Vísir - 04.06.1963, Qupperneq 11

V í S IR . Þriðjudagur 4. júní 1983.
n
EjnaaEsaQDQasEsnaoaaaocaaannaD ERGÖLE PATTI:
ir
sér tilvitnun í rit Tommasso Camp
anella, en svo var hann al!t í einu
farinn að hugsa um Önnu. A þessu
kyrrláta síðdegi sá hann allt í einu
iitla herbergið hennar fyrir hug-
skotsaugum sínum, og liana sjálfa,
þar sem hún var að taka til í því,
setja myndir í umslög eins og
kvöldið góða, og þar fram eftir
götunum. Hann óskaði sér þess,
að hann væri kominn til hennar,
væri lagstur endilangur.á svefnsóf-
ann hennar, svo að hann gæti virt
hana fyrir sér, klædda innislopp,
er hún var að ganga fram og aftur
um herbergið masandi, hagræðandi
einu og öðru. Svo miíndi hún fara
úr sloppnum og hann mundi horfa
á, er hann tæki kjól út úr skápn-
um, en kannski myndu þau unri-
ast fyrst. Og eftir á myndu þau
fara út saman.
Hann skaut nokkrum orðum inn
í handritið hér og þar, en svo bar
Önnu aftur fyrir hugskotsaugu
hans. Og Ioks ákvað hann að ljúka
elcki við ritgerðina. „Þeir geta feng
ið hana í næsta hefti", hugsaði
liann. Hann hafði fataskipti og fór
út.
Kiukkan var næstum sjö, er
hann kom að húsinu við Via Ger-
manico. Hann ákvað að bíða ekki
fyrir dyrum úti, heidur fara beint
upp. Hann var í þann veginn að
hringja dyrabjöllunni, er Curtatoni
kom út klæddur yfirfrakka. Að
baki honum stóð Anna í morgun-
slopp með úfið hár, en þótt kæmi
á þau öll þrjú, var Anna hin ró-
legasta, brosti til hans og sagði:
-— Þú kemur snemma. Ég bjóst
ekki við þér fyrr en klukkan átta.
Curtatoni flýtti sér að kveðja og
hraðaði sér niður stiganr,.
— Hann ieit inn til mín rétt sem
snöggvast, sagði Anna og svo fór
Marello á eftir henni inn í her-
bergi hennar.
Þegar þangað kom, var þar allt
fullt af sígarettureyk. Öskubakk-
inn á borðinu var fullur af sígar-
ettustubbum. Og það fór ekki.
fram hjá honurn, að svefnsófatepp
ið var allt í fellingum og mynda-
búnka virtist hafa verið hent út í
horn, grammófónn, opinn, var á
borðinu, og á gólfinu stafli af
grammófónplötum. Og öðrum meg
in við grammófóninn var annar
öskubakki hálffullur, konjaksflaska
og tvö staup.
VINTÝRI
IAABORG
Aldrei, er hann hafði verið hjá
henni, stundum fram á nótt, hafði
herbergið litið svona út.
Marcelii veitti öllu þessu at-
hygli í einni svipan, og hann fann
lykt af hárolíu — honum fannst
loftið fúlt af andardrætti þessa
Curtatoni. Það var svo sem auð-
séð, að hann hafði verið þarna
stund á stund ofan, það var meðal
annars ljóst af þvi hve mikið hafði
verið reykt.
Anna fór að taka til, og hann
horfði á hana, hálfopinn morgun-
sloppinn, mjaðmirnar, hverja hreyf
ingu. Hún lokaði grammófóninum
og tók grammófónplöturnar og
iagði hvorttveggja til hiiðar og svo
sagði hún aftur:
— Hann leit inn til mín rétt
sem snöggvast!
Hún tók upp konjaksflöskuna og
glösin.
— Langar þig í konjakssnaps?
— Nei, þökk.
—- Þetta er fyrirtaks konjak,
spanskt, sagði Anna og var óvana
lega mjúkmál. — Af hverju komstu
svona snemma? Þú ætlaðir að
vinna.
Hún var að sýsla allt í
einu og næstum kominn asi á
hana.
— Þú virðist vera dálítið kennd,
sagði Marcello.
— Já, því ekki það? Ég hef
drukkið tvo eða þrjá konjaks-
snapsa. Þú ættir að fá þér einn.
— Mig langar ekki í það, sagði
Mariello og er þögn hafði ríkt um
stund, bætti hann við:
— Svo að í stað þess að taka
til og leggja þig, hafðirðu ofan
af fyrir Curtatoni heilt síðdegi.
— Aðeins stutta stund, ég held
ekki að hann hafi verið hér nema
tuttugu mínútur, kannski hálftíma.
— Og á tuttugu mínútum spil-
uðuð þið allar þessar plötur og
reyktuð allar þessar sígarettur?
Marrello reyndi að segja þetta
í sama tón og menn tala um dag-
inn og veginn.
— Curtatoni er bjálfi, sagði
Anna og reyndi að bregða fyrir sig
glensi. En það er gaman að hon-
um. Mér þykir gaman að heimsku
fólki — stundum.
Meðan Anna lauk við að taka
til, reyndi Marrello að gera sér
grein fyrir hve margar sígarettur
þau hefðu reykt. Einnig veitti hann
athygli yfirborði konjaksins í flösk
unni. Og loks leit hann á púðann
á svefnsófanum. Og að þessu loknu
komst hann að þessari niður-
stöðu: Curtatoni hafði verið þarna
í tvær klukkustundir, ef til vill
iengur. Einhver hafði legið á svefn
sófanum með höfuðið á púðanum.
Þau höfðu drukkið hálfa flösku af
konjaki, sem virtist hafa verið
opnuð fyrir skömmu, þar sem tin-
hettan af flöskunni lá á borðinu.
Með tilliti til alls þessa voru allar
líkur til að hún hefði lagzt með
honum — allar líkur. Ekki vissa.
Marcello komst að þeirri niður-
stöðu, að hún hefði ekki gert það.
Það var að vísu nokkur gjálífis-
bragur á því hvernig hún hafði
tekið á móti þessum gesti sínum,
og ef til vill hafði hann reynt til
við hana, en hún verið ákveðin 03
vísað honum frá. Nú, það gat líka
verið, að hann hefði kysst hana,
en Anna stöðvað hann, hún var
ákveðin, hún var svoleiðis stúlka.
og segði hún nei, meinti hún nei,
og Curatoni hefði lagt niður laup- !
ana.
-— Það skyldi nú aldrei vera, að |
þú værir dálítið afbrýðisamur út í j
Curtatoni, sagði hún, er Marcello
hafði þagað nokkra stund. — En
það væri svo heimskulegt, að engu
tali tekur.
j
Orð hennar höfðu róandi áhrif i
á hann. Það var aiveg fráleitt, að
henni gæti þótt vænt um Curtatoni,
en samt sem áður hafði henni ekki
fundizt neitt athugavert við að
taka á móti honum með þessum
hætti, klædd morgunslopp. Hún
var áreiðanlega ekki stúlka, sem
gat þolað neinn ruddaskap, hún,
sem var svo róleg og jafnlynd —
vissulega mundi hún vita hvernig
hún gæti látið hvern sem væri
hegða sér sæmilega. Stofan henn-
ar var vitanlega ekki staður, þar
sem hún gat látið koma til átaka,
og því gat hún hafa sætt sig við
komu Curtatoni, drukkið nokkur
glös með honum, hlustað sér til
leiðinda á raus hans — og hvílíkt
kvalræði það hlaut að hafa verið
fyrir jafngáfaða stúlku að hlusta
á heimskulegt tal hans, manns sem
sjálfsagt hafði tileinkað sér tilgerð
arlegan talsmáta þeirra, sem stund
uðu hinar fínu veitingastofur og
hlógu mest sjálfir að skrítlum, sem
allir höfðu heyrt svo oft, að eng-
um var til skemmtunar lengun
Oft hafði hann heyrt Önnu tala
háðslega um þá, er reyndu að
draga að sér athyglina með þvi að
segja skrítlur. Loks var greiniiegt,
að Curtatoni hafði allt annan
smekk en Anna og var greinilega
ófágaður.
Þegar hann hafði nú komizt að
þeirri niðurstöðu, að það blátt
áfram gæti ekki hafa gerzt, að
Anna hefði gefið sig Curtatoni á
vald, varð Marcello allur rólegri.
Hann hafði sezt á svefnsófann, en
stóð nú upp, gekk til Önnu, tók
utan um hana og kyssti hún hann
Iétt, en smeygði sér svo úr örmum
hans.
— Nú ætla ég að klæða mig,
sagði hún og var hraðmælt, og
svo förum við út. Það er mynd í
Olympia, sem mig langar til að
sjá.
Hún hreyfði sig svo snöggt, að
morgunsloppurinn flaksaðist til, og
hún var þotin inn í herbergið áð-
ur en hann vissi af.
Þar sem Marcello var nú einn
í herberginu, fór hann að athuga
sígarettustubbana í öskubökkunum
I nánar. Þetta voru sígarettur með
korkmunnstykkjum, og voru þær
ekki af þeirri tegund, sem hún
var vön að reykja. Engin þeirra
hafði'verið reykt nema til hálfs.
í einni hafði verið kveikt, og svo
hafði hún verið lögð til hliðar —
það var alveg greinilegt, því að
það sást hvernig hún hafði brunn-
ið út. Hvers vegna hafði hún verið
lögð á öskubakkann þegar eftir að
MCWBBWWHTIIMI—B—W
1
Mö
Heimilistækja-
sýninguna
uð Lsiugcsvegi 170.172
á sýningunnl eru:
IÍELVINATOR kæliskápar, frystiskápar
og kistur og þvottavélar. — Kenwood hrærivél-
ar. — Servis þvottavélar. — Ruton ryksugur og
Janome saumavélar.
Huppdrætti
Sýningargestum eldri en 16 ára, er gefinn kost-
ur á að taka þátt í ókeypis happdrætti. —
Glæsilegir vinningar.
Sýningin verður opin frá kl. 2—9,30 e.h. í dag
og næstu daga.
Sjón er sögu ríkuri Ojörið svo
vei uð iíffa inn
HEKLA H.F.
- i iiirniriMi—i nnn~«i— mr
■tÆMgTÆ. ■ ( wow TO SET OUK AmUWT/ON
WkW &•' V AS CLOSE AS TOSSISLE TO THE
^TAL! rut: t itTiP Wl UZ/K^S WITHOUT SEINIS SEEM.,
CHIfS OF SLAck QO/kZTZ)
vou caw, ito'. hukkv!1
VVHAT TO WE PO
N0W, TAKZAN ?
THEVKE SHAKP
A5 K.NIVES! rf
Ódýrar
Burnnhosur
BLACK. SATS ANP BLACK.
QUARITZ WILL WA<E
MONSTER /NPIGESTION-
__ I HOF’E! okhbm
Tarzan: Safnaðu saman öllum
kvartsflísum, sem þú getur fund
ið, fljótur.
Ito: Þær eru beittar eins og
hnífar.
Tarzan: Nú skulum við taka
„skotfæri" okkar eins nálægt ó-
freskjunum og við getum
þess að þær sjái okkur.
Ito: Hvað gerum við nú?
án
Tarzan: Við köstum kvartsinu
upp I ófreskjurnar. Þær taka
vonandi ekki eftir því.