Vísir - 15.04.1964, Side 8

V í SIR . Mlðvikudagur 15. apríl 1964.
8
visíft
Utgeiandi: tsiaðaatgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 krónur á mánuði.
I lausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 Unur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Hver boðaði stríð?
þJÓÐVILJINN segir að ríkisstjórnin sé ekki fær um
að stjóma landinu „á þann hátt, sem hún hafi heitið“.
Þetta sé vegna þess, að hún hafi ekki viljað hafa sam-
ráð' og samvinnu við verkalýðssamtökin. Þetta er hel-
ber uppspuni hjá ritstjóranum, eins og flest, sem
hann segir um þessi mál. Hann segir ennfremur að
stjómm hafi „einbeitt ríkisvaldinu að stöðugri styrjöld
við launþegasamtökin“, og þannig hafi þau verið nauð-
beygð til þess að endurskoða kjarasamninga sína
tvisvar og þrisvar á ári.
Frá því að viðreisnarstjómin tók við og fram á
árið 1961 gekk allt vel. Þá var öllum orðið ljóst að
stefna ríkisstjórnarinnar var hin rétta leið út úr öng-
þveitinu, sem vinstri stjórnin hafði leitt yfir þjóðina.
Stjórnarandstæðingum var þetta ljóst, engu síður en
öðmm, en þá kom fram það óhugnanlega ábyrgðar-
leysi, sem þeir sýna ávallt í stjórnmálum: Þetta mátti
ekki svo til ganga. Stjómarflokkarnir mundu stór-
auka fylgi sitt og vinna yfirburðasigur í næstu kosn-
ingum, ef þessi þróun héldi áfram. Hér varð því eitt-
hvað að gera!
Um þetta voru báðir flokkar stjórnarandstöðunn-
ar hjartanlega sammála, og þeir áttu auðvelt með að
koma sér saman um gagnráðstafanir: Verkföll auðvit-
að! Knýja fram kauphækkanir, meiri en framleiðslan
þyldi. Þá hlaut brátt að sækja í sama horfið og áður.
Þetta tókst, og eina svarið, sem ríkisstjórnin átti
um að velja, var að lækka gengið. Að öðmm kosti
hefðu atvinnuvegimir fljótlega stöðvazt.
Nú vom stjómarandstæðingar glaðir og þóttust
hafa komið ár sinni vel fyrir borð. Þeir sögðu auðvit-
að að gengislækkunin hefði verið hefndarráð-
stöfun reiðrar ríkisstjórnar og hótuðu nýjum aðgerð-
um. Þeir skyldu ganga af viðreisnarstefnunni dauðri.
Tíminn leið. Skemmdarstarfinu var haldið áfram, og
svo komu nýjar kosningar. Stjórnarandstaðan þóttist
standa þar vel að vígi, eftir því sem blöð hennar sögðu,
en samt var hún hrædd. Og þegar á hólminn kom,
þorði hún sama og ekkert að ræða um efnahagsmálin,
heldur reyndi að nota lausn landhelgisdeilunnar og
Efnahagsbandalag Evrópu til þess að sverta stjórnar-
flokkana.
En ekkert dugði. Stjórnarflokkarnir unnu mikinn
sigur í kosningunum, meiri en hér voru dæmi til um
áður, um flokka, sem svo lengi höfðu stjórnað, og auk
þess við erfiðar aðstæður.
Nú hefði mátt ætla, að stjórnarandstaðan sæi að sér
Meirihluti þjóðarinnar hafði vottað yiðreisnarstefn-
unni traust sitt. En hvað skeður? Þegar úrslit kosning-
anna voru kunn, var. formaður Alþýðubandalags ís-
lands staddur í Borgarnesi, á heimleið úr kjördæmi
sínu. Þar lýsti hann þyí yfir, að verkalýðssamtökin,
undir forustu hans, boðuðu nú stríð, en ekki frið!
Þanpig tók stjórnarandstaðan ósigrinum. Stór-
mannleg voru viðbrögðin ekki. — Svo segir Þjóðviljinn
að það sé ríkisstjómin, sem vilji styrjöld!
Wiison sigurglaður, en
Sir Alec hvergi smeykur
'y/'erkamannaflokkurinn brezki
vann stórsigur, eins og
kunnugt er af fréttum, í borg-
arráðskosningunum f Stór-
Lundúnum í fyrri viku. Er að
vonum mikið um þennan kosn-
ingasigur rætt með tilliti til
þingkosninganna, sem nú hefir
verið ákveðið að fram fari í
október næstkomandi.
í borgarráðskosningunum nú
var í fyrsta skipti kosið eftir
nýju fyrirkomulagi — nýjum
lögum, sem Verkamannaflokk-
urinn barðist gegn. Hér var um
nýskipan að ræða, sem flokk-
urinn leit á sem tilraun af hálfu
ríkisstjórnarinnar til þess að
binda endi á það „einræði“,
sem kjósendur Lundúna hafa
látið hann njóta um stjórn borg
armálefna um langt skeið, eða
meðan borgarráðið var skipað
færri fulltrúum, og yfirráða-
svæðið miklu meiri takmörkun-
um háð, þvi að það nær sam-
kvæmt hinni nýju skipan til
margra stórra útborga, — sam-
tals til 8 milljóna manna f sam
tals 32 samtengdum bæjum.
Það verður ekki fyrr en f
apríl næsta ár, sem þessi ný-
skipan verður að fullu gengin
f gildi. Hér er um 10 manna
borgarráð að ræða, þáf' 'serh
Verkamannaflokkurinn hefir
64 þingsæti, en Ihaldsflokkur-
inn aðeins 36, Enginn spáði svo
stórkostlegum sigri Verka-
mannaflokksins. Og úrslitin
sýndu, að sá ótti, sem flokkur-
inn ól, var óþarfur.
100 þingmenn
á Lundúnasvæðinu
Á Stór-Lundúnasvasðinu verða
í næstu þingkosningum kjörnir
100 þingmenn til setu í neðri
málstofunni. Er því engin furða,
að litið er svo á, að f ofan-
greindum úrslitum kunni að fel
ast mikilvæg vísbending um úr
myndugleik. „Þessi úrslit sýna“
bætti hann við, „að það er meir
en kominn tímj til að hún fari
frá“.
„Hershöfðiugi
á flótta“
Og Harold Wilson, formaður
flokksins, líkti Sir Alec við
Harold Wilson
Sir ALEC
slitin í næstu þingkosningum,
en hér kemur þó margt til
greina, sem vert er að hafa f
huga, og þá framar öðru, að
vænta má miklu meiri kjör-
sóknar i þingkosningunum —
nú neyttu aðeins 40 af hverju
hundraði kjósenda kosningarétt
ar síns — og margt getur gerzt
til þess að breyta horfunum á
misserislöngum tíma, sem fram
undan er til kjördags á hausti
komanda.
Menn greinir á um hve stór-
an meirihluta á þingi Verka-
mannaflokkurinn geti gert sér
vonir um, miðað við ofangreind
úrslit. 1 frétt til eins Norður-
landablaðsins var sagt, að þau
tryggðu flokknum 65 þingsæta
meirihluta, en f sumum brezk-
um blöðum að þau bentu til,
að hann kynni að fá allt að
160 þingsæta meirihluta, en full
yrða má, að varlegast sé að
fuilyrða ekki neitt í þessu efni.
Sigurgleði
Sigurgleði brezkra krata yfir
sigrinum í Lundúnum, Lancas-
hire og víðar, var mikil, sem að
líkum lætur. Varamaður flokks
ins, George Brown. sagði f sjón
varpsræðu, að úrslitin sýndu, að
kjósendur bæru ekki traust til
„íhaldsstjórnar Sir Alecs Doug-
las-Home“. Hann sagði, að þeg
ar fyrir ári hefði verið fariö að
draga af íhaldsstjórninni og sfð
an hafi komið æ skýrar í ljós
að hana skorti sjálfstraust og
„hershöfðingja, sem væri þeim
hæfileikum búinn mestum, að
leggja á flótta". Hann sagði
þetta í ræðu í Northampton á
fundi með 1000 stuðningsmönn-
um og bætti við:
„Vér hittumst hér f lok við-
burðaríkrar viku að Ioknum
bæjar- og sveitarstjómarkosn-
ingum út um land og borgar-
ráðskosningum í Stór-Lundún-
um, og erum vitni að þeirri
furðu. að áhyggjufullur forsæt-
isráðherra þreifar opinberlega
fyrir sér meðal stuðningsmanna
sinna, hvort þeir kjósi heldur
ósigur nú eða síðar“.
Forsætisráðherrann hafði sem
kunnugt er tekið ákvörðun sfna
um haustkosningar rétt fyrir
úrslitin í Lundúnum.
Wilson ræddj og nokkuð um
það, að Sir Aiec léti drýginda-
lega, en hann gerði þá kórvillu,
að líta svo á, að lof og klapp
útvaldra fhaldskjósenda væri
„rödd þjóðarinnar".
„Hvergi smeykur
hjörs í þrá“
En forsætisráðherrann er
hvergi smeykur og úrslitin í
Stór-Lundúnum hafa ekki rask
að ró hans, segir SUNDAY Ex-
press. Og mörg blöðin benda á,
að nýr forsætisráðherra — og
Sir Alec er tiltölulega nýr mað-
ur i sæti forsætisráðherra —
þurfi lengri tíma en hann hefir
Framh. á bls. 6
»iih<ku--.iiw« niii |—innni 11 | ||||