Vísir - 20.07.1963, Page 4

V 1 S IR . Laugardagur 20. júlí 1963,
Og við skiptum okkur, sumir
fóru út í flóa til að freista gæf
unnar, aðrir á urriða- og geddu
veiðar nálægt Castlebar.
VEIÐIFÉLÖG
I HVERJUM BÆ.
Hér eru veiðifélög í hverjum
bæ og hverri sveit, og þau
starfa skipulega samkvæmt áætl
unum að fiskirækt í ám og vötn
um. Frá 1958 hefur veiðifélagið
í Castlebar og grennd unnið að
framkvæmd mikillar áætlunar,
sem nefnist „Castlebar’s Inke’s
Development Scheme" til aukn-
ingar á fiskstofninum i ám og
vötnum á félagssvæðinu. Nýtur
félagið stuðnings hins opinbera
og veiðimálastjórnarinnar, „The
Inland Fisheries Trust“. Einn
þáttur þessarar skipulögðu starf
semi er uppræting óræktarfisks
í ám og vötnum og fjölgun eðl-
ari fisktegunda, einkum urriða
og regnbogasilungs, en rnargir,
einkum Englendingar og Frakk
ar, hafa áhuga fyrir að veiða
hinar óæðri tegundir, eða vilja
stunda „coarse (grófa) fishing"
og sækjast ekki eftir laxi eða
gedduveiðar, voru miklu heppn-
ari. Þeir komu til gistihússins
um kvöldið með 25 geddur, sem
vógu frá 2 upp í 8 kg. hver.
Þá stærstu veiddi Curt Moser rit
stjóri frá Vínarborg, reyndur
og áhugasamur gedduveiðari.
STANGAVEIÐI
í NEWPORTÁ.
En nú var mig farið að langa
tii að kasta fyrir lax í Newportá,
sem rennur um fagurt land, og
er bærinn Newport við ósa
hennar, sem að líkum lætur.
Newport er smábær og ekki
nema í 4—5 kilómetra fjarlægð
frá Westport.
Þetta er fögur smáá, hvergi
straumhörð, með lygnum hylj-
um og í henni er lax, sjóbirt-
ingur og urriði. Ekki varð árang
urinn mikill, en þess er að geta,
að veiðitíminn í þessari á var
að kalla á enda runninn. Og
svo er annað: Menn geta ekki
búizt við miklum árangri, fyrr
en menn eru farnir að kynnast
áum, sem þeir veiða í. Og vit-
anlega mega menn ekki fella
neina dóma um sportfiskveiðar

Á ÍRLANDI er
Eitt af þvi marga sem dregur
ferðamenn til írlands, eyjunnar
grienu, eru hin ágætu skilyrði,
sem þar eru til lax- og silungs-
veiða — og meðal Iaxveiði-
manna, sem iðulega leggja leið;
sina þangað á Íaxveiðitímanum,
munu Englendingar, Skotar og
Norðmenn vera einna fjölmenn-
astir.
Eitt af kunnustu blöðum
Noregs sendi fréttamann til Ir-
lands til þess að kynna sér lax-
veiðina þar, og fara hér á eftir
kaflar úr greininni, ef einhverjir
hefðu gaman af, en áhugi fyrir
írlandi er hér allmjög að auk-
ast, þótt minna sé um ferðalög
þangað enn sem komið er en
ætla mætti, jafnmikið og þar
er upp á að bjóða, en meðal
þeirra manna hér, sem fengið
hafa áhuga á írlandi, eru ein-
mitt — laxveiðimenn. Hafa ýms
ir þeirra kynnt sér skilyrðin og
hafa áhuga fyrir að fara þangað
með stöngina sfna. Geta má
þess, að það mun vera ódýrara
að stunda laxveiðar í Eire en
víðast annarsstaðar.
Sannnefni
Erin — eyjan græna, ber nafn
ið með réttu, segir norski frétta-
maðurinn og heldur áfram:
Við ökum á góðum vegum um
sérkennilegt og fagurt landsiag,
þar sem fádæmamikinn gróður
getur að líta, til beggja handa
eru limgirðingar, blómstrandi
„rhododendron" í öllum regn-
bogans litum, eða þá að ekið
er í gegnum svöl trjágifng með
samvaxið lim alda gamalia álma
og eikitrjáa yfir höfði sér. Við
og við er farið fram hjá mynd-
rænum kirkna- og klaustursrúst-
um, oft með mosavöxnum veggj
arrústum, en við vegamót eru
falleg Maríulíkön úr marmara
eða ljósu graniti. Svo getur einn
ig að líta hvítköikuð hús með
stráþökum sínum, á bændabýl-
unum, og sauðfé á beit í ró og
næði á túnum milli grænna lim
girðinga. Við Og við mætum við
einhv'erjum akandi á dráttarvél,
en enn er tíðara að mæta kerr-
um, sem ösnum eða múlösnum
er beitt fyrir. Og hlassið er vana
lega mór. Irar hafa ekki nóg
brenni úr skógum eins og Norð-
menn.
SUNDURLEITUR HÓPUR
Við erum mörg saman í hóp
á ferðaSlangri á vesturströnd
Eire, Og hópurinn er allsundur
leitur. I hópnum er fólk af ýms-
um stéttum: Ritstjórar, frétta-
menn, fiskifræðingar, rithöfund-
ar. Við erum 11 f hópnum —
og eigum eitt sameiginlegt, við
höfum áhuga fyrir fiskveiðum
til dægrastyttinga — erum sport
fiskimenn. Við lögðum upp í
ferðina frá Dyflinni, en okkur
var annars boðið í hana af sjálfri
lýðveldisstjórninni.
Og tilgangur hennar með að
bjóða okkur í þennan leiðangur
er að kynna okkur hvernig Ir-
Iendingar hafa skipulagt sport-
fiskveiðar til þess að hæna er-
lenda skemmtiferðamenn til
landsins. — Og svo eigum við
að fá tækifæri til að „prófa
heppnina", í ám og vötunm.
KUNNIR MENN
Það eru annars innan um víð-
kunnir menn í þessum litla hópi,
eins og elzti þátttakandinn
monsjör Tony Burnand, aðalrit-
stjóri franska tímaritsins Au
Bord de l’Eau — og höfundur
margra bóka um sport-fiskveið-
ar. Hann hefur ferðazt um alla
álfuna og skrifað margar bækur
um lax- og silungsveiði. Hann
er enn í fullu fjöri, þrátt fyrir
allháan aldur, en hann er 71 árs.
WESTPORT
Svo nefnist lítill b£cr á véstur-
strönd Irlands, — þar sem bylgj
ur Atlantshafs ber að landi, og
er þangað um 5—6 klst. öku-
ferð f bifreið frá Dyflinni, en
á leiðinni höfðum við viðdvöl
í Cornamona, til þess að prófa
„stór-urriðann“ í Corriblóni
(Lough Corrib). I Cornamona
býr kunnur írskur þjóðminja-
grúskari, Frank Burke, og hann
hefir til reiðu báta og ræðara
handa okkur. Aðeins 2—3 okkar
voru með flugustengur — hinir
með kaststengur og haspel-hjól.
Okkur urðu sannast að segja
vonbrigðj að þessari veiðiferð,
en það stafaði af þvf, að það
var í rauninni alltof hvasst til
þess að kasta.
Sá eini, sem hafði heppnina
með sér, var ungur Svfi, sem
er afburða duglegur stangveiði-
maður. Hann fékk ljómandi fall-
egan tveggja kflóa urriða.
MIÐSTÖÐ
SPORTFISKVEIÐA.
Westport er mesta miðstöð
sportfiskveiða á vesturströnd-
inni, og fiskveiðar í sjó — á
Clay Bay — eru víðfrægar, en
þær hafa á sér einkenni sport-
fiskveiða. En tækifærin eru
mörg til þess að veiða „göf-
ugri“ fisktegundir. I héruðunum
kringum Castlebar og Newport,
f nokkurra kílómetra fjarlægð
frá Westport úir og grúir af
smáám og vötnum. Þarna er
um mikinn lax- og urriðastofn
að ræða — og gildar geddur má
einnig veiða þar. Þarna ætti
hver að geta fengið eitthvað eft
ir sínum smekk og við sitt hæfi.
í ám og vötnum
P X
goö veiöi
urriða, og því fær geddan og
fleiri óæðri tegundir að vera í
friði f nokkrum vötnum. Við
þetta vinnst, að hægt er að
gera skemmtiferðamenn með ó-
líkan smekk og áhuga ánægða.
GEDDUVEIÐAR
Nokkrir okkar kusu að reyna
aftur við urriðann, en enn var
fullhvasst, og árangurinn ekki
mikið betri en í Corrib lóni, en
fimm þátttakendur, sem fóru á
á írlandi eftir hinni litlu reynslu
okkar, en það þarf ekki að efa,
að Irland býður upp á mjög
góð skilyrði til slíkra veiða.
Til marks um það er, að
til írlands koma 50,000-sport-
fiskveiðimenn árlega frá
ýmsum löndum, og þeir
mundu ekki koma í striðum
straumum og ár eftir ár, ef
þeir væru ekki ánægðir.
Framh. á bls. 10.