Vísir - 13.11.1962, Blaðsíða 4

I
I
VI S IR . Þriðjudagur 13. nóvember 1962.
■i.o.ia.au.tfmMí i ui h'.tt.;1. nj'inm wgmriwfw'nu ■! 1»1 'Jlll,l«WCTg|
/ ^
Hákon Bjarnason, skógræktarstjón
— Skógrækt ríkisins plantaði
700 þúsund plöntum, en alls voru
settar niður allt að hálfri annarri
milljón. Einstaklingar plöntuðu
innan við 100 þúsund, en einstök
skógræktarfélög voru afkasta-
mikil. Reykvíkingar voru vitan-
lega hæstir með 250 þúsund
.plöntur, Eyfirðingar og Árnes-
ingar plöntuðu um 100 þúsund
plöntum hvorir og Suður-Þing-
eyingar um 70—80 þúsund plönt-
um, önnur félög minna. Alls
settu skógræktarfélögin niður
yfir 700 þúsund plöntur.
— Hvað fór þetta í mikið
land?
— í um 2500 hektara. Stærstu
gróðursetningarnar eru í landi
Skriðufells í Þjórsárdal, á Hall-
ormsstað og í Haukadal, sitt
hundrað þúsund á'hvern þessara
staða. Sjötíu þúsund plöntur voru
gróðursettar á Stálpastöðum í
Skorradal. Annars voru aðal-
gróðursetningarstaðirnir 17 tals-
ins. Svo eru smáreitir, viðs vegar
um allt land.
— í hvers konar jarðveg var
helzt plantað?
— Við plöntum aðallega í
kjarrlandi, því þar komast plönt-
urnar af án áburðar. Jarðveg-
urinn er frjórri f kjarrlandi en
annars staðar, þar kemur engin
vaxtarstöðvun fram ef plantað er
vel. En við plöntum líka í mó-
lendi og hálfdeigt land og notum
þá skerpiplóg til að bfla til rásir.
Þetta er enn á tilraunastigi. Það
er oft erfitt að koma plöntunum
til á flatlendi, en með því að
planta í skjóli við plógstrengina
og nota áburð, fást betri gróður-
skilyrði en ella.
Hákon ræddi áfram um gróður-
kosti kjarrlendisins og sagði þá
m. a.: — Það er mjög lélegt
kjarrlendi, þár sem jarðvegurinn
er ekki mörgum sinnum frjórri
en á bersvæði. Ef menn ryðja
skóglendi og breyta því í tún
gefur það lengur og betur af sér
en nokkuð annað land. Þetta eru
vildarlendi.
— Hver á skógræktarreitina?
— Skógrækt ríkisins, skóg-
ræktarfélögin og einstaklingar
eiga fjölda smáreita. í sumum
héruðum hafa skógræktarfélögin
á seinni árum, sameinazt um
stærri reiti. En okkur fer að
vanta skógræktargirðingar. T. d.
á Stálpastöðum, þar þrýtur land-
ið á næsta ári. Á Hallormsstað
er landið sunnan við bæinn full-
plantað og töluvert norðan við
bæ. Það verður brátt einnig full-
nýtt.
En mig iangar til að geta eins
sem við höfum gert. Við höfum
tekið undan svæði með birki-
Þeir eru komnií
a
götuna og kosta
aðeins 25 krónur
*
Enginn er svo fátækur, að hann
geti ekki eignazt miða og enginn
svo ríkur, að hann hafi efni á öðru
en eiga miða.
Tveir Opelbílar, blár og hvítur, sem
kosta 360 þúsund krónur, eða
Farmall með öllum hjálpartækjum
og miðinn aðeins á 25 krónur.
Við ráðleggjum öllum að
kaupa miðann strax.
Rætt v/ð Hákon Bjarnason
skógræktarstjóra
um skógrækt í sumar
Happdrætti
Framsóknor-
flokksins
skógi, og plöntum þar engu, t.d.
í Gatnaskógi á Hallormsstað.
— Að lokum. Hvert takmark
ykkar með starfinu?
— Það er að koma upp skógi
til timburframleiðslu. Okkar
þjóð er það nauðsynlegt. Þetta
vita þeir bezt sem byggja. Þeir
finna til þess hvað timbrið er
dýrt. Tíunda hver króna af inn-
flutningsverðmæti landsmanna
er greidd fýrir skógarafurðir.
Hákon tekur tvær viðarplötur
og leggur á borðið: — Þetta er
lerkiviður, tekinn innan úr miðj-
um stofni á 35 ára gömlu tré.
Við notum þetta sem kaffibakka.
Þetta er betra en margur viður-
inn, sem við kaupum hér í timb-
urverzlunum. Og þegar við fáum
6 og hálfan teningsmetra viðar-
vöxt á hvern hektara lands á ári
þá er mér til efs að við getum
ræktað landið á betri hátt. Fjár-
magnið, sem lagt er í stofnkostn-
að er hverfandi. Það er betra að
leggja peninga á svona vöxtu en
10 ára sparisjóðsbók. Þarna rýrn-
ar ekkert, ef vel er farið af stað.
En ég vil vekja athygli á þvf, að
við byrjuðum ekki að planta að
nokkru ráði fyrr en fyrir 10 ár-
um. Eftir svo sem tvo áratugi
förum við að fá töluvert af
nytjaviði úr því sem gróðursett
hefur verið fram að þessu. En við
verðum að koma upp lítilli sög-
unarmyllu á næsta ári eða hinu
til þess að geta nýtt stærstu trén,
sem falla á næstu árum. Og svo
þurfa menn líka að læra hand-
verkið í tíma.
Viðtalinu er lokið. Við stönd-
um upp af stólunum, sem eru
smíðaðir úr íslenzku birki. Þeir
prýða stjórnarskrifstofu Skóg-
ræktarfélags Islands við Grettis-
götu. — á. e.
— Það varð heybrestur i sum-
ar og kornið náði ekki þroska,
beitilyng og sortulyng kól á
stórum svæðum í vor, en við
urðum ekki fyrir skakkaföllum í
skógræktinni. Við losnuðum við
vorfrostin, sem eru ungu plönt-
unum hættulegust. Haustfrost
gera ekki svo mikið til, fyrir þær
trjátegundir sem við ræktum
núna, sagði Hákon Bjarnason
skógræktarstjóri í viðtali við
Vísi um skógræktarstarfið í
sumar.
— Vöxtur hefur yfirleitt verið
í meðallagi, hélt Hákon áfram,
sums staðar minni sums staðar
meiri. Norðan og austaniands var
kalt og rakt og ekkert sumar,
sunnanlands í kaldara lagi, en
mjög þurrt. Þar eru það þurrk-
amir, sem hafa dregið úr vexti
í sumar.
— Hve miklu var plantað?