Vísir - 09.04.1964, Side 7

V í S IR . Fimmtudagur 9. apríl 1964.
7

Leslie Caron og Peter Hall skilja
Leslie Caron, kvikmyndaleik-
konan fræga, og Peter Hall,
brezki leikstjórinn, forstjóri Kon
unglega brezka Shakespeare-fé-
Iagsins, eru skilin — eftir 8 ára
hjónaband.
Þau voru eins ástfangin og
sæl og fólk getur verið — en
hvað olli því þá, að þau skildu
eftir 8 ára sambúð — en í hjóna
bandi sínu eignuðust þau tvö
indæi börn.
Okkur varð þetta um megn,
sagði Leslie Caron — starf okk-
ar hvors um sig gerði svo harð-
ar kröfur til okkar, að við gát-
um elfki sinnt hvort öðru —
urðum að dveljast langdvölum,
stundum sitt í hvoru landi.
„Við erum bæði ákaflega sorg
bitin ýfir þessari óhjákvæmi-
Iegu ákvörðun okkar“, sagði
Leslle — en Peíer er þögull.
Þau voru gefin saman 1956.
Hann er 32 ára og hún líka.
Þau eiga 6 ára dreng og 5 ára
telpu.
Leslie varð heimsfræg fyrir
Gigi-hlutverk sitt í London og
hún hjaut Oscarsverðlaun fyrir
leik sinn í „The L-shaped
Room“.
„Ég hef aldrei ætlað að hætta
að leika“, segir hún, — „ég hef
gert það síðan ég var 14 ára.
Það er erfitt fyrir manninn minn
en ég get ekki breytzt“.
Þetta sagði hún fyrir nokkr-
um mánuðum. Nú er hún að
Ieika í mynd móti Gary Grant.
Peter stjórnar nú leiksýning-
um og hátíðahöldum Shakespe-
are-minningarinnar.
VesturheimsferBir SUNNU
M.a. ú HeimssýninguBifi í New York
Ferðaskrifstofan Sunna mun
gangast fyrir hópferðum til
Bandaríkjanna og Kanada á
komandi sumri, og er megintak-
mark þeirra að gefa fólki kost
á að skoða Heimssýninguna
glæsilegu í New Vork, og is-
lenzk byggðarlög þar vestra.
Hægt er að velja um 3 ferðir,
sem af hagkvæmnisástæðum eru
felldar inn í eina heild, eins
langt og aðstæður leyfa. Mikii
áherzla er lögð á að fólk njóti
sem mests frjálsræðis, og geti
sjálft ráðið hvað það gerir.
Ferðirnar eru þessar: Viku-
ferð til New York og Washing-
ton 27. júlí-3. ágúst, ferðin
kostar 12.100 krónur.
Þá er tveggja vikna ferð. til
New York og Winnipeg 27. júli
— 9. ágúst fyrir 22.900 krónur.
Og sú þriðja er þriggja vikna
ferð til New York, Winnipeg,
Vancouver, Seattle — og Salt
Lake City dagana 27. júlí til
16. ágúst. Þessi ferð kostar
28.700 krónur. Með tilliti til
þess að margir ferðalanganna
munu eflaust dveljast hjá ætt-
ingjum og vinum vestan hafs,
er matur ekki innifalinn, en
hins vegar gisting, og allar ferð
ir me.ð flugvélum eða langferða-
bílum. Fararstjóri verður Gísli
Guðmundsson. Á fundi með
fréttamönnum minntist hann
sérstaklega á íslendingafagnað-
inn í Gimli 2. ágúst (en þangað
hefur m. a. verið boðið forsæt-
isráðherra, dr. Bjarna Benedikts-
syni og frú) og kvað áreiðanlega
marga Isleqdinga fýsa að vera
viðstadda hátíðahöldin og byði
Sunna með ferðum sínum ágætt
tækifæri til þess.
Flugvélar —
Framh. af bls. 8
bjartsýnn á að ég fái nóg verk-
efni fyrir vélina fyrir vestan“. j
★
Sverrir Jónsson, flugmaður,
mun verða flugmaður á flugvél
Flugsýnar ,sem mun halda áæti
un á Neskaupstað.
„Þetta er fyrst og fremst fram
tak þeirra Norðfirðinga sjálfra" |
sagði Sverrir í viðtali í gær. ♦
„Þeir hafa haft mestan veg og
vanda arf þessu ö!Iu, enda má
segja að hér se um mikið nauð-
synjamál að ræða fyrir þá, því
þeir eru mestan hluta ársins
mjög einangraðir. Vélin ætti
hinsvegar að setja þá meira í
samband við umheiminn".
„Hvaðan keyptuð þið vélina?"
„Við keyptum hana frá Kaup-
mannahöfn. Þar var hún í eigu
Transair og mikið notuð í ljós- j
mynda- og farþegaflug, og er
hún raunar mjög hentug í ljós
myndaflug og útbúin til þess. |
Heim komum við með hana fyr- j
ir tæpri viku, en urðum að bíða
nokkuð lengi í Höfn, þvi við
.Egill Benediktsson,* flugmaður,
komum að lokuðum 'skrifstofum
dönsku flugmálastjórnarinnar,
og urðum af þeim sökum að
bíða í viku eftir að fá pappír-
ana í lag. Siðan var flogið gegn
um Bergen til Reykjavíkur“.
„Og vélin reyndist vel?“
„Já, mjög vel. Ég er mjög
ánægður með flughæfni hennar
og hraða, sem er um 170 mílur
á klukkustund. Hún er raunar
ein af tveim flugvélum, sem ég
álít að geti leyst flutningaþörf
ina á smærri staði úti á landi,
því hún er útbúin að mestu eins
og stærri vélar en öll smærri í
sniðum. Ég held líka, að við höf
um verið mjög heppnir með vél-
ina, sem er að koma úr stórri
skoðun og viðgerð".
„Og hvenær hefst reglubund-
ið áætlunarflug?'1’
„Það er enn ekki alveg ákveð-
ið. Við munum sennilega fljúga
austur innan fárra daga og
semjum við Norðfirðingar um
áætluriina".
30 bækur á 30 árum
Framh. af bls. 9
gerðu o.s.frv. Og þannig varð
sagan til“.
. „Hvort verður til á undan,
söguþráðurinn eða persónurn-
ar?“
„Frekast þráðurinn, held ég;
persónurnar móta sig svo mikið
sjálfar þegar þær fara að iifna
við — stundum taka þær alveg
af mér ráðin, og þá getur sögu-
þráðurinn líka breytzt. Lífið
hennar Þóru minnar hefur orð-
ið þó nokkuð öðruvísi en ég
ætlaði I byrjun, og ég held, að
ég hefði hreint og beint ekki
byrjað á fjórða bindinu, ef mig
hefði grunað, hvílik togstreita
þetta yrði: ein aðalpersónan neit
aði blákalt að gera það sem ég
vildi, og ég fékk bara engu e.ð
ráða. Upphafið er eins og ég
hafði áformað það, en eftir
fyrstu þrjá kaflana varð gag.n-
ger breyting á allri sögunni, cg
hvað eftir annað munaði
minnstu, að ég hætti við hana.
En svona getur það orðið, þeg-
ar persónurnar öðlast sitt eig-
ið líf — þá þýðir ekkert að æt'-a
sér að segja þeim fyrir verkum".
„Þú sagðir áðan, að rithöf-
undarstarfið væri enginn 'nam-
ingjuvegur — en einhverja gleði
hlýturðu þó að hafa af bókunum
þínum?"
„Jú, ef ég verð þess áskynja,
að einhver hafi ánægju af því,
sem ég skrifa, veitir það mér
innilega gleði".
„Þú heldur enn vinsældum
þínum meðal unga fólksins; áttu
ekkert erfiðara með að komrst
í samband við það núorðið?"
„Ég veit ekki — það er bætt
við, að ég fari að verða dálítið
út úr, en yngsta kynslóðin virð-
ist epn lesa það sem ég skrifa;
það gladdi mig ekki lítið að
frétta, að ég hefði verið .efst á
útlánslistum bókasafnanna i
Reykjavík, Kópavogi og Hafnar-
firði í fyrra, því að það sýnir,
að börn og unglingar eru ekki
hætt að lesa mig“.
Skrifar í rúminu.
„Hvernig er vinnudeginum
háttað hjá þér? Vinnurðu reglu-
Iega eða eins og andinn inn-
gefur hverju sinni?"
„Þegar ég er með bók i
smíðum, reyni ég að vinna á
reglulegum tímum. Ég skrifa
alltaf uppi í rúmi, það er sjálf-
sagt versti ósiður. en ég er
skelfing sérvjtur. Og ég verð
alltaf að nota sama blýantinn,
15 ára gamlan Parkerskrúf-
blýant — ef ég týni honurn,
skríð ég undir rúm og leita
um allt, þangað til ég finn
hann, því að fyrr get ég ekki
haldið áfram!"
Hún hlær að sjálfri sér og
handleikur hinn dýrmæta blý-
ant ástúðlega.
„Það er kostulegt", heldur
hún áfram, „en mér hefur alla
tíð þótt svo Ieiðinlegt að skrifa
að þegar ég var í barnaskóla,
sat ég með hendurnar undir
borði í skriftartímunum. Og öll
þessi ár hef ég orðið að skrifa
og skrifa, hverja bók minnst
tvisvar-þrisvar, suma kaflana
miklu oftar. Maður er ekki allt-
af sjálfráður í þessu Iífi".
„Finnst þér þú nokkuð farin að
þorna upp?“
„Nei, eiginlega finn ég ekki
til þess. Mér finnst ég alltaf
hafa nóg efni og nóg af hug-
myndum, en ég er orðin þrek-
lítil og læt truflast meira en
áður. Annars verð ég að segja,
að ég hef ailtaf haft mjög góð
vinnuskilyrði og mínir nánustu
hafa frá upphafi sýnt mér ein-
stakan skilning og nærfærrii.
Guðjón les með mér prófarkir,
Sigrún, dóttir okkar, vélritar
fyrir mig handritin, og allir
leggjast á eitt að gera sem
me^t fyrir mig. Ég er þeim af
hjarta þakklát, en aldrei er
hægt að ofþakka það góða, sem
maður nýtur".
„Ertu ekki með eitthvað nýtt
á prjónunum?"
„Jú, ég er með skáldsögu í
smíðum, en maður veit aldrei,
hvað úr þessu verður".
„Dreymdi þig kannske efn-
ið?“
Ragnheiður kímir. „Ég kynnt
ist persónunum í draumi. Og
sagan greip mig svo föstum
tökum, að ég henti frá mér öllu
öðru, sem ég var að vinna við,
og byrjaði af meira krafti en
ég hef fundið til árum saman".
„Hvenær heldurðu, að hún
verði fullgerð?"
„Ég er búin að skrifa upp-
kastið — meira þori ég ekki að
segja að svo stöddu"
- SSB
Ný saga
í smíðum.