Vísir - 14.06.1963, Blaðsíða 9

V í S IR . Föstudagur 14. júní 1963.
9
□ □□□□□□□□□□□□□□□□□□
Spjallað við John
Acton, listfræðing
John Acton er ungur,
brezkur listfræðingur,
sem stárfar á vegum
British Council við að
kynna nútímalist víða
um lönd. Þessa dagana
dvelst hann á íslandi í
tilefni af sýningu þeirri,
er stendur yfir í Bogasal
Þjóðminjasafnsins, á
27 málverkum eftir
ýmsa af frægustu núlif-
„En mála allir frekar í ab-
straktstíl, er það ekki?“
„Jú, ég held, að mér sé óhætt
að fullyrða, að flestallir þekkt-
ustu málarar Bretlands nú á
dögum hneigist að- abstrakt-
list“.
„Hvað um yngstu kynslóð-
ina? Ber nokkuð á breytingu
hjá henni?"
„Já, það má segja, að yngstu
málaramir séu aftur farnir að
mála meira fígúratíft, en það er
ekki gott að vita í hvaða átt
stefna þeirra á eftir að þróast.
Mér þykir ólíklegt, að þeir fari
að snúa sér aftur að náttúru-
stefnunni eins og hún var fyrir
daga Cézanne, en það er alltaf
John Acton fyrir framan „undirvitundarmáiverk“ eftir Aian Davie: PARROT’S GRIP.
„Listfræðin er emfalaus læráómur"
andi málurum Bret-
lands.
„Þetta er hluti af stærri sýn-
ingu, sem var valin sérstaklega
fyrir Kanada", segir hann, „en
þó að málverkin séu ekki fleiri
en 27, held ég, að þau gefi gott
yfirlit yfir brezka nútímamynd-
list, þvl að þessir átta málarar
eru að mörgu leyti ólíkir hver
öðrum, bæði hvað snertir form
og túikun".
TREE AGAINST LOW HILL eftir Graham Sutherland.
erfitt að spá nokkru um fram-
tíðina".
„En haldið þér ekki, að þeir
hafi Iært mikið af abstraktlist-
inni, jafnvel þótt þeir máli aft-
ur meira fígúratíft en næsta
kynslóð á undan þeim? Er ekki
eitthvað nýtt komið 1 fígúratífa
list, sem ekki var þar áður?
Þurfti ekki að sópa hefðbundnu
formi til hliðar, á. m. k. í bili,
svo að ný tegund myndlistar
gæti fengið að þróazt?“
„Jú, það var nauðsynlegt að
brjóta niður gamla formið, svo
að það kyrkti ekki nýjan gróður
í fæðingu. Og maður sér, að
yngstu listamennirnir, sem mála
meira fígúratíft, eru samt miklu
frjálsari í túlkun sinni en áður
tíðkaðist. Stöðnun má aldrei
eiga sér stað, hvorki í list né
öðru; aðalatriðið er að gera sí-
fellt nýjar og nýjar tilraunir,
hvort sem þær heppnast allar
vel eða ekki“.
*
„TJvað mynduð þér segja, að
væri sérkenni brezkrar nú-
tímamyndlistar?"
„Ja, það er vandi að skil-
greina það í fáum orðum. Ef
við berum t. d. saman brezka
og bandariska nútímalist, sjáum
við, að bandarísku listamenn-
irnir hugsa yfirleitt meira um
abstraktformið sem markmið í
sjálfu sér, en brezku listamenn-
imlr nota það fremur sem leið
að marki. Þeir leysa tæknileg
vandamál á annan hátt, og hjá
þeim ber oft meira á sálfræði-
legri undirvitundarstarfsemi,
sem kemur fram í verkum
þeirra".
„TJafið þér sjálfur fengizt við
AAað mála?“
„Nei, en ýmsir í fjölskyldu
minni hafa gert þeim mun meira
af því — og ekki af sérlega
mikilli list. Ég sá, að ég yrði
að vita eitthvað um efnið, ef ég
ætti að geta komið með aðfinnsl
ur, svo að ég fór að kynna mér
listfræði til að geta sett mig á
háan hest!“
„Og kostaði það ekki tölu-
verða fyrirhöfn?"
„Ég stúderaði listfræði um
þriggja ára skeið við Háskólann
í London og lagði sérstaka rækt
við myndlist 17. aldarinnar.
Seinna fór ég að vinna við list-
kýnningardeildina hjá Britiáh
Council, og það er afar lær-
dómsrikt og skemmtilegt starf“.
„Er ekki mesta vandaverk að
hengja upp myndir á sýningu,
þannig að hver einstök fái að
njóta sín án þess að skyggja á
hinar?“
„Jú, það er allt annað en
auðvelt — það er einna líkast
raðmynd, hvert einasta brot
verður að falla inn I heildina á
réttan hátt. Stundum getur mað
ur þurft að raða öllum mynd-
unum upp aftur, ef einhverjar
tvær fara illa saman. Við dr.
Selma Jónsdóttir hjálpuðumst
að við að koma myndunum
fyrir í Bogasalnum ... það er
mjög viðfelldinn salur og
smekklega útbúinn, finnst mér“.
„Þér hafið ánægju af nútíma-
list?“
„Já, mjög mikla. Listfræðin
er endalaus lærdómur — það er
hægt að læra sögu listarinnar
eins og hverja aðra námsgrein,
en allt hitt ... ja, það fæst að-
eins með reynslunnl“.
— SSB
ODYSSEV eftir Ben Nicholson.