Vísir - 06.12.1962, Blaðsíða 9

V1SIR . Fimmtudagur 6. desember 1962.
9
Þorvaldur Guðmundsson í Glersal Hótel Sögu. (Ljósm. Vísis I.
☆
— Eftir þrjú ár vildu
allir Sögu byggt hafa,
sagði Þorvaldur Guð-
mundsson, þegar við
ræddum saman í fyrra-
dag. - Bygging Hótel
Sögu er jafn mikill við-
burður í Reykjavík í dag
eins og þegar Hótel Borg
var reist fyrir 30 árum.
Og það var mikill við-
burður.
— Það er misskilningur hjá
þeim, sem segja að þetta sé dýrt
hótel. Þetta er glæsilegt hótel og
það hefur gert ísland stærra. En
það er ekki dýrt hótel. Það er 43
þúsund teningsmetrar að stærð. I
svona húsum er byggingarkostn-
aðurinn á teningsmeter 2000 kr.
Það jafngildir 86 millj. króna. En
við verðum að hafa í huga að
Saga er dýrari í byggingu en
venjuleg hús. Hér eru t. d. 90
böð og hér munu geta borðað
800 — 1000 manns í einu. Það eru
engin smáræðis ósköp af borð-
búnaði, sem þarf handa öllu því
fólki. Það er þvi rangt, sem ég
hef heyrt suma halda fram, að
Hótel Saga fari 100 millj. fram
úr áætlun. Hún kostar ekki nema
100 milij. með öllu og öllu.
um 100 árum og sá sem það
byggði var kjötkaupmaður. Þá
sögðu menn í Kaupmannahöfn,
eins og sumir segja nú, að þar
væri engin þörf á að byggja hó-
tel. En konungur Dana sá lengra
en þeir sem á móti hótelinu lögð
ust. Hann styrkti byggjandann
og hótelið reis af grunni. Þannig
var það.
— Og hver var þinn konungur,
Þorvaldur?
— Bændur landsins. Þeir hafa
með sameiginlegu átaki komið
upp þessu gistihúsi. Það er ný-
lega risið af grunni, en þó er svo
ingahús á mjólkinni einni saman
hér í Reykjavík?
— Já, það væri hægt ef ríkið
væri ekki að skattleggja þessa
viðleitni til að gera eitthvað fyr-
ir æskuna með því að heimta
fullan skemmtanaskatt af að-
göngumiðunum. Og eins er það
alveg ástæðulaus krafa að við
verðum að borga lögregluþjón-
um dýra dyragæzlu í hvert sinn
sem opið er. Þeir eru óþarfir,
þegar vínið er horfið. Og allt
hefur hingað til gengið vel f
mjólkurhúsinu Lido. Tveir strák-
ar voru teknir með vasapela
M.)
var áður en þetta vandræðamál
kom upp. Ég skal trúa þér fyrir
því, að mér leið hreint ekki vel
dagana sem málið stóð sem
hæst!
— Þú rekur Þjóðleikhúskjall-
arann áfram, þótt Saga sé farin
af stað?
— Já, það er ætlunin.
— Ertu ekki að keppa þar við
sjálfan þig?
— Ekki held ég það. Reykja-
vík er orðin stórborg. Hver stað-
ur á sína gömlu góðu viðskipta-
vini, svo þeim er ekki mjög
hætt. Hér í Sögu verður ekki
Við þurfum, ásamt stjórn
Verzlunarskólans, að fullgera hið
nýja skólahús sem allra fyrst.
Þá munum við og starfa að því,
ásamt stjórn Tollvörugeymslunn-
ar, að geymslan komist upp í ná-
inni framtíð, en það er mikið
hagsmunamál fyrir íslenzka
kaupmenn. Það er hlutverk okk-
ar að vinna að því að treysta
sem mest grundvöllinn, sem
kaupmenn og iðnaðarmenn
standa á. í því sambandi er það
gleðilegt, að skilningur verzlun-
arstéttarinnar á þeim vandamál-
um, sem við er að etja, sam-
— Þú ert bjartsýnn maður,
Þorvaldur, sagði ég við þennan
mesta veitingamann landsins,
þar sem við sátum yfir kaffi-
bollunum í giersalnum á 8. hæð.
Fyrir nokkrum dögum var hann
kjörinn formaður Verzlunarráðs
íslands og það var eiginlega af
því tilefni sem ég kom á hans
fund. En fyrst snerist talið auð-
vitað um Sögu.
— Já, ég er bjartsýnn maður,
svaraði Þorvaldur. Er ekki full
ástæða til að vera bjartsýnismað
ur, þegar maður býr á þessu
landi?
Og svo fór hann að tala um
önnur hótel. — Svona var það
með Palads-hótelið í Kaupmanna
höfn. Það var byggt fyrir rúm-
Rætt við
hinn nýja
formann
Verzlunar-
ráðsins
komið, að nú vill enginn missa
það.
Mjólkurhúsið Lido.
— Hvort kanntu betur við þig
sem kjötkaupmaður eða veitinga
maður?
— Þetta tvennt fer mjög vel
saman. Maður sem rekur veit-
ingahús og hótel þarf að kunna
skil á kjötframleiðslu. Maður
verður að þekkja sína alifugla
og sín holdanaut. Og það er held
ur ekki óalgengt að þetta tvennt
fari saman. Ég sagði þér af mann
inum, sem byggði Palads í Höfn.
— Þú breyttir Lido úr vínhúsi
í mjólkurhús. Var það idealismi?
Hugsunin um hag æskunnar?
— Sambland af idealisma og
eigin hag. Og það er kannski
bezta blandan. Það fór ekki milli
mála, að það vantaði stað fyrir
æskuna í bænum, þar sem hún
getur skemmt sér i sínum hóp og
vínlaust. Ég sá að Lido hæfði
henni og þess vegna lokaði ég
vínbarnum og opnaði mjólkur-
bar. En svo var það líka hitt, að
verið \ar að opna Sögu og þar
vantaði líka gott starfsfólk,
starfsfólk eins og það sem var
í Lido. Það er mikils virði að
hafa gott starfsfólk og það hef
ég haft.
— En er hægt að reka veit-
fyrsta kvöldið, en þeir komu
aldrei aftur.
— Þú ert mesti svínaræktar-
maður landsins?
— Suður á Vatnsleysuströnd
eru 900 hausar.
— Og þar voru endurnar, sem
voru brenndar?
— Já, húsin standa enn auð.
Holdakjúklingar.
— Engar nýjar komnar?
— Nei. Aftur á móti hef ég
byggt þar ný hús undanfarna
mánuði. Með vorinu verða von-
andi komnir þar 4000 holdakjúkl
ingar frá búinu hans Jóns á
Reykium. Kjúklingarækt á mikla
framtíð fyrir sér og þessir holda-
kjúklingar eru sérlegt lostæti,
miklu betri en þeir sem áður
voru ræktaðir. í vikunni setjum
við upp sérstaka vél til að steikja
kjúklinga í Síld og Fisk í Aust-
urstræti. Þá skaltu sjá að handa-
gangur verður í öskjunni.
— Ertu búinn að ná þér eftir
taugaveikibróðurinn?
— Það var mikið áfall. Verzl-
unin varð svo til að engu, vik-
um saman. Það var eins og hver
önnur ógæfa að þetta skyldi
koma fyrir hjá okkur. En hvenær
veit maður hvar sjúkdómarnir
stinga sér niður? Nú er verzlun-
in í búðunum orðin meiri en hún
einungis þessi matsalur sem við
sitjum í núna. í febrúar verður
opnaður 500 manna salur á ann-
arri hæð með geysimiklu pressu-
balli. Og svo verður líka kafe-
tería hér í húsinu.
Mörg verkefni.
— Þú varst nýlega kosinn for
maður Verzlunarráðsins, Þorvald
ur. Eru ekki mörg verkefni þar
á dagskrá?
— Heilmörg, eins og þú getur
nærri. Ég skal nefna nokkur. En
áður en ég geri það, er rétt að
geta þess, að í ár var tekin upp
nýskipan um aðild að Verzlunar-
ráðinu. Áður voru aðilarnir ein-
staklingar innan verzlunar og iðn
aðar, en nú eru það þrjú höfuð-
samtök, sem eru aðilar að ráð-
inu að auki. Það eru smásalar,
innflytjendur og iðnrekendur.
Formenn þessara þriggja sér-
greinasamtaka eru nú sjálfkjörn-
ir í framkvæmdastjórn Verzlun-
arráðsins, auk eins manns ann-
ars. Ég er þeirrar skoðunar, að
þessi nýskipan styrki Verzlunar-
ráðið bæði út á við og inn á
við. Og hagsmunasamtökin þrjú
geta enn betur en fyrr unnið sam
an að hagsmunum frjálsrar verzl
unar og fslenzks iðnaðar.
Verkefnin eru æði mörg. Ég
stikla hér aðeins á stóru.
heldni hennar og samhugur hef-
ur mjög aukizt á síðustu árum.
Nefni ég þar aðeins sem dæmi
stofnun Verzlunarbankans og sem
stöðuna um Tollvörugeymsluna,
svo og lífeyrissjóð verzlunar-
manna.
Mikið hefur áunnizt í stjórn-
artíð núverandi ríkisstjórnar í
þá átt að gera verzlunina frjálsa,
en alfrjáls verzlun er okkar höf-
uðtakmark. Og frjálst verðlag er
það, sem við keppum einnig að.
Verðlagið skapast af frjálsri sam
keppni, og frjálst verðlag er
fyrsta skilyrði þess að menn leiti
eftir hagkvæmum innkaupum.
Það hefur sýnt sig í öðrum lönd-
um, og það mun einnig sýna sig
hér, að frelsið er sterkasta verð-
lagseftirlitið. Reyndar er óþarfi
að benda á kosti frjásrar verzl-
unar. Þeir eru svo augljósir.
Margar vörur hafa nú þegar
lækkað í verði og ólíkt er vöru-
úrvalið meira í verzlunum nú en
það var fyrir nokkrum árum.
Mér mundi aldrei detta I hug að
fara f einka-kaupstaðarferð til
útlanda eins og nú virðist vera
að koma í tízku. Ég finn allt sem
mig vantar f verzlununum hér
í Reykjavík. Og þannig á það
líka að vera.
g-