Alþýðublaðið - 09.12.1965, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 09.12.1965, Blaðsíða 6
GLUGGINN LEYNDARDÓMURINN um Mary Celeste er óráðinn. Eða hvað? Á sjómannaheimili í Plymouth lézt í júlí 1939 sjómaður að nafni John Pemberton. Samkvæmt þeim minnisgreinum, sem Pemberton skrifaði síðustu daga lífs síns, hef- ur leyndardómshulunni verið Það var undarleg sigling. Kona skipstjórans hlýtur að hafa verið trúuð, því að hún sat alltaf og spilaði sálma á píanóið í káetu skipstjórans, og stýrimaðurinn þoldi þetta ekki til lengdar og sagði skipstjóranum frá því. Þeir tóku að slást og ráku sig á píanó- ið, sem sporðreistist, og til allrar óhamingju kramdist kona. skip- stjórans undir píanóinu. — Hún lézt eftir nokkra tíma. Skipstjórinn ásakaði nú stýri- manninn fyrir að hafa drepið kon una og hótaði því að fara til Gib- raltar og afhenda stýrimanninn liafnarlögreglunni þar. En áður en skipið komst svo langt, gerð- ust undarlegir hlutir. Skipstjór- inn kom með ílát fullt af spíri- tus upp á þilfar — en mörg slík j voru um borð — og ætlaði að ' setja líkið af konu sinni þar í til geymsluT En áhöfnin var á móti þessu. Þá lokaði skipstjór- inn sig inni í káetunni, meðan áhöfnin sökkti líkinu fyrir borð ' að hætti sjómanna. En einmitt þegar það var að ske, kom skip- stjórinn hlaupandi og steypti sér í bylgjurnar. Stýrimaðurinn tók þetta mjög nærri sér og strax og landsýn sást fór hann á smá-' Framhald á 15. síðu 17 ára gömul svissnesk stúlka, erfingi að 1200 miljónum króna, hefur nýlega horfið á dularfullan hátt. Stúlkan heitir Anna Marío Hitz, og fjölskylda henar óttast að eitthvað hræðilegt hafi komið fyrir hana. Móðir Önnu Mariu, frú Spring-Hitz, sagði frá því í gær, að dóttir hennar hafi í júlí- mánuði s.l. hlaupist að heiman með þýzkum vini sínum, hinum 25 ára Ulrich Bierschenk. í októ- ber sendi móðirin skötuhjúunum SAMTÍNINGUR □ Nýlega var haldin í Póllandi fyrsta tízkusýning frá Vestur- xondum síðan stríðinu lauk. Hún var haldin í menningarhöllinni í Varsjá, og seldust upp allir að- göngumiðar mörgum dögum fyrir sýninguna. Það var tízkuhúsið Di- or frá París, sem sýndi vetrar- kjó’atízkuna 1965-1966, alls 131 dragt, kápur og kjóla. Ekki er búizt við að keypt verði mikið af fötum á sýningunni, þar sem Pólland hefur sitt eigið tízkuhús með nýtízku fötum. Ep konurnar í Varsjá hafa ekki misst áhug- 200 dollara, en þau dvöldust þá í Californíu. Síðan hefur hún ekk- ert heyrt frá dóttur sinni, en hún var annars vön að skrifa eða hringja í móður sína tvisvar í viku. Móðirin skýrði einnig frá því, að dóttirin á 21. afmælisdegi sín- um hef'ði átt að fá yfirráð yfir um 1200 milljónum króna, sem faðir hennar lét eftir sig, er hann lézt 1956. ann á að koma á Diorsýninguna, þó að þær æíli ekki að kaupa mikið. □ Sálfræðingur nokkur í Miin- chen heldur því fram, að fólk, sem barðar í mötuneytl verk- smiðja eða skrifstofa muni alla tíð kvarta um að maturinn sé vondur, matreiðslumaðurinn geti aldrei bætt þar neitt um. Sálfræð- ingur segir, að vinnandi maður án þess að vita af því sjálfur, vilji alltaf sýna, að hann borði betri mat heima hjá sér, og þannig reyna að auka álit annarra á sér Ekki er ólíklegt að sálfræðing- urinn hafi eitthvað fyrir sér í þessu. Suðurameríkamk Isolde Duda Cvaalcanti heitir þessi stúlka og er ljósmyndafyrirsæta í SnSV'tr-a.p^eríkH. Hún á að leika annað tiltilhlutverkið í kvikmynd innl „Tristam og Isolde”, sem nú er verið að taka í Frakklandi í myndínn keina fyrir atriði, þar sem Isolde bruggar ástardrykk handa sínum útvalda. Slíkt er enn gert I Suður-Ameríku og kann ski hefur kvikmyndastjórinn, Antonine d‘ Ormessom valið Duda af þeim sökuin í hið vandasama hlutverk. OO O OOOOOOÓOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÓ' inn af mörgum svipt af Mary Celeste. John Pem- berton var sá síðasti eftirlifandi af áhöfn skipsins. Skipstjórinn á Mary Celeste, sem lá þá við bryggju í New York, átti í erfiðleikum með að fá áhöfn á skipið — hann vantaði nefnilega peninga til að borga launin. En dag nokkurn hitti hann skipstjórann á skipinu Dei Grat- ia og þeir urðu mestu mátar. — Þeim kom saman um, að með tryggingarsvindli skyldu þeir fá peninga út á gamla skipið. Áætl- unin var á þá leið, að báðir skyldu sigla af stað samtímis og hittast svo við Ponta Delgada nálægt Az- oreyjum. Þar átti að flytja hlass- ið úr Celeste yfir í Dei Gratia, sem einnig átti að taka áhöfnina um borð og sigla til hafs og neyða þá til að þegja. Síðan átti Dei Gratia að bjarga Mary Celeste og draga hana til lands og krefjast björgunarlauna. Þetta var allt undirbúið bæði lengi og vel, og loksins fékkst á- höfn á mary Celeste. Sá síðasti, sem ráðinn var, var John Pem- berton. Af tilviljun var hann ekki skráður sem skipsmaður, heldur farþegi. En þegar hann var að fara um borð, kom hann auga á konu skipstjórans, sem laumaðist um borð, og svo lét Mary Celeste úr höfn. Milljónaerfinginn finnst ekki oo oooooooo o< OOOOOOOOOOO' John litli Kolobi er þriggja ára. . Allt sitt stutta líf hefur hann' þjáðst af hungri. Síðan árið 1962 hefur landið hans, Bechuanaland, [ átt í erfiðleikum vegna stöðugra þurrka. Þegar þessi mynd var tek-1 in ívrir nokkrum vikum síðan, var John aðeins 12 Idló og líkami, hans aUur bar vott um næring-1 arskortinn. En síðan hann kom ] í jRauða kross hjálparstöðina, þar j som hann fékk hjúkrun og mat, j hefur hann þyngst og er farinn ] að brosa. John Kolobi er eittj þeirra barna, sem notið hefur j góðs af hungursöfnuninni, sem nú stendur yfir hér á íslandi og einníg i fleiri löndum. þarf til að kaupa mat og korn, Á sumum svæðum í ’landinu einnig til að koma af stað land- hans, Bechuanalandi hefur regnið búnaði og sjá um að vatnsbólum komið aftur, en mikla peninga verði komið upp. £ 9. des. 1965 - ALÞYÐUBLAÐI0

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.