Vísir - 11.08.1962, Blaðsíða 7

Laugardagur 11. ágúst 1962.
VISIR
Hamingjusami
barnakarlinn
J£ristófer heitir yngsta
barn í Chaplin-fjöl-
skyldunni. Þegar hann
fæddist þurfti ekki að
kaupa nein ný barnaföt
á hann. Hann notar
bleyjurnar, vögguna og
fötin af eldri systkinum
sínum.
Því að Chaplin kærir sig ekk
ert um nein óþarfa útgjöld eða
eyðslusemi. Þó hann sé nú orð-
inn vellauðugur maður, eignir
hans nema hundruðum milljóna
króna, hefur hann ekki gleymt
því, þegar hann var sjálfur að
alast upp í sárustu fátœkt í
austurhverfi Lundúnaborgar.
Þá átti móðir hans Pownall
Terrace, bróðir hans Sidney og
hann sjálfur aðeins ein pör af
skóm sameiginlega.
Það var því ekki verið að
kaupa nein ný blúnduföt á
Kristófer þegar hann fæddist,
en hann fekk fóstru, og lítið
rólegt barnaherbergi í failega
18. aldar húsinu í bænum Ban á
bökkum Genfarvatns, en hús
þetta keypti Chaplin fyrir um
15 milljónir króna árið 1952.
k næstu hæð fyrir neðan
*■ herbergi Kristófers litla eru
herbergi systkina hans, en þau
eru nú flest tóm. Geraldine syst
ir hans er í Englandi að læra
að dansa, Mikael stundar nám
við alþjóðaskólann f Genf,
Eugene og Jane-Cecile eru í fríi
uppi í Alpafjöllum. Aðeins
Viktoria og Anette eru heima
hjá foreidrum sínum.
Þær una sér bezt f garðinum,
sem er mjög stór og ein af
helztu ástæðunum fyrir því að
Chaplin keypti þetta hús á sfn-
um tíma. Hann er 40 hektarar
og með stórum sléttum grasflöt
um. I þessari paradís barnanna
gildir þó eitt bann, þau mega
ekki fara of nálægt stéttinni,
þar sem faðir þeirra vinnur að
-skriftum vetur jafnt sem sum-
ar. Þegar kalt er á veturna fer
hann í peysu og breiðir yfir sig
teppi.
j síðustu viku var hann að
reka endahnútinn á verk
sem hann hefur unnið að í sex
ár. Verk sem allur heimurinn
hefur beðið eftir. Hann var að
rita endurminningar sínar.
Þarna liggur ritið tilbúið, 1031
vélrituð örk. Hefur hann lesið
einkaritara sínum Eileen Burn-
er það fyrir. Hún vélritaði það,
síðan með breiðum línubilum.
Þá hófst aðalverk Chaplins, að
móta að nýju næstum því
hverja setningu.
Tjetta hefur verið mikið verk
og tekið á þollnmæðina.
Chaplin hefur ekki unnið lengi
í einu. Hann hefur þurft að
ganga og hreyfa sig, já hlaupa
og leita að andríkinu. Meðan á
því hefur staðið hefur hann ver
ið uppstökkur og ekki þolað
neina truflun. Þannig getur
Chaplin, hinn frægi „flæking-
ur“ enn verið miskunnarlaus,
æstur, harður, sem skeytir eklci
um aðra. Þannig var litið á
hann fyrir tuttugu árum.
Þá var hann fordæmdur í
Ameríku fyrir lifnaðarhætti
sína. Hann átti sök á þvi að
þrjú fyrri hjónabönd hans voru
óhamingjusöm og leystust upp,
óteljandi ævintýri hans settu
svartan blett á hann. Verst af
öllu var þó að þá var litið á
hann sem vonlausan mann, er
hafði eitt sinn verið friegur,
listamann sem hafði misst anda
gift sína, fallna hetju.
Eins og ástatt var, er því of-
ur skiljanlegt, að hinn frægi
leikritahöfundur Eugene O’Neil
hafi ekki verið sérlega hrifinn,
er hann heyrði áform uppá-
haldsdóttur sinnar Oonu.
TJún var barn að aidri, aðeins
A átján ára og nú skýrði hún
föður sínum frá því að hún
ætiaði að giftast Charlie Chap-
lin, sem var 54 ára, eða 36
árum eldri en hún.
O’Neil baröist gegn hjóna-
bandi þessu. Fyrst grátbændi
hann dóttur sína að flana ekki
út í þetta, síðast hótaði hann
henni öllu illu og kvaðst aldrei
vilja sjá hana framar, ef hún
Anna dóttir Chaplins leikur sér að Kristófer bróður sínum.
Henni finnst hann eins og stór dúkka.
Chaplin kemur inn í stofuna á fæðingarheimili til að óska hinni ungu konu sinni til ham-
ingju.
færi í faðm þessa alræmda
manns. En litla írska stúlkan lét
ekki beygja sig.
Hrakspár fylgdu henni þegar
hjónavígslan fór fram. Menn
spáðu henni að hjónabandið
yrði víti, — en skammvinnt
víti, því að hún myndi ekki
þola meira en sex mánuði í
hjónabandi með þessu villidýri.
En nú eru tuttugu ár liðin
og þetta hjónaband er ástúð-
legra en flest önnur hjónabönd.
Og nú á dögunum voru þau
Charlie og Oona aá eignast átt
unda barnið sitt og hamingja
þeirra er óendanleg.
Enginn skyldi þó imynda sér,
að þau dveljist allan daginn í
barnahópnum. Hús þeirra er um
leið vinnustaður foreldranna og
er því skipt þannig niður að
börnin eru á einni hæðinni, en
á annarri hæð vinna þau hjón-
in að skriftum og að ýmsu öðru
sem þau hafa fyrir stafni.
jpn siðdegis, þegar vinnunni er
lokið kemur öll fjölskyldan
saman og þau fara út í garðinn
eða taka einhverja bifreiðina,
en fjölskyldan á þrjár bifreiðir.
Síðan er ekið niður I bæinn,
blöðin keypt og farið í búðir.
íbúar bæjarins eru orðinir vanir
þessu fræga fólki á götunum og
ásækja þau ekki. Stundum kem
ur það þó fyrir að erlendir
ske'mmtlferðamenn leita á þau
að gefa rithandarsýnishorn. En
stundum kemur það fyrir að
ferðamennirnir þekkja þau ekki.
Oona kaupir kjóla á sig i búð-
um bæjarins, en Chaplin kaupir
hinsvegar öll föt sín 1 London.
Hann á þau í fimm ár. Hann
gengur oftast bindislaus með
skyrtuna flakandi frá sér.
Það er ekki mjög gestkvænt
í húsi Chaplins, en tekið er vel
á móti þeim gestum sem þang-
að koma. Vínkjallarinn er vel
birgur. Chaplin sjálfur vill frek
ar viskí en frönsk vín.
Klukkan níu á kvöldin fer
Oona og börnin I háttinn, en
Chaplin heldur áfram að vinna
fram að miðnætti.
Tjau lifa þarna reglusömu og
rólegu lífi. Oona er góð
húsmóðir og stjórnandi starfs-
liðsins. En þjónustuliðið er fjöl-
mennt. Það er ítalskur húsvörð-
ur, matreiðslukonu og eldhús-
stúlka sem eru svissneskar,
tvær spánskar þjónustustúlkur,
tvær fóstrur, önnur ensk, hin
skozk, einkaritari, þrír garð-
yrkjumenn og einn bílstjóri.
Chaplin er einkennilegur mað
ur og erfiður í skapi. Það er
vafalaust unga konan hans, sem
á mestan þátt í hamingju þeirra,
því að hún hefur alltaf gert
allt fyrir hann. Chaplin þarf
varla að opna munninn til að
setja fram óskir sínar. Kona
hans hefur þegar framkvæmt
það. Chaplin er illa við kulda.
Það er séð um að miðstöðin sé
kynt upp. Hann verður þreyttur
á að ganga upp stiga, Oona
lætur setja upp lyftu fyrir
hann. Hann hefur andstyggð á
Framhald á bls. 2
!