Vísir


Vísir - 02.03.1963, Qupperneq 15

Vísir - 02.03.1963, Qupperneq 15
VÍSIR . Laugardagur 2. marz 1963. 75 um og enn aðrir voru berfættir. ] tfu og þrír svona dagar voru fram Jþeir voru líka óhappakindur. Hvað sakaði, þótt þeir bæðu til Guðs? Hver einasti þeirra var með tuttugu og fimm ár, þvi nú á dögum sníða þeir alla stakka eftir sama vexti — tuttugu og fimm ára fangelsi. „Ó, við biðjum ekki um það, ívan,“ sagði Alyosha alvarlegur í bragði. Hann hélt á biblíunni og færði sig nær ívani, þar til þeir horfðust í augu. „Drottinn vor mælti svo fyrir, að af öllu hinu jarðneska og forgengilega skyldum vér aðeins biðja um vort daglega brauð.. „Gef oss í dag vort dag- lega brauð“.“ „Áttu við skammtinn okkar?" spurði ívan. En Alyosha gaf sig ekki. Hann beitti rneira augnaráðinu en munn- imrm í málþófinu. Hann greip í handlegg ívans og sagði: ,,Pú átt ekki að biðja um að fá bögglasendingu eða auka-skammt af súpu, ekkert af því. Ýmsir hlutir sem eru mikilsverðir í aug- um manna, eru auvirðilegir í aug- um Drottins. Oss ber að biðja um það, sem er gott fyrir sálina — að Drottinn hreinsi sora og reiði úr hjörtum vorum .....“ I’van studdist við olnbogann og sagði: „Taktu nú vel eftir ... f sókn okkar f Polcmnya höfum við prest ...“ „Segðu mér ekki af prestinum ykkur", grátbændi Alyosha. Það brá fyrir sorg f svipnum. „Hlustaðu nú vel á það, sem ég segi þér“, sagði ívan og studdi sig fram á olnboga. ,,í sókn okkar f Polomnya er enginn ríkari en presturinn. Ég get sagt þér dæmi | af þvf — í sambandi við þakvið- i gerðir. Við krefjumst þrjátíu og i fimm rúblna af sléttum almúga- manni fyrir viðgerð á þaki — en við krefjumst hundrað rúblna af presti. Og hann borgar hóstalaust. Hann heldur uppi þrem konum í aðskiljanlegum borgum —þaðgerir hann — og hann býr með þeirri fjórðu. Hann hefur biskupinn í vasanum — það get ég sagt þér. Og hann hefur hrakið burt alla aðra presta, sem hafa verið send- ir þangað. Hann vill ekkert eiga saman við þá að sælda". „Hvers vegna ertu að segja mér ; af prestunum? Rússneska kirkjan : hefur sagt skilið við kenningar biblí i unnar. Prestarnir eru ekki í fang- elsi, af því að þeir eru reikulir í trúnni". i ívan reykti í makindum og virti | fyrir sér þennan æsta félaga sinn. „Alyosha“, sagði hann og dró handlegginn til sfn og blés reyk framan í hann. „Ég er ekki á móti Guði. Hins vegar trúi ég hvorki á Paradís né Helvíti. Hvers vegna haldið þið, að við séum svona mikil fífl, að hægt sé að troða í okkur þessum sögum ykkar af Paradís og Helvíti? Ég kann ekki vel við það“. Hann lá aftur á bak, sló öskuna gætilega úr sígarettunni milli bálk- ans og gluggans, til þess að ata ekki út fleti kapteinsins fyrir neð- an. Hann sökkti sér niður í hugs- anir sínar og heyrði ekki tautið í Alyosha. „Jæja“, sagði hann með sannfær- ingarhreim, „hversu mikið sem þú biður, styttir það ekki tímann þinn hér. Þú verður að sitja þetta af þér frá byrjun til enda“. „O, þú mátt heldur ekki biðja um það“, sagði Alyosha með hryll- ingi. „Hvers vegna viltu frelsi? 1 frelsinu kafnar síðasta frækorn trú- arinnar innan um illgresið. Þú ættir heldur að gleðjast yfir því, að vera í fangelsi. Hér hefurðu tíma til þess að hugsa um sál þína. Eins og Páll postuli sagði: „Hví gjörið þér þetta að gráta og hrella hjarta mitt? Því að ég er eigi aðeins reiðu- búinn til að láta binda mig í Jerú- salem, heldur og að deyja þar fyr- ir nafn Drottins Jesú“. ívan horfði upp í loftið og þagði. Nú vissi hann ekki, hvort hann vildi frelsi eða ekki. Fyrst hafði hann þráð það. Á hverri nóttu hafði hann talið dagana — hve margir voru liðnir og hve margir eru ó- komnir. Svo hafði hann orðið leið- ur á því að telja. Svo varð það deg- inum ljósara, oð eins og honum mundi aldrei vera leyft að snúa heim aftur — hann yrði rekinn 1 útlegð. Og hver gat sagt, hvort líf hans yrði nokkuð betra þar? Frelsi táknaði eitt fyrir hann — heim. En þeir vildu ekki leyfa honum að fara heim til sín. Aloysha sagði satt. Það blandaðist engum hugur um, að hann var hamingjusamur í fangelsi. Það heyrðist á rödd hans og sást á augum hans. „Þú sérð það, Alyosha,“ útskýrði ívan fyrir honum, „einhvern veg- inn virðist þér þetta vera rétt út- koma í dæminu: Jesús Kristur vildi, að þú sætir I fangelsi, og þess vegna ertu hingað kominn vegna hans. En hvers vegna er ég hér? Er það vegna þess að við vorum ekki búnir undir styrjöld árið ’41? Er það þess vegna? En var það mér að kenna?" „Svo virðist sem það verði ekki j önnur talning?“ muldraði Kulgas úr fleti sínu. „Jamm,“ sagði ívan. „Við ætt- um að halda upp á það með því að setja kol í ofninn. Ekki önnu^ talning." Hann geispaði og sagði: „Ég ætti annars að vera sofnaður.“ j sama mund var slagbrandinum lyft. Það raskaði róna, sem ríkti í skálanum. Tveir fangar, sem höfðu farið með kuldastígvél í j þurrkherbergið, komu hlaupandi frá ' ganginum. i „önnur talning,“ hrópuðu þeir. Varðmaður kom í kjölfar þeirra. j „Allir voru þegar sofnaðir. Þeir , byrjuðu að nöldra og skreiðast fram úr. Þeir smeygðu sér í stíg- i vélin (enginn fór úr vattfóðruðu . buxunum á nóttunni — menn | mundu dofna af kulda, ef þeir væru ekki í þeim undir teppinu). „Fari þeir bölvaðir," sagði fvan ekki mjög reiðilega, því að hann var ekki farinn að sofa enn. Tsezar teygði sig til hans og gaf honum tvær kexkökur, tvo sykur- mola og sneið af pylsu. „Þakka þér fyrir, Tsezar," sagði ívan og hallaði sér fram á stokk- inn. „Réttu mér nú böggulinn þinn til þes sað setja undir dýnuna mína — til öryggis. (Það er ekki svo auð velt að hnupla hlutum úr efsta fleti, þegar menn ganga fram hjá. Hver mundi yfirleitt leita að nokkru í fleti fvans?). Tsezar rétti honum böggulinn. Hann ýtti honum undir dýnuna og beið svolítið lengur, þar til fleiri menn höfðu verið sendir út, svo að hann þyrfti að standa skemur berfættur í stiganum. En vörður- inn yggldi sig og hrópaði: „Komdu strax, þú þarna í horn- inu.“ ívan stökk léttilega niður á gólf (stígvélunum og íleppunum hans var svo haganlega komið fyrir á ofninum, að það var synd að stjaka við þeim). Þó að hann hefði búið til mörg pör af inniskóm handa öðrum, átti hann sjálfur ekkert par. En hann var vanur þessu — þetta varaði ekki lengi. Þeir hirða líka inniskó, ef þeir finna þá á daginn. Þetta var ekki svo vont fyrir þá vinnuflokka, sem höfðu sent stíg- vélin sín í þurrkherbergið. Talning- in fór fram innanhúss. Sumir voru í inniskóm, aðrir voru i íleppun- Áfram með ykkur,“ urraði varð- maðurinn. „Þarf að hjálpa þér út?“ sagði yfirskála-vörðurinn. Þeir ráku þá alla inn á aðra álmu skálans og eftirlegukindurn- ar inn í ganginn. ískaldur gustur barst frá hlaðinu. TV'ú höfðu þeir rekið alla út, og ’ enn einu sinni fóru varðmenn-J irnir og skálavörðurinn í könnun- arferð til þess að ganga úr skugga um, hvort nokkur svæfi í einhverj- ura kima. Það mundu skapast vand j ræði, ef vitlaust væri talið. Það yrði til þess, að allsherjar-talning færi fram á ný. Þeir gengu marga hringi og komu svo aftur að dyrunum. „Einn, tveir, þrír, fjórið.“ Nú gekk allt greiðlegar, því að þeir töldu einn og einn. ívani tókst að koma sér að sem 18. í röðinni. ! Hann hljóp aftur að fleti sínu, steig á stoðina og vippaði sér upp í. Allt komið í lag. Lappirnar komnar aftur í jakkaermina, teppi ofan á sig, svo frakkinn — og síð- an að sofa. Nú mundu þeir reka alla úr hinni álmunni hingað inn til okkar, en hvað kom okkur það við. Tsezar kom til baka. ívan rétti honum pakkann hans. Alyosha kom líka til baka. Eng- in útsjónarsemi til hjá honum. Það er gallinn á honum. Hann gerir allt fyrir alla, en getur ekki útvegað sér neitt. „Gjörðu svo vel, Alyosha,” sagði ívan og rétti honum kex. Alyosha brosti. „Þakka þér fyrir, en þú átt ekk- ert sjálfur." „Borðaðu það.“ (Ég á sjálfur ekkert, en ég get alltaf aflað mér þess). Nú var það pylsubitinn. Beint I munninn. Svo að læsa tönnunum utan um hann. Og tennurnar sting- ast á kaf í hann. Bragð af kjöti. Og safinn af kjöti — ósvjknu kjöti. Og því er rennt niður.,. í maga. Því er lokið. Afganginn ákvað Ivan að geyma til morguns. Fyrir liðskönnun. ( Hann gróf höfuðið ofan í þunnt, • óhreint teppið, og heyrði ekkert til i fanganna úr hinni álmunni, þegar : þeir tróðust milli bálkanna og biðu i eftir þvf, að vera taldir. ívan fór sáttur að sofa. Hann hafði verið heppinn margsinnis þennan dag. Þeir höfðu ekki sent j hann í svartholið. Þeir sendu I vinnuflokk hans ekki í aðsetur „sósí j ' alistiskra lifnaðarhátta". Hann j ' hafði nælt sér í skál af hafragraut i við miðdegisverðinn. Hann hafði [ J byggt vegg og hafði nokkra gleði , af. Hann hafði smyglað sagarblaði inn í fangabúðirnar. Hann hafði hagnazt svolítið af Tsezari um kvöldið. Hann hafði keypt tóbakið. Og hann hafði ekki orðið veikur. Hann hafði komizt yfir það. Dagur var liðinn, skafheiður, næstum því gleðiríkur. Þrjú þúsund sex hundruð fimm- ? R N ‘NOW* NOW( PKINCESS1"SAI7 ZUK.OPP e007-KIATUKE7LV. "ÝOU K.NOW NOTHINS COULP THAT BEAUTIFUL FACB." »24-597? IW SISHEC? WITH SfiAUG SATISFACTION. ''YES, OF COUKSE, 7ARLINIG—YOU AKE SO RISHT / Undir kvöldið ákvað kvik- myndaleiðangurinn að nema stað ar og tjalda Ivy: „Þessi hræði- legi hiti hérna ... ég verð alveg hræðileg útlits í svona lofti“. Zukoff: „Svona, svona prinsess an mín. Þú veizt, að ekkert getur spillt hinu fagra andliti þínu“. Ivy andvarpaði ánægð: „Já, auðvitað, elskan ... Þú hefur svo sannarlega á réttu að standa”. undan. Frá morgunkaffi til hvíldar að kvöldi. Aukadagarnir þrír voru vegna hlaupárs. iP «FI I IR ^ &‘ SELUR yAn- Q* Dodge ’55 6 cyl. beinskiptur kr. 60 þús. staðgreiðsla. Plymouth ’54. 1. fl bfll kr. 50 þús. Stað- greiðsla. Rambler ’59 Statlon, ekinn 17. þús. km. Tilboð ósk- ast. Austin ’55 sendibill með nýrri vél kr. 25. þús. Stað- greiðsla. VW ’6I kr. 00 þús 1 Staðgreiðsla. — Borgartúnl 1 — Simar 18085 og 19615 PERMA, Garðsenda 21, sími 33968 Hárgreiðslu- og snyrtistofa Dömur, hárgreiðsla við alira hæfi. TJARNARSTOFAN, Tjarnargötu 10, Vonarstrætismeg in. Sími 14662. Hárgreiðslustofan HÁTÚNI 6, sími 15493. Hárgreiðslu- og snyrtistofa STEINU OG DÓDÓ, Laugaveg.i 11, sími 24616. Hárgreiðslustofan SÓLEY Sólvallagötu 72, Slmi 14853. Hárgreiðslustofan PIROLA Grettisgötu 31, sími 14787. Hárgreiðslustofa • ESTUflBÆJAR Grenimel 9, simi 19218. Hárgreiðslustofa SVÖNU ÞÓRÐARDÓTTUR, Freyjugötu 1, sími 15799. Hárgreiðslustofa AUSTURBÆJAR (Marla Guðmundsdóttir) Laugavegi 13, sfmi 14656. Nuddstofa á sama stað. 3 . \V' | 12997 ■ Grettisgötu 62 ST Ódýrt handprjónagarn mmmwv i \

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.