðu að krakkarnir fari
ekki hérna inn, sagði Árni við
Jón. — Það verður einhver að
bíða hérna og halda aftur af
þeim-
— Skal gert, sagði Jón. — Ég
geri ekki ráð fyrir að þeir hafi
gott af að sjá það, sem er þarna
fyrir innan.
Hann var eiginlega dauðfeg-
inn að losna, enda hafði hann
um nóg að hugsa við að halda
aftur af spenntum börnum og
konunni ekki sízt er brann í
skinninu eftir að sanna fyrir
manni sínum og öllum öðrum að
uppi hefði eitthvað merkilegt og
óhugnanlegt skeð eins og hún
hafði alltaf fundið á sér.
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
30. HLUTI
— Það var ég, sem tilkynnti
lögreglunni þetta, sagði hún og
reyndi að gægjast inn.
Jón hélt aftur af henni.
— Fyrirskipanir eru fyrirskip-
anir, sagði hann. — Hingað inn
fer enginn nema þeir tveír, sem
inni eru. Ekki einu sinni ég.
— Ætli þau séu bæði dauð?
tautaði Guðmunda og vék til hlið
ar.
Fyrsta verk rannsóknarlög-
reglumannanna var að hlaupa
að ganglugganum og opna hann
upp á gátt.
— Það er ekki líft hérna inni
fyrir fýlu, tautaði Siggi.
Heilsugefandi ferskt loftið
streymdi á móti þeim, en léttir
þeirra var aðeins skammvinnur,
því ódaunninn lét engan bilbug
á sér finna.
— Djöfulsins óþefur. sagði
Siggi. — Hvað getur þetta verið?
— Hefurðu aldrei fundið ná-
lykt fyrr? spurði Árni. — Það
er ekki um að villast. Hér er
eitthvað að rotna.
— Hún kemur þarna innan að,
sagði Siggi og benti yfir að
svefnherbergisdyrunum, sem
voru í hálfa gátt.
Þeir gengu í humáttina þang-
að.
— Það má svo sem sjá að hér
hefur eitthvað skeð, tautaði Árni
og benti Sigga á mygluðu, upp-
þornuðu blóðblettina v:.ð sím-
ann. — Sérðu kjötsaxið, maður.
Þeir litu á hnífinn, langan og
skörðóttan, svo gengu þeir inn
í svefnherbergið.
Það fyrsta, sem mætti sjónum
þeirra þar, var bólginn fótur,
sem stóð út um skápdyrnar.
Siggi leit á Árna.
— Sérðu þetta? spurði hann.
Rannsóknarlögreglumaðurinn
starði lengi á fótinn og sagði
ekki orð.
— Bíddu hérna, sagði hann
loks eftir langa mæðu og gekk
einn inn.
Hann opnaði skápdyrnar og
leit inn í skáDinn. Svo hörfaði
hann fram að dvrunum og kast-
aði upp yfir þröskuidinn.
Síðan rétti hann úr sér
— Hvað sástu? spurði Siggi.
— Lík.
— Hvort var það?
— Hún, sagði Árni lágt.
Siggi beið þegjandi.
— Það er óhugnanlegt, hvísl-
aði Árni. —■ Ég held að ég hafi
sjaldan séð neitt jafn óhugnan-
legt.
— Heldurðu að hann hafi myrt
hana?
— Já.
— Hvernig?
— Hvernig ætti ég að vita
það.
— Nú sástu það ekki, maður?
— Sá ég það? Hvernig ætti ég
að sjá það? spurði Árni reiði-
lega. — Hún hefur verið dáin
lengi. Mjög lengi.
— Lengi? át Siggi eftir hon-
um.
— Já, minnsta kosti í nokkra
mánuði. Ég held eina þrjá og
það er heitt hérna inni. Mjög
heitt. Þetta var ófögur sjón.
— Ég ætla að sjá hana sagði
Sigg.i
Fata
viðgerðir
SETJUM SKIN-N Á JAKXA
AUK ANNARRA FATA
VIÐGERÐA j
SANNGJARNT VERÐ.
SÆNGUR
Endnrnýjum gömlu sængumar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FIÐURHREINSUNIJÍ
Hverfisgötu 57A. Simi 16788
MWWMVWWWWMWMWW
'SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endurnýjum gömlu
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- Og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Simi 18740.

Árni hreyfði sig ekki úr gætt-
inni.
— Ég ætla inn, sagði Siggi án,
þes að gera sér grein t'yrir því,
hvers vegna hann vildi fara inn.
— Ég vissi bara að það var
hún, af því að þetta er í kjól,
sagði Árni. — Það var ekki hægt
að merkja það á neinu öðru.
— Ég ætla inn, sagði Siggl
aftur.
— Gerðu það ekki, sagði Árni.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 26. júní 1965 13