Vísir - 02.11.1962, Blaðsíða 2
VÍSIR . Föstudagur 2. növember 1962.
y///'2m2ZV/ámr////A.
V//////////Ú
DnT^ ‘n T
W///////4MZÓZ//A
Efsta röð, talið frá vinstri: Ágúst Oddgeirsson, Jón Friðbjörnsson, Guðjón Jónsson, Tómas Tómasson,
Eriingur Magnússon, Ingólfur Óskarsson. Miðröð: Sigurður Einarsson, Karl Benediktsson, Hilmar
Ólafsson, Gylfi Jóhannsson. Fremstir eru markverðirnir, þeir Atli Marínósson, Þorgeir Lúðviksson
og Sigurjón Þórarinsson.
Fram fíaug út í morgun
^ Nú fer óðum að styttast í leik-
inn, sem allir bíða nú spenntir eft-
ir, leik Fram við dönsku meistar-
ana Skovbakken, er fram fer í Ár-
ósum á sunnudaginn kl. 16.30. Mik
ill áhugi er fyrir Ieiknum, bæði
hér og í Danmörku, og hafa dönsku
blöðin gert sér tíðrætt um leikinn,
og láta mörg þeirra borginmann-
lega að vanda. — Er jafnvel þeg-
ar farið að hilla í úrslitaleik-
inn um Evrópubikarinn, en hann
verður háður í París, I febrúar
næstkomandi. Sum dönsku blað-
anna reikna með auðveldum sigri
Skovbakken, önnur minna á að Is-
land sé ekki eftirbátur hinna Nor$-
urlandanna í handknattleik og tala
mikið um heimsmeistarakeppnina
sfðustu, er íslendingarnir fylltu
allar íþróttahallir í Þýzkalandi með
undrandi og hrifnu fólki, er þeir
léku við stórveldin og sýndu þeim
handknattleik á heimsmælikvarða.
Eitt hafa blöðin þó sameiginlegt
í greinum sínum, og það er, að þau
vita ekkert um Fram — annað en
að þetta er fyrsti leikur þeirra við
útlent lið á stórum velli, og að
einn þeirra lék með íslandi í síð-
ustu heimsmeistarakeppni (Karl
Benediktsson). Um aðra leikmenn
vita þeir ekkert. Skovbakken hef-
ur tapað einum leik af 6 er þeir
hafa leikið f Danmörku-keppninni,
en það var fyrir góðkunningum
okkar hér, Helsingör, er kom hing-
að á vegum KR fyrir nokkrum ár-
um. Við birtum hér mynd af liðinu,
sem farið er utan, og óskum því
góðrar ferðar og ánægjulegra úr-
slita.
........... ii #
KUBA -
Framhald af bls. 9.
heimsækja Kúbu heyrðu brátt
þennan orðróm. Vafalaust hefur
íslenzki kommúnistinn Magnús
Kjartansson, sem var þarna á
ferð fyrir nokkru einnig heyrt
þennan orðróm, þótt ekki hafi
hann enn skrifað neina grein í
blað sitt um rússnesku eldflauga-
stöðvarnar á Kúbu.
Enski blaðamaðurinn Henry
Brandon ritaði nýlega grein um
heimsókn sína til Kúbu í Sun-
day Times. Þar víkur hann að
þessum orðrómi sem hann heyrði
og getur þess m. a. að fyigdar-
maður úr liði gamalla Castró-
sinna hafi staðhæft við sig, að
Kúba ætti nú eldflaugar sem
hægt væri að nota til að skjóta
á Bandaríkin.
Og Brandon minntist á þennan
orðróm, er hann hitti Guevara
skömmu eftir heimkomuna frá
Moskvu og spurði hann þá m. a.
hvaða vopn hann hefði samið
við Rússa um kaup á. — Gue-
vara svaraði ekki, aðeins glotti
ánægjulega.
Engar sannanir.
Þrátt fyrir þennan orðróm sem
síðan fór að stinga upp kollin-
um í frásögnum kúbanskra flótta-
manna og síðan í bandarískum
blöðum, staðhæfði Kennedy for-
seti á blaðamannafundi í septem-
ber að engin rök eða sannanir
væru til fyrir því að Kúbu-menn
hefðu fengið árásarvopn.
Svo virðist sem íeyniþjónusta
Bandaríkjamanna sé skelfing lin
eins og oft áður. Henni virðast
ekki hafa borizt neinar óyggjandi
upplýsingar frá Kúbu um bygg-
ingu eldflaugastöðva. Það var
allt annað sem kom Bandaríkja-
mönnum á sporið, að því er
kunnugir herma nú.
Það er nú upplýst, að Banda-
ríkjamenn hafa alltaf við og við
sent U-2 könnunarflugvélar yfir
'úbu síðan Castro fór að fá
rússneska aðstoð. Nú 1 haust varð
nokkuð hlé á þessum loftmynda-
tökum, sem fara fram með þeim
hætti, að Kúbumenn höfðu ekki
hugmynd um þær, því að U-2
flugvélin flýgur svo hátt eða í
um 30 km hæð að mjög erfitt er
að finna hana.
Sprengjuflugvélar.
En þann 12. október fékk
bandaríska leyniþjónustan upp-
lýsingar um það frá bandaríska
flotanum, að nú væri verið að
flytja inn í landið í kössum all-
margar meðal stórar rússneskar
sprengjuþotur af gerðinni Ilyush-
in 28, en þær eru svo langfleyg
ar að þær geta hæglega borið
kjarnorkusprengjur ti! flestra
borga i sunnanverðum Banda-
ríkjum.
Þessi tíðindi vöktu ugg í
Washington og voru U-2 flugvél-
arnar nú sendar enn af stað til
að kanna hernaðarástandið á
Kúbu. Af ljósmyndum sem tekn-
ar voru kom það greinilega í
Ijós, að sprengjuþotur þessar
voru Vissulega komnar til Kúbu.
Á einum flugvelli mátti sjá 18 ó-
upptekna kassa sem hver innihélt
eina slíka sprengjuflugvél, þrjá
flugvélarskrokka sem kassar
höfðu verið teknir utan af og
eina fullsamsetta flugvél.
Fyrsta
eldflaugastöðin.
En ljósmyndir sýndu fleira
Þann 15. október tók U-2 flugvé!
ljósmynd yfir San Diego de los
Banjos og þegar farið var að
skoða hana vandlega, rann upp
ljós fyrir hinum bandarísku sér-
fræðingum. Þetta var ljósmynd
úr lofti af rússneskri eldflauga-
stöð á Kúbu.
Kennedy forseta var auðvitað
skýrt fljótt frá þessari furðufrétt.
Hann fyrirskipaði frekari og ná-
kvæmari rannsóknir. Næstu daga
voru tugþúsundir ljósmynda
teknar yfir Kúbu og kom út úr
því skelfileg mynd. Það var
greinilegt að á mjög skömmum
tíma höfðu Rússar reist a .m. k.
sex eldflaugastöðvar með meðal
langdrægum eldflaugum, sem
hægt var að skjóta m. a. alla Ieið
til Washington og New York, að-
alborga Bandaríkjanna.
MINKUR GFRIR
USLA I
Við Þingvallavatn hefur borið
mikið á mink í haust, en erfiðlega
hefur gengið að vinna hann vegna
staðhátta, því umhverfis vatnið
eru hvarvetna gjár og gjótur, þar
sem minkurinn getur falizt.
Talsverð brögð voru að því í
haust að minkurinn réðist í murtu-
net þeirra vatnabænda og eyði-
lagði að meira eða minna leyti fyr-
ir þeim veiðina. Að þessu voru þó
misjöfn brögð og virtist algerlega
fara eftir því hvar netin lágu í
vatninu. Réðist minkurinn nótt eft-
NETUM
ir nótt á sömu netalögnina, er
skipti sér ekkert af netum, sem
lágu fáa metra í burtu. Sama
gegndi og ef netin voru færð lítil-
Iega til, þá hreyfði minkurinn ekki
við þeim.'
Þingvallasveitarbændur eiga
minkahunda, en þeir koma þar að
minni notum heldur en víðast
hvar annars staðar vegna Iands-
lagsins. Það er helzt ef minkur-
inn fer eitthvað frá vatninu og út
úr hrauninu að það tekst að vinna
hann.
Man ekki þvílíkt hagleysi
um þetta leyti órs
Víða er orðið haglítið fyrir sauð
fé hér sunnaniands, þótt ekki sé
talað um Norður- og Austurland
þar sem sums staðar er algert
jarðbann.
Vísir átti í morgun tal við Guð-
björn bónda og hreppstjóra á Kára
stöðum í Þingvallasveit, sem tjáði
blaðinu að i Þingvallasveit væri
haglaust að heita mætti fyrir sauð
fé. Kvaðst hann ekki muna eftir
þvílíku hagleysi um þetta leyti árs.
Venjan væri sú að byrjað væri
venjulega að taka fé á gjöf seinni
hluta nóvembermánaðar eða jafn-
vel ekki fyrr en í desember, og
oftast væru þá enn ágætir hagar
þótt fé væri tekið í hús. Nú gegndi
þetta allt örðu máli, því féð væri
hvarvetna komið á fulla gjöf, og á
sumum bæjum, eins og t. d. Stíflis-
dal og Fellsenda, væri alger iftnP*
staða. Þar væru alger jarðbönn.
Heyskapur í sumar sem leið er
heldur í lakara lagi, sagði Guð-
björn, sums staðar er kal í túnum
og við það bætist heldur erfið
þurrkatíð, enda þótt ekki væri hægt
að segja að hey hrektust neins
staðar í nágrenni við sig.
Ennþá
rænulaus
Argentinskri hnefaleikarinn Lov-
eranse, sem barinn var svo illa i
hringnum fyrir nær tveim mánuð-
um, hefur ekki enn komizt til með-
vitundar, og halda læknar, að hann
komi aldrei til að verða sami mað-
ur, ef hann nái því að lifa þetta
af. Á laugardaginn var átti Lover-
-anse 26 ára afmæli. Móðir hans,
sem stödd var hjá sjúkrabeði son-
ar síns þerinan dag, sagði blaða-
mönnum, að hann hefði farið út i
þessa íþrótt til að afla peninga fyr-
ir fjölskyldu sína með fljótum
hætti.
Og við enn frekara könnunar-
flug gerðu þeir aðra uppgötvun.
Þann 17. október var tekin mynd
af einhverjum undarlegum fram-
kvæmdum við Guanajay skammt
frá Havana. Sérfræðingarnir áttu
í fyrstu erfi.tt með að skilja, hvað
var að gerast þarna, svo virtist
sem verið væri að reisa nokkra
ílanga skála á svæðinu og enn-
fremur voru þar ílöng tjöld, Ef
ljósmynd þessi hefði verið tekin
viku síðar, þegar búið var að
setja mold að skálunum, hefði
bandarísku sérfræðingana víst
ekki grunað, það sem þeir kom-
ust nú að, að þessir ílöngu skál-
ar voru ekkert annað en leyni-
legar geymslur fyrir langdrægar
rússneskar kjarnorkueldflaugar.
Vígbúnaðaræði
Rússa.
Þessar eldflaugastöðvar risu
allar mjög skjótt upp. Þær voru
að mestu samansettar úr hreyf-
anlegum tækjum, dráttarvögnum,
eldflaugavögnum og krönum, en
skotbakka virtist þurfa að steypa
og voru þeir einna mestu mann-
virkin sem unnið var að. Virðist
það nú augljóst, að þessar fyrstu
eldflaugastöðvar Rússa á Kúbu
voru aðeins byrjunin. Þegar
Kennedy lýsti yfir hafnbanni og
stöðvun vopnaflutninga til
Kúbu, er nú vitað með vissu um
tólf stór rússnesk flutningaskip,
flest um 10 þúsund tonn að stærð
sem sigldu hraðbyri til Kúbu. Eft-
ir tilkynningu Kennedys sneru
þau við aftur heim til föðurhús-
anna og ennþá fleiri sneru jafn-
vel við, þar sem þau voru stödd
uppi á Biskayaflóa, í Ermarsundi
og Eyrarsundi. Þau hefðu ekki
þurft að snúa við, ef það hefði
ekki verið staðreynd, að allur
þessi gífurlegi floti flutti ógrynni
af vígvélum, bæði eldflaugum og
sprengjuflugvélum.
Glæpur
atómaldar.
Það getur verið að Krúsjeff
einræðisherra hafi ætlað sér að
gera bragð og leika á Bandaríkja-
mennina. Honum hafði vissulega
tekizt það að nokkru leyti. Með
hreinum ósannindum og fölsun-
um hafði honum tekizt um sinn
að villa þeim sýn. Innan skamms
gæti hann ' e. t. v. tilkynnt
Kennedy drýidfnn og íbygginn á
svip, að nú hefðu Rússar líf
Bandaríkjamanna á valdi sínu.
Þeir hefðu leikið rækilega á hin-
ar heimsku lýðræðisþjóðir og
gert Kúbu að víghreiðri. Kannske
var þetta tilgangurinn og þeir
sem hrifnir eru af ágæti komm-
únistans geta sennilega hreykt
sér af því hve leiðtogi alþjóða-
kommúnismans er ráðslægur og
refkænn.
Sannleikurinn er hins vegar sá:
að slík herbrögð, undirferli og
fals eru einn mesti glæpurinr
sem framinn hefur verið á þess-
um vorum tímum, atómöldinni
uase