Vísir - 21.07.1962, Side 13

Laugardagur 21. júlí 1962.
V'SIR
13
Olf laska,
kex og
knattspyrna
í hádeginu
Gunnar Loftsson á vellinum.
Pegar knattspyrna er
leikin á Laugardalsvell-
inum, eru 22 knatt-
spyrnumenn á vellinum,
einn dómari, tveir línu-
verðir og auk þeirra
nokkrir strákar, sem
Iiafa það starf að sækja
boltann, þegar hetjun-
um bregst bogalistin og
boltinn fer út af.
Fáir munu taka eftir þess-
um hetjum hversdagslífsins, svo
vér gengum út á völlinn og
ræddum við einn þeirra. Við hitt
um Gunnar Loftsson, sem er 14
ára að aldri.
— Hefurðu gert þettá lengi?
— AÍveg síðan byrjað var að
spila á Laugardalsvellinum. Ég
hef ekki misst úr leik.
— Er þetta erfitt?
— Alls ekki.
— Hvernig líkar þér þessi
leikur? (A- og B-landsliðin voru
að keppa).
— Mér finnst hann ágætur.
Mér fannst það þó anzi lélegt
að mennirnir, sem áttu að
keppa, skyldu ekki mæta. Ak-
ureyringarnir Steingrímur, Kári
og Jón, komu ekki. Garðar Árna
son var að vinna. Þeir urðu að
fá menn ofan úr stúku til að
spila og annar línuvörðunnn
varð að leika með. Svo vantaði
markvörðinn hjá B-liðinu.
— Hver þykir þér beztur í
þessum leik?
— Mér finnst Geiri, mark-
vörðurinn hjá B-liðinu, standa
sig mjög 'Vql., Þórður Jóns og
Grétar eru líka góðir. Annars
sýnist mér Ríkharður alveg vera
hættur að spila. Þeir gera svo
miklar vitleysur hinir.
— Hver er skemmtilegasti
leikur, sem þú hefur séð hér
á vellinum?
— Leikur Akraness og S.B.U.
er sá skemmtilegasti. Hann var
harður og mjög skemmtilega
leikinn á köflum.
— Hverjir þóttu þér beztu
mennirnir?
— Mér fannst hægri bakvörð
ur Akraness vera einna beztur.
Hann var mjög harður. Það var
bæði sparkað í hann og stigið
ofan á andlitið á honum. Hann
lét það ekkert á sig fá og lék
auk þess ágætlega. Rikharður
var líka ágætur. Hann hélt lið-
inu saman allan leikinn?
— Gerði hann það einn?
— Það virtist mér.
— Stundar þú íþróttir?
— Ég er í knattspyrnu í
Fram, körfubolta í Í.R. og hand-
bolta í Ármanni, í fjórða flokki.
— Hvernig gengur í knatt-
spyrnunni?
— Við erum búnir að leika
tvo leiki og unnum báða.
— Hvað þykir þér skemmti-
legast af þessu? \
— Körfuboltinn. Það er
kannske líka af því að okkur
gekk mjög vel. Við urðum ís-
landsmeistarar í fjórða flokki.
Í.R. á mjög mikið af körfubolta-
mönnum. Þeir unnu í öllum
flokkum nema einum.
— Hvernig er þá með hand-
boltann?
— Það gekk ekki nógu vel.
Við spiluðum á móti sterkasta
liðinu fýrst og duttum alveg
niður við það.
— Hvaða íþrótt er erfiðust
af iþeimv‘sem þú iðkar?
— Knattspyrnan er érfiðust.
Auk þess spila ég á kanti og
þar þarf maður að hlaupa mjög
mikið.
— Er ekki allt þetta erfiði
bráðóhollt?
— Pafjbi er að segja, að það
geti orðið of mikið, Hann yill
að ég komi heim í mat í há-
deginu frekar en spila knatt-
spyrnu. Mér dugir alveg að fá
ölflösku og kex.
— Hvað ætlar þú að gera f
framtíðinni?
— Ég var í fyrsta bekk f
Langholtsskólanum í vetur og
ætla að halda áfram og taka
landspróf. Eftir það ætla ég svo
í íþróttaskólann á Laugarvatni.
Mig langar til að verða íþrótta-
kennari.
„Amazonas", mynd Jörgehs
Bitsch, sýnd hér
Merk fræðslumynd er sýnd í
Stjörnubíói af Valgarði Runólfs-
syni í Hvergerði, sem að sýning-
um loknum æltar að ferðast með
hana um landið og byrjar á Aust-
fjörðum í næstu viku. Myndin er
hin fagra litkvikmynd Jörgens
Bitsch — AMAZONAS — er hann
tók á ferð sinni í Suður-Ameríku
1956. Myndin, sem fylgir er af
Aatti-þjóðflokknum. — Bókin kom
hér út í þýðingu s.l. haust og nefn-
ist GULL OG GRÆNIR SKÓGAR.
Þess má og geta, að hér á Iandi
kom út fyrir allmörgum árum stór
merk bók, Inkamir í Perú, gefin
út af Bókaútgáfu Guðjóns Ó. Guð-
jónssonar, svo að Islendingar hafa
fengið af bókum, þeir er vildu,
góð kynni af þjóðflokkum þeim,
sem myndin fjallar um.
Jörgen Bitsch segir annars sjált'-
ur um bók sfna:
„Tilgangur farar minnar var ekki
að'finna olíu eða uraníum, ekki að
leita gulls eða huldra fjársjóða,
heldur að festa á filmu lifnaðar-
háttu hinna frumstæðu þjóðflokka,
sem eru óþekktir í dag, en verða
e. t. v. horfnir af sjónarsviðinu
eftir nokkra áratugi. Og um leið
vil ég gefa fólki kost á að taka
þátt í því, sem ég hef sjálfur séð
og reynt — allt frá hinu litauðuga
og fjölbreytta jurta- og dýralífi til
hinna stórkostlegu fornminja frá
dögum Inkaþjóðarinnar".
Jörgen Bitsch var eini hvíti mað-
urinn í förinni. Hann fór yfir hinn
háa Andesfjallgarð, gegnum hið ó-
Barna- og miðskólanum í Hvera i
gerði var slitið 28. maf s.l.
Við skólann, stunduðu nám 212
nemendur, 166 í barnaskólanum
og 46 í miðskólanum og voru
bekkjardeildir alls 10. Við skólann
störfuðu 7 fastir kennarar og 3
stundakennarar auk skólastjórans.
Prófum í barnaskólanum iauk
síðast í apríl, en í miðskólanum
Iauk þeim 19. maf Á barnaprófi
varð efst Ásdís Ólafsdóttir, með
einkunnina 9,09. Á unglingaprófi
varð efstur Sigurður Þráinsson
með 8,81 og á miðskólaprófi varð
Sigurbjörg Aðalsteinsdóttir efst
með 8,72.
Landsprófsdeild var ekki í skól-
anum s.l. vetur, en ákveðið er, að
hún verði á vetri komanda. Eru
væptanlegir n^mendur.í III. bekk„
greiðfæra fenjasvæði Amazonlands
ins og komst loks til Matto Grosso.
Þar dvaldist hann lengi hjá Awatti-
Indfánunum, sem eru meðal hinna
viUtustu og grimmustu þjóðflokka
Suður-Ameríku.
Þetta er stórmerk mynd, sem
menn ættu ekki að setja sig úr
færi að sjá. Tækifærin eru í dag
og á morgun.
bæði í landsprófsdeild og almennri
miðskóladeild, beðnir að senda um
sóknir sínar sem fyrst.
Sýning á handavinnu og teikn-
ingum nemenda var opin 27. og
28. maí, og komu fjölmargir gestir
er gerðu mjög góðan róm að hand-
bragði nemenda. Garðyrkjumenn-
irnir Gunnar Björnsson og Paul
Michelsen lánuðu blóm á sýning-
una.
Að afstöðnum prófum fóru allir
nemendur f l-2ja daga ferðalög,
nema 2. og 3. bekkur miðskólans,
sem fóru 4ra daga ferð til Vest-
mannaeyja. Tóku Vestmanneyjing-
ar sérstaklega vel á móti hópnum,
og sénda nemendur og kennarar,
sem með hópnum voru, þeim al-
úðarþakkir fyrir ánægjulega
4völ f pyjum.
212 í skóla
Hveragerði
\