Vísir - 26.01.1963, Blaðsíða 13

V í SIR . Laugardagur 26. janúar 1963.
13
HVERJIR ERU
ANDANS MENN?
Þegar ég las grein Maríu Magn
úsdóttur í Morgunblaðinu, „Hverj
ir eru andans börn?i‘ Þá langaði
mig til þess að benda á nokkur
atriði, og fyrst og fremst vil ég
þá svara yfirskriftinni.þó ekki
með mínum eigin orðum, heldur
með Guðs orði, en þegar ég segi
Guðs orð, þá getur verið að spurn
ingin komi boeði frá Maríu Magn
úsdóttur, sem segist hafa lesið
Biblíuna og frá þeim sem afneita
Kristi aigjörlega, þó ég vitr ekki
hvort er betra, að tæta í sundur
og niðurrífa, eða að afneita.
Biblían er ekki aðeins skrifuð
af samtíðarmönnum Jesú (Nýja
testamentið) heldur er hún inn-
blásin af Heilögum Anda (2. Pét-
urs bréf 1, 19 — 21).
„Og því áreiðanlegra er oss nú
hið spámannlega orð, og það er
rétt af yður að gefa gaum að því
eins og ljósi, sem skín á myrkum
stað, þangað til dagur Ijómar og
morgunstjarnan rennur upp í
hjörtum yðar.
Vitið það umfram allt, að eng-
inn ritningar spádómur verður
þýddur af sjálfum sér. Því að
aldrei var nokkur spádómur bor-
inn fram að vilja manns, heldur
töluðu menn frá Guði, knúðir af
Heilögum Anda.“
Þetta eru orð Péturs postula.
Guðs börn eru þeir, sem hafa
komið til Krists og iðrast synda
sinna. Það er enginn maður fær
um að dæma um það, hver sé
Guðs barn eða ekki, það er satt
hjá Maríu, og það held ég að eng
inn vflji gjöra, hvorki Kristján
eða aðrir, en mér skilst að Krist-
jáovllji halda sér við Guðs Orð,
sem Kirm exna rétta mælikvarða).
Jesús kom niður tfl jarðar,
samkvæmt því spámannlega orði
r&. PSturs bréfi T, 19—21. Hann
er morgunstjarnan, sem talað er
um á sama stað og vil ég nefna
nokkra staði, sem talað er um
komu hans.
Jesaja 9, 6, spádómur. Jesaja
4, 2. Jeremla 23, 5. Jeremía 33,
15.
Allt eru þetta spádómar um
komu Krists, en uppfyllingu
þeirra má sjá í fyrstu tveim köfl-
um allra guðspjallanna.
Hver var svo tilgangurinn með
komu Krists, dauða, upprisu og
himnaför. Ætli það sé bara svona
út í bláinn. Nei, hann kom til
þess að frelsa synduga menn,
„og er ég þeirra fremstur," seg-
ir Páll 1 1. Tímóteusarbréfi 1, 15.
En hvað þarf svo til þess að
eignast lífið í Guði? Allir geta
komið. Páil var stærstur syndari
að eigin sögn og Guð tók við
honum, eftir að hann hafði lifað
samkvæmt 1. Tím. 1, 13, því að
Páll iðraðist eftir að hann hafði
mætt Jesú á ieiðinni til Damask-
us. (Post. 9, 3 — 6).
„Guði þekkar fórnir eru sund-
urmarinn andi, sundurmarið og
sundurkramið hjarta munt þú, 6,
Guð, eigi fyrirlíta." (Sálm. 34,
19 og Sálm. 51, 19 og enn fremur
Jesaja 57, 15).'
Þá geta menn fyrst komið til
Guðs og þá tekur hann við okk-
ur fyrir Jesúm Krist og við tök-
um við honum og gefum honum
rúm í hjarta okkar og það er þá
fyrst, sem við getum kallað okk-
ur Guðs börn samkvæmt Jóhann-
esar guðspjalli 1, 12.
Lækningu á yfirnáttúrlegan
hátt efast ég ekkert um, því hana
hef ég reynt sjáif og það er alveg
víst, að Jesús gjörir kraftaverk
í dag, bæði með því að lækna
og mörg önnur kraftaverk, svo
sem að frelsa sálir, sem er hið
mesta. En svo við víkjum aftur
að Páli pjstula, þá var hann fyrst
og fremst kallaður til útbreiðslu
fagnaðarerindisins og til þess að
líða fyrir það, vera hæddur og
fangelsaður, vegna þess að hann
boðaði Guðs -Orð með djörfung,
sjá Postulasöguna 13, 2—5 og
47 — 49 vers og enn fremur 20,
21—22.
Menn töldu Páll fjarri viti
(Postulas. 26, 24 — 25).
„Vita skuluð þér því, að þetta
hjálpræði Guðs er sent heiðingj-
unum og þeir munu og þekkja
það- Og hann var tvö árin full
í eigin leiguherbergi og tók á
móti öllum þeim, sem komu inn
til hans og prédikaði um guðs
ríki og fræddi um Drottinn Jes-
úm Krist með allri djörfung, tálm
unarlaust. (Postulas. 28, 28—31
V.).
Þetta eru síðústu orð Postula-
sögurinar um Pál postula.
Svo aðalatriðið hjá Páli hefir
verið trúin og boðskapur Krists,
en ekki lögmálsverkin án trúar.
(Matt. 28, 18-20).
Margir eru ofsóknarmennirnir
á vorum dögum, þó að ef til vill
séu þeir ekki eins sterkir hér á
landi og víða annars staðar og
oft má heyra talað í hæðnisrómi
um Biblíutrúarfólk og talað um
það með lítilsvirðingu sem sér-
trúarflokka.
í fyrsta Jóhannesar bréfi 4.
kapítula, 1.—3. versi stendur:
„Trúið ekki sérhverjum anda,
heldur reynið andana, hvort þeir
séu frá Guði. Sérhver andi, sem
viðurkennir að Jesús Kristur hafi
komið í holdi, er frá Guði, en
sérhver andi, sem ekki játar Jes-
úm, er ekki frá Guði, þeir heyra
heiminum til og heimurinn hlýð-
ir á þá. Það stendur ejnnig í þess-
um sömu versum að margir fals-
spámenn séu farnir út í heim-
inn.
í öðru bréfi Páls postula til
Þessaloníkumanna, 2. kapitula og
versunum 9 til 10, standa þessi
eftirtektarverðu orð: „En koma
hans, (Krists) er fyrir tilverknað
Satans, með alls konar krafti og
táknum og undrum lyginnar og
með alls konar vélum ranglætis-
ins fyrir þá, sem glatast, af því
að þeir veittu ekki viðtöku kær-
leikanum til sannleikans, að þeir
mættu verða hólpnir."
Af þessu má sjá, að hægt er
að lækna og gjöra önnur krafta-
verk bæði með aðstoð illrar og
góðra máttarvalda.
Endurkoma Krists er mjög ná-
læg og er þá um að gjöra að
vera reiðubúinn og iáta eigi vill-
ast.
Eins og ég sjálf nefndi, hef ég.
sjálf hlotið lækningu, en það var
fyrir bæn til Krists, sem beðin
var með mér og fyrir mér.
Ég veit um fólk, sem leitar til
manna og kvenna um lækningu á
yfirnáttúriegan hátt, en þeir
menn og konur segja ekki eitt
orð um aðalpersónu kraftaverk-
anna, Jesúm Krist, og vita því
ekki einu sinni þeir sem
lækninganna leita, hvort við-
komandi, sem beðinn er um
hjálp, á nokkra trú á hinn lif-
andi sanna Guð.
Nú langar mig til þess að minn
ast á það atriði, sem mér finnst
skipta mestu máli, en það er ei-
lfft iff eða eilíf glötun.
Vil ég nú drepa á þetta með
örfáum orðum og láta Heilaga
Ritningu tala.
Mér finnst að það sé ósköp
þægilegur koddi að hvílast á, en
þó hættulegur, að halda það að
enginn glatist, því hver hefði þá
tilgangur Krists verið með komu
sinni hingað til jarðarinnar?
I bréfi Páls postula til Róm-
verja, segir svo í 1. kapítula,
21—23: „Mennirnir eru þvf án
afsökunar, þar sem þeir hafa ekki
þótt þeir þekktu Guð, vegsamað
hann eins og Guð, né þakkað
honum, heldur gjörzt hégómlegir
í hugsunum sínum og hið skyn-
lausa hjarta þeirra hjúpast
myrkri. Þeir kváðust vera vitrir,
en urðu heimsingjar, og breyttu
vegsemd hins ódauðlega Guðs í
mynd, sem líktist dauðlegum
manni, fuglum, ferfætlingum og
skriðkvikindum."
1 32. versi í sama kapítula
segir svo: ... ,,að þeir er slíkt
fremja eru dauðasekir.“
Eða hvað segir María um Jóh,-
guðspj. 3, 36, en þar standa þessi
orð: ,,Sá sem trúir á soninn, hef-
ir eilíft líf, en sá, sem óhlýðnast
syninum, skal ekki sjá lífið,“ eða
Lúk. 12, 40: „Verið þér og við-
búnir, því að mannssonurinn
kemur á þeirri stundu, er þér
eigi ætlið.“
Þó að menn glatist, þá er það
alls ekki Guðs vilji. Hann hefir
gefið oss soninn, sjá Jóh.guðspj.
3, 16 og sonurinn hefir fullkomn-
að verkið og hann lifir og biður
fyrir okkur.
í bréfi Páls til Filippímanna 4,
19, segir: „En Guð mun uppfylla
sérhverja þörf yðar, eftir auð-
legð sinni, með dýrð, fyrir sam-
félag yðar við Krist Jesúm.“ —
Þetta hef ég einnig reynt.
María minntist aðeins á fjár-
hirðirinn og týnda sauðinn í Lúk-
asarguðspjalli 15, 1—7, og bend-
ir þar á, að það sé engin glöt-
un til, en þar stendur, að hann
hafi kallað vini sfna saman af
fögnuði,
Hann hefði sennilega ekki gjört
það, ef hann hefði fundið lamb-
ið dautt og rotið, því að hvers
virði hefði það þá verið, hann
hefði ekki fengið afurðir af því
Hér sést spænska dansmærin Queta Barcelo, sem vakið hcfur svo
mikla athygli í Sjálfstæðishúsinu að undanförnu en hún er í spænska [
tríóinu sem þar hefur komið fram og leikið á gítar og dansað.
þá og ekki hefði hann getað neytt
rotins lambs.
í sama kapítuia 7. versi stend-
ur: „Ég segi yður, þánnig mun
verða meiri gleði á himnum yfir
einum syndara, sem gjörir iðrun,
en yfir níutíu og níu réttlátum,
er ekki þurfa iðrunar við.“
Þarna á Jesús við þá níutíu og
nfu, sem eru svo réttlátir, að eig-
in dómi, að þeir álíta að þeir
þurfi ekki að iðrast, samanber
frásögu hans um faríseann og
tollheimtumanninn.
Við þurfum að iðrast synda
okkar, ekki aðeins að leita styrks
einhvern tíma hjá Drottni, sem
þó veitir styrk á tímum neyðar-
innar.
Guð vill að það ljós, sem hann
gefur okkur, ljómi af okkur og
lýsi öðrum, að við segjum öðr- 1
um frá Jesú og reynum að vinna 1
aðra fyrir hans ríki. (Sjá Lúk. 1
12, 35—37).
Að lokum vil ég benda mönn- •
um á orð Páls postula í Róm-
verjabréfinu 10. kapítula, 8.— 11.
versi:1 „Nálægt þér er orðið, f
munni þínum og í hjarta þínu.
Það er: orð trúarinnar, sem vér
prédikum. Þvf að ef þú trúir með
hjarta þínu, að Guð hafi uppvak-
ið hann frá dauðum, muntu hólp-
inn verða, þvf að með hjártanu
er trúað til réttlætis, en með
munninum játað til hjálpræðis.“
Hanna Kolbrún Jónsdóttir,
Patreksfirði.
Ríkissjóður fínnlands ióm■
ur og verkíöll aí hefjast
Um síðustu áramót gerðu Finn-
ar breytingar á verðgildi marksins,
þeir tóku tvö rjúll aftan af öllum
upphæðum og gáfu út nýja seðla
í samræmi við þetta. Þar með eru
öll efnahagsvandræðin f landinu
ekki yfirunnin. Þvert á móti rfkir
enn vandræðaástand í fjármálun-
um og sést það bezt af skýrlu
Kaittunens fjármálaráðherra, þar
sem hann lýsir því yfir að ríkis-
kassinn sé tómur.
Fjármálaráðherrann flutti ræðu
um þetta vandamál í útvarp og
sjónvarp og sagði að það væri ó-
hjákvæmilegt að hækka skattana
til þess að fá eitthvað fé í kassann
og mæta hækkununum sem nú eru
yfirvofandi.
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem
finnski ríkiskassinn er tómur.
Árið 1957, þegar jafnaðarmaðurinn
Aarre Simonen var fjármálaráð-
herra komst ríkissjóður í fjárþrot
og varð að stöðva allar greiðs’ur
um tíma.
Saman við þetta vandamál
blandast kröfur stéttarfélaganna
um hækkur. launa. Stórir hópar
starfsmanna ríkisins hafa krafizt
launahækkana og iagt við verk-
fallshótun. Það hefur verið svar
ríkisstjórnarinnar, að launahækk-
un sé óframkvæmanleg nema að
hækka um leið skattana.
Verkföll eru þegar hafin í Finn-
landi og óttast menn að verkfalla-
alda sé að skella yfir. Þeir sém
hafa byrjað verkföll eru verka-
menn í byggingariðnaði og strætis-
vagnabílstjórar. Þá eru starfsmenri
á ísbrjótum að hefja verkfall og
getur það haft mjög slæm áhrif,
þar sem útflutningsverzlunin
stöðvast við það.
£. ■ - JBT

—....