Vísir - 13.12.1962, Blaðsíða 8

8
V í SIR . Fimmtudagur 13. desember 1962.
im
*
vísir
Utgefandi: Blaðaútgátan VlSIR.
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 55 krónur á mánuði.
I lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vfsis. — Edda h.f.
10°]o kjarabætur
Rétti mælikvarðinn á breytingu á kjörum manna
er kaupmáttur launanna á hverjum tíma. Þær merku
upplýsingar komu fram á þingi í fyrradag að kaup-
máttur launa verkamanna, sjómanna og iðnaðarmanna
hefði aukizt um 10% síðustu 4 árin. Þetta þýðir, að
kjör þessara stétta hafa batnað um 10% á síðustu fjór-
um árum. Upphæð kaupsins ein gefur ekki til kynna
hverjar kjarabæturnar eru. Taka verður einnig vöru-
verðið og uppihaldskostnaðinn með í reikninginn. Það
hefir verið gert hér og út kemur ofangreind tala.
Hér stendur það svart á hvítu að verklýðsstétt-
irnar hafa fengið verulegar kjarabætur á árum við-
reisnarinnar, þótt stjórnarandstaðan hafi haldið öðru
fram. Tölum þessum verður ekki haggað. Þær eru
reiknaðar út af Efnahagsstofnuninni og ekki gjörlegt
að véfengja þær.
Vopnin eru með þessu slegin úr höndum komm-
únista og framsóknar. Nú þýðir ekki lengur fyrir þessa
flokka að skjóta sér bak við þokukenndar fullyrðing-
ar um að „kjörin hafi versnað‘‘ og „kreppa sé hjá al-
menningi“. Hér hafa átt sér miklar framfarir stað.
Lífskjörin hafa verið allmjög bætt hjá lægst launuðu
stéttunum.
Síðustu árin hefir leiðin til bættra lífskjara verið
farin af núverandi ríkisstjórn. Það hefir nú verið sann-
að svart á hvítu.
Samyrkjubúið sem hvarf
Kommúnistablaðið birti í gær ályktun þings
kommúnistaflokksins íslenzka í landbúnaðarmálum.
Eitt vekur þar strax athyglina. Ekki er einu orði
á það minnzt að nauðsynlegt sé að stofna samyrkju-
bú á íslandi! Það er búið að brenna heitin og stefnu-
skrárnar sem kölluðu á samyrkjubú í samræmi við
rússneskar fyrirmyndir. Þar með er búið að kasta
meginkenningum Marx og Lenins, Stalins og Krúsévs
út í yztu myrkur.
Kommúnistaþingið viðurkennir með þessu að
samyrkjubúskapur sé vitleysa. Það viðurkennii líka,
óvart, að sá þáttur kommúnismans sé óframkvæman-
legur.
Vissu fleiri en þögðu þó. Bændur allra landa hafa
ætíð vitað, að samyrkjubúskapur kommúnista var
draumur, sem hlaut að enda í vonbrigðum. Það hefir
íekið íslenzka kommúnista þrjá áratugi að meðtaka
bfi sítaðreynd. Hverjum grundvallarkennisetningum
varpa þeir fyrir borð á næsta þingi?
Manuelli frá ítaliu, Halle frá Finnlandi og Dreyfus frá Frakklandi.
Nokkur af stærstu fyrirtækj-
um Evrópu eru f ríkiseign og
forstjórar þeirra eru meðal á-
hrifamestu og snjöllustu kaup-
sýslumanna álfunnar. Þeir heyja
harða samkeppni við hlutafélög
og eru virtir sem keppinautar.
Meðal þeirra eru Mannuelli frá
Ítalíu, Halle frá Finnlandi,
Dreyfus frá Frakklandi, Ende
frá Vestur-Þýzkalandi, Owe frá
Noregi og Beeching frá Bret-
landi, Það er ekki dónaiegt að
kynnast slíkum mönnum, og les
andinn fær nú tækifæri til þess
vopnaða lífverði við hlið sér,
báða vopnaða hríðskotabyssum.
Eftir að Manuelli tók við
stjórn Finsider, hefur sala fyrir
tækisins aukizt um 45%, og
Manuelli gerir ráð fyrir að hafa
tvöfaldað framleiðslu fyrirtækis
ins árið 1966, þannig að Fin-
sider framleiði 10 milljónir af
þeim 15,5 milljón tonnum, sem
þá er ætlað að framleitt verði
af stáli.
HALLE
FRÁ FINNLANDI.
Pentti Halle á eins og Manu-
elli langan feril í þjónustu hins
lendi sínu og allar raforkustöðv
ar sínar. En fyrirtækið hefur
smátt og smátt verið byggt upp.
Það selur nú fyrir um 130 millj-
ónir dollara og hefur veg og
vanda af tíunda hluta allrar út-
flutningsframleiðslu Finna.
DREYFUS
FRÁ FRAKKLANDI.
Þegar stofandi Renault-bif-
reiðaverksmiðjanna, Louis Ren-
ault var í stríðslok ákærður fyr
ir samvinnu við Þjóðverja, voru
verksmiðjur hans þjóðnýttar. 1
dag er þeim stjórnað af hinum
55 ára gamla Pierre Dreyfus.
Frægir forstjórar
í þeim fáu orðum, sem hér birt-
ast um þá. Þeir eiga það; sam-
eiginlegt að reka fyrirtæki sem
væru þau einkafyrirtæki.
MANUELLI
FRÁ ÍTALÍU.
Ernesto Manuelli, 56 ára gam
all, stjórnar stærsta stáliðjuveri
Ítalíu, Finsidersamsteypunni,
sem er í ríkiseign.
„Ég hef meira frjálsræði í
stöðu minni en margir forstjór-
ar hlutafélaga", segir Manuelli.
„Forstjórar Fiat og Pirelli verða
oft að spyrja félagsstjórnina áð-
ur en þeir hrinda hugmyndum
sínum í framkvæmd. Það er ó-
þarfi fyrir mig“
Manuelli hugsar fyrst og
fremst um að reka fyrirtæki sitt
sem allra bezt. Fyrir nokkrum
árum neitaði hann að verða við
þeirri kröfu ríkisstjórnarinnar,
að Finsider léti byggja stáliðju-
ver á suðurhluta Italíu, vegna
þess að þar skorti tilfinninlega
atvinnu. 1 stað þess byggði
Manuelli iðjuver í Genua. Manu
elli lýsti sig andvígan þjóðnýt-
ingu á raforkuverum á Ítalíu á
þeim forsendum, að það mundi
koma hlutabréfamarkaðinum úr
jafnvægi, sem það gerði, og
„tvöfalda ríkisskuldirnar". Sósí-
alistar kröfðust þess að Manu-
elli yrði látinn víkja úr stöðu
sinni. Hann hélt henni, þar sem
hann var talinn hafa unnið verk
sitt óviðjafnanlega.
Þegar Manuelli tók við stjórn
Ansaldi-skipasmíðastöðvarinnar
árið 1945, lét hann það verða
sitt fyrsta verk að hreinsa út úr
stöðinni flokk vopnaðra komm-
únista, sem höfðu falið vopna-
birgðir ,.ar inni, til að grípa til
þeirra, ef til uppreisnar kæmi.
Manuelli varð að ganga vopn-
aður skammbyssu og með tvo
Fyrri hluti
opinbera að baki. Hann stjórnar
þriðja stærsta fyrirtæki Finn-
lands, Enso-Gutzeit, pappírs- og
trjávörufyrirtæki. Þegar hann
var skipaður i apríl s. I., neitaði
hann að samþykkja þær kröfur
stjórnmálamannanna, að fyrir-
tækið kæmi . upp trjámyllu í
austur-hluta Finnlands, en þar
hefur ríkt mikið atvinnuleysi.
Þegar Sovétríkin tóku hluta
af Finnlandi árið 1940, missti
Enso-Gytzeit 40% af öllu skóg-
Norsk blöð segja, að : rskum
fiskimönnum, sem stunda síld-
veiðar á Norðursjó, komi sam-
an um, að aldrei hafi verið eins
mikil sókn í síldina og nú - vet-
ur.
Norðmenn segja, að engin leið
sé að kasta tölu á allan þann
fjölda skipa, sem þarna eru
að veiðum, en enginn vafi leiki
á, að þau sé fleiri nú en nokkru
sinni. Rússar hafa til dæmis sent
mjög stóran flota á vettvang, og
um skip þeirra er sagt, að þau
haldi áfram veiðum, þótt orðið
„Við ráðum okkar ráðum eins
og algjört einveldi", segir.
Dreyfus, og ríkisstjórnin getur
því aðeins haft áhrif á gerðir
verksmiðjustjórnarinnar, að
Dreyfus sé rekinn. Síðan árið
1955 hefur sala Renault aukizt
um 47%.
Dreyfus er mikill föðurlands-
vinur. Hann þóttist leggja af
mörkum til sátta milli Evrópu-
manna og Múhammeðstrúar-
manna I Alsír, er hann árið
1959 lét byggja Renault-verk-
smiðjur í Alsír, til að reyna að
skapa fyrirmyndar samvinnu
þessara annars stríðandi aðila.
Verksmiðjan er langt frá þvf að
bera sig, en Dreyfus telur til-
raunina góðra gjalda verða.
Hann er hreykinn af því að
Renault aflar Frakklandi 440
dollara virði í erlendum gjald-
eyri mínútu hverja.
sé vitlaust veður og allir aðrir
búnir að taka net sín og forða
sér í landvar fyrir löngu. Er álit-
ið, að ríkt sé eftir þvi gengið, að
„planið“ um síldveiðarnar verið
uppfyllt að þessu leyti, því að
það tókst ekki . sl. ári: Það eru
raunar fleiri en Norðmenn, sem
tala um mikinn fjölda skipa á
síldveiðum, því að franskir fiski
menn hafa kvartað undan því.
að rússnesk skip gerðust nær-
göngul við strendur Frakk-
lands,
Aldrei fíeirískip á
síU á Norðursjó