Alþýðublaðið - 01.12.1965, Page 13

.otiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii</itt>. i i iMmiimiimmiimiimimiiimmiimmmiimmmimmmmiimmiiimiimmiimimmimmimmii/,
ÉG NOTA NIVEA! EN ÞÉR?
Núið Nivea á andliðið að kveldi: l>á
verður morgunraksturinn þægilegri og
auðveldari. Ojgl eftir rakstujr hefir
Nivea dásamleg álirif.
NIVEA
Gott er að til er NIVEA!
Nive inniheldur Eucc-
rit — efni skylt húðfit-
unni — frá þvi stafa hin
góðu áhrif þess.
'o iiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimimniiriiiiimiiiiimmiimmiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiim r i« i iiiiimiiiiiiimiiimiiimiim'^
%mimmmi * mmmmmiiiitmt,. mi
mmiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiimiimiii.>
c/OMI
Þér þurfið ekki
aS vera í vandræðum með
JÓLAGJÖFINA
Vér bjóðum yður hinar þekktu
JOMI-vörur
Nudd- og fegrunartæki.
Nuddpúða, með hita og án hita.
Mallorca-háfjallasólir.
Hárþurrkur.
BORGARFELL
Laugavegi 18. — Sími 11372.
>ooc>ooooooooo<c>oooooooo<>oooo<»oooc>ooc>ooooooc
gleymskuna. Komi gestur til liótelsins
í ausandi rigningu, og yfírgrefi það í
giampandi skólskini, getur þjónustu-
stúlkan verið viss um að finna regn-
hlíf eða regnfrakka f herbengfnu.
Hirzlurnar í herbergjunum eru vana
legast fullar af alls konar dóti, þegar
gestirnir eru farnir, svo sem skyrtu-
hnöppum, hönzkum, skjölum, peningum
og ástarbréfum.
Minjagripum og póstkortum gleymir
fólk aldrei, það á eftir að siá um
sig með þeim þegar það kemur heim.
Heppuir og heiðarleg^r finnendur
eiga eins og allir vita rétt á ákveðn
um fundarlaunum fyrir það, sem þeir
fínna og miðast þau við verðmæti
lilutarins. En sjaldnast eru fmidarlaunin
bor.guð strax, og yfirleitt reynir eig-
andinn að koma sér hjá því að borga
þau.
Óheppnin hafði elt bílaþvottamann-
inn Bill Cooper allt hans líf, en allt
í einu virtist gæfan brosa við honum; ,
það var þegar hann fann perlufesti á
götunni. Hann fór með hana í skartgripa
verzlun og spurði hve verðmæt hún
væri. „Minnst 30.000 dollara vi|rði“
sagði afgreiðslumaðurinn, en strax og
Bill var úr augsýn hringdi hinn til
lögreglunnar, því að hann taldi víst,
að Bill Cooper væri þjórur.
Aumingja Bill var handtekiim og
settur i fangelsi, og sat þar í marga
mánuði, áður en nokkur lögfræðingur
vildi taka að sér málið fyrir hann.
Loksins var hann látinn laus, ag perlu-
festin seld á uppboði fyrir 520 doll-
ara, og þá fékk BQl. En reikningurinn
frá lögfræðingnum var upp á 600 doll
ara og málskostnaðuriim var 400 doll-
arar.
Bill er aftur orðinn bílaþvottamaður
og hefnr heitið þvi að beygja sig aldrei
framar eftir hlutum sem liggja á göt-
unni.
Götusópari í Nica skilaði litlu veski
á lögreglustöðina þar. Þegar að var
gáð var veskið fullt af verðmætum
skartgripum. Eigandinn, rík grísk frú,
hringdi stuttu seinna á lögreglustöðina
og varð að sjálfsögðu mjög ánægð,
þegar henni var sagt að veskið væri
fundið. Hún bað finnandann að hitta sig
á ákveðnu veitingahúsi, en þegar þang
að var komið bauð hún honum af miklu
örlæti eitt hiýtt handtak og eitt kokk-
teilglas. Þegar hún var að fara fann
hún að eitthvað helltist yfir hið vel.
greidda hár sitt. Hinn éánægði finn-
andi hafði þá skvett kokkteilnum yfir
hana, en fyrir það fékk hann hálfs-
mánaðar fangeisi. Fundarlaunin fékk
hann greidd á meðan hann var þar.
í stóru dagblaði í Lundúnum stóð
eftirfarandi auglýslng: Fundist hefur
verðmætt svissneskt úr. Eigandinn get
ur gegn greiðslu þessarar auglýsingar
sótt úrið tU min.
Robert MUler
Trinity Street 24.
Það vár varla byrjað að prenta UaS
ið þegar mennimir sem höfðu týnt úr-
um sínum, hýrjuðu að mæta hjá Ro-
bert, þökkuðu hrærðir og borguðu 20
shiUinga og fóru með „verðmæta úr-
ið“, sem þeir gátu fengið í næstu búð
fyrir 5 shUIinga.
Það þarf nú reyndar ekki að taka
það fram að Miller græddi ógrynni
fjár á „týndu úrunum“, sem runnu
út eins og heitar lummur.
ÞAÐ er sagt að tii séu 25.000 aðferð-
ir til að græða peninga. James Barnos
stundar merkilega atvinnugrein. Hann
lifir á fundarlaunum. Á hverjum degi
gengur hann fram og aftur um göt-
ur Lundúnaborgar, gegnum skemmti-
garða og járnbrautarstöðvar, þar sem
hann finnur mikið af týndum munum.
Eins og heiðarlegur finnandi skilar
hann hlutunum tU lögreglunnar. Ef
eigandinn gefur sig fram, fær James
AUsiAUin |fundarlaun, en ef enginn
sækir hlutinn innan ákveðins tíma, fær
hann það sem inn kemur fyrir draslið
á uppboði.
Það eru alveg ótrúiegustu hlutir sem
gleymið fólk skUur eftir sig.
Á lista yfir fundna hluti í New York
1963 er meðal annars: Hjúskaparvott-
orð, lifandi eiturslanga, api, innbrots-
verkfæri, gervifætur og gervihendur,
fimm kínverskar miálfræðibækur og
barnavagn.
Móðir nokkur gleymdi barninu sínu
á jámbrautarstöð, en mundi svo „strax“
eftir þvi að hálftíma liðnum.
Skrifstofan „Tapað-fundið“ í París
fékk á síðastliðnu ári 33.000 regnhlíf-
ar. En af öUum stórborgum á London
metið. Þar fundust á árinu 1963, 636
hlutir að meðaltali á dag, þar af voru
2*71 regnhlíf, samtals eru þetta 98.961
hlutnr á ári.
Ameriskir hótelgestir í Frakklandi
gleyma oftast náttfötunum sínuiii, þeg
ar þeir yfirgefa hótelin, — en þetta
kom í Ijós við rannsókn, sem var gerð
á gieymsku Ameríkana þar í landi. Karl
Jttenn eru miklu gleymnari en konur.
Mestu er gleymt af hvítum fötum, svo
koma svört, en brúnum fatnaði er sjaldn
Jtst gleymt. Algengast er, að gestirnir
gleymi ýmsum hlutum á hótelunum,
ef þeir fara þaðan strax eftir morgun
mat. Þegar þjónustufólkið tekur tU,
finnur það mjög oft nátiföt, undir-
buxur, brjóstahaldara og inniskó.
Fari gestimir ekki fyrr en eftir há-
degið, finna stofustúlkumar venjuieg-
ast náttfötin ^ntdir Ikoddanum. Bfði
gestirnir með að fara tU kvöldsins,
gleyma þeir frakkanum, regnhlífinni
Og hattinum.
Veðráttan hefur mlkU áhrif á
IHHIIIHIIIIIIIIMIIHIIIIIIIIIIllliHMiiuiniiiiiiiiiMllllllllllimillllllllllllllllllHIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIU t-« 4 IIHHHHHHHHNHIIHHHHHm''
JÓLABLAB1065
kx>ckxx><><x><x><x>o<>o<x><c><x><><><xxxx><x><><><x><x><x><x>o
þrettánda