Alþýðublaðið - 28.07.1965, Blaðsíða 13

Spencer-fjöl-
skyldan
(Spencers Mountain)
Bráðskemmtileg amerísk stór-
mynd I litúm og cinema-Scope.
Aðalhlutverk:
Henry Fonda
Maureen 0‘Hara.
islenzkur texti.
Sýnd kl. 9.
ÚRSUS í LJÓNADALNUM
Sýnd kl. 7.
Syndin er sæt
WRB,F.B0RN
HERLIGE LVSTSPIU
..deter dejligt
qt syndeí
*D]-ovoIon 03 do 10 bud*
Jeán-ClaUde Brlaly
Daníelle Darrieux 1
Fernandol
Mel Ferrer*
Michel Simon
DIABOLSK. HELVEDES SATANISK
humor morsom latter
Bráðskemmtileg frönsk mynd
með 17 frægustu leikurum Frakka.
Sýnd.kl. 9.
Hjólbarðavittgerðir
OPH) ALLA DAGA
(LÍKA LAUGAHDAGA
OG SUNNUDAGA)
FRÁ KU. 8 TÍL. 22.
Gúmmívinnustofan h.f.
SklpboUi 85, Beykjavtk.
Sta*r; 31055, verkitæSlff,
80688, ikrifitolan.
Koparpípur og
Fittings,
Ofnkranar,
Tengikranar,
Slöngukranar,
Rennilokar,
Blöndunartæki.
j Burstafell
byggingavöruverzlun,
Sími 3 88 40.
j . Réttarlioltsvegi 3.
FRAMHALDSSAGA EFTIR ANTHONY PUR
LÆKNIR í VANDA
1. kaflí.
Paul Haydn Vernon læknir
var kenndur. Hann vissi það,
honum fannst það leitt. en
svona var það. Meðan hann
tróðst áfram inn í yfirfullri
setustofu Miehael . Sutberlands
með tvo Martini, Skota og disk
með brauði óskaði hann þess i
fimmtánda skipti, að hann hefði .
ekki farið. Honum leiddist í
kokkteilboðum, honum leiddist
Michael Sutherland og aðra
þekkti hann ekki í boðinu.
Hann hefði varla litið á boðs
skortið ef venjulega hefði stað
ið á en boðið hafði einmitt kom
ið klufckan fimm rétt þegar hann
var að hætta að vinna. Hann
hafði litið á kortið einmitt um
leið og hann velti því fvrir sér
fimmta daginn í röð hvað liann
ætti að 'gera af sér um kvöldið,
hvernig hann ætti að losa sig við
það vaxandi þunglyndi, sem
hefði heltekið hann síðan hann
varð aftur piparsveinn. Hann
leit á kortið með gullröndinni
og komst að- þeirri niðurstöðu að
Sutherland með sínar rauðu
kinnar og flauelstungu, sléttur
og felldur væri betri en enginn.
Ög hann' hafði farið. Hann hafði
tekið í hönd hans og klappað á
bakið á honum og óskað honum
til hamingju með sýninguna.
Hann hafði logið þvi til að hann
hefði séð myndirnar. Það var
sex ginsjússum áður en þetta
skeði og nú var þunglyndið far
ið að gera vart við sig á nýjan
leik. Paul komst á ákvörðunar
stað — í hóp þyrstra gagnrýn-
enda — losaði sig við glösin
með því' að ýta þeim inn um
fyrstu rifurnar og stóð eftir
með brauðdiskinn; það sást
hvergi nægilega breið rifa fyrir
hann. Rödd 'gestgjafa hans yfir
gnæfði kliðinii. — Paul, dreng
urinn minn, þetta er Martine.
Hún er sæt og einmana. Passaðu
hana fyrir mig. Hann ýtti henni
í áttina til Pauls og hvarf.
Martine var álfum lík; dökk
hærð, dökkeygð, með gullbrúna
húð, grannt mitti og fallega húð.
Hún tók þétt í hönd hans. Hún
var viðkvæm eins og rós og
mun fegurri. Hann kom ekki
upp orði um stund.
— Má ég sækja eitthvað að
drekka handa yður?
Hún hristi höfuðið feimnislega
og sýndi honum ginglas. — Ég er
með þetta. Hún rétti honum
þaff. — Viljið þér drekka það
fyrir mig? Hann tók undrandi
við glasinu.
— Af hverju?
Hún hvíslaði: — Ég er sagði
hún, —■ soldið .... zig-zag ....
þér.skiljið?
Paul leit á glasið og síðan á
hana. — Ég skil, sagði hann al
1
1
varlega og drakk út. Martine
reyndi að depla augunum. —
Þér skiljið, sagði hún, — ég
get ekki blikkað lengur.
Hann setti glasið á arinhill-
una. — Leyfið mér . ég er
læknir, sagði hann og leit í
augu hennar. •— Teljið: einn,
tveir, þrír. fjórir. fimm, blikka.
Hún einbeitti sér og deplaði
svo auganu með miklum erfiðis
munum. Paul sagði: — Eins og
mig grunaði. Mjög slæmt. Þér
verðið að fá lækni.
— Er það svona slæmt?
spurði hún.
— Já. Ég er læknir. Þér þurf
ið að fá mat og það sem fyrst.
— Hún flissaði. — Finnst yður
skemmtilegt að vera i kokkteil
boðum, spurði hann og velti því
fyrir sér hvað hún væri að gera
hérna.
— Þau eru hluti af menntun
minni.
-— Minni víst lika.
— Ég er hérna í vist til að
læra énsku.
— Er það gott?
Hún yppti öxlum. — fyrir
suma. Fyrir mig . . . ekki. —
Hún leit á hann hreinskilnis-
lega. — Eruð þér kvæntur?
spUrði hún, Bros Pauls hvarf,
hann starði á gólfteppið og sagði
fljótt: — Ég var það þangað til
fyrir viku. Núna held ég ekki.
Martine setti upp meðaumkun
arsvip. — Ég ætlaði ekki . . .
sagði hún. — Þetta er slæmt.
Það var ljótt af mér að spyrja.
— Alls ekki, sagði hann sljó-
lega. — Hamingjusömustu hjón
sem ég þekki eru skilin.
Hún brosti ekki. — Hvað heit-
ir hún.
— Lisa.
— Lisa. Fallegt nafn. Hún
sjálfsagt líka. Mjög glæsileg,
mjög hávaxin, dökkhærð og
mjög . . sjálfstæð?
Paul starði á hana. — Ekki
sem verst, Þetta með sjálfstæðið
var ágætt, hann hristi höfuðið.
— Hvaða fólk er þetta?
spurði hún.
— Veit það ekki, svaraði Paul.
— Fólk, sem fer í öll kokkteil-
partý. Fólk, sem lifir á listinni,
gamlar kerlingar, góðir pabbar
og dætur þeirra, sem lifa á
sherry og brauði og líta því
svona illa út. Kona þessa manns
þarna var sjúklingur hjá mér.
Hann benti á hávaxinn, dökk
hærðan mann með hornspangar
gleraugu. — Hann er fyrrver-
andi lögfræðingur.
— Afsakið?
— Fyrrverandi, hættur að
vera, rekinn. Hann má ekki vera
lögfræðingur lengur þv hann kall
aði yfirdómarann fífl eða eitt-
hvað álika. Fyrir rétti. Hann
skrifar bréfadálk í dagblað núna.
mWHWWWiMMWWIWWWW
SÆNGUR
REST-BEZT-kodd«r
Endurnýjnm grömln
sængurnar, elgnm j ;
dún- og ftðnrheld f»r. ;
Seljum æðardúns- mg ! j'
gæsadúnssængor — ; |
og kodda af ýmnun
atærðum. j
DÚN- oa j
FIÐURHREINSUN
Vatnsstíg S. Simi 1*74*. j;
mmwwhmwmmmmhmhm
Lokað
vegna sumarleyfa
frá 26. júlí til 3. ágúst
SÆNGUR
Endnrnýjum gömiu sænguraar.
Seljum dún- og fiðurheld T«r.
NÝJA FIÐURXIREINSUNIN
Hverfisgötu 57A. Sími 14788
. . .dálk þar sem er svarað bréf
um frá fólki sem er í fangelsi,
ástfangið eða skuldugt.
Húq^ horfði áhugasöm á mann
inn. —’ Hann? Ekki myndi ég
skrifa svona manni ef ég elskaði
vandamál, sagði hún alvarleg. —
En þér?
Paul hló. — Ég efast um að
hann gæti hjálpað mér.
— Er það svona erfitt’
— Sumt fólk, sagði hann glað
lega, — er ekki hæft til að gift
ast. Sumir menn vita allt um
skyrtur sem ekki þarf að
strauja, um innkaup, suðutíma
eggja og vinnukonur . . . Síðan
bætti hann við þegar hann
mundi eftir því að hún var £
vist: — Ég á við svona konur
sem maður leigir til að hreinsa
hjá sér. Ég veit ekki baun um
það og mig langar ekki til þess.
Mér finnst allt sem viðkemur
heimilishaldi vera leyndarmál og
ég vil hafa það þannig. Mamma,
kennslukonan, systir mín, kon-
urnar, sem ég leigði hjá og kon
an mín hafa rænt mig öllu sjálf
stæði. Stórkostlegt. Ég var mjög
hamingjusamur, þangað til hún
yfirgaf mig. — Hann, varð sorg
mæddur á svip.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 28. júlí 1965