Vísir - 22.06.1962, Page 4

\
4
'ISIR
Föstudagur 22. júní 1962.
i
> T;ju niui't; ár siöan ég fór að 'IK
leggja upp í langferðir. Fyrst
var að koma börnunum í heim- SÆf tf
inn og þeim til manns. Og svo " j “tÉjpjw ■■ Jíffi' * - ÍW ■■'
þegar fuglarnir voru flognir úr mjf JÉjjr ? „ , j 'ff
hreiðrinu, var maður ekki leng- J"ÍÍteMP| I I ■ | J
ur bundinn. Pað var fyrst fyrir ftSML’1' .>S^;,glwi'jsllbfiS'lHt ,,■■■ ft’TSoSr /Ív j '. . F"
fimm árum, að ég tók saman ,j "h'l''
föggur mínar og slóst með í lÍ!,'* "■’jáS&^jííí'''^<rf** *'fIí'!'J':*:-''íiÆtÍ';i'1
I i.tö l il mcginland ■ Kvrópu. : uin
arið 1957. Ég heimsótti þar ^^WjFnnT
mórg lönd, Bretlandseyjar auð- ‘J f;
vitað og síðan hvert af landið ,&*■ 'í;,JjjjÉfe»' * - ■Fj-
af öðru suður til Miðjarðarhafs. ^SEBgj&SÍj I
Það var skemmtileg og fróðleg ^mBBnSa.^^BSSííJt^Mf^
ferð og nóg til að búa að 1 mörg ^
ár. En þegar heim kom, gat ég ■J-",£^&^í!Ífij!r®' _!|||f||
ekki setzt i helgan stein til í|;to,vii:; . J £ -_
lengdar. Fór að ferðast meira -jti'ÍÍHBw .V*
um Ameríku en ég hafði áður UK
gert, hcimsótti mörg rtki í fyrsta Æ twp|B|f|J|wBMR » 1
sinn, Kaliforníu og fleiri ríki.
Nú, svo einn góðan veðurdag
settist ég upp í flugvél, sem , ; ^...
stefndi vestur yfir Kyrrahaf og í!a
lenti eftir tíu klukkustunda flug 'J
á Hawai-eyjum, þar sem ég hélt 5
til í tvö ár, sneri heim eftir ára-
mótin síðustu.
— Fórstu þá ekki að heim-
sækja neinn þar?
— Nei, blessaður 'vertu. Mig Guðrún Hallson í „muu-muu“-kjólnum á baðstaðnum Waikiki,
langaði bara til að skoða landið
og fólkið þar.
— Og hvað segirðu svo af
þeim kynnum?
— Þetta minnir mig fyrst á
þá spurningu, sem fréttamaður
frá útvarpinu í Honolulu lagði
fyrir^mig, þegar ég hafði dval-
izt þar um tíma, hvernig mér
hefði orðið fyrst við, er ég.kom
til eyjanna. Ég settist þá að í
stóru, fínu hóteli og var að
hreiðra um mig í herberginu
mínu um kvöldið. Allt í einu
kveður við hið ámátlegasta væl
og ýlfur, eins og ailir bruna-
lúðrar, slysavarna og loftvarna-
sýrenur borgarinnar væru komn
ar í gang. Ég varð fyrst í stað
hissa á þessum gauragangi og
xissi ekki hverju sætti. Leit út
um gluggann, en sá ekkert fyr-
„Þú ættir að tala við hana
Mrs. Hallsson. Hún hefir sko
aldeilis verið á fartinni, skal ég
segja þér, sú eina af okkur, sem
er komin hingað alla leið frá
Honolulu," sagði einn í Vestur-
Islendingahópnum við mig á dög
unum. Ég iét ekki segja mér
þetta tvisvar og vék mér að
frúnni við fyrsta tækifæri, og
það leyndi sér ekki, að hún
hafði á sér talsvert heimsborg-
arasnið, og þó rammíslenzk. —
Hún er ungleg, skarpleg, létt í
byrjuðu búskap að Vogar, þar
sem tveir synir hennar búa nú.
Mann sinn missti Guðrún 1948,
og fyrir tíu árum fluttist hún
vestur á Kyrrahafsströnd, var
búsett í Vancouver átta ár og
teiur sig enn til heimilis þar,
og þar eru líka tvö yngri börn
hennar búsett, Anna og Herbert,
en synir hennar bændurnir að
Vogar heita Arnold og Eiríkur.
— Hvernig stendur á því, að
þú ert komin alla leið frá Hono-
luiu, eða öllu heldur, hvernig
hafið. En af eldfjöllunum 40
eru öll útdauð nema á nyrstu
eyjunni, Haai, þar eru nokkur
enn lifandi og gjósa alltaf öðru
hverju, þeirra mest er Mauna
Loa með eina frægasta eldgíg
nútímans, Kilauea. Og á Haw-
ai er líka hæsti tindur eyjanna,
Mauna Kea, 4210 metra hár.
— Þú varst sem sagt ekki
á Hawai?
— Nei. Það halda margir, að
höfuðborgin Honolulu sé á
Hawai. Svo er ekki, heldur
heitir sú eyja Oahu og er hin
þriðja stærsta, en hins vegar
langfjölbýlust, þar búa yfir
60% allra fbúa eyjanna.
— Hvað hafðirðu helzt fyrir
stafni á meðan þú dvaldist í
Honolulu?
— Rétt við borgina er hinn
frægi baðstaður Waikiki. Þar
var ég fyrstu mánuðina. Ég sá
það fljótt, að það þarf æma
peninga til að vera' þarna, svo
að ég fékk mér vinnu skömmu
eftir að ég kom þangað. Vann
fyrst í búð á alþjóðlega mark-
aðstorginu, þar sem seldur var
algengasti karla- og kvenfatn-
aður, skósíður kjóll fyrir kon-
ur, sem heitir „muu-muu“, sá
sami sem ég er í hérna á
myndinnl. Svo voru þarna seld
ar „aloha“-skyrtur, sem karlar
klæðast mest.
— Ganga stúíkur þá ekki
um í strápilsum þarna lengur?!
— Það er nú lagt af, að
kvenfólk gangi um í strápils-
unum. Þær einu, sem klæðast
Framh. á 10. síðu.
ir hinum geysiháu trjám, sem
byrgðu útsýnið. Hávaðinn hélt
stöðugt áfram, en ég sinnti því
ekki frekar, hélt máske, að slík-
ur gauragangur væri daglegt
brauð þarna á staðnum, fór að
hátta og sofnaði fljótt, því að
ég var orðin þreytt eftir ferð-
ina. Um morguninn fór ég svo
niður til að fá mér morgunverð.
Og þá spurði mig maður eftir
mann: „Varst þú flutt í nótt?“
Ég kom af fjöllum og spurði,
hvað fólkið ætti við. Þá gláptu
allir á mig eins og naut á ný-
virki: „Veiztu ekki hvað gekk
á í nótt? Það mátti nú minna
heyra. Allir slökkviliðs- og
sjúkrabílar ýlfruðu á ferðinni í
alla nótt að bjarga fólki undan
flóðbylgjunni, sem skall á land
á öllum eyjunum f gærkvöldi og
hrifsaði með sér margt fólk á
öðrum eyjum, Hótelið okkar
stóð drjúgan spöl frá sjónum.
En þegar ég kom niður að
ströndinni, var heldur sjón að
sjá. 'Fjöldi íbúðarkofa þar var
kominn á kaf í sandi og neðsta
hæðin í stærsta strandhótelinu
var full af sandhaugum. Og á
meðan þessar náttúruhamfarir
höfðu geisað alla liðlanga
nóttina, hafði ég steinsofif5.
— En urðu ekki eldgos
þarna á eyjunum, meðan þú
varst þar?
— Jú, en ekki þar nærri,
sem ég var. Allar eyjarnar eru
i rauninni tindar eldfjalla, sem
fyrir ævalöngu eru sokkin í
Útvarpsviðtalið í klúbbnum í Honolulu. Frá vinstri: Amerísk
stúlka, útvarpsfréttamaðurinn (í aloha-skyrtu), Guðrún Hall-
son og Diane Johnson.
máli og spauggreind kona, og
hún heitir Guðrún.
Hún fæddist á Þórarinsstöð-
um við Seyðisfjörð aldamótaár-
ið, fluttist vestur um haf með
foreldrum sínum 12 ára göm-
ud. Að lokinni skólagöngu í
Winnipeg gerðist hún kennari
í Siglunesbyggð í Manitoba, en
rúmlega tvítug giftist hún landa
sfnum, písla Halldórssyni( sem
líka var af Austurlandi) og þau
stendur á því, að þú fórst að
flytjast þangað? sp'yr ég Guð-
rúnu.
— Ég get alveg eins spurt:
hvers vegna ekki að búa þar
eins og hvar annars staðar? Ann
ars er sú saga til þess, að ég
hef alltaf haft ákaflega gaman
af því að ferðast, hef oft brunn-
iið í skinninu eftir því að kynn-
ast framandi löndum og fólki
um allar jarðir. Annars eru ekki
Miaafflsiæi

, . ■

jj Baðstrandarhótelið á Waikiki, sem flóðaldan skall á og um getur í viðtalinu,
í í ” '7?
1 j. iliii
ig i'ílú'álwBliBa :::: V- ■f
;

Ifri jiijjj ||
w Hf 4jJ! S»~ M
i , jpRP. -'ijtrgps .iiifej'p -

}n J$f:.
¥.;■
t • ■ . :: «• *Ék, . Jtó ■ .-ijj'.. :