Vísir - 14.03.1964, Síða 7

V1SIR . Laugardagur 14. marz 1964.
Þær sitja á rökstólum
í kaffisölunefndinni og
eru bæði duglegar og
fyrirhyggjusamar á svip
inn. Næstkomandi
sunnudag kl. 3 síðdegis
verður kaffisala og
tízkusýning á vegum
Kvenstúdentafélags ís-
lands í Súlnasalnum á
Hótel Sögu, og margt
þarf að athuga og undir-
búa þessa dagana, svo
að allt geti farið fram
með sóma og prýði. Fé-
lagskonur sjá sjálfar um
veitingar, framreiðslu
og skemmtiatriði, baka
hinar gómsætustu kökur
með kaffinu, sýna tízku-
fatnað úr Markaðinum,
annast miðasölu og mót
töku gesta, og þessa
margþættu starfsemi
verður kaffisölunefndin
að skipuleggja út í yztu
Hér sést hin ötula kaffisölunefnd í Súlnasalnum á Hótel Sögu. Sitjandi frá vinstri: Anna
Júlíusdóttir Smári, Brynhildur Kjartansdóttir, formaður nefndarinnar, og Helga Gröndal
Bjömsson. Standandi frá vinstri: Bergljót Ingólfsdóttir, Guðmunda Petersen og Sigríður Er-
lendsdóttir. Formaður Kvenstúdentafélags íslands er frú Ingibjörg Guðmundsdóttir.
„Og til hvers er þaS fé not-
að?“
„Styrkveitinga til kvenna,
sem stunda framhaldsnám ann-
að hvort við Háskólann hér eða
Gömlu, góðu
valsarnir
„Hvað ætlarðu að spila?“
„Ég tíni saman gömul dægur-
sumar kökurnar eru hreint ævin
týri.“
„Og sýningarstúlkurnar þá
ekki síður."
„Þær taka sig ljómandi vel
erlenda háskóla. Sl. ár veittum
við tvo styrki, kr. 20.000.00
hvorn, til stúlkna, sem hafa lok
ið prófum við Háskóla íslands.
Önnur þeirra, Þórey Sigurjóns-
dóttir, stundar nú framhaldsnám
við Mayo Clinic i Bandaríkjun-
um og hefur barnalækningar
að sérgrein. Hin, Sigrún Helga-
dóttir var fyrsta konan, sem
lauk fýrrihlutaprófi I verkfræði
við Háskólann hér. Hún er núna
í Kaupmannahöfn."
„Fylgja engar skuldbindingar
þessum styrkjum?"
„Nei alls engar.“
„Við ættum eiginlega að
skylda þær til að baka fyrir okk
ur í tíu ár á eftir,“ stingur ein
ráðagóð nefndarkona upp á
„Svo var það Vigdís Björns-
dóttir, sem var í London i fyrra
til að kynna sér viðgerð og við
hald handrita og lærði hjá
þekktum sérfræðingi á því sviði.
Hún er núna að hefja störf við
Landsbókasafnið, og það er á-
reiðanlega heilt ævistarf að
gera við handritin sem þar eru
til. Við erum nú dálítið montn-
ar að hafa orðið á undan safn-
inu með þetta.“
„Við megum ekki gleyma að
minnast á útvarpserindin," skýt
ur enn ein inn í. „I fyrra voru
haldin 10 útvarpserindi á vegum
i Framhald á bls. 5
lög, sem mamma á í fórum sín-
um, valsa og aðra létta músík.“
„Ert þú eins taugaóstyrk og
sýningarstúlkurnar?“
„Nei, þetta er svo sem allt
í lagi, það tekur enginn eftir
þessu hjá manni, fólkið horfir
á tízkusýninguna og hugsar
minna um undirspilið. Ég kveið
fyrir, þegar ég spilaði í fyrra,
en núna held ég, að ég verði al-
veg róleg — þetta er ekki eins
og að spila á tónleikum."
„Hvað eruð þið búnar að
vera lengi í kaffisölunefnd?“
Engin man það með vissu.
„Þetta er ábyggilega sjö-
unda eða áttunda árið,“ svarar
formaðurinn eftir nokkra um-
hugsun. „Sjöunda hlýtur að vera
óbeett að segja, svo að maður
skrökvi engu. Þrisvar f Sjálf-
stæðishúsinu, þrisvar í Lídó, nú
I fyrsta sinn á Hótel Sögu. Við
byrjuðum á tízkusýningunum,
þegar við höfðum þetta í Lídó,
og þær hafa orðið svo vinsælar
að við höldum þeim áfram, þó
að kaffisalan sé aðalatriðið."
út, þótt sumar séu taugaóstyrk
ar og engin þeirra sýningar-
stúlka að atvinnu. Og Kolbrún
okkar hérna spilar undir hjá
þeim.“
„Kolbrún okkar hérna“ hros
ir feimnislega. Hún er nýorðin
stúdent og útskrifast úr píanó-
kennaradeild Tónlistarskólans
næsta vor.
æsar, þannig að hvergi
geti hlaupið snurða á
þráðinn.
„Það er vissara að tryggja
sér miða tímanlega, þvi að að-
sóknin er oftast gífurleg," ráð
leggja þær. „í fyrra seldist allt
upp á 20 mfnútum, enda voru
Fjáröflun
til styrkveitinga
„Og til hvers eruð þið að
þessu?“
„En til að afla fjár! Hvað
annað?“
Týzkusýning á vegum Kven
stúdentafélags 'lslands
Kolbrún Sæmundsdóttir annast undirleik, meðan tízkusýn-
ingin fer fram, og velur til meðferðar Iétt dægurlög, gamla,
rómantíska valsa o. s. frv. (Myndimar tók Ijósm. Vísis, B. G.)
jþórarinn Þórarinsson rit-
stjóri Tímans ritar grein
undir nafni í blað sitt í gær
til þess að sanna að ákvæðið
um málsskot til Alþjóðadóm-
stólsins sé haft á sjálfstæði
landsins. Ekki ferst ritstjóran-
um þó málsvörnin ýkja hönd-
uglega enda hafa tugir þjóða
skuldbundið sig til þess að
leggja öll milliríkjadeilumál
sín fyrir þennan dómstól. —
Vandséð er, hvað unnt er að
hafa á móti þessu ákvæði land
helgissamningsins með rökum.
Ef Islendingar vilja færa út
landhelgi sfna lengra en 12
mílur liggur í hlutarins eðli
að það geta þeir einungis gert
innan ramma gildandi alþjóða-
laga, en ekki í beinu trássi við
þau. Þeir geta með öðrum orS-
um ekki framið lögleysur í
frekari aðgerðum sfnum. Það
ætti hverju mannsbami að
vera ljóst.
# Engin lögleysa
12 mílna sókn íslendinga var
engin lögleysa. Allmargar þjóð
ir höfðu lýst yfir 12 mílna
landhelginni á undan Islending
um, m. a. stórveldið Rúss-
land. Þess vegna gengu þeir
þar ekki gegn neinum lögum.
Ástandið var þannig, að eng-
in föst viðurkennd alþjóða-
regla var til um landhelgina.
Sum ríki höfðu 3 mílur, önn-
ur 4, enn önnur 6 eða 12 míl-
ur. Þess vegna voru Genfar-
ráðstefnurnar kallaðar saman.
Hlutverk þeirra var að skapa
alþjóðlega réttarreglu, sem þó
ekki tókst.
# Erum við voldugt
herríki?
Þegar menn halda því fram,
eins og ritstjóri Tímans, að
það setji framtíð þjóðarinnar
í hættu að fara að lögum í
frekari landhelgisaðgerðum
okkar, gætu menn haldið, að
ísland væri sterkasta herrfki
heims, sem gæti fylgt fram
ólöglegum aðgerðum með
vopnavaldi. Þvi ef menn leggj-
ast af ofurkappi gegn því að
fara að lögum, þá er ljóst, að
þeir telja sjálfsagt að fara að
ólögum, ef með þarf. Það hafa
íslendingar ekki enn gért f
Iandhelgisdeilum sínum og það
ættu þeir aldrei að gera. Og
þótt ritstjóri Tímans hræðist
mjög alþjóðlega gerðardóma
hefur íslendingum ekki alltaf
staðið af þeim slíkur stuggur.
í tillögu sem við bárum fram
á Genfarráðstefnunni lögðum
við til að frekari útfærsla væri
háð málsskoti til gerðardóms.
Þannig höfum við sjálfir þegar
markað stefnuna og sýnt að
við viljum fara að lögum en
ekki ólögum, viljum láta hiut-
lausan gerðardóm skera úr
málinu.
# Hættuleg stefna
Það er leitt til þess að vita,
að gegnir menn eins og rit-
stjóri Tímans skuli nú leggja
það til að þjóðin renni frá
sínu fyrra sjónarmiði, sem hún
kynnti fyrir öllum þjóðum
heims i Genf og taldi mjög
æskilegt. Og vissulega lofar
það ekki góðu um framtíðina
í landhelgismálinu ef við neit-
um fyrirfram að fylgja. rétt-
inum, en skákum í skjóli lög-
hi
SKaKKsss

Spjall
I