Tölvumál - 01.12.1987, Page 4
TÆKNIMENN YKKAR TÍMI ER KOMINN!
Hugleiðing i tilefni norræna tækniársins 1988
Verkfræðingar mynda hina klassisku stétt tæknimanna i
iðnaðarþjóðfélögum vesturlanda. Þeir nutu lengi umtals-
verðar virðingar og völdust ósjaldan í stjórnunarstöður.
Tækniframfarir i okkar heimshluta voru að miklu leyti
afrakstur af störfum þeirra. Á áttunda áratugnum og á
fyrstu áriam þess níunda fór vegur verkfræðinga hins vegar
minnkandi. í upphafi áttunda áratugarins fór áhugi almenn-
ings á tæknimálum vaxandi. Mikið var rætt um mengun,
vopnaframleiðslu og þá ókosti, sem fylgdu misnotkun tækn-
innar. Verkfræðingar og tæknimenn voru dregnir til
ábyrgðar fyrir ýmsa þætti, sem miður höfðu farið. Tækni-
mennirnir voru illa undir það búnir að verja málstað sinn.
Við þessi mál bættust efnahagserfiðleikar. Fyrirtæki urðu
unnvörpum gjaldþrota. Ábyrgðinni af erfiðleikunum var oft
varpað á tæknimenntaða stjórnendur.
Á áttunda áratugnum og fram á þann niunda fækkaði tækni-
menntuðum mönnum i stjórnunarstöðum. I stað þeirra komu
hagfræðimenntaðir menn. í kjölfarið fylgdi að ásókn
minnkaði i tækninám en hagfræðiskólarnir yfirfylltust.
Þessarar þróunar gætti i Vestur Evrópu og Norður Ameriku.
Hún hefur einnig verið áberandi hér á landi. Verkfræðingar
hafa átt undir högg að sækja en viðskiptafræðingar hafa
áreynslulitið yfirtekið stjórnunarstöður i atvinnulifinu.
Þá hafa verkfræðingar átt undir högg að sækja i almennri
stjórnmálaumræðu. Hagfræðingar hafa á hinn bóginn lagt
meginlinur i efnahagsmálum og látið mikið til sin taka.
Nú bendir margt til að dæmið sé að snúast tæknimönnum i
hag. í norræna timaritinu "Ny Teknik" var nýlega fjallað
um að ásókn í tækniháskóla færi aftur vaxandi i Sviþjóð.
Verkfræðingar þar i landi telja sig einnig merkja að álit
þeirra hafi batnað og almenningur sé jákvæðari gagnvart
tæknilegum málum en áður. Fólk á vesturlöndum er i rikum
mæli aftur farið að átta sig á þvi að það eru fyrst og
fremst tækniframfarir, sem standa á bak við framsókn i
efnahagslifinu. Þegar tæknimennirnir tóku að vikja fyrir
"fjármálamönnum" i stjórnunarstöðum var að ljúka lang-
varandi hagvaxtarskeiði. Siðan hefur gengið á ýmsu i
efnahagslifi vesturlanda. Hinir hagfræðimenntuðu stjórn-
endur hafa nú komist i svipaða stöðu og tæknimennirnir, sem
þeir á sinum tima leystu af hólmi. Komið hefur i ljós að
4