Tölvumál - 01.12.1987, Síða 13

hnappa leita, kemba úr lýs,
laga breytur, rifa segl.
Hossast fleyta, rekill frýs,
forrit neitar, hugur hrýs.
Hvort skal mölva' hann strax i mél,
miðil og völvu biðja um ráð?
Farðu bölvuð, fjandans vél,
fjárans tölva, lifðu vel.
Nei, biðum, ráð er betra til,
sem ég bráðum kem i gagn,
endurrétta áður vil
einindanna bráða spil.
Leynist tál i tögum flátt,
tek ég mál að semja nýtt,
kaupmannssá1ir kitla dátt,
kviknar ála bálið brátt.
Eigi að færa allt i lag,
algrim bæri að nota nýtt,
setti i gær fram glænýtt tag,
sem gaman væri að reyna i dag.
Af þvi hefir enginn frétt,
og heitir i stefi tvisýnt tag,
var þvi gefin gerðin rétt,
geð mitt sefað, lundin létt.
Nú er gaman, litil list
að leggja saman tvo og tvo,
tvirýnn hamur tryggir fyrst
tölum frama í nýrri vist.
Létt um skjáinn skoppar meind,
skekkju- er lág i henni -spönn,
bendar gá i hlaða að beind,
best er ágæðingin rejmd.
Næst ég gæti gaumvisi' að,
gilda og bæti inningar,
ekkert læt ég ótúlkað,
efli mætan forbúnað.
Lógrim ljóða úti er,
linnir hljóði úr skálda kverk,
málið góða brátt mér ber
bestan gróða á landi hér.
Jón R. Gunnarsson.