Vísir - 30.01.1964, Qupperneq 15

15
TARZAH/ I SEE MEH!
MAYSE THEY'LL HELF’
i you CAKfcy me ! r
SHHH1. X THINK. THEY'K.E
BATUS/S! I HOPE THEV
m PIPN'T.SEE US! r--------
SAFEiy OUT OF THE
JUNSLE A&YSS IHj
•WHICHTHEIR'COPTER
WAS WREC<E7VTAR.ZAH
CARRiES LES-PARALYZEP
HURSE NAO-WI ACROSS
THE UPLANP SAVAMNAS.
ágýFROM HERE, NAOAM,WE CAN
( REACH THE VILLASE OF
THE AVEPICINlt MEW- <
1 \ ( ANP POCTOR POAMNIE-
V' \\ IN FOUR OR FIVE PAYS.. ..
Distr. by United Featiire' Syndicate, *In(L
Við lítura.nú inn í íbúð Berni
ers á ný. Birgitta hafði farið inn
til þess að kynna komu Paroli.
Cecile hafði liðið hræðilega
seinustu fjóra daga, og það var
ekki einvörðungu vegna dauða
föður hennar. Hún var í hræði-
legum vanda stödd. Morðinginn
hafði náð á sitt vald þeim
350.000 frönkum, sem faðir henn
ar hafði meðferðis, og öll skjöl
þau, sem hann hafði haft með-
ferðis, voru og horfin. Hún vissi
ekki hvernig hún gat náð tangar
haldi á eign sinni — þótt hún
fengi féð í Marseille, gat það
dregizt lengi, það yrði sennilega
líka að úrskurðast um það í rétt
inum. Hún minntist þess hve
lengi faðir hennar hafði verið að
ná rétti sínum. Fimm hundruð
frankar, sem hún átti eftir, hafði
hún notað til þess að greiða smá
skuldir, og kaupa sér sorgarfatn-
að, og það sem hún hafði þar að
auki mundi vart hrökkva til fyr-
ir útförinni. Og svo var útgjalda
tími fram undan. Hvað gat hún
gert? Hún var alveg að missa
allan kjark og lífslöngun. Herra
de Rodyl hafði sagt, að hún
gæti snúið sér-til hans, og hún
hafði þegar reynt að ná fundi
hans tvívegis, en árangurslaust
í bæði skiptin. Og sannast að
segja var henni sjálfsmorð efst
í huga, er Birgitta kom inn og
tilkynnti komu - Angelo Paroli
læknis.
— Hvað vitu?, spurði hún og
leit reiðilega á Birgittu.
— Það er herra, sem vill tala
við ungfrúna.
- Hver er það?
— Ég þekki hann ekki, en
hann er vel klæddur maður og
virðulegur.
Fennilega lögfræðingur, hugs
aði Cecile og datt í hug, að de
Rodyl væri kominn.
— Lögfræðingur kannski,
sagði hún svo f spurnartón.
- Nei, ungfrú, hann er lækn-
ir.
— Hvað vill hann mér? Kann
ski kominn til að segja mér, að
líkskoðun sé lokið og heimilt sé
að greftra föður minn?
— Nei, hann veit ekki einu
sinni, að faðir yðar er dáinn.
— Sagði hann ekkert um er-
indi sitt?
— Aðeins, að hann þyrfti að
ræða við yður mjög mikilvægt
mál.
— Sagði hann til nafns síns?
- Hann kvaðst heita Angelo
Paroli.
— Bjóddu honum inn til mín.
Cecile stóð upp og hallaði sér
að arinhillunni. Og þannig stóð
hún, er Paroli kom inn. Hún
kinkaði kolli, er hann var inn
kominn og hafði hneigt sig djúpt
fyrir henni. Þótt geðshræring
hennar væri mikil gat hún ekki
annað en veitt athygli glæsilegri
framkomu mannsins. leiftrandi
augum, og fögrum andlitsdrátt-
um hans. Hún benti á stól og
sagði:
- Þér komið kannski frá rétt
inum, herra minn?
- Nei, ungfrú, svaraði Paroli
og horfði á Cecile og fannst hún
mjög fögur.
— Og hvers vegna heiðrið þér
mig með heimsókn.
- í allri hreinskilni, ungfrú,
ég hafði gert mér vonir um, að
hitta Jacques Bernier.
- Faðir minn er látinn. Sagði
þerna mín yður það ekki-
; Cecile mælti þetta þurtlega og
Paroli ályktaði sem svo:
Þessi stúlka syrgir ekki föður
sinn. Hún getur orðið mér hent-
ugt verkfæri.
— Vinsamlegast trúið mér,
ungfrú, er ég segi yður. að ég
kem mikilvægra erinda. Ég hefði
snúið burt og ekki truflað yður
T sorg yðar, eF ég hefði ekki
talið mér skylt að reka erindið
— en fundur sá, sem ég kem til
að gera yður grein fyrir er nú
dularfullur, og það gat ég ekki
vitað.
Cecile. horfði undrandi á hann.
Forvitni hennar var vakin.
i Hvaða fund var gestur hennar
að tala um?
— Hvaða fund eruð þér að
| tala um?
- Ég skal svara því, ungfrú,
en leyfið mér fyrst að spyrja
yður hvort þér hafið farið út í
dag.
— Já, ég fór til Dómhallar-
innar.
- Fóruð þér fótgangandi um
Vieille-du-Temple-götuna?
- Nei, ég fór f strætisvagni
báðar leiðir.
- Þetta er mjög einkennilegt,
sagði Paroli og þóttist vera stein
hissa. Þetta virðist vera algerri
leynd hulið. Sjáið þér til, ungfrú,
hvernig getur á því staðið, að
fyrir einni klukkustund fann ég
litla skjalatösku, sem vafalaust
hefir verið eign föður yðar, en
þerna yðar segir mér að hann
hafi látizt fyrir fjórum dögum.
Og þér hafið ekki farið um göt-
una, þar sem ég fann hana.
- Hvað var í henni? spurði
Cecile og kenndi óþolinmæði í
rödd hennar.
- í henni var uppkast að
erfðaskrá herra Berniers, og
kvittun undirrituð af banka-
stjóra í Marseille, sem sannar
að faðir yðar hefir falið honum
að ávaxta fyrir sig 1.250.000
| franka.
— Þér funduð hana?, sagði
Cecile snöggt og steig fram um
skref.
— Já, ungfrú, hér er hún.
3.
Angelo tók hana upp úr vasa
sínum og rétti henni hana og
bætti við:
- Hún er enn óhrein, en ég
þurrkaði af henni sem bezt ég
gat úti á götunni.
Cecile greip hana og skoðaði.
- Faðir minn átti hana. Ég
þekki hana. Ég hefi séð hana
hundrað sinnum.
— Viljið þér ekki opna hana,
ungfrú, og fullvissa yður um,
að skjölin séu í henni.
Hún gerði það titrandi hönd-
um og augu hennar leiftruðu, er
hún sá kvittunina og tautaði um
| leið fyrir munni sér:
i — Ein milljón og 250 þúsund
frankar.
j Hitt plaggið er uppkast að
erfðaskrá eða afrit réttara sagt,
i skilst mér. Ég las aðeins upp-
! hafið.
! Cecile braut sundur plaggið
og fór að lesa það og smám
| saman hvarf gleðin úr 'augum
i hennar og beiskja og hatur kom
í staðinn.
- Hann hefir arfleitt þessa
drós að helmingi eigna sinna.
Verð ég þá alltaf að verða
fyrir óláni úr þessari átt.
— Hafið þér lesið þessa erfða
skrá, herra Paroli?
— Upphafið, — mér nægði að
fá nafn og heimilisfang eigand-
ans — það var skráð þar. Ef
ekki hefði ég orðið að fara með
þetta til lögreglunnar.
— Þér hafið kannske séð, að
faðir minn arfleiðir óskilgetna
dóttur sína að helmingi eigna
sinna?
- Ég gat ekki varizt að veita
því athygli.
- Mér ber þetta allt með
réttu. Það er skammarlegt, ef
lögin leyfa slíkt.
— Frönsk lög leyfa, að maður
arfleiði 1/3 eigna sinna til óskil
getins barns.
- Það eru andstyggileg lög,
— En kannski hefir ekki verið
búið að ganga löglega frá þessu
ungfrú, — kannski er þetta raun
verulega bara uppkast.
— Það er satt, sagði Cecile og
var eins og birti yfir henni.
Faðir minn var í Dijon þann ell-
efta og dó þann tólfta. Kannski
hann hafi beðið vin sinn í Dijon
að annast þetta — og hafi jafn-
vel ekki verið búinn að undir-
rita erfðaskrána sjálfa.
- Já, það er hugsanlegt.
— Er ekkert annað í töskunni,
tautaði Cecile við sjálfa sig og
þuklaði um hana innan.
- Voru — eða áttu að vera
einhver fleiri skjöl í henni?
— Nei, allstór peningaupp-
hæð.
— Peningaupphæð, endurtók
Paroli og þóttist vera steinhissa
— Já, 350.000 frankar — og
peningunum hefir verið stolið.
- Stolið?
— Já, af morðingja hans.
— Morðingja ....
Paroli lék hlutverk sitt af
mikilli leikni.
— Hvað segið þér? Var herra
Bernier myrtur?
— Já, í le.stinni, fyrir fjórum
dögum. þegar hann var á leið
frá Dijon.
Bílakjö
or
Nýir bílar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN
Bergþórugötu 12 Símai 13660
34475 og 36598
LAUGAVE6I 90-Q2
Stærsf úrval bif-
reidi, ú einum stað.
S~.p :er örugg hjá
okkur.
Hárgreiðslustofan
IhÁTÚNI 6, sími 15493.
I Hárgreiðslustofan
] S O L E Y
I Sólvallagötu 72.
I Símj 14853.
' Hárgreiðslustofan
) P I R O L A
| Grettisgötu 31, simi 14787.
Hárgreiðslustofa
VEST.URBÆJAR
^ Grenimel 9, sími 19218.
I Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
' (María Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
I STEINU og DÓDÖ
Laugaveg 18 3 hæð (lyfta).
i Sími 24616
I Hárgreiðslustofan t
I Hverfisgötu 37. (horni Klappai-
stígs og Hverfisgötu) Gjörið
' svo vel og gangið inn. Engai
| sérstakai pantanir úrgreiðslur
P E R IVI A, Garðsenda 21, sími
33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
i stofa.
Dömu, hárgreiðsia við allra hæfi L
TJARNARSTOFAN. ’
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis- !
| megin Sími 14662 ^
Hárgreiðslustofan
sl

Háaleitisbraut 20 Simi 12614
MEGRUNARNUDD 'i
Dömui athugið. Get bætt við (
mia nokkrum konum I megrun- }
arnudd Snyrtistofa Guðbjargai ’
i Guðmundsdóttur, Laugavegi 19 j
i sími 12274 (j
SNYRTISTOFAN MARGRÉT ?
1 Skólavörðustíg 21, simi 17762
Snyrtistofa — Snyrtiskóli
Eftir að hafa komizt klakklaust
yfir klettabeltin, Ieggja Tarzan og
Naomi í þreytandi ferð yfir slétt-
una. Ef við höldum vel áfram,
þá ættum við að komast í lækna-
þorpið eftir 4 — 5 daga, segir
Tarzan. Skyndiiega reisir Naomi
sig upp. Þarna eru menn, Tarzan,
hrópar hún. Kannske þeir geti
hjálpað okkur.
Uss, svarar Tarzan og beygir
sig ósjálfrátt niður. Hann veit af
reynslunni, að 1 frumskóginum
mætir maður sjaldan vini. Þetta
eru Batusar, ég vora að þeir sjái
okkur ekki.
Elilhiísbrð —
ESdhússfólar
Miklatorgi
V í SIR . Fimmtudagur 30. janúar 1964.