Vísir - 27.05.1960, Blaðsíða 6

6
V í S I R
Föstudaginn 27. maí 1960
wism.
D A G B L A Ð
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Sjkrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórríarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
j Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Kr. 3,00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
IMauðungarflutningar
í Suður-Afríku.
BaiituRiöRnuni liegnt me5 brottflutn-
ingi tii besmahéraÖa sinna.
Suður-Afríkustjórn hefur
og það verður að gera, og er á-
kveðið að takmarka mjög fjölda ! seteingur stjórnarinnar, því að
blökkumanna af Bantustofni,
sem lá að búa í bæjum lands-
íns.
Sjálfslýsmg saurbia&s.
Kommúnistum féll það að von-
um mjög þungt, að blöð
hinna flokkanna skyldu ekki
hæla Krúsév fyrir hegðun
hans í París á dögunúm. I
augum hinna íslenzku Rússa-
dindla var allt gott, sem
hann gjörði þá, eins og
endranær, þótt framkoma
hans vekti undrun og fyrir-
litningu um allan hinn
frjálsa heim.
Þessi afstaða íslenzkra komm-
únista kemur engum á ó-
vart. Þeir hafa svo oft áður
fáránlegri eða
subbulegri.
Hatur og öfund í garð andstæð-
inganna er einkenni Moskvu-
kommúnista. Hvert sinn sem
ritstjórar Þjóðviljans setjast
niður til þess að rita grein í
blað sitt, er þeim mest í mun
að hnoða saman sem mestu
af illyrðum um andstæðinga
sína. Það verður hverjum
að list sem hann leikur, og
eftir langa þjálfun hafa þess-
ir menn á hraðbergi flest
subbulegustu fúkyrði tung-
unnar.
sýnt sams konar undirlægju- Ein samlíkingin> sem ritstjóra
hatt og ósjálfstæði gagnvart
uppátækjum einræðisheir-'
Er það einn þáttur kynþátta-
ofsókna þeirra, en atvinna er
og af skornum skammti í bæj-
unum. Homer Bigart segir frá,
því í pistli frá Höfðaborg í New,
York Times, að á vinnumiðl-
unarstöð einni hafi hann séð
um 1000 blökkumenn, sem leit-
fúkyrðin uðu vinnu, sem ekki var að fá.
| Nokkur brögð munu að því, að
Bantu-blökkumenn séu reknir
úr vinnu, en Höfðanýlendu-
kynblendingar séu teknir í
staðinn. Þeir eru sem sagt í
náðinni, af því að þeir hafa
neitað að vera með Bantu-
blökkumönnum í að gera upp-
steit.
Það var Erasmus dómsmála-
ráðherra, sem í ræðu í Gradock,
boðaði heimflutning til Bantu-
héraðanna með, „atvinnulausa
Bantu-blökkumenn og slæp-
ingja“, en af þeim væru þús-
undir í bæjunum. Bantu-héruð-
in ná yfir um 17% af landi
ans í Moskvu, hver sem
hann hefur verið. Hins veg-
ar vekur það furðu, að þeir
sem í Þjóðviljann rita skulil
X 1
telja sig þess umkomna að
ávíta aðra blaðamenn fyrir
ljótt orðbragðj Getur að líta
í nokkru öðru íslenzku blaði
annað eins samsafn af
„hroða, herfilegum getsök- Allt og sumt sem blöðin sögðu
Þjóðviljans kom í hug, þeg-
ar hann var að hella úr skál- Suður-Afríkuríkjasambandsins
um reiðinnar yfir hin blöðin: og það er viðurkennt af öllum,
fyrir skrif þeirra um Krúsév,' að ekki væri hægt að reka þang-
var á þá leið, að „innvols að alla blökkumenn af Bantu-
sorpeyðingarstöðvarinnar | stofni, sem annarsstaðar eru, i
væri óspjallaður hreinleiki“ þar sem það mundi leiða til*
í samanburði við það sem hungursneyðar, — en svo er
blöðin hefðu sagt um þennan þess að geta að svo til ekkert
dánumann. , hefur verið gert til umbóta og
framfara á Bantu-svæðunum,
um, fáránlegum aðdróttun-
um og subbulegum fúkyrð-
um“, svo orð Þjóðviljans
sjálfs séu notuð? Þessi orð
ritstjórans eru mjög góð lýs-
ing á forustugreinum hans
sjálfs og skrifum sumra ann-
arra, sem í þetta saurblað
rita. Þjóðviijinn er tvímæla-
laust mesta saurblað á ís-
landi, þeirra sem ætla má að
fc&k taki nokkurt mark á.
Hvergi eru getsakirnar eins
herfilegar, aðdróttanirnar
var það, að Krúsév ætti sök-
ina á því, að Parísar-fundur-
inn fór út um þúfur. Hann
hefði notað flugvélarmálið
sem ástæðu fyrir ofstopa sín-
um og þvergirðingshætti,
hvort sem það hefði verið að H-sprengjuflugvél úti
vilja hans sjálfs eða hann strönd Pembrokeshire.
verið neyddur til þess af | Sukku þar mörg leyndarmál
stei’kari öflum heima i Rúss-; a hafsbotn, því að þetta var til-
landi. Var í þessu sambandi raunavél. Þótti mikið við liggja
skýrt frá ýmsu af þvi, sem na flakinu og hafa 8 togarar
um málið var sagt og ritað þátt í að slæða og hefur
Leyndarmál á
hafsbotni.
Fyrir 9 mánuðum sökk Victor
fyrir
í ýmsum löndum.
Innvois tveggja stcBva.
Samlíkingin um innvols sorp-
eyðingarstöðvarinnar ber
vott um mikla hugkvæmni í
subbuskap. En þeir sem lesa
Þjóðviljann, kannast við
pistlana sem ^bera heitið
„Frá degi til dags“, eftir
„Austra“. Hvergi eru að-
1 dróttanirnar og fúkyrðin
subbulegri en þar, nema ef
vera skyldi í einstöku for-
ustugrein Þjóðviljans, enda
munu höfundarnir vera hin-
ir sömu. Ekki mundi þó
samlíkingin um sorpeyðing-
arstöðdna eiga að öllu leyti
vel við innvolsið í heilabúi
Austra.
Það mun að vísu rétt vera, að
innvols sorpéyðingarstöðv-
arinnar sé ekki alltaf sem
hreinlegast, en hún vinnur
þó úr því áburð, sem af Hugarfar
sprettur góður og nytsamur
gróður. En þegar heilastöð
„Austra“ hefur unnið úr því
innvolsi, sem í hana er látið
. og í henni myndast, og fram-
leiðslan kemur fyrir al-
mennings sjónir í þættinum
„Frá degi til dags“, eða for-
ustugrein í Þjóðviljanum,
dettur víst engum í hug að
upp af þeim „áburði“ geti
annað en illgresi vaxið.
Þessar Austra-greinar eru ljót-
ur blettur á íslenzkri blaða-
mennsku. Höfundur þeirra
er sýnilega blindaður af
hatri og öfund til allra máls-
metandi manna í þjóðfélag-
inu, sem ekki eru kommún-
istar. Hinar persónulegu
árásir, „aðdróttanir, getsakir
og fúkyrði11, sem hrúgað er.
saman um ýmsa af forustu-
mönnum þjóðarinnar í þess-
það starf kostað ærið fé eða yfir
1 millj. stpd. til þessa. Ekki er
látið uppi um árangur. Einn
fjórði hluti flaksins mun hafa
náðst.
hún ætlar ekki að hika frá a-
kvörðuninni um burtflutning
Bantu-manna. Og miðað verður
við að Bantu-héruðin fái heima-
stjórn innan sambandsins.
En áform stjórnarinnar sæta
nokkurri gagnrýni. Atvinnu- ,
rekendur segja, að kynblend- j
ingarnir dugi ekki til hinnar ;
erfiðu vinnu, sem Bantumenn i
hafi stundað, — kynblending-
arnir séu umgengnisgóðir en
værukærir, jafnvel blóðlatir.
Og við ýmsa vinnu séu Bantu-
menn miklu eftirsóknarverðari.
iínhuga um j
Verzlunarbank-
ann.
Það ánægjulega hefir
gerzt, að öll fjárliagsnefnd
neðri deildar Alþingis er
sammála um frumv. um
Verzlunarbanka íslands h.f.
en í henni eru fulltrúar allra
flokka þings.
I áliti sínu segist nefndin
vera þeirrar skoðunar að „í
íslenzkum þjóðarbúskap geti
verið æskilegt að bankar
með misinunandi rekstrar-
fyrirkomulagi, ríkisbankar,
einkabankar og samvinnu-
bankar, starfi jöfnum hönd-
um hlið við hlið.
Birgir Kjaran sem var
framsögumaður nefndarinn-
ar við 2. umræðu neðri
deildar í fyrradag færði
nokkur rök fyrir því að gera '
Verzlunarsparisjóðinn að
banka:
1) Sparisjóðsfyrirkomu-
lagið henti ekki lengur hinni
umfangsmiklu starfsemi
Verzlunarsparisjóðsins.
2) Auðveldara er að safna
ábyrgðarfé.
3) Banki mundi njóta að-
stöðu og fríðinda sem spari-
sjóðurinn hefur ekki.
4) Mundi stuðla að við-
skiptum hans við útlönd að
heita banki.
Tré Parísar eru að kafna.
Parísarbúar hafa áhyggjur af „gaseitrun
sem styttir trjám aldur.
II
Tilkyrint hefir verið, að véla- dóu aðeins 800 af þessum trjám,
öldin sé að ganga af trjám Par- en árið 1957 urðu „dauðsföllin“
ísarborgum dauðum — þau deyi hvorki meira né minna en 2229,
fyrir aldur fram vegna allskon- og á síðasta ári urðu þau, eins
ar eiturefna í loftinu. jog þegar er sagt, hvorki meira
Á * síðasta ári varð borgar- né minna en um 4000.
stjórnin að láta höggva hvorki | Rétt er að geta þess, að alls
meira né minna en 4000 tré, sem eru um 380,000 tré í París, og
I voru á bezta aldri, af því að þau mundu þau þekja fimmtung
höfðu kafnað. Það eru einkum alls borgarsvæðisins, ef þau
þau 84,000 tré, sem gróðursett væru gróðursett saman og með
hæfilegu millibili.. Um 130
ar, sem eru í hættu. Árið 1943, menn starfa aðeins við að gæta
þegar bifreiðaumferð var lítil, trjánna í opinberum görðum
— þráðu" í t»orSarinnar og 100 að auki hafa
eftirlit með trjám meðfram göt-
um þætti, verðskulda við-- eru meSfram götum borgarinn
bjóð og fyrirlitninu allra1
góðramánna.
þeirra rnanna, sem
geta lagt sig niður við að
rita eins og Austri, er brjóst-
umkennanlegt. Þeir hljóta
að vera eitthvað ónógir sjálf-
um sér, hafa farið á mis við
eitthvað, sem þeir
lífinu, og fyllst svo öfund og
hatri til hinna,
telja að gæfan
hllðhollari.
unum.
sem þeir .
hafi verið 1 Að endingu má geta þess, að
. óloftið hefir engin sýnileg áhrif
Nýju seðlarnir enn.
Um þá var rætt í Bergmáli i
fyrradag. 1 yfirlýsingu frá stjórri
Félags kjötverzlana, sem var
ekki búið að birta þegar Berg-
máls-pistillinn var skrifaður, er
komið inp á það atriði, sem rætt
var í honum, að menn láti i ógáti
frá sér lOOt) króna seðil fyrir 100
kr. seðla o. s. frv. Yfirlýsing
stjórnar Félags kjötverzlana
sannar, að það er ekki að ástæðu
lausu, að þetta var gert að um-
talsefni, þar sem hún lýsir óá-
nægju sinni „vegna mjög mikils
skyldleika í litum hinna nýju 100
og 1000 króna seðla. Hún beinir
þvi til félagsmanna sinna, að þeir
brýni fyrir fólki sínu sérstaka
aðgæzlu í meðferð þessara
seðla.“ — Það er athyglisvert, að
einmitt hér er tekið sérstaklega
fram, að óánægjan stafar af
skyldleika í litiun, eins og haldið
var fram í Bergmáli. Mun það
allt standast, er þar var sagt,
enda var pistillinn skrifaður eft-
ir að talað var við ýmsa og athug
að við þá reynslu, sem kom-
in er í ljós. — Þar til úr þessu
verður bætt ber að brýna „sér-
staklega aðgæzlu í meðferð þess-
ara seðla“ — ekki aðeins fyrir
starfsfólki verzlana, heldur öll-
um almenningi, og það er skylda
blaðanna að gera það.
Heiðmörk.
Það var sagt frá því hér i
blaðinu í fyrradag í frétt um
Skógræktarfélag Reykjavíkur,
að nú væru brátt 10 ár liðin írá
upphafi skógræktar í Heiðmörk.
Það er nefnilega 26. næsta mán-
aðar sem einn áratugur er síðan
Heiðmörk var vígð, þessum fram
tíðar túidvalar- og hvíldarstað
höfðuðstaðarbúa, sem frá nátt-
úrunnar hendi býr yfir mikilli
fegurð og á fyrir mannanna til-
verknað eftir að verða þvi fegurri
sem árin líða. Tiu ára afmælið
framundan ætti að verða til þess
að endurglæða gamlan áhuga
fyrir Heiðmörk — hann hefur að
vísu alltaf verið mikill, og mikið
er búið að starfa, laga og gróður-
setja í Heiðmörk, en þó má segja:
Betur má, ef duga skal. -— Blöð-
in þurfa að minnast oftar en
gert er á Heiðmörk, og áhuga-
menn í hinum ýmsu félögum
borgarinnar fyrir framtíð Heið-
merkur, munu ekki liggja á liði
sínu frekar en áður. Hópferðir
fólks til gróðursetningar voru
víst tíðari áður, en þær mega
ekki leggjast niður. —
Kynnisfarir með
börn í Heiðmörk.
Væri ekki góð hugmynd, í lok
langs skólaveturs. að skipuleggja
hópferðir barnaskólabarna á
Heiðmörk, — fara þangað með
þau — kennarinn yrði leiðbein-
andi sins bekkjar — Mættu slik-
ar ferðir verða til þess, að glæða
ást þeirra á staðnum. Ungar ást-
ir vara víst ekki alltaf að eilífu,
hvort sem um heila landfjórð-
unga er að ræða, héruð eða býli
— eða jafnvel fallega bletti —
en þær gleymast aldrei. Skyldi
ekki mörg barnanna festa ást á
Heiðmörk í slíkum ferðum, og
það verða til þess, að þau gleymi
henni ekki, fara þangað oftar,
muna hana og þekkja hana æ
betur og sýna henni ræktarsemi
og tryggð. Það er það sem þarí.
________________________________
I
á elzta tré borgarinnar, sem er
á René-Viviani-torgi og er 270
ára gamalt, eða hæsta tréð,
kanadískan pílvið í Montsouris-
garði, en það er 35 metrar á
hæð.