Vísir - 17.08.1963, Síða 13
13
V t SIR . Laugardagur 17. ágúst 1963.
Hausttízkan hjá Dior (teiknari Bohan): Tali' frá vinstri: „beige“-kjóll með víðri blússu, sem pokar, og hatti með akurhænufjöðrum. __ r
Svartur chiffon-kjóll í „Empire“-stíl með púi >>m. Hausttízkan hjá tízkuhúsi Paronis (teiknari Campucci): Bleikur silkikjóll með II | C
prjónakraga, sem nær upp undir höku. Svo kekiur hvít kápa, sem er sniðin eins og hermannabúnmgur, og loks kvöldkjóll úr satíni I Ix. I
með berustykki og mjóum spælum. Þessir tveir síðastefndu kjólar eru teiknaðir af Marc Boham. (Takið eftir hvemig stúlkumar ganga).
Pierre Cardin (unnusti Ieikkon-
unnar frægu, Jeanne Moreau),
sem ber höfuð og herðar yfir
tfzkuteiknara Parísar, teiknaðl
þennan fallega og frumlega
minkapels, sem verður sýndur
á tfzkusýningu hans f kvöld
(27. júlí).
Andrea
Oddsteins-
dóttir
ritar
tízkubréf
Árið 1964 klæða konur
Parísarborgar sig eins og
rússneskar skólastúlkur.
Stórsigur Riccis.
París f júlí.
Stóri kosturinn við nýju tízk-
una er aðallega sá, að vel klædd
ar konur ganga ekki lengur á
pinnahælum, þegar þær fara út
að verzla Enginn ætlast heldur
til þess nú, að konur séu með
bera leggi í brunakulda og nýja
greiðslan er þannig, að enginn
þarf að kvíða þvf framar, að
hárið hangi í tætlum jafnskjótt
og gerir smáskúr.
Flestir tízkuteiknarar virðast
nú láta stjórnast af heilbrigðri
skynsemi og raunsæi en ekki af
annarlegum duttlungum og þrá-
látri sérvizku eins og svo oft
áður hefur viljað brenna við.
„DÚRAKIN“-KÁPUR.
Þetta er í fáum orðum það
helzta, sem fram hefur komið
þá tvo daga, sem sýningarnar
hafa sWiið yfir, og í sannleika
sagt iiT9 Tlzkuhús Riccis vera
mjög ánægt með sitt framlag.
Það verður ekki annað sagt, en
að tfzkuteiknarinn Crahay, sem
ráðinn hefur verið til Lanvin á
næsta ári, skilji við Ricci með
mesta sóma.
Crahay virðist hafa tekið rúss
neskan vetrarklæðnað mjðg til
fyrirmyndar. Mikið ber á stíg-
vélum með rússnesku sniði og
loðfeldum, sem eru mjög líkir
þeim er Rússar nota á sleða-
ferðum. Fyrst voru reyndar
sýndar svokallaðar ,,Durakin“-
kápur þ. e. a. s. kápur úr ull
eða flaueli, sem eru miklu síð-
ari en sportpilsin eða kjólarnir,
sem þeim fylgja. Kápur þessar
ná alveg niður á miðjan kálfa.
Sérstaka athygli vakti og tvö
föld kápa (yfirkápan er með
háum loðskinnskraga, sem nær
næstum upp í augu). Þarna var
lika stórglæsileg dragt (undir
jakkanum er jakkavesti með
þunnum loðskinnskraga.)
Kjólarnir eru með rússnesku
prinsessu-sniði og eru flestir
prýddi? með skinni, ennfremur
gat að líta alls konar kvöldkáp-
ur, síðar og aðskornar kápur úr
loðskinni og ull. Þarna voru
ullar, ef við búumst við því að
sjá stfgvél, hnéháa sokka og
pils-buxur f tízkuhúsi Balmains.
Hann kærir sig kollóttan um
hentug götuföt og þægileg.
Hann gefur fötunum sínum nöfn
og kennir þau við sendiráð eða
Versali, svo einhver dæmi séu
nefnd. Það liggur því f augum
uppi við hvers konar fyrirfólk
hann vill helzt eiga viðskipti, og
ekki ber á öðru en hann sé
þeim vanda vaxinn að gera við-
1964
líka sýnd síð pils úr grænu
satíni eða bláu og með þeim
voru notaðar skyrtur úr hvítu
líni. Bleik dragt með hvítum
vakti mikla hrifningu allra við-
yrjum og stórum minkkraga
staddra.
BALMAIN.
Við-förum f.geitarhús að leita
skiptavinum sfnum fyllilega til
hæfis.
Loðkápur hans eru svo léttar
og fíngerðar, að maður getur
tæplega rennt grun í það að þær
séu í raun og veru úr loðskinni
og dragtir hans eru í einu orði
sagt óviðjafnanlegar. Eins og
hjá Ricci þá voru þarna líka
drajgtir meá'J fveimur jökkuni;
öðrum stuttum en hinum sí
sem ég var sérlega
Margt fleira fallegt fengu
ingargestir að sjá eins og t.
síða aðskoma kápu úr svörtu
loðskinni (Breitschwanz) og
hana er hvftur kjóll úr
efni, „bolero“-jakka með
mörgum svörtum satinborðum
og honum fylgtr beint aðskorið
pils, og síðast en ekki sízt stór-
kostlega kvöldkápu úr þungu
hvítu satini, skreyttu með akur-
hænufjöðrum, sem límdar eru á
kápuna.
ZABALETTA.
Zablette er ungur tízkuteikn-
ari frá Spáni. Hann vann um
skeið hjá Balenciaga og svo
hjá Dior, en tók nýlega við af
Michel Goma hjá tízkuhúsi
Patous. Föt hans sýna, að hann
hefur mjög næmt litaskyn.
Hann virðist hafa miklar mætur
á gylltum, sægrænum og föl-
bleikum litum, og það gengur
kraftaverki næst hvernig honum
tekst að sameina þá á smekk-
legan hátt.
Lanvin-tízkuhúsið er í hálf-
gerðum öldudal um þessar mund
ir. Það bindur greinilega allar
sínar vonir við Crahay. Allt
var í fjöðrum hjá Lonvin, frá
akurhænufjöðrum ofan í hana-
.téHfjaðrír' ' ' ''■
iíoígio í
ÖSiTl l)lP'
líilSlÍ
I
I
\