Vísir - 22.11.1962, Síða 8

8
Utgefandi: Blaðaötgatan VISIR
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axe) Thorstemsson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 17S
Auglýsingar afgreiðsla tngólfsstræti 3
Áskrifstargjald er 55 krónur á mánuði.
I lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 Hnur).
Prentsmiðja Vlsis — Edda h.f
Allra bragða skal neytt!
Átrúnaðargoð allra kommúnista, Lenin, sagði:
„Það verður að neyta allra bragða, góðra og illra, lög-
Iegra sem ólöglegra, til að ná ítökum í verkalýðsfé-
lögunum. Þar skal sitja sem fastast og vinna að fram-
gangi kommúnismans, hvað sem það kostar“.
Eftir þessu boðorði hafa kommúnistar í öllum
löndum breytt trúlega: Landslög og siðareglur skal að
engu hafa, ef það kemur sér betur fyrir kommúnista
að fara ekki eftir þeim. „Samkvæmt kommúniskri sið-
fræði eru þau verk ein siðleg, sem stuðla að uppbygg-
ingu nýs, kommúnisks þjóðfélags“, sagði Moskvu-út-
varpið 20. ágúst 1950.
Það þarf því engan að undra, þótt eitthvað sé bogið
við réttarfarið í ríkjum þar sem kommúnistar ráða,
enda breyta valdhafar þeirra eftir þessari kenningu
við sitt eigið fólk. Þetta hafa margir fengið að reyna
sem studdu þá til valda, en féllu síðar í ónáð.
Samkvæmt „siðfræði‘‘ kommúnista er sem sé ekk-
ert athugavert við það, að brjóta landslög og beita of-
beldi, ef það er f þágu flokksins gert, sbr. þessi orð
Rauða fánans í nóv. 1939: „Landslögin brjótum við, ef
við sjáum að stefnunni er hagur f því. Trúarbrögðun-
um og siðfræðinni, sem var þvingað inn í huga okkar
meðan við vorum börn, köstum við‘‘. — Æðsti prestur
íslenzkra kommúnista, Brynjólfur Bjarnason, hefur
sagt:
„Afstaða Sósíalistaflokksins til valdbeitingar
styðst ekki við neinar algildar siðareglur, sem eru ó-
háðar tíma og aðstæðum og eiga sér meira og minna
trúarlegar og dulfræðilegar rætur. Afstaða flokksins
ei „díalektisk‘‘ og það merkir: Hann metur valdbeit-
ingu eftir þýðingu hennar í hinni sögulegu þróun“.
Það er ekki úr vegi að rifja upp þessa „siðfræði“
kommúnista nú, þegar Þjóðviljinn er daglega að ausa
svívirðingUm yfir meirihluta Félagsdóms út af úr-
skurðinum í máli Landssambands verzlunarmanna og
Alþýðusambandsins.
„Hvað sem jbað kostar"!
Það er í fullu samræmi við þessa siðfræði og rétt-
arvitund kommúnista, að þegar dómar ganga á móti
þeim, kalla þeir það ofsóknir gegn alþýðunni, „smánar
bletti á íslenzkum dómstólum“ o.s.frv. Þeir segja að
„dómsvald og löggjafarvald sé „notað sem vopn auð-
stéttanna í baráttu þeirra gegn alþýðu manna og al-
þýðusamtökunum“, enda þótt þeir viti að íslenzkir
dómarar reyna að gæta fyllsta hlutleysis og fylgja
sannfæringu sinni, hver sem í hlut á.
Með slíkum skrifum er reynt að rugla dómgreind al-
mennings, vekja tortryggni og úlfúð, grafa undan rétt-
arörygginu og eitra sambúð þjóðfélagsstéttanna. Og
allt er þetta í einum tilgangi gert - „að vinna að fram-
gangi kommúnismans, hvað sem það kostar“.
V í SIR . Fimmtudagur 22. nóvember Í9$2.
Mynd úr póstflokkun í sænskri póststöð. Það er erfitt að flokka Anderssonana og Johannessenana rétt
Andersson fær sér
nýtt ættarnafn
Póstberarnir í Svíþjóð
eru ekki öfundsverðir.
Þeir verða mjög fyrir
barðinu á einu mesta
þjóðfélagsvandamáli Sví
þjóðar, hve margir
menn heita sama nafn-
inu.
í Svíþjóð heita hvorki
meira né minna 700 þús-
und manns eða einn af
hverjum tíu Andersson.
Síðan koma á eftir
Anderssonunum um
hálf milljón Johanssona,
250 þúsund Svenssonar
og um 100 þúsund af
hverjum Olssonum, Pet-
erssonum og Karlsson-
um.
90 í einni blokk.
Það er alls ekkert óvenjulegt
að 90 Anderssonar séu búsettir'
í íbúðablokk, þar sem 250 leigv
endur búa og ætti það að sýría
lítillega hvílíkt harðræði það er
að vera bréfberi i Svíþjóð
Ekki batnar ástandið við það
að nokkur helztu mannanötn-
in í Svíþjóð eru svo algeng, að
lítið gagn er að sundurgreir.
ingu þeirra, Sven, Bertil, Johan,
Anders og Berndt og flestír
heita aðeins einu fornafni.
Vegna þess hefur það ráð
verið tekið upp f símaskrá Sví-
þjóðar, að raða Andersonunum
niður ekki eftir fornöfnum held
ur eftir atvinnu, sem þeir
stunda.
Ný ættarnöfn.
Það er orðið svo mikið vanda
mál með alla þessa Anderssona
og Svenssona, að hið opinbera
stuðlar að þvf og hvetur menn
til þess að taka sér öðruvísi ætt
arnöfn. Sérstakar skrifstofur í
stærstu borgunum gefa mönn-
um ráð til að velja sér ný ætt-
arnöfn og gefa þeim síðan einka
rétt á þeim fyrir sig og af-
komendur sína. — Á þessum
skrifstofum liggja nú frammi
um 100 þúsund hugmyndir að
nýjum ættarnöfnum. Þangað
getur hvaða Andersson sem er
komið og farið út aftur sem
herra Ottingius, eða herra
Rönne eða herra Eflsfyr. Hann
gæti líka tekið heiti á hlutum,
sem ættarnafn eins og herra
Vante, sem þýðir raunar
,,hanzki“ eða herra Fjaril, sem
þýðir fiðrildi eða herra Stjörn-
fall, sem þýðir stjörnuhrap.
Kostar 200
krónur.
Fyrir nafnbreytinguna þarf
hanr. aðeins að greiða 20 sænsk
ar krónur, eða um 200 ísl. kr.
Þar með hefur hann gefið ætt
sinni um ókomnar aldir nýtc
heiti.
Borgararnir eru einnig beðnir
um að koma með eigin tillögur
Nöfnin verða að vera sænsK
og helzt þjóðleg. Heldur er am-
azt við nöfnum með vissum
endingum sem orðnar eru mjög
algengar eins -löv eða -hjelm
cða -berg og enn fremur við
nöfnum sem hefjast á algeng-
um fyrrihlutum eins og Löven-
eða Sweden- eða Eke-. Sé ein-
hver vafi á því, hvort nafn telst
gild sænska fer málið fyrir sér-
staka nafnanefnd sem úrskurð-
ar málið.
20 þús.
á biðlista.
Nokkur tími þarf að líða frá
því —aður pantar sér nýtt nafn
og þangað til hann getur farib
að bera það. Víðtæk rannsókn
fer fyrst fram á því, hvort aðr-
ir beri sams konar nöfn.
Aðsókn Anderssonanna og
Svenssonanna í að fá sér ný
ættarnöfn er mikil. Sem stend-
ur munu 20 þúsund manns vera
á biðlistanum og nafnanefndir
vinna af fullum krafti að þvl
að ganga frá öllum formsatrið-
um.
Þrátt fyrir það munu líða
margir áratugir þangað til þess
ari hálfri milljón Johanssona
fækkar svo að hæfilegt geti
kallazt. Og það mun einnig fiba
la.igur tími þangað til hinum
50 blaðsíðum Anderssonanna í
simaskrá Stokkhólms fækkar
nokuð að ráði.
Núlifandi kynslóð sænskra
bréfbera mun að minnsta kosti
ekki upplifa þann létti.