Vísir - 09.04.1964, Blaðsíða 15

VÍSIR . Flmintudagur 9. aprfl 1964.
15
Konan í vagninum hefir verið
litla daman, og annar fantanna
hefir verið klæddur ökumanns-
búningi.
Angelo Paroli var búinn að
endurheimta ró sína. Hið fyrsta,
sem hann gerði. var að fara úr
ökumannsfrakkanum, en hann
Hann veitti sérstaka athygli hafði verið í sínum venjulegu
flöskunni, sem var full — og
fannst grunsamlegt, en hinar
voru nær tómar. Hann leit betur
og sá samanbögglaðan umbúða-
pappír á gólfinu, greiddi hann
sundur, og sá þá, að á honum
var stimpill kaupmannsins, sem
þeir höfðu keypt matinn hjá:
Verdon, bakari, Clichy Allé.
Ekki verra að vita þetta,
hugsaði Óskar. Á morgun at-
huga ég skúrinn og hesthúsið.
Og svo lagði hann sig fyrir og
sofnaði og svaf vel.
6.
Við hverfum nú aftur til Lu-
igi 0g Paroli á flótta þeirra. Jörð
var frosin og þeim sóttist greið-
lega, enda hlupu þeir sem þeir
máttu og urðu brátt allmóðir.
Loks kallaði Luigi:
— Nemum staðar.
Paroli varð feginn, því að hon
fötum undir. — I skyrtubrjósti
sínu hafði Paroli haft þrjá
skrauthnappa, með turkis-steini
í miðju, og smáperlum í kring,
og varð hann þess nú var, að
hann hafði týnt einum hnappn-
um. Tveir stærri sömu tegundar
voru manséttu-hnappar.
- Hvernig í þremlinum hefi
ég getað týnt honum, tautaði
Paroli, en Luigi anzaði því engu
og spurði hvar hann ætti að
setja ökumannsbúninginn, og
benti Paroli á skáphurð. Luigi
lagði hann saman vafinn þar inn
og læsti Paroli síðan skápnum.
Þeir náðu sér í leiguvagn, er
út kom, og óku í lækningastofn-
unina.
Daginn eftir fór Luigi að i
vinna hjá vopnasmiðnum, og I
var það að ráði Paroli.
ur. hvað þeir ætluðu að gera.
— Þér getið aðeins sagt henni,
að ég muni gera allt sem í mínu
valdi stendur til þess að finna
Emmu Rósu — og að ég biðji
hana að vera rólega og trúa, að
allt fari vel.
Þegar Leon kom út náði hann
sér í leiguvagn og ók til dóm-
hallarinnar. Hann sagði við dyra
vörðinn, að hann væri kominn
til þess að fá heimilisfang de
Rodyl.
- Herra de Rodyl mun hafa
tekið sér nokkurra daga frí, —
ef hann væri kominn aftur
mundi ég hafa séð hann, en þér
getið skrifað honum. Utaná-
skrift hans er Bonaparte-gata
nr. 22.
Og Leon ók þangað. Það var
ekki löng leið. Hann var kom-
inn þangað eftir 10 mín’'>tnr
Leon Lerojær hefði liðið
um fannst hann vera að örmagn- hræðilega þessn nótt. Ef honum
ast. iseiS blundur á brá, vaknaði
- Nú getum við farið hægar. jhann fljótt aftur með andfælum
Ef okkur væri veitt eftirför, því að hann dreymdi bá hræði
mundum við heyra til þeirra. lega drauma. Hann klæddi sig
Líklega var þetta ástæðulaus
6tti - þetta hefir verið fólk á
heimleið. Vagninn með stúlk-
unni liggur á botni Mar"~ og
það er aðalatriðið.
- En við lokuðum hvorki dyr
þvf eldsnemma og varð René
undrandi, er hann kom inn til
hans.
sHvaðí Sr Eatlwðtfmt svona
snemma? Hvert?
- í Batignolleshverfi. Þ^ð er
mér.
— Hvenær kemurðu aftur?
unum eða hliðinu, og skildum ástæðulaust að þú komir me"
við ljós logandi.
— Þau slokkna af sjálfu sér.
Og hafi það vakið grunsemd. — Undir eins og ég verð eio
komast menn að þeirri niður- hvers vísari, en þú skalt ekki
stöðu, að innbrotsþjófar hafi bíða eftir mér.
verið á ferð. — Ertu enn að hugsa um að
- En hesturinn og vagninn - . fara á fund de Rodyls?
og stúlkan? .......... j — Já, ég hefi hugsað mikið
- Það er flóð í Marne sem
stendur og það sjatnar ekki í
bili. Þegar vagninn finnst og
í nótt — og styrktzt í þeirri trú.
að hugboð mitt sé rétt.
— Þú ættir að fara varlega
stúlkan, verða sjálfsagt ýmsarjLeon.
skoðanir látnar uppi, — en það | — Eg verð að finna Emmu
getur enginn grunur fallið á rósu og ég mun ekkert láta
okkur. Nú höfum við kastað j ógert til þess.
mæðinni og verðum að halda
áfram. Við verðum að vera
komnir til Parísar klukkan eitt.
Þegar þeir komu að Cretail-
brúnni, fóru þeir yfir ána, og
þegar þeir komu til Charenton.
fóru þeir eftir Signubökkum
Þegar Leon kom í íbúð Katrín
ar, var þar allt lokað, því að
hún var farin til vinnu sinnar.
Fór hann því á fund húsvarðar-
konunnar og fékk þann grun
sinn staðfestan að Emmá Rósa
væri ekki komio beim. Katrín
Þeir voru komnir : Courcelles- hafði beðið b' na að spyrja þá
götuna klukkan hálfeitt. i Leon og René. ef þeir kæmu aft
Þegar hann kom þaugaö var
j þar vagn fyrir og þjónn að bera
inn ferðatöskur og komst hann
nú að því, að de Rodyl var ný-
kominn heim.
íbúð hans var á annarri hæð
of> skundaði Leon þangað og
hringdi dyrabjöllunni. — Þjónn
kom fram í dyrnar og á hælum
hans de Rodyl, sem enn var í
ferðafötum. Leon heilsaði hon-
um og bað hann leyfis að mega
tala við hann einslega.
• - Eh ég er nýkðminn úr
"''rðalagi.
- Ég hef séð yður áður, sagði
de Rodyi. en ég get ekki komið
yður fvri’ mig.
- Ég var staddur fyrir hálf-
im máriúði í húsi herra Dhar-
’riiles i Saint-Julien-du-Sault. Ég
'ieitir Leon Leroyer.
— Æ, nú man ég. sagði bar-
óninn og kipptist við.
- Það vorum við, ég og vinur
minn. René Dharviile. sem björg
’*-’m llfi Emmu Rósu.
De Rodyl var orðinn náfölur.
- Hvers vegna eruð þér hér
kominn á minn fund?
— Ég -er kominn til þess að
spyrja yður hvort þér vitið hvað
er orðið af dóttur yðar, Emmu
Rósu?
Baróninn hörfaði um fet og
átti erfitt með að varðveita ró
j sína.
— Ég skil yður ekki. herra
í Leroyer.
i - Það ættuð þér þó að gera,
sagði Leon, sem ekki gat leng-
ur stillt sig, þér, sem fyrst lét-
uð handtaka vesalings móðurina
og þar næst hrekja vesalings
stúlkuna frá heimili sínu. Hví
ofsækið þér saklausa konu, sem
eitt sinn var ástmær yðar, og
yðar eigin barn? Henni var varp-
að á götuna og enginn veit hvað
af henni er orðið". Ég veit hver
áhætta getur fylgt árekstrum
við réttvísina, en samt voga ég
mér að krefja yður reiknings-
skapar.
Hann titraði af reiði, en de
Rodyl var í þann veginn að
hringja á þjón sinn til þess að
vísa þessum óvelkomna gesti á
dyr, - en hann hikaði. Eitthvað
knúði hann til þess að fá skýr-
ingu á heift og hugaræsingu
hins unga menns.
Loks tók hann til máls rólegri,
lágri röddu:
- Ég veit ekki, herra Leroy-
er, hver hefur sagt yður frá því
sem mér varð á, þegar ég var
ungur maður, en ég furða mig
á ásökunum yðar - og því, sem
þér hafið sagt mér, og mér var
ókunnugt um.
- Neitið þér sannleiksgildi
!ásakana minna?
| - Ég gæti neitað að svara
■”ður, en ég sé að þér virðist
annfærður um það, sem þér seg
:ð. og því vil ég nú spyrja yður:
Hefur frú Angela verið hand-
tekin?
I - Já, hún'hefur setið í fang-
I elsi - sökuð um þátttöku í föð-
urmorði.
De Rodyl minntist samtals við
I de Gevrey og aðvörunar sinnar,
j að rasa ekki um ráð fram, en
J hann svaraði:
- Hafi hún verið handtekin
i hljóta að liggja til þess gildar
j ástæður.
— Vogið þér yður að halda
því fram, að frú Angela. geti
verið sek um ‘svo svívirðilegan
glæp?
| — Ég hef verið fjarverandi
j um hríð og veit ekki hvað gerzt
hefur í fjarveru minni. Og þér
töluðuð líka um dóttur hennar.
- Og yður.
c&'—
$0®
Fanný Benonýs
iími 16738
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
i Hárgreiðslustofan
, HATONI 6. sfmi 15493.
Hárgreiðslustofan
P I R O L A
Grettisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Marla Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13 sfmi 14656
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Laugaveg 18 3 hæð (lyfta).
STEINU og DÓDÓ
Sími 24616
i Hárgreiðsiustofan
Hverfisgötu 37. (horni Klappar-
stigs og Hverfisgötu). Gjörið
svo vei og gangið inn. Engar
sérstakai nantanir árgreiðslur
Hárgreiðslustofan PERMA,
Gaðsendi 21 sími 33968.
Domu. nárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN.
Ljarnargötu 10. Vonarstrætis-
'T’egin Sínii 14662
Hárgreiðslustofan
mwt
Háaleitishraut 20 S£mi 12614
MEGRUNARNUDD.
Dömur athugið. Get bætt við
mig nokkrum konum I megrun-
arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar
Guðmundsdóttur, Laugavegi 19.
sími 12274.
| SNYRTISTOFAN MARGRÉT
, Skólavörðustíg 21, sími 17762
Snyrtistofa - Snyrtiskóli.

Gæruúlpur
kr. 998#
Tarzan, hrópar Naomi, fæturn get hreyft hnén, ó þetta er dásam inie. Þessi óhlýðni þín mun kosti kona, Naomi.
k á mér’ ég get hreyft þá. Ég legt. Og fyrir utan öskrar dr. Dom þig réttindi þín sem hjúkrunar-