Vísir - 06.12.1963, Blaðsíða 15

Vl SIR . Föstudagur 6. desember 1963.
15
— Það er nýtt að sjá yður hér,
herra Leroyer, — þér komið
ekki nema einu sinni til tvisvar
eða svo á ári og búið þó svona
nálægt.
— Þér farið nærri um grund
vallarreglur mínar, svaraði Le
royer — lögfræðingurinn á að
vera í skrifstofu sinni, en ekki í
kaffistofum— og hér er um und
antekningu frá reglunni að
ræða. Mig vantar tvö góð sæti í
leikhúsinu í kvöld. Þér verðið
kannski svo vinsamlegar að
hjálpa mér með útvegun þeirra?
Mér skilst, að allt sé uppselt í
miðasölu leikhússins.
. — Já, við höfum tekið nokkra
miða frá handa viðskiptavinum
okkar, og ef þér eruð ekki allt
of kröfuharður . . .
Stúlkan rétti honum tvo miða.
— Það er hækkað verð, nú
7 franka miðinn á 14 franka.
— Gerið þér svo vel og þakka
yður fyrir.
Hann stakk miðunum í vas-
ann og gekk svo til Berniers, en
Paroli sagði við sjálfan sig:
Jæja, hann ætlar í leikhúsið í
kvöld. — Skyldi hann nú hafa
breytt ferðaáætluninni og fari
alls ekki í nótt? Geri hann það
og fari að degi til eru öll mín
áform farift'iít um þúfur.
— Mér þykir leitt, að við verð
um að skilja þegar eftir leiksýn
inguna, sagði Leroyer.
— Já, það þykir mér leitt
líka, en ég fæ aðeins tíma til
þess að fara í Rauða hattinn og
sækja töskuna mína. — Það
verður allt annað, er til Parísar
kemur. Þá ætla ég að bjóða þér
til miðdegisverðar í Café Angl-
ais.
— Þakka þér fyrir, en meðal
annarra orða, — þú býrð frá-
leitt lengur hér eftir í Batign-
olleshverfinu.
— Nei, en ég sendi. þér nýja
v heimilisfangið, undir eins og ég
veit nánar um það.
Paroli hafði lagt vfð hlustirn-
ar og létti nú stórum. Nú þurfti
hann ekki um annað að hugsa
en að vera viðstaddur úti fyrir
leikhúsinu um kvöldið, er leik-
húsgestir færu út að leiksýn-
ingu lokinni.
Hann bað um reikning sinn,
greiddi hann og gekk til gisti-
hússins, þar sem hann hafði inn
ritazt undir nafninu Paul Ger-
ard, sölumaður.
Það var enn mjög kalt í veðri
og dimmviðri. Vindur var aust
lægur og bitur og allt benti til
hríðarveðurs. Þótt Paroli væri í
all góðum yfirfrakka var honum
kalt, og það hafði honum verið
síðan hann fór frá Marseille
Hann hafði enn nóga peninga til
þess að kaupa sér ferðavoð og
það gerði hann. Svo ákvað hann
að halda kyrru fyrir í gistihús-
herberginu sínu. Hann var þegar
búinn að vera það mikið á ferli,
að hann gat átt á hættu, að
menn færu að veita honu^n sér
staka athygli, en það vildi hann
forðast af skiljanlegum ástæð-
um.
Klukkan sjö borðaði hann mið
degisverð í matstofu gistihúss-
ins, borgaði þar næst reikning
sinn, og lét þess getið, að jiann
ætlaði til Macon.
Áður hefir því verið lýst
hvernig hann njósnaði um fórn-
arlamb sitt, fylgdi því frá
leikhúsinu í járnbrautafstöðina,
tók sér sæti í sama klefa, framdi
glæp sinn — og svo annan í
kjölfar hins. Er nú það eitt eftir,
að skýra nánara frá því hvers
vegna þeir Léon og vinur hans
yoru á göngp i grennd við.braut-
ina iniTlr VilléðéúVe-sörí,Yonne
og Sant-Julien-du-Sault.
Bróðursonur frú Fontana átti
að leggja af stað um morguninn
þann 11. til fundar við vin sínn
René, sem hafði boðið honum
á villisvínaveiðar. Léon hafði
mikinn áhuga á veiðiferðum,
en hafði ekki neina reynslu að
ráði. Og hann hlakkaði mikið til
þess, að fá nú langþráð tækifæri
til þess að fara á veiðar.
XX.
Tveim dögum eftir að Léon
í kom til Laroche, bjó hann sig til
| veiðifararinnar, eftir að hafa
’ snætt morgunverð með föður-
systur sinni. Meðan hann dvald-
ist hjá henni hafði honum hlotn-
azt sú gleði, að hitta Etnmu
! Rósu einu sinni til.
— Drengurinn minn, sagði
frú Fontana við hann, er þau
höfðu matazt, nú er kominn tími
til að búast til brottferðar, ef
þú ætlar að ná lestinni.
— Ég hefi nógan tíma, frænka,
sagði hann og var allþunglyndis-
legur á svip.
— Lestin bíður ekki, sagði
frænka hans.
— Ég veit það, en ég vil ó-
gjarnan fara frá Laroche án þess
að biðja þig um dálítið:
— Og hvað er það?
— Að þú leyfir, að ég kveðji
Emmu Rósu.
— Jæja, þú ætlar að gera mig
meðseka þér, sagði frú Fontana
hlæjandi. Þú hefir séð Emmu
Rósu tvisvar og þar á ofan
fékkstu að tala lengi við hana
í gær. Samvizka mín leyfir mér
ekki að verða við þessari beiðni
I þinni.
— Þá fer ég héðan hryggur,
sagði Léon, og mig dreymdi svo
andstyggilega í nótt, að það
leggst illa í mig.
] — Draumar. hugboð, sagði
frú Fontana og yppti öxlum. Það
er fullsnemmt fyrir mann á þín
| um aldri að gerast hjátrúarfull-
j ur, Léon minn.
I — Ég er ekki hjátrúarfullur,
sagði Léon, vanalega tek ég ekki
mark á draumum, en þessi
draumur var svo skýr og greini
, legur, að ég get ekki gleymt
| þonum, og hann hefur vakið
I kvíða.minn. Ég get ekki Ipsnáð
undan áhrifafargi hans. Allt,
sem ég sá í draumnum stóð
mér ljóslifandi fyrir hugskots-
sjónum þegar ég vaknaði. Ég
fullvissa þig um að ég verð kvíð-
inn og órólegur, nema ég fái
að sjá Emmu Rósu aftur.
— En hvað dreymdi þig?
— Ég sá mann reka hníf í
j brjóst Emmu Rósu. Ég brá við
henni til hjálpar, en var þá greitt
höfuðhögg. Ég hneig niður í
sama blóðpollinn og hún lá í.
Svo vaknaði ég skyndilega. Mér
leið eins og ég væri allur blár
og marinn, var allur í svitakófi,
j og síðan hafa alls konar kvíða-
j hugsanir sótt á mig.
| — En þetta er hreinn barna-
skapur, vinur minn, sagði frú
Fontana. Emma Rósa býr hér
hjá mér við fyllsta öryggi. Hætt
■ urnar sem þú ert að tala um eru
ekki til — nema í ímyndun
þinni. Varpaðu nú af þér þessu
fargi. Þetta er sannast að segja
ekkert nema draumarugl. Emma
er bundin við nám sitt og ég get
Móðir og bam.
-//27
ekki kvatt hana úr bekknum
bara til þess að kveðja þig. Ég
þinar, en þu verður að gera þér
ljóst, að ef ég færi að gera það
væri það fyrir neðan virðingu
mína að hjálpa þér á þann hátt
sem þú ferð fram á.
Léon hneigði höfuð sitt, en
svaraði engu.
— Ég skal gjarnan skila kveðju
til Emmu Rósu, sagði frú Font-
ana, meira segi ég ekki. Ég hefi
lofað að stuðla að framtíðar-
fyrirætlunum þínum, og það
endurtek ég. Treystu mér að ég
geri það sem rétt er. Og farðu
nú, stóra .barn, kysstu mig —
og — af stað með þig.
Léon stundi þungan en faðm |
aði svo að sér föðursvstur sína.
— Ég er ekkert glaður yfir, að
þurfa að fara héðan, sagði hann.
— Þú tekur gleði þína, þegar
þú ert kominn af stað, og hugsar
til dvalarinnar hjá vini þínum.
Léon tók veiðibyssu sína og
tösku.
— Kemurðu við í Laroche,
þegar þú kemur aftur frá Saint-
Julien-du-Sault?
Tarzan er fyrsti maðurinn sem
Naomi hefur ekki getað unnið
með brosi sínu, segir Joe Wild-
cat hlæjandi. Já, svarar Medu
hún er mjög falleg, en Tarzap er
ekkert fyrir að hanga í kvenpilsi.
Miðdegisverðurinn er tilbúinn
íerra lávarður, segir Naomi hátíð
lega og kemur með rjúkandi fat
til þeirra. í sama bili hrópar Joe.
Sjáðu’þarna Tarzan, það eru tveir
„bananakoptar" frá Mombuzzi.
Og yfir höfðum þeirra svífa tvær
stórar flutninga-þyrilvængjur.
hvildarstóllinn..
Framleiddur'með
einkaleyfi fra
ARNE5TAD BROK,
Oslo.
erbezti
stóllinn a heims-
markaðnum; þaö
má stilla. hann i þá.
stöðu, sem hvexjum
hentarbezt,en auk
þess nota sem
venjulegan
mgerustoi
laugavegi 2.6
simi 209 70

16250 VINNINGAR!
Fjórði hver miði vinnur að meðaltali!
Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur.
Laegstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.
LAUGAVEGI 00-02
i>jL Stærsta úrval
bifreiða á
einum stað.
^ Salan er
örugg
hjá okkur.
Bamaúipur
Miklatorgi