Vísir - 13.09.1963, Blaðsíða 15
V1S IR . Föstud«$jar 13. september 1963.
15
Peggy Gaddis:
venlæ
— Nú, hvað gerðist? spurði
hreppstjórinn.
Meredith glotti.
— Hurðinni var skellt aftur fyrir
nefinu á mér þegar búið var að
segja mér að vera ekki að hlut-
ast til um það, sem mér kæmi ekki
við.
Webb svaraði engu, horfð; beint
fram, tottaði sem ákafast pípuna,
og tautaði eins og við sjálfan sig:
— Ég vildi að ég gæti náð í
strákbjálfann til þess að velgja
honum undir vöngum.
— Hvaða 'strákbjáifa, spurði
Mereáith árosandi.
— Jud Perkins, þennan. sem er
18 ára. Hann hefir verið kvaddur
í herinn — og hefir lagzt út.
— Þrjóturinn, sagði Meredith
og meinti það.
— Jæja, jæja, sagði hreppstjór-
inn óvænt, hagar sér heimskulega,
en það er ekkert illt í honum. Alltaf
staðið sig vel í sköla, greyið, kyrr
látur og vel upp alinn, og vinnu-
samur, — unnið eins og maður
fyrir mömmu síma og krakkana.
Hræddur um að allt lendi í basli
ef hann fer í herinn, en of þrár til
þess að geta sannfærst um, að
hann lendir f því sem verra er, ef
hann hlýðir ekki kallinu.
— Nei, ég býst ekki við að Af-
dalsdrengur geti skotið gér undan
að gera skyldu sína á þessum tíma,
þvf að nú er Jónatan frændi ákveð
inn, sagði Meredith þurrlega, enda
styrjöld. — Hvað er annars um
þessa fjölskyldu að segja. Og kom
eitthvað fyrir heimilisföðurinn?
Webb tók út úr sér pípuna og
stakk fingri f hana ti! þess að
þjappa dálítið að öskunni.
— Ég mundi nú segja að þarna
væri hundurinn grafinn, sagði hann
treglega. Fólkið hér mun ekki hafa
komist að annarri niðurstöðu en
þeirri, að drengurinn væri föður-
laus, — og sáma er að segja um
allan krakkahópinn — að því er
virðist.
— Hvaða fjarstæða er þetta,
hreppstjóri?
— Addie Mae Perkins kom hing
að til þess að setjast að þegar
Jud var ekki nema 6 — 7 ára strák
þvolpur. Sagðist vera ekkja, —
hafði sparað dálítið saman, og gat
keypt 50 ekrur lands og húsið, og
svo tók hún til við ræktun og fleira
eftir beztu getu. og Jud hjálpaði
til. Fólk var þeim hjálplegt framan
af — eða næstu tvö ár, eða þar
til Addie fór að þykkna undir beiti.
Og ekkert vitað um neinn eigin-
mann — fólkj fannst þetta dálítið
skrítið sem vonlegt var og leiddi til
orðróms, sem byggðist á getgát-
um einum.
— Já, ég gæti trúað því, var
hið eina sém Mefedith gat sagt.
Hún þekkti íbúa Afdalsins nógu vel
til þess að geta gert sér í hugar-
lund hvað skrafað hefð; verið.
— Já, þú getur aideilis ímyndað
þér hvað fóllc sagði, en svo varð
bara .áframhald á þessu og annað
eða þriðja hvert ár fæddist nýr
krói — og aldrei minntist Addie
Mae á neinn eiginmann — og fólk
lét hana eiga sig, vildi ekkert hafa
saman við hana að sælda. Það
yngsta mun vera um fjögurra ára
núna og Jud nýorðinn 18 ára. Og
j héraðsráðinu, sem hefur eftirlit
með kvaðningum í herinn, eru tveir
eða þrfr, sem hafa orðið að láta
sína drengi fara, er þeir voru orðn
ir átján ára og þeir telja enga
ástæðu til að hlffa Jud.
— Og ég lái þeim það ekki,
sagði Meredith, en gat sannast að
segja ekk; séð hvað þér getið gert
í málinu hreppstjóri.
— Mér datt nú bara svona í
'hug'; áð éf þú ættir leið þarna umj
aastirðu litið inn til Addie Mae og
reynt að fá hana til að Iíta á málið
með augum heilbrigðrar skynsemi.
— Ég er ekki trúuð á árangur
af að fela mér þetta — ég veit
ekki einu sinni hvort mér verður
hleypt inn, hvað þá, að ég fái að
tala við hana.
Hún sagði honum nánara frá
| móttökunum, sem hún fékk. —
' Jæja, og það var verið að brasa
i klukkan tvö um nóttina. Hann hef-
ir þá lagzt út og laumazt heim að
næturlagi til þess að fá í gogg-
: inn.
Meredith minntist þess nú, að
hún hafði heyrt, að hurð opnaðist
eða Iokaðist meðan hún stóð úti
fyrir dyrum kofans.
— Ég man það núna, hrepp-
| stjóri, að ég heyrði að hurð opn-
i aðist og þar næst, að henni var
lokað, kannske á bakhlið kofans,
en ég man ekki nákvæmlega hvort
það var rétt áður en opnað var
eða meðan ég talaði við konuna.
Hann kinkaði kolli.
— Ég gæt; svo sem trúað þvf,
að hann hefði falið sig f hellinum,
sem faðir hans ...
Hann sagði þetta eins og við
sjálfan sig, en áttað sig allt í einu,
að hann hefði hlaupið á sig, er
hann sá svipinn á Meredith, sem
starði á hann stórum augum.
— Hreppstjóri, sagði hún með
ásökunarhreim í röddinni, þú hefur
ekki verið hreinskilinn við mig. Þú
veizt eitthvað um föðurinn.
— Já, ég verð víst að kannast
Við það, sagði hann treglega, en
ég hef aldrei trúað nokkurri lifandi
sál fyrir þessu, nema Jónatan —
ég varð að trúa honum fyrir öllu,
er hann fór þangað til þess að búa
um fótbrot Stóra Jud.
Hann starði allt í einu næstum
ógnandi á Meredith og sagði:
- Ef ég segi þér allt eins og
er, verðurðu að sverja við allt sem
i heilagt er, að varðveita það sem
! leyndarmá! — þú ert sem læknir
í bundin sömu þagnarskyldu og
drottins þjónar, lögum samkvæmt.
Læknar mega ekki bregðast
traustj sjúklinga sinna, það er
skylda þeirra, sem stéttarsómi
þeirra er undir kominn, en hér er
ekki um neina lagaskyldu að ræða,
hreppstjóri, en ef um leyndarmál
er að ræða, sem þú trúðir Jónatan
fyrir að varðveita, vænti ég, að þú
getir eins treyst mér.
Hreppstjóri kinkaði kolli.
— Jæja, Stóri Jud var eiginmað-
ur Addie Mae, og var hundeltur
i af lögreglu heils ríkis, þegar hún
kom og settist hér að með dreng-
inn. Nú, Stóri Jud hafði drepið
mann, og hafi nokkurn tíma verið
hægt að færa fram málsbætur fyrir
mann, sem orðið hafði manns bani,
var það í þetta skipti. og Stóri Jud
hafði samúð almennings með sér.
Sá, er drepinn var, átti mikið
undir sér, var efnaður plantekrueig
andi og stundaði búsýslu með því
að fara með vinnufólk sitt verr
en skepnur. Jæja, skyldmenni
þessa illmennis fengu færustu lög-
fræðinga í lið með sér, því að mark
þpirra vgr að fá Stóra Jud hengdan
á gáiga. Það tókst nú ekki, því
að málsbætur voru miklar, en-hanii
fékk ævilangt fangelsi. Þremur ár-
um síðar tókst honum að flýja og
þau komu hingað, en Stóri Jud fór
huldu höfði. Addie Mae sagðist
vera ekkja. Og enginn varð Stóra
Juds var nema ég og Jónatan.
Hann hafði fundið helli uppi í
fjöllunum — og lagðist út. Þar er
engin byggð, en ekki nema nokkr-
ar mílur til býlis Addie Mae. Þeg-
ar Jónatan hafði heyrt alla söguna,
taldi hann, að Stóra Jud hefði ver-
ið hegnt nóg og Iofaði að segja
engum frá því, sem honum var nú
kunnugt orðið. Og hann gerði að
fótbrotinu, Stóri Jud dó fyrir tveim
ur árum. Addie Mae og pilturinn
grófu hann — enginn veit hvar.
Addie Mae hefir aðeins einu sinni
komið til bæjarins öll þessi ár og
hún kom til þess að segja mér, að
nú væri Stóri Jud dauður — segja
mér það og Jónatan, og að við
þyrftum engu að kvíða — hún og
pilturinn hefðu gengið svo frá öllu,
að enginn myndi nokkurn ttma
verða neins vísari.
Það varð þögn drykklanga stund
og svo sló hreppstjóri knýttum
hnefa á lær sér og sagðj allæstur:
— Og nú hefir hann, bölvaður
asninn, Iagst út, og r.otar sennilega
hellinn fyrir felustað — en hans
verður leitað, og það er eins víst
og að tveir og tveir eru fjórir, að
hans verður leitað þar til hann
finnst, — með ófyrirsjáanlegum
afleiðingum.
— Þessi hellir er þó ekki nálægt
Galdranornarhellinum? sagði Mere-
dith allt í einu.
— Á þeim slóðum er felustað-
urinn — nokkru ofar.
— Það hefir þá líklega verið
þessi piltur, sem ég var eitt sinn
næstum búin að aka yfir þarna.
Hún sagði hreppstjóra frá þvi,
sem gerzt hafði.
— Ekkert líklegra en að það hafi
verið hann. Nú, ég veit svo sem
hvemig hann ályktar, — að ef
hann verði tekinn í herinn, verði
enginn til að annast móður hans
og systkini. Honum þykir vænt um
mömmu sina og krakkana, og
þeirra vegna mundi hann leggja til
atlögu við allan Bandaríkjaher.
— En gerir hann sér ekki grein
fyrir, að hann getur komið því svo
fyrir, að hún fái styrk meðan hún
er í hernum — og að hann þarf
engar áhyggjur að hafa af heim-
ilinu?
— Það er nú kannske ekki von,
að hann hafi heyrt neitt um slíkt,
því að hann hætti í skóla, þegar
krökkunum fjölgaði, en ég hef
ástæðu til að ætla að hann sé vel
gefinn og lesi allt, sem hann kemst
yfir.
— Ég held nú, sannast að segja(
sagði Meredith,. að ekkert gæti
betra fyrir hann komið en fara í
herinn, ef það á fyrir honum að
liggja að koma heim heill á húfi.
Hann mundi komast í kynni við
pilta á sínum aldri og hafa gott af
því. Kann fær góð föt og gott fæði,
líkamsþjálfun og tækifæri til mennt
unar.
— Já, én ég held að hann hugsi
nú mest um líkurnar fyrir, að hann
verði drepinn, og mamma hans
standj uppi með barnahópinn og
heimilið tvístrað, en ég er þér sam-
mála, að það væri bezt allra hiuta
vegna, að hann hlýddi kvaðning-
unni, því að ella verður hann áreið
anlega tekinn og dæmdur til fang-
elsisvistar.
Meredith horfði um stund á
hreppstjórann og sagði svo:
— En hvað get ég gert í mál-
inu, hreppstjóri?
— Nú, þar sem þú ert kona og
læknir og barnabarn Jónatans, datt
mér í hug, að reynandi væri að fá
þig til þess að tala við Addie Mae,
reyna að koma henni í skilning
um, að bezt væri þegar öllu er á
botninn hvolft, að láta strákinn
fara í herinn — eða að minnsta
kosti fullnægja lagaskyldunni og
lroma til skrásetningar.
— Ef þú hefðir séð svipinn á
henni, þegar hún skellti að stöfum
fyrir framan nefið á mér hérna
um nóttina.
R
1
HIS MESSEWSER SENT
TOCHIEF TUT.OF THE
MISHTY USANFOS,
IWVITIWS HIW TO A
'CONFSÍZENCE OF
GREAT CH/EFS\
WITHOUT THE
USAW70 WITCH
FOCTOE.OLF
CHIEF SAWA
FKEFAEES FCK.
THE IWTER-TRIBAL
MEETIWS.
WE'KE GOING TO MAKE CHIEFS JMPORTANT
AGAIN, FKIEWF’GAWa! THE BLACK MAGIC OF
WITCH POCTORS HAS TOO LOWS BEEN A
TRAIL-BLOCK. TO OUR PEACE!
Eitt sinn var sú tíð, að hofð-
ingjarnir skiptu sér lítið af því
sem töframennirnir sögðu, en nú
hafa þeir miklu meiri völd en
höfðingjarnir, og stjórna í raun og
veru þorpunum. Við verðum að
breyta þessu, sagði Tarzan. Töfra-
læknarnir eru búnir að gera nógu
illt af sér.
Webb hreppstjóri horfði nú a
hana með yfirvaldssvipnum:
— Þú ætlar þó ekki að láta
svoleiðis smámuni verða til hindr-
unar, ungfrú læknir? Það ér nú
svo, að læknir hefir enn ábyrgð-
armeira hlutverki að gegna í sveit-
arfélagi eins og hér, en f stóru
bæjunu,m, það er nú einhvern
veginn svo leiðis, að fólkið reiðir
nnnnaanoaunoDnnnnnon
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sfmi 15493.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sfmj 14853.
Kárgreiðslustofan
FIROLj!
Grettisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimei 9, simí 19218.
Hárgreiðsiustofa
AUSTURBÆJAR
(Marfa Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. slmi 14656
Nuddstofa ð sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18 3. hæð (lyfta).
Sími 24616.
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stfgs og Hverfisgðtu). Gjörlð
svo vel og gangið inn. Engar
sérstakar pantanir, úrgreiðslur.
P E R M A, Garðsenda 21, simi
33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
stofa.
Dömu, hárgreiðsla víð allra hæfi
tjarnarstofan,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
megin Simi 14662
Hárgreiðslustofan
Háaleillsbraut 20 Slmi 12614
Ódýrcar þykkar
drengjapeysur
HAGKAUP
Miklatorgi